Rumi → Ρούμι

[Frederique]

Jalāl ad-Dīn Muḥammad Balkhī, also known as Jalāl ad-Dīn Muḥammad Rūmī, and popularly known as Mowlānā but known to the English-speaking world simply as Rumi [Tζελαλαντίν Ρούμι] (30 September 1207 – 17 December 1273), was a 13th-century Persian [ Muslim poet, jurist, theologian, and Sufi mystic. Rūmī is a descriptive name meaning "the Roman" since he lived most of his life in an area called Rūm (then under the control of Seljuq dynasty) because it was once ruled by the Eastern Roman Empire.
It is likely that he was born in the village of Wakhsh, a small town located at the river Wakhsh in Persia (in what is now Tajikistan). Wakhsh belonged to the larger province of Balkh, and in the year Rumi was born, his father was an appointed scholar there.[13] Both these cities were at the time included in the greater Persian cultural sphere of Khorasan, the easternmost province of Persia,[3] and were part of the Khwarezmian Empire. [...]



Jalal ad-Dīn Muhammad Rumi

Poems published in Translatum:

• Love Poems
• Outside ideas of right doing
• Whispers of the Beloved
• Who I am | Ποιος είμαι

― Take someone who doesn't keep score,
who's not looking to be richer, or afraid of losing,
who has not the slightest interest even
in his own personality: he's free.

― The night is generous

Back to index of world poetry | World poetry translated into Greek

[spiros]

The night is generous
It can give you
A gift of the full moon
It can bless your soul
With endless treasure

Every night when you feel
The world is unjust
Never ending grace
Descends from the sky
To soothe your souls

The night is not crowded like the day
The night is filled with eternal love
Take this night
Tight in your arms
As you hold a sweetheart

[spiros]

Guest house This being human is a guest house. Every morning a new arrival. A joy, a depression, a meanness, some momentary awareness comes as an unexpected visitor. Welcome and entertain them all! Even if they’re a crowd of sorrows, who violently sweep your house empty of its furniture, still, treat each guest honorably. He may be clearing you out for some new delight. The dark thought, the shame, the malice, meet them at the door laughing, and invite them in. Be grateful for whoever comes, because each has been sent as a guide from beyond.

Ξενώνας Το να είσαι άνθρωπος είναι το να είσαι ξενώνας. Κάθε πρωινό ένας νέος ερχομός. μια χαρά, μια θλίψη, μία κακία, λίγη στιγμιαία συνειδητοποίηση έρχεται σαν ένας απρόσμενος επισκέπτης. Καλωσόρισε και φιλοξένησε τα όλα! Ακόμη και αν είναι ένα πλήθος από λύπες που βίαια αδειάζουν το σπίτι σου από τα έπιπλα του, παρόλα αυτά, τίμησε με το φέρσιμο σου κάθε επισκέπτη. Μπορεί να σε προετοιμάζει για μια χαρά καινούργια. Τη σκοτεινή σκέψη, τη ντροπή, την κακία, συνάντησε τις στην πόρτα γελώντας και κάλεσε τις μέσα. Να έχεις ευγνωμοσύνη για οτιδήποτε έρθει γιατί κάθε ένα έχει σταλεί σαν οδηγός από το υπερπέραν.

[spiros]

Not Christian or Jew or Muslim, not Hindu, Buddhist, Sufi, or Zen. Not any religion or cultural system. I am not from the east or the west, not out of the ocean or up from the ground, not natural or ethereal, not composed of elements at all. I do not exist, am not an entity in this world or the next, did not descend from Adam and Eve or any origin story. My place is the placeless, a trace of the traceless. Neither body or soul. I belong to the beloved, have seen the two worlds as one and that one call to and know, first, last, outer, inner, only that breath breathing human being.

Δεν είμαι Χριστιανός ούτε Εβραίος. Δεν είμαι Μουσουλμάνος ούτε και Ινδουιστής. Δεν είμαι Βουδιστής μήτε και Σούφι. Δεν είμαι και διόλου Ζεν. Δεν έχω μία θρησκεία ή παράδοση. Δεν είμαι απ’ την ανατολή μήτε τη δύση ούτε από θάλασσα ούτε κι απ’ τα βουνά. Δεν είμαι στοιχειωμένος ή αιθέριος αλλά δεν είμαι ούτε και φυσικός. Δεν είμαι οντότητα και δεν υπάρχω ούτε σ’ αυτόν μηδέ στον κόσμο τον επόμενο. Δεν έρχομαι από την Εύα τον Αδάμ ή κάποιαν άλλην ιστορία. Ο τόπος μου είναι άτοπος χνάρι δεν έχει το χνάρι μου. Ούτε σώμα ούτε ψυχή. Ανήκω στον Αγαπημένο.

Από το βιβλίο «Μικρό Απάνθισμα από την Ποίηση του Ρουμί» - Απόδοση: Βίκος Ναχμίας