Γιάννης Καρατζόγλου

wings · 188 · 160713

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου



Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946. Σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακά μαθήματα στη διοίκηση επιχειρήσεων στη Μεγάλη Βρετανία. Από το 1975 και μετά εργάστηκε ως διοικητικό στέλεχος επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Έχει επίσης ασχοληθεί με την ιστορία της λογοτεχνίας της Θεσσαλονίκης και τη λογοτεχνική κριτική.

Ποιητικές συλλογές:
«Ένα καλοκαίρι», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1970
«Δ Ξ Θ», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1975
«Πρατήριο καυσίμων», εκδ. Μπαρμπουνάκη, Θεσσαλονίκη, 1982
«Αποσβέσεις. Ποιήματα 1965-1986» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1987
«Αποτελέσματα χρήσεως», εκδ. Ίκαρος, Αθήνα, 2006
«Πηγαίος κώδικας» (ποιητική διαδρομή 1964-2009), εκδ. Ίκαρος, Αθήνα, 2009
«Εγγραφές κλεισίματος», εκδ. Ρώμη, Θεσσαλονίκη, 2017

Μελέτες:
«Η λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης» (σχέδιο μελέτης), 1978
«Ο αφανισμός των ελληνοεβραίων της Γαλλίας 1942-1944», εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα, 2014
«Το ημερολόγιο Κατοχής του Βενιαμίν Χαΐμ Καπόν», εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα, 2018

Ανθολογημένα ποιήματα:


Στο Translatum έχουν δημοσιευτεί και πεζογραφήματα του Γιάννη Καρατζόγλου.


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]
« Last Edit: 08 May, 2021, 18:27:25 by spiros »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Τα δάση καίγονται
 
[Ενότητα Διαβατήριος έρωτας]

Κοντεύει να καταργηθεί κι αυτό το καλοκαίρι∙
μετρώντας το σε τραγούδια, φτάνει η ώρα των ρεμπέτικων
μετρώντας το σε άμμο, τα βήματά μας λιώνουν
μετρώντας το σε αγάπη, καίγεται σαν δάσος.

Όμως τα τραγούδια στομώνουν∙ η άμμος θύμα
ανεύθυνης αμμοληψίας∙ η αγάπη έχει ανάγκη
επιβραδυντικά υγρά.

Τα δάση καίγονται σαν την αγάπη μας,
κι εσύ, ανάμεσα στους άλλους, αμέτοχος θεατής.
 
Από τη συλλογή Αποτελέσματα χρήσεως (2006)
« Last Edit: 22 Jan, 2018, 00:08:14 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Τέλος Αυγούστου

[Ενότητα Διαβατήριος έρωτας]

Τέλος Αυγούστου και το φεγγάρι του απολογητικό
που λέει, όσοι πρόλαβαν ενθύμια σπείραν
και τώρα μνήμη.

Τέλος Αυγούστου η καρδιά μαύρο λιθάρι
τα τσίπουρα θα βγουν στον νέο τρύγο
από σταφύλια μαύρα.

Τέλος Αυγούστου τα τραγούδια έχουν πια σωθεί
οι αναμονές δεν έχουν τίποτα να δουν
πλην του χειμώνα.

Τέλος Αυγούστου μας φορτώσαν σαν σακιά
με μια μπουκιά κατάστρωμα κι άλλοι αμπάρι
στη μαύρη Ελλάδα.

Τέλος Αυγούστου πάντα κλαίγανε οι μάνες γοερά
για τα τσιφλίκια και τα σύκα της πατρίδας
για τους χαμένους.

Τέλος Αυγούστου μ’ άφησες και μπήκα φυλακή
χρόνους οκτώ σε κάτεργα εκδίκησης
χωρίς αγάπη.
 
Από τη συλλογή Αποτελέσματα χρήσεως (2006)

Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ενότητα Ο καιρός των ερώτων στη συγκεντρωτική έκδοση Πηγαίος κώδικας (2009)


Ας αποχαιρετήσουμε, λοιπόν, το καλοκαίρι μ' αυτό το λυπημένο ποίημα του Γιάννη Καρατζόγλου, ελπίζοντας ότι το φετινό φθινόπωρο θα 'ναι καλύτερο από τον Αύγουστο που «σβήνει» απόψε ενώ τα δάση καίγονται ακόμα.
« Last Edit: 12 Feb, 2018, 18:40:13 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Να επισημάνουμε εδώ κάτι πολύ ενδιαφέρον. Στο συνέδριο για την Ποίηση της Θεσσαλονίκης που οργανώθηκε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη το 2001, η ομιλία του Γιάννη Καρατζόγλου είχε ως θέμα την «Ιστορική μνήμη στην ποίηση της Θεσσαλονίκης κατά τον 20ό αιώνα». Ως ιστορικός, λοιπόν, ο Καρατζόγλου έχει την τάση και την ευχέρεια να συνδυάζει σε αρκετά ποιήματά του τα ιστορικά γεγονότα με τον προσωπικό του πόνο.

Εκτός από τη Μικρασιατική καταστροφή στην οποία προφανώς αναφέρεται, τον Αύγουστο είχαμε και άλλες τραγωδίες του ελληνισμού. Τη Μεταξική δικτατορία την 4η Αυγούστου του 1936 και τον δεύτερο Αττίλα στην Κύπρο την 13η Αυγούστου του 1974.
« Last Edit: 19 Jan, 2009, 01:28:33 by wings »



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Τόλη, θαρρώ πως πάντα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα δημιουργούν, επιτείνουν ή επηρεάζουν ποικιλοτρόπως τον προσωπικό πόνο των ανθρώπων.

Ναι, στο ποίημα τούτο ο Γιάννης Καρατζόγλου κάνει ευθεία αναφορά στη Μικρασιατική καταστροφή που αποτέλεσε ορόσημο για τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων, προσφύγων και μη. Εξάλλου εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ποιητή από τη Θεσσαλονίκη, την πρωτεύουσα των προσφύγων, όπως τη χαρακτηρίζει ο αγαπημένος μου Γιώργος Ιωάννου, και μάλιστα (αντιγράφω από το βιογραφικό τού Καρατζόγλου στη σελίδα: http://www.karatzoglou-poems.gr/) έναν άνθρωπο που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946 από πατέρα μακεδόνα και μητέρα πρόσφυγα (Μικρασιάτισσα).
« Last Edit: 10 Mar, 2009, 02:44:54 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Ξέμεινε πάλι νύχτα

[Ενότητα Αποτελέσματα χρήσεως]

Ξέμεινε πάλι νύχτα παίζοντας πιάνο έναν πόθο κίβδηλο
νυχτερινές φαντασιώσεις για μια ανύπαρκτη κόρη κερασιάς
εκλέγοντας συγχορδίες ελάσσονες και φαντασίες impromptus
ολόγιομη να δίνεται σε χρώμα μοβ στους κουρασμένους του αστραγάλους
και να κατάγεται, λέει, από φθινοπωρινούς ονειρικούς αμμόλοφους
με καταρράχτες της σιωπής που γυμνή τη λούζει έρωτα...

Άσ’ τα να πάνε. Γεροντοέρωτες γεροντοαγκαλιές ψιμύθια του χρόνου.
Και μόνο το ονειρικό της χαμόγελο διαιρεί τα χρόνια του
Κι αυτό του φθάνει.
 
Από τη συλλογή Αποτελέσματα χρήσεως (2006)

Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ενότητα Οι μέρες του ποιητή στη συγκεντρωτική έκδοση Πηγαίος κώδικας (2009)
« Last Edit: 12 Feb, 2018, 19:11:34 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Η θάλασσα

[Ενότητα Κομματική επαφή (1972-1978)]

Σ’ όλη μου τη ζωή ήθελα ένα σπίτι
που να βλέπει στη θάλασσα, έλεγε
να βλέπω θάλασσα να κοιτώ να φεύγω.

Και σκύβει απ’ το μπαλκόνι, ανάμεσα σε κάτι
φυλλωσιές και δυο πελώρια μέγαρα φαίνεται ένα κομμάτι θάλασσα
δύο επί τρία στην όρασή του
αγορασμένο με το εφάπαξ και χιλιάδες συντάξιμα ημερομίσθια.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Αποσβέσεις (1987)

Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ενότητα Οι μέρες του ποιητή στη συγκεντρωτική έκδοση Πηγαίος κώδικας (2009)




Claude Monet: La Maison du pêcheur, Varengeville, 1882
Museum Boymans-Van Beuningen, Rotterdam, NL
Πηγή: intermonet.com
« Last Edit: 22 Jan, 2018, 00:40:35 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou




Διαγώνιος (αριστερά) και Τραμ Singer (δεξιά)
Και οι δύο πίνακες είναι από το ιστολόγιο του Θεσσαλονικιού ζωγράφου Γιάννη Σταύρου.
                               

Γιάννης Καρατζόγλου, Σκαλομαρία στη μνήμη

[Ενότητα Αποτελέσματα χρήσεως]

Μία η ώρα Κυριακή είχε κοκκινίσει στον φούρνο το ψητό.
Δυο φράγκα ψηστικά ένα η Μακεδονία ρέστα από τάλιρο δικά του∙
κατέβηκε δυο δυο τις σκάλες για να προκάνει το ταψί
να πει στο μεταξύ ένα γεια στον Γιάγια, στον Καλαμπαλίκη.
Τρέχοντας στο λιθόστρωτο γιατί θα άρχιζε του Μαμάκη η εκπομπή
σήμερα θα ’χε Πεγκ, καρδούλα μου με τη Λαμπέτη.

Όλη η χωμάτινη πλατεία λουζόταν φως και ακινησία
η Κόκκινη Εκκλησία σχόλασε νωρίς χωρίς βαφτίσια.
Κόκκινος Σεπτέμβρης της πόλης μας γλυκός, Κυριακή κοντή γιορτή
το βράδυ θα παγαίναμε όλοι Έκθεση, είχε πει ο πατέρας.

Πενήντα χρόνια αργότερα ποιητής μεσήλικας, ανασύρει γεύσεις
οσμές ανάσες και τοπία άλλης εποχής που έρχονται και φεύγουν
σαν τραμ ορμητικά της Εγνατίας σε μια σκαλομαρία στη μνήμη.

Από τη συλλογή Αποτελέσματα χρήσεως (2006)

Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ενότητα Σκαλομαρία στη μνήμη στη συγκεντρωτική έκδοση Πηγαίος κώδικας (2009)


Ο υπέροχος μεσήλικας ποιητής... σ' ευχαριστούμε, Γιάννη Καρατζόγλου! Για τη μυρωδιά του κυριακάτικου ψητού που μας έσπασε τη μύτη, για την αγαπημένη φωνή της Έλλης Λαμπέτη τ’ απομεσήμερο στο ραδιόφωνο, για τον γλυκό κόκκινο Σεπτέμβρη της πόλης μας. Για τα χρώματα και τ’ αρώματα που μας χάρισες.

Μου κρυφογνέφει αυτό το ποίημα, από τότε που το πρωτοδιάβασα, να το συνοδεύσω με μια ζωγραφιά της αγαπημένης μου κουκλίστικης Κόκκινης Εκκλησιάς ή έστω της ΔΕΘ πριν από 50 χρόνια, αλλά δεν του έκανα το χατίρι.

Το τραμ που «κένταγε» όλη την πόλη και πέρναγε κι από την Εγνατία κι από τη Τσιμισκή κι από τη Διαγώνιο με προκαλεί για μια σκαλομαρία (σκαρφάλωμα στα πίσω σκαλιά του τραμ και διαδρομή τζάμπα) στη Θεσσαλονίκη του ονείρου και ο Γιάννης Σταύρου, λες και διάβαζε πριν από χρόνια τις τωρινές μου σκέψεις, έχει ήδη έτοιμες κάποιες πολύτιμες ζωγραφιές για τούτη τη νοσταλγική περιήγηση στην παλιά Θεσσαλονίκη. Κι είναι μια πρόκληση που δεν μπορώ να της αντισταθώ. :-)
« Last Edit: 21 Apr, 2019, 18:05:12 by spiros »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


mavrodon

  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 6582
    • Gender:Male
Έξοχο ποίημα και φανταστικοί πίνακες! Μπράβο, Βίκυ.

Μας κάνεις και αναπολούμε μια Θεσσαλονίκη που έφυγε.

Όμως, όπως λες, «εις πείσμα των Ελλήνων» η πόλη μας είναι μια από τις ωραιότερες πόλεις της Μεσογείου. Ελπίζω να μην την καταστρέψουμε και άλλο!
« Last Edit: 16 Dec, 2007, 19:33:00 by wings »


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Θωμά, όποια βλακεία και κακογουστιά κι αν κάνουμε, η ίδια η πόλη αντιστέκεται. Εξάλλου αυτή ξέρει καλύτερα από εμάς. Εμείς ερχόμαστε και παρερχόμαστε ενώ εκείνη ζει πάνω από 23 αιώνες τώρα. Άρα, μάλλον είναι πιο μάγκας από εμάς όλους. :-)

Χαίρομαι που σου άρεσε ο συνδυασμός του ποιήματος με τους συγκεκριμένους πίνακες. Εδώ και ώρες έβλεπα μια τους στίχους και μια τους πίνακες και ένιωθα να ομορφαίνει η διάθεσή μου. :-)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


mavrodon

  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 6582
    • Gender:Male
Έκανα και εγώ σκαλομαρία, αλλά με μέτρο. Εκτός από την κεντρική αρτηρία που διέσχιζε την πόλη κατά μήκος της, υπήρχε και μια ακόμη γραμμή που ξεκινούσε από το Χαριλάου, στο ύψος της Παπαναστασίου, και περνούσε κατά μήκος της οδού 25ης Μαρτίου και της Θεμιστοκλή Σοφούλη μέχρι το Καραμπουρνάκι. Εκεί πηγαίναμε για τα μπάνια μας και στον Όμιλο (Τάμαριξ). Θυμάμαι, μια φορά που με τίναξε το ρεύμα και βρέθηκα κάτω στο πλακόστρωτο της 25ης Μαρτίου με τους κυβόλιθους.

Όσο για το άρωμα των ψητών που φέρναμε από το φούρνο της γειτονιάς, εγώ γνωρίζω πόσες στάσεις έκανα για να «τσιμπήσω» καμιά λαχταριστή ξεροψημένη πατάτα!
« Last Edit: 29 Oct, 2007, 01:01:01 by wings »


banned

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1094
    • Gender:Male
Oι κεντρικές γραμμές του τραμ ήταν δύο, Θωμά. Η μία από Λεωφόρο Στρατού, Αγγελάκη, Εγνατία, με στροφή στο Βαρδάρι και η άλλη από Βασιλίσσης Όλγας, Παύλου Μελά και Τσιμισκή με στροφή στο Φλοκάκι. Το τραμ της συμπληρωματικής γραμμής (συνήθως με ένα βαγόνι) ήταν εκείνο που παίρναμε από την πάροδο της Παπαναστασίου όταν γυρίζαμε απ' το Ανατόλια, για να αλλάξουμε παρακάτω στην κεντρική γραμμή της Εγνατίας.

Υπάρχει η νοσταλγία για όσα έζησε κανείς και η νοσταλγία για όσα δεν έζησε. Τις έχω νιώσει και τις δύο και δεν ξέρω ποια είναι πιο οδυνηρή. Πάντως το ωραιότατο ποίημα του Γιάννη και ο εξαίσιος πίνακας του Σταύρου εμένα μου θυμίζουν τα εφηβικά μου χρόνια με ένα πόνο σχεδόν αφόρητο. Μπράβο, Βίκυ.
« Last Edit: 19 Jan, 2009, 01:12:16 by wings »


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Η Παληομάνα

[Ενότητα Διαβατήριος έρωτας]

Δυο τρία μίλια ευθεία μπροστά απ’ το Όλυμπος-Νάουσα
βαθαίνει απότομα η θάλασσα δέκα οργιές, όπου σαπίζουνε
χιλιόχρονα φύκια, βυθισμένες γαλέρες, τόνοι οργανικά
και το Φετχί Μπουλέντ ακόμη, οξειδωμένο.
Εκεί ακριβώς αναδύονταν μέσα στη νύχτα, κάθε νύχτα, ένας ύφαλος
που μεγεθύνονταν κατόπι και γινότανε νησί επίπεδο, πλατύ
κι ύστερα άλλοι ύφαλοι φύτρωναν ο ένας μετά τον άλλο
και σχημάτιζαν μία λεπτή λωρίδα γης με γκρέμια γύρω τους και βράχια.

Και μες στον ύπνο μου ξεκίναγα από κει κι ακροβατούσα πάνω τους
ισορροπώντας με μικρές παραλλαγές του τρόμου
συχνά με κίνδυνο να πέσω στις καταβόθρες του ονείρου
προχωρώντας να σε βρω μαγνητισμένος απ’ των κυμάτων τις σκιές.

Ώσπου μια χαραυγή μετά από χρόνια, αφού βάδισα ώρες πολλές
και προφανώς κουράστηκα, ξυπνώντας με μια κράμπα βασανιστική
είδα στο φως ξεκάθαρα τι όλα τούτα σημαίναν.

(Πώς στην αρχή, τον πρώτο καιρό δεν το ένιωσα, πώς
βαθμιαία εισερχόταν η αρρώστια μες στο αίμα μου
αλλοίωνε τους ιστούς, διέλυε το συκώτι και τη σπλήνα
σαπίζοντας τα γάγγλια τους αδένες και τις υποφύσεις.

Πώς βαθμιαία τα εύκολα γέλια κατρακύλησαν σε δύσμορφα χαμόγελα
και γρήγορα φεύγανε οι γιορτές χωρίς να γιορτάζω τίποτα
δίχως σκοπό επέτειοι, αμήχανα καρναβάλια, χαράμια Πάσχα
και πέρναγε η άνοιξη χωρίς τις φουσκοθαλασσιές
τα καλοκαίρια πέφτοντας διαρκώς μια γκρίζα μουσική.)

Ήσουν εσύ που με τα χρόνια μίσευες αλλά εδώ είχες πάντα ρίζες
να παρακολουθείς, να ελέγχεις, να ρυθμίζεις για να μπορείς να τιμωρείς
μικρό νησάκι σκαιής εκδίκησης στις εκβολές, στην Παληομάνα
που μια στενή στεριά το ενώνει με τη μήτρα του, την πόλη και εμένα
για να περνάνε βάναυσα οι εποχές αφήνοντας πίσω διάλυση και όζους.

Όχι μόνο με χάλασες, με γκρέμισες, με σακάτεψες,
αλλά έφτιαξες και μια υπόγεια ενύπνια γραμμή να μας ενώνει
για να γεμίζει τη ζωή μου κατάρες και αναθέματα, ως το τέλος.

Από τη συλλογή Αποτελέσματα χρήσεως (2006)

Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ενότητα Ο καιρός των ερώτων στη συγκεντρωτική έκδοση Πηγαίος κώδικας (2009)


Για τους αμύητους στην ιστορία της πόλης μας εξηγώ περί Φετχί Μπουλέντ και Νικ. Βότση:

Στις 18 Οκτωβρίου 1912 το ελληνικό τορπιλοβόλο αρ.11 με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση μπήκε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης απαρατήρητο κάτω από την μύτη των πυροβολείων του Καρα-μπουρνού ανατίναξε με δύο τορπίλες το γερασμένο Τουρκικό θωρηκτό Φετχί Μπουλέντ το οποίο με τις μεγάλου βεληνεκούς πυροβολαρχίες του είχε αναλάβει την προστασία της πόλης από ξηράς και θαλάσσης. Το γεγονός αυτό είχε σημαντική επίδραση στο ηθικό των αμυνομένων Τούρκων και επηρέασε την απόφαση του Ταξίν Πασά να παραδώσει την πόλη στον προελαύνοντα Ελληνικό Στρατό.
Πηγή: Wikipedia
« Last Edit: 12 Jul, 2019, 18:31:48 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Απιστία

Σε βρίσκω
σ’ όλα τα φιλιά της
νόμιμης.

Από τη συλλογή Πρατήριο καυσίμων (1982)
« Last Edit: 27 Jun, 2017, 21:14:09 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73898
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Γιάννης Καρατζόγλου, Οι πλασιέδες

Δευτέρα πρωί ξεκινάνε οι πλασιέδες για τη Μακεδονία
στο πίσω κάθισμα κρεμάστρες με κουστούμια                                                                     
το παλικάρι ο Μαργαρίτης σε κασέτες
φοράν τη ζώνη ασφαλείας πριν απ’ την Εθνική οδό
ανεβαίνουν Κέλλη κατεβαίνουν Βεύη
λαχανιαστά για να προλάβουν τους πελάτες στην Κοζάνη
μην κλείσει η αγορά στη Σιάτιστα
μη φύγει ο μεγαλέμπορας στα Βοδενά.

Και κει κατά τις δέκα κλείνονται όλοι
εχθροί, αντίπαλοι, ανταγωνιστές και φίλοι
πλασιέδες φαρμάκων, απορρυπαντικών, βιβλίων και σερβίτσιων
μαζεύονται στο μπαρ και περιμένουν
να ’ρθει κι ο τελευταίος για να ξεκινήσουν
να πιουν τον άμπακο σε μια ταβέρνα κοντινή
μακριά από φάρμακα, απορρυπαντικά, γραμμάτια και πιστώσεις
ίσαμε νά ’ρθει η Παρασκευή.

Από τη συλλογή Δ Ξ Θ (1975)

Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ενότητα Οι μέρες του ποιητή στη συγκεντρωτική έκδοση Πηγαίος κώδικας (2009)
« Last Edit: 30 Dec, 2017, 19:04:18 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


 

Search Tools