Σοφία Στρέζου

wings · 116 · 36738

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου



Γεννήθηκε το 1958 στη Νέα Χαλκηδόνα της Θεσσαλονίκης, όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και δημοσιογραφία. Από το 1986 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Γράφει ποίηση και δοκίμια και ασχολείται με την αισθητική ανάλυση του έργου ποιητών στο ιστολόγιο Αισθητικές Αναλύσεις Ποιητών... από την Σοφία Στρέζου.

Το ιστολόγιο της ποιήτριας: Ποίηση και ποιητής

Ποιητικές συλλογές:
«Νυχτερινό πρελούδιο», εκδ. Νέα Σκέψη, Αθήνα, 1987
«Ψυχής αγγίγματα», ιδιωτική έκδοση, Αθήνα, 2010
«Της μνήμης... κόκκινη θάλασσα», εκδ. άνεμος εκδοτική, Αθήνα, 2013

Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]
« Last Edit: 12 May, 2021, 19:15:04 by spiros »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου: Γυναίκα Β'

Χωρίς να το θέλει βρέθηκε σ’ ένα άλλο δρόμο,
κοίταζε απορημένη,
πρώτη φορά μόνη σε μια άγνωστη συνοικία,
άρχισε να κλαίει,
έψαχνε να δει πού βρισκόταν –
δεν τα κατάφερε∙
το βάρος δεν έλεγε να της φύγει,
φούσκωνε η καρδιά της.
Στήθηκε σ’ ένα τοίχο
άναψε τσιγάρο,
θα ’θελε να πιει έναν καφέ
αλλά δεν έβρισκε καφενείο.
Αν και βράδυ
φόρεσε τα μαύρα της γυαλιά,
δεν ήθελε να βλέπουν τα δακρυσμένα της μάτια.
Αυτή η τεταμένη φθορά την κούραζε,
δεν μπορούσε ν’ αποβάλει ένα μέρος του εαυτού της,
δεν τολμούσε
κι όμως η καρδιά της χτυπούσε πάλι
σαν να περίμενε
τη σιγουριά των χτύπων μιας άλλης καρδιάς.
Δεν ήθελε να κυβερνήσει ούτε να κυβερνηθεί,
ήξερε πως ήθελε μόνο να ζήσει.
Άρχισε να περπατά,
κάποιος της πέταξε μερικές βρόμικες κουβέντες,
λύγισε –
δεν πρόλαβε να συνέλθει
και το πρόστυχο βλέμμα ενός δεύτερου
που την έγδυσε άπληστα
τη σκότωσε.
Έτρεχε γρήγορα,
φοβισμένη ήθελε κάπου να κρυφτεί,
ευτυχώς βρήκε ανοιχτό ένα μπαρ,
ζήτησε ένα δυνατό καφέ,
άναψε κι άλλο τσιγάρο.
Ληστεύθηκε, ληστεύθηκε αναπότρεπτα,
μια ασήμαντη φλόγα ανάβει τη σκέψη της,
προσπαθεί ν’ απωθήσει τη φωτιά
που της καίει το νου
τα τετριμμένα που τη σωριάζουν λιπόθυμη.
Εύθραυστη σαν σταγόνες βροχής
παρασύρεται απ’ τη μουσική,
μα πάλι δεν υπάρχει διέξοδος,
μια παραμορφωτική εικόνα
μπρος στον καθρέφτη του μπαρ
χωρίς συγκεκριμένο πρόσωπο,
μόνο τα χέρια παλεύουν με το ποτήρι
και το βλέμμα πέφτει στις ουλές όλου του κόσμου,
φυγοδικεί κάτω απ’ τα φώτα
μα αυτό δεν φτάνει.
Θα ’πρεπε να παραδοθεί συνειδητά
αντί να αγωνίζεται
για μια άφθαρτη αγάπη,
που όμως πεθαίνει
από μια προκλητική σιωπή.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)


Είναι πατριωτάκι μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν είναι και θα μείνει «βαθύτατα» Θεσσαλονικιά, είναι ένας ακόμα ακάματος εργάτης της γλώσσας, είναι μια ακόμα ποιήτρια της γενιάς μου και την υποδέχομαι με μεγάλη χαρά στην ανθολογία μου.

Σοφία Στρέζου, καλώς ήρθες στο αφιέρωμα του Translatum στους ποιητές της Θεσσαλονίκης!
« Last Edit: 09 Dec, 2019, 20:48:56 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



and33

  • Jr. Member
  • **
    • Posts: 153
Είναι μεγάλη χαρά που διαβάζουμε τη Σοφία κι εδώ. Σε καλωσορίζω, Σοφία μου, στην πόλη σου, στο Τranslatum και όπου αλλού.
« Last Edit: 08 Jan, 2009, 21:49:19 by wings »


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Σωκράτης Μάλαμας & Φωτεινή Λαμπρίδη, Η αλήθεια του καθένα
(τραγούδι: Χάρις Αλεξίου / δίσκος: Δρόμοι (2007))


Σοφία Στρέζου, Γυμνή αλήθεια

Αν μπορείς να δεις την αλήθεια
χωρίς να πληγώνεσαι,
τότε μπορείς να δεις
ότι το πάθος σου δεν είναι τίποτε άλλο
από ένα μακρινό φάντασμα
που μόνο παίζει μαζί σου.

Μη γίνει η θλίψη σου ένα ματωμένο γιασεμί∙
περήφανα συντρόφευε τη μοναξιά,
μαζί μ’ ένα τραγούδι που σου ’μεινε πιστό∙
θυμήσου,
κανένας τοίχος δεν είναι τόσο σκοτεινός
όσο η φυλακισμένη σου καρδιά.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
« Last Edit: 13 Jul, 2017, 21:03:30 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Goran Bregovic & αδελφοί Κατσιμίχα, Ένα τραγούδι για την Ελένη
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Θεσσαλονίκη-Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα (1997))


Σοφία Στρέζου: Λέξεις...

Είναι κάποιες λέξεις που μ’ ακολουθούν
σχεδόν με καταδιώκουν
ζητούν να τις συναντήσω
στα θρυμματισμένα μου φώτα
στα θρυμματισμένα μου όνειρα
στα θρυμματισμένα υπολείμματα γυαλιού
που επένδυσα τα τελευταία μου χρώματα
στις άδειες σελίδες
που δεν άφησα να σκονιστούν
και κατέθεσα τις τελευταίες μου σκέψεις
ελλειμματικές όπως πάντα...

Άραγε υπήρχε σημείο διαφυγής
ή μήπως εγώ προκαλούσα τη μοίρα
για να συναντηθούμε;
Μήπως επίτηδες
άφηνα ανοιχτά τα παράθυρα του νου
για να καρφώνονται στα μαλλιά αστέρια
βουτηγμένα πριν
στα μελανοδοχεία της λύπης;

Ήδη ανυπάκουα
χορεύουν τον χορό τ’ ανέμου...

Από τη συλλογή Ψυχής αγγίγματα (2010)
« Last Edit: 10 Dec, 2019, 17:29:37 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Σοφία Στρέζου, Αργοναύτης

Θέλησες να περπατήσεις
με πόδια γυμνά
στις άγνωστες εκτάσεις
μιας νεφελογερμένης διάστασης
παραδομένος σε συμπαντικούς βυθούς
πολεμώντας την ιδέα
πως τάχα είσαι αερικό
ξωτικό μιας άλλης εποχής
προσκυνητής
σε είδωλα σκοτεινά
απλησίαστα
ανέγγιχτα απ’ τη φθορά
θραύσματα σκεπασμένα
από εφιαλτικές γραμμές υφάλων
με βλέφαρα κλειστά
στων ονείρων τη θέα.

Έμειναν τα ίχνη
από τις στάλες που κύλαγαν γλυκά
στο φωτεινό πρόσωπό σου
το αφημένο σε ρυθμούς σιωπής
χωρίς σκιές
κι ας το έκρυβαν μαύρα γυαλιά
αργοναύτης που έφευγε
σε αστρικά καλέσματα... 

Από τη συλλογή Ψυχής αγγίγματα (2010)
« Last Edit: 13 Jul, 2017, 21:04:21 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου, Άμυνα

Η τελευταία σου άμυνα
αυτή είναι.
Συνθηκολογείς με την παρακμή,
δεν είναι εύκολο να παραιτηθείς,
ν’ αφήσεις τη μάχη∙
μ’ εκείνο το αόρατο νυστέρι
έκοψες τις σημειώσεις,
τις εικόνες απελπισίας
από το πρόσωπό σου.
Ο ύπνος φέρνει τη λήθη
κι η λήθη την απόγνωση ή τη λύτρωση∙
συνειδητοποιείς τη συναλλαγή,
τον ανταγωνισμό, την αποτυχία,
όλα άτακτα σχήματα στο νερό
αμετάκλητα λίγο πριν την ήττα.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
« Last Edit: 13 Jul, 2017, 21:04:47 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Σοφία Στρέζου: Αποταμιεύσεις – εκταμιεύσεις (συναισθημάτων)

Υπήρχε εποχή
που αποταμίευες συναισθήματα
σε χτύπους καρδιάς
και σιωπές
σε θηκάρια ψυχής
για εκταμιεύσεις
σε καιρούς άνυδρους.

Ήρθαν αιμόφυρτοι χρόνοι
σε δρόμους και πλατείες,
στης αγρύπνιας τα πεζοδρόμια
αναζητούνται τιμητές
για να ξεφωνίσουν την αδικία
αποκαθηλώνοντας
παγιωμένες πεποιθήσεις
ως να διασπασθεί το μίσος
στα στρατόπεδα της θλίψης.

Θα είσαι εκεί;
Θα μείνεις;
Θα φύγεις;
Ή μήπως θα ενώσεις την φωνή
μαζί με άλλες κραυγές απόγνωσης
χαρίζοντας τα αποθέματα που κουβαλάς
επιδιώκοντας
το αμετάβλητο να γίνει μεταβλητό
για να αποτραπεί
ο λιθοβολισμός του φόβου
που κρατά ζωντανή την ανάμνηση;

Δεν υπάρχουν πια σωτήρες
να σώσουν την αγωνία
ξεκρέμαστων υποσχέσεων,
παρά μόνον μια αιχμάλωτη άνοιξη
από τον χειμώνα που έρχεται
κι αργεί ακόμα πολύ
για να φύγει…

Από τη συλλογή Της μνήμης... κόκκινη θάλασσα (2013)
« Last Edit: 17 Dec, 2019, 13:45:18 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Γιάννης Σπανός & Λίνα Νικολακοπούλου, Έξοδος κινδύνου
(τραγούδι: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Έξοδος κινδύνου (1984))


Σοφία Στρέζου, Έξοδος κινδύνου

Μπορείς να χτυπήσεις μια μέρα, να τη θανατώσεις
κι ύστερα πάλι να παρακαλάς για ένα αύριο∙
μπορείς τον πόνο να ξεγελάσεις
κι ύστερα πάλι να ψάχνεις
σ’ όλης της γης τις φωτιές για ένα θαύμα
μπορείς να δεις λευκά χρυσάνθεμα
ν’ ανθίζουν στους δρόμους
κι ύστερα πάλι ν’ ανέβεις στο πάλκο
να παίξεις∙ να κλάψεις∙ να αναιρέσεις
και μέσα στις τρελές σου αναζητήσεις
να βρεις την έξοδο κινδύνου∙
δεν ήξερες πως ήσουν ευτυχισμένος
κι ας χόρευες πριν γυμνός μες στη βροχή,
όταν αγκάλιαζες τα όνειρα∙
όταν συγκινημένος άκουγες ένα γράμμα.
Τώρα είναι αργά την τρύπια καρδιά μου να κοιτάς,
σαν ψάχνει αυτό που γυαλίζει σε στιγμές αιχμής∙
είναι αργά πια να γίνεις ο μάγος,
σε μια πραγματικά παράξενη διάσωση
και να επαναλάβεις πληκτικά
ό,τι σου έχω πει.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
« Last Edit: 13 Jul, 2017, 21:05:55 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Σοφία Στρέζου: Τα συναισθήματα φταίνε…

Τα συναισθήματα φταίνε…
φορτώθηκαν σε τιτανικούς
βουλιάζοντας την ψευδαίσθηση
μιας αλαζονικής ματαιότητας
πως τα ονόματα
θα μπορούσαν να ταξιδεύουν αιώνια
σε μια φλύαρη θάλασσα,
πως θα μπορούσαν να αναπαύονται
σε σχεδίες που ξαποσταίνουν γλάροι
σαν θεραπεύουν το σπασμένο φτερό τους
επουλώνοντας το δικαίωμά τους στην πτήση.

Τα συναισθήματα φταίνε…
φορτώθηκαν λύπες σε ανθρώπους
μεγαλώνοντας πληγές
που μάτωναν με ένα άγγιγμα
για να μπορούν να διαμαρτύρονται οι λέξεις
πως δεν ήταν αυτές που εκτίναξαν τον πόνο.

Οι ποιητές φταίνε που έγραψαν
και ονομάτισαν συναισθήματα
αφήνοντας ανοιχτά τα ενδεχόμενα
πως άλλοι θα διαβάσουν τη θλίψη
όταν θα ’ναι νεκροί εκείνοι που τα ’γραψαν
γιατί και οι ίδιοι
συνομίλησαν με νεκρούς πολλές νύχτες
που η αγρύπνια έδερνε με κύματα
τους κυματοθραύστες της υπομονής.

Πάντα φοβόμουν τους χειροκροτητές της άγνοιας
και ήταν πολλοί εκείνοι που χειροκροτούσαν
την ξένη απελπισία
νομίζοντας… πως ήξεραν.

Από τη συλλογή Της μνήμης... κόκκινη θάλασσα (2013)
« Last Edit: 09 Dec, 2019, 20:48:16 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Σοφία Στρέζου: Υπήρξα;

Κι αν δεν υπήρξα,
πώς έφτασα ως εδώ
με εφτά σώματα
να αναπολώ εφτά ζωές
χτίζοντας μέρα τη μέρα το όνειρο
με κομματιασμένους ήλιους
που έγερναν λυπημένοι
πάνω σε σύννεφα φωτιάς
με γραμμένα συνθήματα
με άγρια προσχήματα.
Μετέδιδαν κακουργήματα
από μακρινό παρελθόν
που σκοπό είχαν
να αφυπνίσουν
να ξυπνήσουν
μνήμες παλιές,
τότε που ο κόσμος
προσπερνούσε αδιάφορα
διασχίζοντας αμήχανα,
με συνενοχή
ψέματα αμείλικτα
σε καιρούς αλαζονικούς.

Κι αν δεν υπήρξα
πώς υπάρχω σήμερα
στο ξέσπασμα μιας ζωής
αλλιώτικης από αυτής
που ως τώρα έχω μάθει
και ό,τι έμαθα γιατί δεν είναι αρκετό
και δημιουργεί απάθεια στο πλήθος;
Χωρίς σταυροφόρους
να φλέγονται από τον άνεμο
από την σοφία της αλλαγής
για να στείλουν αγγέλους
σε πόθους αμαστίγωτους
από εκείνους που λεηλάτησαν την ιστορική μνήμη
για λυτρωμούς αιώνιους
στις συγκρούσεις του σκότους,
ζωγραφίζοντας ξανά ήλιους
χωρίς την σιωπή να πληγώνει
για την επανάσταση που έρχεται... φθάνει...

Από τη συλλογή Της μνήμης... κόκκινη θάλασσα (2013)
« Last Edit: 13 Jul, 2017, 21:07:11 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου, Η ζωή μου

Η ζωή μου μια θλιμμένη χαρά,
υποταγμένοι οι φόβοι μου
δρουν σ’ αιμάτινα ερείπια αγάπης,
σε σιωπηλούς καθρέφτες μ’ αφανισμένα πρόσωπα
με τα σημάδια του φόνου σου στο κορμί μου∙
πνίγονται σ’ απύθμενα βάθη φωτός∙
κι ήτανε καλοκαίρι,
κι όμως δεν μπόρεσα να το ζήσω
η σκέψη ακρωτηριασμένη
σμίγει με τις αιμάτινες πληγές,
τους ίσκιους των πόθων.
Ω ποια πρωτογενή κύτταρα ξυπνούν
αποκαλύπτοντας μυστικά παγωμένα,
ποια αμετάκλητη άρνηση
ικετεύει τον έρωτα...

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου, Υποταγή

Μπροστά μου η ζωή
και δίπλα μου ο θάνατος∙
τι απ’ τα δύο να υποτάξω
και πού να υποταχθώ;
Τα χιονισμένα μου όνειρα λιώνουν
σε τέφρα ζεστή καιόμενου φοίνικα.
Κανείς δεν έμαθε ακόμα
το μεγάλο μου μυστικό,
κανείς δεν είδε τους κεραυνούς
που με ζώνουν∙
κι εγώ όπως πάντα αναποφάσιστη
καθυστερώ απελπιστικά
να καταργήσω εκείνο το έγκλημα.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου, Ένα ατέλειωτο καλοκαίρι

Σκέπασε η νύχτα μορφές
κι όνειρα χτυπημένα με βέλη,
που ξέρουν ν’ ανάβουν φωτιές∙
τι απ’ τα δύο να υποτάξω
ύστερα τα σημάδια της νίκης στην τέφρα,
η σιωπή στα καπνισμένα τους πρόσωπα∙
ζητούν τη ζωή κι ας είναι τέλος εποχής∙
παραπλανούν ένα τελευταίο καλοκαίρι,
θέλοντας να το κρατήσουν ατέλειωτο,
το εξαϋλώνουν με συνειδητή παραίσθηση∙
κρατούν κρυστάλλινο τον ερωτισμό
κι ύστερα μελαγχολικά αναγνωρίζουν,
πως δεν μπορούν να περιορίσουν τον χρόνο,
σ’ ένα κρύσταλλο.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σοφία Στρέζου, Η ρωγμή της αγάπης

Αναζητάς τη ρωγμή στο φράγμα της αγάπης σου
και δεν βλέπεις τη φυλακή του αδιεξόδου σου,
παρατείνεις και κείνο τον λαβύρινθο της σιωπής σου,
φοβάσαι και τους καιρούς που πίσω σ’ έχουνε αφήσει
πίνοντας μόνος τους ποταμούς των ματιών σου.

Από τη συλλογή Νυχτερινό πρελούδιο (1987)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


 

Search Tools