Χρήση αποσιωπητικών / εισαγωγικών / τελείας

[spiros]

«Αυτά που λες είναι αστεία», απάντησε εκείνος. «Είχα υποσχεθεί να μην μω τίποτε ειδαλλιώς...».

Η τελεία στο τέλος, χρειάζεται ή όχι;

[mavrodon]

Σίγουρα χρειάζεται.

[valeon]

Συμφωνώ με τον Θωμά.

[spiros]

Έγκυρος ειδικός της γλώσσας μού είπε πάντως ότι δεν χρειάζεται.

[valeon]

Το κείμενό μας το γράφουμε εμείς και όχι το πρόσωπο που μιλάει μέσα στα εισαγωγικά. Εμείς, λοιπόν, ολοκληρώνουμε τις προτάσεις μας με σημείο στίξης (εδώ είναι η τελεία, θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο π.χ. θαυμαστικό).

Μου είπε ήρεμα "Θα υποβάλω παραίτηση από τη δουλειά."! (Το θαυμαστικό είναι του γράφοντος και όχι του παραιτηθέντος)

[spiros]

Κώστα, στο παράδειγμά μου υπάρχει τελεία στο μέσο του παραθέματος, στο δικό σου δεν υπάρχει.

[valeon]

Δεν βλέπω διαφορά. Στο δικό σου είναι μια δεύτερη πρόταση (περίοδος) που πρέπει, και εκεί, να την τελειώσει ο συντάκτης του κειμένου.

[spiros]

Για πολλά από αυτά τα θέματα στίξης υπάρχουν διευκρινήσεις στον Οδηγό της Νεοελληνικής Γλώσσας (Άννα Ιορδανίδου). Δυστυχώς, δεν υπάρχουν για όλα.

Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα χρήσης άλλου τύπου εισαγωγικών, τα οποία συνήθως μπαίνουν πριν την τελεία. Άρα, για να μην έχουμε αυτό:

Μου είπε ήρεμα «Θα υποβάλω παραίτηση από τη δουλειά».!

Θα έχουμε αυτό:

Μου είπε ήρεμα «Θα υποβάλω παραίτηση από τη δουλειά»!

ή αυτό:

Μου είπε ήρεμα «Θα υποβάλω παραίτηση από τη δουλειά».

ή αυτό (το οποίο όμως έχει ως αποτέλεσμα την περίεργη θέση των εισαγωγικών και την περίεργη τριπλέτα στο τέλος):

Μου είπε ήρεμα «Θα υποβάλω παραίτηση από τη δουλειά.»!

[valeon]

Αν ήταν ερώτηση που ο συντάκτης του κειμένου αντιμετωπίζει με έκπληξη, τι θα έλεγες για αυτό:

Με ρώτησε ξαφνικά «Να υποβάλω παραίτηση από τη δουλειά;»!

[spiros]

Ναι, αυτό το βλέπω με μεγαλύτερη συμπάθεια διότι, πρώτον, δεν υπάρχουν δύο προτάσεις και δεύτερον, διότι ο συνδυσμός ερωτηματικού-(γωνιώδους) εισαγωγικού-θαυμαστικού δε χτυπάει τόσο άσχημα στο μάτι όσο ο συνδυσμός τελείας-(γωνιώδους) εισαγωγικού-θαυμαστικού.