Γιώργος Θ. Βαφόπουλος

wings · 93 · 153715

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιώργος Θ. Βαφόπουλος (1903-1996)



Γεννήθηκε το 1903 στη Γευγελή της τότε Γιουγκοσλαβίας. Μαθήτευσε στην Αστική Σχολή Γευγελής. Μετά το τέλος του Β' Βαλκανικού Πολέμου η οικογένεια Βαφόπουλου εκπατρίστηκε και ο ποιητής έζησε στην Έδεσσα, το Φανό, τη Γουμένισσα και τελικά στη Θεσσαλονίκη, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο (1917-1924). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1921 με δημοσιεύσεις ποιημάτων του στα περιοδικά «Σφαίρα» (Γυναίκα) και «Νουμάς» (Ελεγείο στους αδικοσκοτωμένους). Το 1923 επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Αθήνα, γράφτηκε στη Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως αντιγραφέας στη Μεγάλη Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσης του Γ. Χατζιδάκη. Επέστρεψε τη Θεσσαλονίκη λόγω προβλημάτων υγείας και το 1924 ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού «Μακεδονικά Γράμματα», από κοινού με τον Κ. Κόκκινο. Τότε γνωρίστηκε με την μετέπειτα (1931) σύζυγό του και επίσης ποιήτρια Ανθούλα Σταθοπούλου (που πέθανε το 1935). Το 1938 ίδρυσε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης (την οποία διηύθυνε ως το 1963). Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αποσπάστηκε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Αθήνας, όπου γνωρίστηκε με τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο, τον Γιώργο Θέμελη (με τους οποίους συνδέθηκε στενά), τη Γαλάτεια Καζαντζάκη, τον Καίσαρα Εμμανουήλ, το Στέλιο Ξεφλούδα, τον Τάσο Αθανασιάδη, τον Τέλλο Άγρα, και άλλους λογοτέχνες. Το 1983 με δωρεά του ποιητή και της Αναστασίας (δεύτερης συζύγου του) ιδρύθηκε το Βαφοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Πέθανε το 1996 στη Θεσσαλονίκη.

Ποιητικές συλλογές:
«Τα ρόδα της Μυρτάλης», τυπογρ. Ελληνικής Ιατρικής, Θεσσαλονίκη, 1931
«Προσφορά (εις μνήμην Ανθούλας Βαφοπούλου), Θεσσαλονίκη, 1938
«Η προσφορά και τα αναστάσιμα», Θεσσαλονίκη, 1948
«Το δάπεδο», 1951
«Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο», 1959
«Επιθανάτια και σάτιρες», εκδ. Εστία, Αθήνα, 1966
«Τα ποιητικά», εκδ. Εστία, Αθήνα, 1970
«Τα νέα σατιρικά γυμνάσματα», 1975
«Τα επιγενόμενα», 1977
«Τα ποιήματα» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1978
«Το τέλος», εκδ. Ιανός, Αθήνα, 1985
«Άπαντα τα ποιητικά» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1990

Πεζά:
«Σελίδες αυτοβιογραφίας Α' – Το πάθος», εκδ. Εστία, Αθήνα, 1970
«Σελίδες αυτοβιογραφίας Β' – Η Ανάσταση», 1971
«Σελίδες αυτοβιογραφίας Γ' – Ταξίδια και παρενθέσεις Α'», 1973
«Σελίδες αυτοβιογραφίας Δ' – Ταξίδια και παρενθέσεις Β'», 1975
«Το βιολί της Αννίκας» (διηγήματα), 1989
«Σελίδες αυτοβιογραφίας Ε' – Ύστερα από δεκαεπτά χρόνια», εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1991
«Το παραμύθι της Θεσσαλονίκης», εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1992.

Θεατρικά έργα:
«Εσθήρ» (έμμετρη βιβλική τραγωδία), 1934
«Εσθήρ και το ξύπνημα», 1990
«Για ναύρει τη γυναίκα του», εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1988

Μελέτες:
«Το πνευματικό πρόσωπο της Θεσσαλονίκης», 1980
«Οι λαϊκές βιβλιοθήκες θεσμός κοινωνικής υποδομής», Θεσσαλονίκη, 1982
«Ποίηση και ποιητές», εκδ. Ρέκος, Θεσσαλονίκη, 1983
«Θεατρικές σελίδες, 1924-1974», εκδ. Ρέκος, Θεσσαλονίκη, 1988
«Ο θρύλος του Μπάυρον», εκδ. Ροές, Αθήνα, 1988
«Το βιολί της Αννίκας» (συγκεντρωτική έκδοση φιλολογιών και κριτικών κειμένων), εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1989

[Πηγή για το βιογραφικό, τη φωτογραφία και την εργογραφία: ΕΚΕΒΙ]

Ανθολογημένα ποιήματα:


Στο Translatum έχουν δημοσιευτεί και πεζογραφήματα του Γιώργου Βαφόπουλου.


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]
« Last Edit: 08 May, 2021, 18:27:39 by spiros »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Συνιστώ στους φίλους της ποίησης και σε όσους αγαπούν αυτή την πόλη να ζητήσουν από το Βαφοπούλειο ή από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες Σελίδες Αυτοβιογραφίας του Γ. Θ. Βαφόπουλου σε τέσσερις τόμους. Όπως αναφέρεται στο εσώφυλλο, πρόκειται για τη χρονική ανάπλαση μιας ζωής, που καλύπτει περιστατικά εβδομήντα περίπου ετών. Ο συγγραφέας, στην ανάπλαση της ατομικής του ζωής, συμπλέκει όσα πρόσωπα και γεγονότα του πνευματικού και κοινωνικού βίου έπαιξαν κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Δεν μυθοποιεί τα πρόσωπα και τα γεγονότα. Απλώς καταγράφει, σε λογοτεχνικό ύφος, τα χαρακτηριστικά τους, με τη συνείδηση ενός χρονικογράφου. Κι ακόμα εξομολογείται τις μυστικές ψυχικές αντιδράσεις του βίου του, που, κατά κάποιο τρόπο, εξηγούν και φωτίζουν την ποίησή του.

Τόμος Α': To Πάθος (1903-1935). Μια οδυνηρή προσωπική περιπέτεια, συνυφασμένη με την Ελληνική Πνευματική Ζωή και το Χρονικό της Θεσσαλονίκης.

Τόμος Β': H Ανάσταση (1936-1950). Μια έξοδος από το πάθος, μέσα στην ανέλιξη της Ελληνικής Πνευματικής Ζωής, στα εφιαλτικά πλαίσια της 4ης Αυγούστου 1936, του Αλβανικού Πολέμου, της Γερμανικής Κατοχής και του εμφύλιου σπαραγμού.

Τόμος Γ': Tαξίδια και Παρενθέσεις Α' (1951-1966). Περιηγήσεις σε ξένες χώρες στο πλαίσιο της Ελληνικής Πνευματικής Ζωής και της περιπέτειας του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Τόμος Δ': Tαξίδια και Παρενθέσεις Β' (1967-1974). Περιηγήσεις σε ξένες χώρες, κάτω από την κατάθλιψη της Ελληνικής Πνευματικής Ζωής, τον καιρό της Δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967.

Αργότερα εκδόθηκε και ένας πέμπτος τόμος, Ύστερα από Δέκα Επτά Χρόνια (1974-1991), για να ολοκληρωθούν οι Σελίδες Αυτοβιογραφίας.
« Last Edit: 11 May, 2009, 20:09:22 by wings »



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σ' ευχαριστούμε πολύ γι' αυτή την ενημέρωση.

Κι εγώ με τη σειρά μου θα συστήσω στους φίλους της ποίησης και της πόλης μας το βιβλίο Άπαντα τα ποιητικά του Γ. Θ. Βαφόπουλου (εκδόσεις Παρατηρητής, 1990) - αφιέρωμα στοργής στη γυναίκα του, όπως λέει ο ίδιος ο ποιητής. Περιλαμβάνεται όλο το ποιητικό του έργο από το 1924 έως και το 1988.
« Last Edit: 23 Feb, 2009, 15:23:24 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γ. Θ. Βαφόπουλος, Σταδιοδρομία

[Ενότητα Δεκαοχτώ άλλα ποιήματα]

Αφιερώνεται στους Νέους

Γιατί όταν ξεκινήσαμε δε βρέθηκε κανείς
στην αφροσύνη μας τη φρόνησή του ν’ αντιτάξει;
Ναι, ο σκοπός ήταν ψηλός κι η πρόθεση ευγενής,
μα εφύγαμε απροετοίμαστοι, με δίχως καμιά τάξη.

Τη γνώση τη θεωρούσαμε σαν πράγμα περιττό,
πεζή φροντίδα των κοινών και ταπεινών ανθρώπων.
Ο ενθουσιασμός μας ήτανε εφόδιον αρκετό
για τη λαμπρή κατάκτηση των νέων άγνωστων τόπων.

Χωρίς περίσκεψη, χωρίς αμφιβολία καμιά
για την ορθότητα του τολμηρού διαβήματός μας,
κινήσαμε προτείνοντας τ’ άλκιμα νέα κορμιά,
με την ανόητη φλόγα της αισιοδοξίας εντός μας.

Όταν επροχωρήσαμε πολύ κι ο δισταγμός,
παιδί της πείρας, άρχισε να κρούει το λογικό μας,
σκεφθήκαμε αν δεν ήτανε ο ύστατος ηρωισμός
ν’ αφήσουμε ανεκπλήρωτο το πλανερό όνειρό μας.

Με φόβο εκοιταχτήκαμε στα μάτια σιωπηλοί,
γυρίζοντας μ’ ανησυχία τα βλέμματά μας πίσω.
Αλίμονο, η αφετηρία μακριά ήτανε πολύ
και λέγαμε ο καθένας μας: «αργά είναι να γυρίσω».

Κριθήκαμε έτσι απ’ την αδυναμία μιας στιγμής,
άβουλοι, την ανάγκη κάμνοντας φιλοτιμία.
Το θεωρήσαμε οι δειλοί πια ζήτημα τιμής
αργά να μην αρχίσουμε μια νέα σταδιοδρομία.

Και τώρα; Στο μεταίχμιο του όνειρου και της ζωής,
μας απωθεί απ’ τη μια η ζωή και τ’ όνειρο απ’ την άλλη.
Απολωλότα πρόβατα, στρατιώτες αδαείς!
Δε μένει παρά το άδειο μας να σπάσουμε κεφάλι.

Από τη συλλογή Τα ρόδα της Μυρτάλης (1931)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 20:08:01 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γ. Θ. Βαφόπουλος, Τα παιδιά

[Ενότητα Η τριλογία του ανθρώπου]

Οι γυρίνοι δεν έχουν γίνει ακόμα βάτραχοι.
Όμοια και τα παιδιά δεν έχουν τελειωθεί σ’ ανθρώπους.
Είναι οι προάνθρωποι, που στρέφουνε το πρόσωπο σ’ εμάς,
αλλά τον αφαλό τους κρατούν στη μήτρα της μεγάλης νύχτας.
Παίζουν μαζί, μα το καθένα στρέφεται στη μόνωσή του.

Των μικρών παιδιών οι φωνές δεν είναι καμωμένες
από ήχους πραγμάτων, που οι εμπειρίες τα κατοικούν.
Είναι από μνήμες αρχέγονες κι από σιωπή πλασμένες:
Καθώς κινούνται, δε συγκρούονται μεταξύ τους∙ απαλά
γλιστρούν η μια δίπλα στην άλλη∙ διαπερνούν κάποτε,
όπως σπαθί το σώμα, δίχως καν να εγγίζονται:
Τόσο ανάλαφρες η σιωπή τις έχει κάμει.
Τόσο τέλεια η μόνωση τις περιβάλλει.

Πώς το κέλυφος τούτο να διαπεράσεις με το ξίφος
του δήθεν τελειωμένου ανθρώπου; Πώς να κατεβείς βαθιά,
απ’ τα διάφανα μάτια των παιδιών, στον πρώτο θάνατο;
Στον δρόμο σου προς τον άνθρωπο έχεις χάσει τη μνήμη
από την πρώτη μόνωση κι από την πρώτη σιωπή.

Έτσι όπως είσαι τώρα, απ’ των καιρών τη σκόνη σκεπασμένος,
σ’ απανωτά στρώματα, σαν την πανάρχαια τούτη γη,
πρέπει στον χρόνο μέσ’ ανάστροφα να κινηθείς,
της κάθε σου στιγμής να ξεντυθείς τα ρούχα.

Όταν φτάσεις γυμνός στο τέρμα της αναδρομής,
στων προανθρώπων το σύνορο και των ανθρώπων,
τα πρωτινά σου ρούχα θα βρεις να σε προσμένουν.
Όμως θα ’ναι στενά, για να μπορούν να σε χωρέσουν,
καθώς θα ’χεις φαρδύνει απ’ τις ανθρώπινές σου μνήμες.

Θα ’σαι ένας άγγελος, εξορισμένος απ’ το μέλλον
των άλλων αγγέλων στο παρόν τους, που θα ’ναι τώρα
το παρελθόν σου. Κι αν φωνάξεις δυνατά:
«Γυρίνοι, που δεν είσθε ακόμα βάτραχοι».
Κι αν φωνάξεις πάλι: «Κοριτσάκι,
που ακόμα δεν είσαι ματρόνα σε οίκον ανοχής».
Κι αν ξαναφωνάξεις: «Αγοράκι, που δεν είσαι ακόμα
αμοιβός έρωτος ή μέλος του κοινοβουλίου»,
δεν θ’ ακούσουν: Η φωνή σου θα κείτεται στο μέλλον.
Η ακοή τους θα τη συλλάβει, όταν οι βάτραχοι
αρχίσουν να κοάζουν μες στο τέλμα τους.
Αλλά τότε δε θα μπορούνε να την εννοήσουν,
γιατί το νόημά της θα κείτεται στο παρελθόν τους.

Από τη συλλογή Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο (1959)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 20:21:41 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γ. Θ. Βαφόπουλος, Ερωτική ολονυκτία

[Ενότητα Τα ρόδα της Μυρτάλης]

Η νύχτα απόψε το άρωμα της ηδονής σκορπάει ξανά
και μια ανεξήγητη χαρά στη σκοτεινιά της κλείνει.
Έλα, Μυρτάλη, ο έρωτας τρελός απόψε ξαγρυπνά
κι έξαλλος σπάει το τόξο του στη νυφική μας κλίνη.

Ράθυμα απόψε ξαγρυπνούν μαζί μας όλη τη νυχτιά
κι αντιχτυπιένται στου έρωτα τη ζάλη όλα τα ρόδα.
Έλα, Μυρτάλη, ας γίνει απόψε η κάμαρή μας μια πλατιά
του ωραίου θεού της ηδονής λαμπρότατη παγόδα.

Από τη συλλογή Τα ρόδα της Μυρτάλης (1931)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 19:55:19 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou


Γιάννης Καραμπεσίνης, Εσένα δε σου άξιζε αγάπη (τραγούδι: Πόλυ Πάνου (1959))

Γ. Θ. Βαφόπουλος: Στον ίδιο ρυθμό (7)

[Ενότητα Στον ίδιο ρυθμό]

7

Ήσυχα, απλά χωρίσαμε μιαν ήρεμη απλή νύχτα.

Τ’ ωχρό λειψό φεγγάρι απάνω από την κεφαλή σου
άπλωνε λάμψη εκστατική, του εξαγνισμού στεφάνι.

Όμως γυναίκα αγέρωχη, της αμαρτίας η φλόγα
πράσινη λάμψη ανάδινε απ’ την κόρη των ματιών σου
κι ο σαρκασμός σερνότανε λευκός στα ωχρά σου χείλη.

Στο σκοτεινό πλακόστρωτο τα βήματά σου ηχήσαν,
χωρίς μια τύψη μαύρη στην ψυχή σου να ξυπνήσουν.

Έτσι στερνά χωρίσαμε μιαν ήρεμη απλή νύχτα.

Από τη συλλογή Τα ρόδα της Μυρτάλης (1931)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 20:06:10 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


Anastasia

  • Anastasia Giagopoulou
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 2365
    • Gender:Female
  • Set goals, Work hard!
Θαρρώ ότι αυτή η συλλογή, Τα ρόδα της Μυρτάλης, αποπνέει μια φρεσκάδα κι έναν νεανικό ενθουσιασμό. Μου αρέσουν πολύ αυτά τα ποιήματα.
« Last Edit: 01 May, 2008, 02:01:58 by wings »
"Only Love can leave such a... Mark!"


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κι εμένα μ' αρέσουν πολύ για τους λόγους που αναφέρεις κι ακόμα έναν. Γιατί το τωρινό αφιέρωμά μας στην ερωτική ποίηση ήταν η ευκαιρία μας για να γνωρίσουμε από κοντά τα νεανικά ποιήματα του Γιώργου Βαφόπουλου που γράφτηκαν από 75 ως και 85 χρόνια πριν. Τα περισσότερα ήταν για την Ανθούλα, την πρώτη του σύζυγο που πέθανε πολύ νέα.

Συνήθως διαβάζουμε τα ποιήματα της ωριμότητάς του και προσπερνούμε τις πρώιμες συλλογές του, ενώ τώρα έχουμε πιο αντιπροσωπευτική εικόνα του έργου του.

Αυτό συμβαίνει και με πολλούς άλλους ποιητές μας που στη νιότη τους έγραψαν μικρά ερωτικά διαμάντια.

Οπότε αυτό το εικοσαήμερο μάς δίνεται η δυνατότητα να δούμε μια ακόμα πτυχή των περισσότερων ποιητών της πόλης μας, όλων των γενεών, κι ας ήταν αλλιώς η ζωή τότε. Βέβαια, το 2008 θα κάνουμε άλλο ένα αφιέρωμα στην ερωτική ποίηση γιατί ο έρωτας είναι ίσως από τα κορυφαία θέματα της ζωής όλων μας και με τις χαρές και με τις πίκρες του.
« Last Edit: 01 May, 2008, 02:02:54 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


Anastasia

  • Anastasia Giagopoulou
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 2365
    • Gender:Female
  • Set goals, Work hard!
Έχεις απόλυτο δίκιο, Βίκυ μου. Τώρα που έχουμε μια πιο αντιπροσωπευτική εικόνα των ποιητών, μπορούμε να δούμε πιο καθαρά και να έχουμε πιο ξεκάθαρη άποψη για το έργο τους. Εξάλλου δεν θα ήταν σωστό να κρίνουμε το έργο κάποιου ποιητή μας έχοντας δει ελάχιστα δείγματα της δουλειάς του. Θα ήταν κρίμα, να μη γνωρίζαμε τα τόσο όμορφα ερωτικά ποιήματα που γράφτηκαν από στρατευμένους ποιητές.

Επομένως, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι αυτό το εικοσαήμερο θα δούμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
« Last Edit: 01 May, 2008, 02:03:14 by wings »
"Only Love can leave such a... Mark!"


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γ. Θ. Βαφόπουλος, Μια πολύ κοινή ιστορία

[Ενότητα Τα ρόδα της Μυρτάλης]

Ήρθε η μοιραία του χωρισμού στιγμή, γυναίκα αμαρτωλή,
ωραία γυναίκα, κι έμεινα μόνος σαν πρώτα πάλι
στην κάμαρή μας, που άλλοτε λαμπρή η καινούρια ανατολή
το σκοτισμένο ξύπναε νου από του έρωτα τη ζάλη.

Τα χέρια εδώσαμε σφιχτά, σα δυο καλοί φίλοι παλιοί,
παίρνοντας ο καθένας κι από έναν άλλο δρόμο.
Ωραία γυναίκα, ο νους μου την παλιά ζωή σου αναπολεί
και για τη νέα σου τύχη αναριγεί με φρίκης τρόμο.

Από τη συλλογή Τα ρόδα της Μυρτάλης (1931)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 20:10:21 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γ. Θ. Βαφόπουλος, Δύση στον Θερμαϊκό

[Ενότητα Δεκαοχτώ άλλα ποιήματα]

Τον ήλιο δες, Λυδία, πώς γέρνει ανάμεσα
στων καταρτιών το δάσος, που αργοτρέμοντας,
τις άπειρες κορφές σαλεύει μ’ έκσταση
στο θαύμα μπρος, που φλέγεται, της δύσης.

Α, πόσο είναι μεθυστικό το λίκνισμα
των καραβιών που απλώνουνε στη θάλασσα
το ρίγος των μακρών σκιών, που πάλλονται
σαν κόμη εξαίσια, οι αύρες που ανεμίζουν.

Τον κύκλο δες, Λυδία, που αστράφτει πύρινος,
στων καταρτιών μπλεγμένος το κυμάτισμα,
σαν πορφυρή καρδιά πελώριου γίγαντος,
που ένας μεγάλος πόθος τη φλογίζει.

Από τη συλλογή Τα ρόδα της Μυρτάλης (1931)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 19:54:13 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Δύση, δειλινό, ηλιοβασίλεμα. Συγκλονιστικά ερωτικό, μεθυστικό και χιλιοτραγουδισμένο το ηλιοβασίλεμα στον κόλπο από μουσικούς, ποιητές, πεζογράφους, ζωγράφους, φωτογράφους και κάθε είδους καλλιτέχνες της πόλης αλλά και από όλους τους άλλους κατοίκους και επισκέπτες της που έτυχε να το παρακολουθήσουν.

Από τις εκδόσεις University Studio Press κυκλοφόρησε φέτος και παρουσιάστηκε στη Δ' Αποθήκη του λιμανιού το λεύκωμα του οφθαλμίατρου και ερασιτέχνη φωτογράφου, Παναγιώτη Κ. Οικονομίδη, με τίτλο Δύσεις στο Θερμαϊκό. Περίπου 170 σελίδες με ωραιότατες φωτογραφίες από το ηλιοβασίλεμα της Θεσσαλονίκης, που συνοδεύονται από στίχους και σύντομα κείμενα Θεσσαλονικέων ποιητών και πεζογράφων.

Οι στίχοι σε μία από τις φωτογραφίες είναι η πρώτη στροφή του ποιήματος αυτού του Γιώργου Βαφόπουλου
« Last Edit: 18 Dec, 2007, 14:37:09 by wings »


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73905
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γ. Θ. Βαφόπουλος, Ο μέγας ων

[Ενότητα Επιθανάτια]

Ο θάνατος υπάρχει. Είναι ο μεγάλος πατέρας,
που μας φύτεψε στη μήτρα της ανυπαρξίας.
Είναι ο δίδυμος αδελφός, που πορεύεται μαζί μας.
Μας εγκαταλείπει μέσα στη νύχτα και πορεύεται.
Ξανάρχεται στη μέρα και πορεύεται πάλι μαζί μας.

Ο θάνατος φορεί ένα μονάχα προσωπείο.
Το δίδυμο προσωπείο της νύχτας και της μέρας.
Είναι ο τέλειος κύκλος. Ο μεγάλος καταρράκτης.
Μας πλημμυρίζει και τον πλημμυρίζουμε.
Είναι η πλατιά γέφυρα, που ζευγνύει την παρουσία
με την απουσία. Που ταυτίζει την ύπαρξη
με την ανυπαρξία. Ο μέγας θαυματοποιός.
Η αρχή και το τέλος. Η αναπαλλοτρίωτη αλήθεια.
Ο θάνατος συμπυκνώνεται στον εαυτό μας.

Ας καθίσουμε τώρα γύρω στο στρογγυλό τούτο τραπέζι,
εσείς που φύγατε και μείνατε για πάντα μαζί μας
κι εμείς που μετατρέψαμε την απουσία σας σε παρουσία.
Στον μεγάλον αυτό κύκλο του θανάτου, δεν ξέρουμε
ποιοι θα είναι οι παρόντες και ποιοι οι απόντες.
Δεν ξέρουμε καν όλοι αν είμαστε παρόντες
ή όλοι απόντες. Ο θάνατος μας διαπερνά,
μας δένει σ’ ένα στεφάνι, που τ’ αγκάθια του
την κοινή αίσθηση του πόνου μας δίνουν.

Ας κοιταχθούμε στα μάτια. Θα ιδούμε ο ένας
το είδωλο του άλλου: το κοινό είδωλο του θανάτου.
Ας ψηλαφίσουμε τα χέρια μας. Θα αισθανθούμε
της αγάπης το ρίγος: το κοινό ρίγος του θανάτου.
Ας φιληθούμε στα χείλη. Θα νιώσουμε τη γεύση
όχι του τελευταίου ασπασμού, αλλά της πρώτης
πνοής: την κοινή γεύση από το φίλημα του θανάτου.

Αλληλούια, αλληλούια, δόξα σοι ο Θεός.
Θεός γαρ ο θάνατος και θάνατος ο Θεός μου.

Από τη συλλογή Επιθανάτια και σάτιρες (1966)

Πηγή: Γ. Θ. Βαφόπουλος, Άπαντα τα ποιητικά (Θεσσαλονίκη, εκδ. παρατηρητής, 1990)
« Last Edit: 10 Jul, 2019, 20:25:11 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Συγκλονιστικό. Ένα σπουδαίο ποίημα που δείχνει όλη τη δύναμη του Βαφόπουλου. Και μου θυμίζει ένα απόσπασμα από το θεατρικό έργο του Tom Stoppard, "Rosencrantz and Guildenstern are dead".

".... Death is not anything ... death is not ... It's the absence of presence, nothing more ... the endless time of never coming back ... a gap you can't see, and when the wind blows through it, it makes no sound ..."
« Last Edit: 25 Feb, 2008, 21:14:09 by wings »


 

Search Tools