Νίκος Γρηγοριάδης

wings · 257 · 171250

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Η μεγάλη σιωπή
 
Χριστούγεννα
κι είχαν τ’ ασκέρια των εχθρών αμοληθεί
στης Σάντας τα λημέρια, νύχτα βαθιά, μεσούρανη.

Και θορυβώδη νήπια, γελώντας είτε και κλαίγοντας,
στο στήθος των μανάδων, όταν και μοναχά μια ανάσα
προδοτική. Κι οι καπετάνιοι να μην έχουν
άλλη εκλογή, να σφαγιαστούν ή να τα σφάξουν.

Έτσι ακολούθησε η μεγάλη σιωπή.
Τρομαγμένα τα μάτια των μανάδων να κοιτάζουν
χαμένα στο κενό.

Κι ήρθε και στρώθηκε μες στα φαράγγια τ’ άγρια
η Άγια Τράπεζα στ’ άδυτο της ψυχής. Σώμα και αίμα.

Ώσπου πήρε και χάραξε στα στήθη και τα μάτια
τα ορφανεμένα. Και κάπου λάμψαν και σβήσανε
τ’ άστρα της ερημίας.

Σιωπή από δάκρυα και πένθος.

Και το βλέμμα από ψηλά
να εποπτεύει την αιματοβαμμένη σωτηρία.
Και μες στα φυλλώματα λες σάλεμα φτερού
οι άδολες ψυχές που πήγαιναν τ’ αψήλου.

Από τη συλλογή Μαύρες ακτές (1994)
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:53:40 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Κόραμε
 
Τους τριανταφυλλένιους κώνους αντικρίζοντας
στη λαγκαδιά του Κόραμε,
ρυτιδωμένοι μας παρέσυραν αιώνες
στα υπερφυσικά τα βράχια τα διάτρητα
–πώς είναι ένα σφουγγάρι ή μια κερήθρα–
τα πλήρη φώτων και πρωτόγνωρων χρωμάτων.

Και σαν αλλόκοσμοι κι εμείς, αλαφροΐσκιωτοι,
μες στο τρελό τοπίο τ’ αλαφροΐσκιωτο,
με τους μονόλιθους, θαρρείς, σφουγγάρια ή
υπερφυσικούς περιστεριώνες,
περάσαμε, χωρίς προσπάθεια, μ’ ένα μονάχα βήμα,
στη χώρα του παραμυθιού, όπου οι σκήτες
κι οι εικονογραφημένες εκκλησιές καλούσαν,
κενές κι όμως κατάμεστες, σε λειτουργία
τα σώματα και τις ψυχές μας
κάτω από τους ουράνιους τρούλους
που ο ίδιος έσκεπε ο θεός σαν πετρωμένος.

Κι ήρθε μέσα στο όνειρο ο Αϊ-Βασίλης,
ήρθαν οι ασκητές κατάξεροι φορώντας
τους μυτερούς τους βράχους για σκουφιά τους
και στάθηκαν μες στην κοιλάδα
πετρωμένοι κι αυτοί και φυτεμένοι,
ίδιοι γρανίτες των αιώνων.
Κι όπως κινήσαμε να φύγουμε κι η καρδιά μας
είχε, θαρρείς, μεταβληθεί σε σκήτη
κενή με αυλακώσεις και ρυτίδες,
τους είδαμε να χαιρετούνε μ’ ένα νεύμα
σκύβοντας το κεφάλι τους μη δούμε
αυτό που αιώνες κρύβουν πικραμένοι.

Από τη συλλογή Μαύρες ακτές (1994)
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:55:01 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Απόσταξη
 
Μη μου φορτώνεις πάλι τόσο υλικό
με την ελκυστική μάλιστα επιγραφή
«αγάπη». Το είδες και μόνη σου
τι απόμεινε μετά από την πρώτη κιόλας
απόσταξη.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)
« Last Edit: 13 Apr, 2013, 01:13:31 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Ο ποιητής (από τη συλλογή «Δειγματοληψία Α'»)
 
Δώσ’ μου την αγάπη σου
(αν μου δώσεις την αγάπη σου, λέει ο ποιητής).
Δώσ’ μου τη ματιά σου (αν μου δώσεις τη ματιά σου, λέει ο ποιητής),
θα σε κάνω πουλί, θα σε κάνω αστέρι.
Και θα 'σαι πουλί και θα ’σαι αστέρι,
γιατί το στέρνο μου είναι ένας πολλαπλασιαστής
κι ό,τι του δίνεις σ’ το επιστρέφει μεταστοιχειωμένο,
γιατί το στέρνο μου είναι ένας πρωτόγονος μάγος
και ό,τι αγγίζει το μεταμορφώνει,
γιατί είναι πουλί
κι ό,τι αντικρίζει το κάνει τραγούδι.

Δώσ’ μου την αγάπη σου, λέει ο ποιητής,
να σου δώσω το σπέρμα μου,
να σου δώσω το λόγο μου.
Και θα ’σαι η χλόη και θα ’σαι το νερό
και το παράθυρο, η γλάστρα και το ποίημα.

Δώσ’ μου τη ματιά σου, λέει ο ποιητής,
να τη διαθλάσω σε μαρμαρυγές,
να φωτίζεις τα σκότη,
να φέγγεις μυριστικά
τον άνθρωπο.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)


Και αυτό το ποίημα συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο Ποίηση για την ποίηση (εκδόσεις Καστανιώτη, 2006), όπου ο Αντώνης Φωστιέρης και ο Θανάσης Θ. Νιάρχος ανθολόγησαν περίπου 150 ποιήματα με θέμα την ποίηση.
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:55:54 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Ο κήπος

Χειμώνας

 
Δίνε μου κάθε μέρα
τον στίχο μου τον επιούσιο
να τον κάνω πρόσφορο για μετάληψη.

Αυτό που θέλω τόσο να σου πω
σε ποιο στίχο χωράει;
Σε ποια νότα ζωής;

Έτσι μιλάς πάντα, γι’ αυτό κι εγώ
γεμίζω σιωπή στο μισοσκόταδο και ωριμάζω.

Αν τόσες ώρες χαϊδεύω το κορμί σου,
είναι γιατί πρέπει να ζυμωθεί καλά η σάρκα σου
όπως ζυμώνεται ένα ποίημα.

Ο έρωτας σε βρίσκει, δεν τον βρίσκεις,
γι’ αυτό κι ανοίγουν οι δρόμοι σου προς τ’ άπειρο
κι ανθίζει ένα δέντρο δίπλα στη σκιά σου.

Και θάνατο που να ’ναι ζεστός ποτέ δεν είδα,
όμως αμέτρητες φορές τον ένιωσα
να οδηγεί στον παράδεισο γυμνό το σώμα.

Από τη συλλογή Και στρεβλές ρίμες (2006)
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:57:06 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Ο ποιητής
 
Τίποτα έτοιμο δε λέει να προσφέρει∙
χτίζει απλώς μια καλύβα, τη στολίζει,
κατανέμει σωστά το φωτισμό,
επιλέγει κατάλληλα τη μελωδία
κι αποχωρεί.

Η ευτυχία
επαφίεται εξ ολοκλήρου
στους εραστές.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Β' (1996)
« Last Edit: 07 Oct, 2009, 19:41:03 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Η ταβέρνα
 
Απόμερη μέσα στη σκοτεινιά της εξοχής
άνοιξε μεμιάς τα παράθυρα της νύχτας
δωροδοκώντας την μ’ ένα ποτήρι κρασί
γεμάτο αντιλαμπές και μνήμες.
Μπήκε
η παρέα που ερχότανε απ’ τους ουρανούς
αδειάζοντας το στέρνο από τραγούδια.
 
Έτσι πιωμένοι βγήκανε απ’ το μπουκάλι
χορεύοντας ρυθμούς που έπαιζαν στον άνεμο
τα δέντρα.
Χαράματα
περνώντας απ’ τη ρεματιά ξυπνήσανε τ’ αηδόνια   
κι ήπιαν και πάλι μουσική
απ’ το λαγούτο του μικροσκοπικού τους στέρνου.
 
Όταν ξαπλώσανε να κοιμηθούν
ανάβλυζε κιόλας φως
απ’ το κορμί τους.

Από τη συλλογή Το αθέατο μέσα μας (1988)
« Last Edit: 22 Jun, 2017, 13:30:28 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Στον έρωτα
 
Στον έρωτα δε ρωτά κανείς
πώς ανυψώνεται ο θύσανος της μέρας
ή πώς σκιρτούν πέτρα την πέτρα
τα νερά στο ρυάκι και τα βρέφη
στον σφύζοντα μαστό.
 
Απλώς τυλίγεται τη νύχτα
και πιπιλίζει φως απ’ τις θηλές
του γαλαξία.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Β' (1996)
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:57:38 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Ο θάνατος
 
Ήρθε πολλές φορές ο θάνατος
πήρε πολλούς, γνωρίστηκε με τους υπόλοιπους
δεν υπακούει πια στις άνωθεν εντολές
έχασε και την αγριάδα του.
 
Τώρα μας επισκέφτεται σαν ένας
παλιός μας γνώριμος·
κάθεται με τις ώρες, κουβεντιάζει
κάνει το νοσοκόμο στα παιδιά.
Ο πόνος τον ημέρεψε. Σε λίγο
θα τον δούμε να κλαίει μαζί μας.

Από τη συλλογή Το αθέατο μέσα μας (1988)
« Last Edit: 08 Aug, 2008, 17:26:09 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Υποψίες
 
Πού είσαι και μ’ αναγκάζεις να σου γράψω
στην εποχή του τηλεφώνου και του Ίντερνετ;
Σίγουρα τα ’χεις φτιάξει κιόλας με τον νέο
που φαντάζει στα μάτια σου ψηλότερος ακόμα
κι απ’ το ψηλότερο κλωνάρι τ’ ουρανού.

Παίρνω τον αριθμό του τηλεφώνου σου – μιλάει.
Παίρνω και το δικό του αριθμό – κι αυτό μιλάει.
Φανερό πως πιάσατε από ώρα την κουβέντα,
τα λέτε και χαριεντίζεστε, όλο γλύκες.
Θα γελάς συνεχώς – κι εγώ σπαράζω.
Τα κάλλη σου θα υμνεί – κι εγώ βουρλίζομαι.

Άραγε τα ίδια κάνεις και σ’ αυτόν καπρίτσια
ή έχεις αφεθεί, έχουν λυθεί τα μέλη σου
και παραδόθηκες στην άμετρή του γοητεία;
Πού είναι τα λόγια αγάπης, πού οι όρκοι σου:
«Εσένα μόνο αγαπώ και μόνο εσένα,
κανείς ποτέ δε θα χωρέσει ανάμεσά μας.»

Με τρώει η ζήλια, με λιώνει το μαράζι,
τρέμουν τα μέλη μου, σαλεύει το μυαλό μου.

Όμως μετά συνέρχομαι κι αναρωτιέμαι
μήπως σε αδικώ κι όντως με σκέφτεσαι
και προσπαθείς κι εσύ, όπως κι εγώ, γραμμή να πιάσεις
και την κρατώ ο μωρός εγώ κατειλημμένη,
ενώ κι εσένα τυραννούν οι υποψίες,
πως τάχα να, τηλεφωνώ στην Αριάδνη
που λάμπει στο στερέωμα όπως τ’ αστέρι
και περιφέρομαι, άστρο κι εγώ, ολόγυρά της;

Μα πάλι τέτοια σύμπτωση σ’ εμάς να τύχει,
να προσπαθώ την ίδια στιγμή που κι εσύ παίρνεις,
να κλαίω και να βουρλίζομαι
την ίδια τη στιγμή που κι εσύ κάνεις το ίδιο,
σαν δυο τρελοί που απλώνουνε απεγνωσμένα
ταυτόχρονα στον ουρανό τα χέρια
το ίδιο αστέρι της αγάπης να μαζέψουν;

Από τη συλλογή Και στρεβλές ρίμες (2006)
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:59:06 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Ο μουγκός
 
Όταν λέω Η σιωπή χρυσώνει, είπε ο μουγκός,
προϋποθέτω πως έχεις ήδη πολύ φλυαρήσει
με την άλλη πλευρά σου τη σκοτεινή
κρατώντας νύχτες πολλές τη λάμπα σου αναμμένη
μέσα στις μυστικές σκιάσεις. Αλλιώς
και μια ζωή σιωπής δε σε γλιτώνει,
θα μένεις πάντα κύμβαλο
που οι άλλοι το λιθοβολούν διασκεδάζοντας
την ώρα που εσύ μετράς ηχορυπάνσεις
γδύνοντας τις σάρκες απ’ τα κόκαλα, σήραγγες
της μουγκής σελήνης. Γι’ αυτό σου λέω,
ο ακροατής
πρέπει να ξέρει να φλυαρεί ώρες ατέλειωτες
και πάλι να διπλώνεται σαν το ερωτικό σεντόνι
στη ζεστασιά εκείνης της σιωπής
που έχει ετοιμαστεί προσεκτικά
μες στα μυριστικά του σκότους.

Από τη συλλογή Το αθέατο μέσα μας (1988)
« Last Edit: 22 Jun, 2017, 13:31:47 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Επιτάφιο
 
Ενθάδε κείμεθα
ανώνυμοι και προδομένοι.
 
Χρόνια πασχίζουν με φτυαριές
να καλύψουν το χέρι μας
που επιμένει να δείχνει ακόμη
τους φονιάδες.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης, Δεν έχει ήττα ή νίκη
 
Στον έρωτα δεν έχει ήττα ή νίκη∙
χαρίζονται το ’να στο άλλο τα κορμιά.
 
Όταν σε σμίγω μες στο φεγγαρόφωτο
γεμίζει ο κήπος μυστικές φωνές∙
ειρήνη βασιλεύει γύρω μας και μέσα.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)
« Last Edit: 04 Jun, 2017, 17:59:24 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Οδυσσέας Ελύτης & Μίκης Θεοδωράκης, Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα
(τραγούδι: Ντόρα Γιαννακοπούλου / δίσκος: Μικρές Κυκλάδες (1963))


Νίκος Γρηγοριάδης, Ο κήπος

Άνοιξη

 
Ψηλά ως το γαλάζιο ανεβαίνει ο κήπος
σ’ αναβαθμούς. Κι όποιος γνωρίζει ξέρει
πως θα πεζέψω στ’ ανεξήγητο.
 
Θροΐσματα και βόμβοι, ψίθυροι, κραυγές.
Κι ο έρωτας ανοίγει το όστρακο της ηδονής
και συντελείται η αρμονία του κόσμου.
 
Μ’ ένα μονάχα πρώιμο αρτιγέννητο
μυρώνει κι εκμαυλίζει η άνοιξη
το τραχύ αίνιγμα της μοίρας.
 
Τώρα γνωρίζω πια με ποιο κλειδί
ανοίγει το φως τα μυστικά του
κι αλλάζει χρώματα το θαύμα.
 
Η μέρα φέρνει τον κήπο μέσα μου
μ’ όλα τα δέντρα του και τα πουλιά
κι αρχίζω να φυσώ σαν τον αέρα.
 
Κι αυτό που έλαμψε και το πήρε
ο αυλός του ανέμου συλλαβίζει
την ίδια πάμφωτη λέξη: αγάπη.

Από τη συλλογή Και στρεβλές ρίμες (2006)
« Last Edit: 17 Nov, 2017, 23:59:10 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Νίκος Γρηγοριάδης: Το άγαλμα 2
 
Μα εσύ ήσουν άγαλμα
που το ’σπασαν οι διαδηλωτές.
 
Ποιοι σε συναρμολόγησαν
και στήθηκες πάλι εδώ
να μας δικάζεις;

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)
« Last Edit: 13 Jul, 2019, 17:49:36 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


 

Search Tools