Ανέστης Ευαγγέλου

wings · 140 · 157786

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ανέστης Ευαγγέλου: Άρρωστα χρόνια (13-24)

[Ενότητα Άρρωστα χρόνια]

13

Τι να σου κάνει
κι η ποίηση σ’ έναν τόσο
βρόμικο κόσμο.

14

Άγιο μαχαίρι
της πράξης, πώς σκουριάζεις
φτωχό σε μιαν άκρη.

15

Α, πώς σκουριάζεις,
μαμή της ιστορίας,
λησμονημένη.

164

Οι καλύτεροι
φίλοι σου κινδυνεύουν.
Εσύ τι κάνεις;

17

Τ’ αδέρφια δίνουν
το αίμα τους κι εσύ λόγια
μάταια μονάχα;

18

Απ’ όξω πάντα.
Βολικό καταφύγιο
κι άλλοθι η ποίηση.

19

Ποιον κοροϊδεύεις;
Τα λόγια σου δεν κρύβουν
τη μέσα γύμνια.

20

Όταν μας κρίνουν
αύριο, η ποίηση μόνη
δε θα σε σώσει.

21

Καλά οι μεγάλοι.
Απ’ των παιδιών τα μάτια
πώς θα γλιτώσεις;

22

Ένα σπιτάκι,
η άσπλαχνη να μη φτάνει
βουή των δρόμων.

23

Γι’ αυτό ζητούσες
τόσα χρόνια ένα σπίτι;
Για να ησυχάσεις;

24

Πώς θα γλιτώω
απ’ την ντροπή: πάντα είχα
τη βόλεψή μου.

Από τη συλλογή Τα Χάι-Κάι (1978)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ανέστης Ευαγγέλου: Άρρωστα χρόνια (25-36)

[Ενότητα Άρρωστα χρόνια]

25

Τα σπαραγμένα
λόγια μας ποιος θ’ ακούσει
και δε θα κλάψει.

26

Ανάσα ανθρώπου
λαχτάρησα να νιώσω
σ’ αυτή τη ζούγκλα.

27

Φύσα αεράκι
να μαλακώσει λίγο
η σκληρή καρδιά τους.

28

Τρυφερό βρέφος,
για την καταστροφή σου
ήδη φροντίζουν.

29

Θα δεις να βγαίνουν
στ’ άπραγο σώμα νύχια
και φριχτά δόντια.

30

Μες στα θηρία
έζησα τόσα χρόνια.
Μην το ξεχνάτε.

31

Δεν ουρλιάζουνε
λύκοι. Τ’ αδέρφια σου είναι
που τα στρεβλώσαν.

32
Αυγή
Χάραξε η μέρα:
βιάσου για να χτυπήσεις
και να χτυπηθείς.

33

Θα σε συντρίψουν
φουκαρά μου, όπως είσαι
φτωχός και αθώος.

34

Ο αδερφός βγάζει
το μάτι του αδερφού σου
για λίγο κέρδος.

35

Κι ο που τολμήσει
κόντρα να πάει στο ρέμα,
αλίμονό του.

36

Με βία πια όχι.
Τρόπους να σ’ αχρηστέψουν
πιο ύπουλους έχουν.

Από τη συλλογή Τα Χάι-Κάι (1978)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ανέστης Ευαγγέλου: Άρρωστα χρόνια (37-45)

[Ενότητα Άρρωστα χρόνια]

37

Χαμογελώντας
με γαλιφιές και δώρα
θα σ’ ευνουχίσουν.

38

Αλίμονό σου
την εύνοια άμα δεν έχεις
των δεινοσαύρων.

39

Από τα δόντια
των δεινοσαύρων, Θε μου,
προφύλαξέ μας.

40

Άλικό μου αίμα,
στις φλέβες μου που αφρίζεις,
κατάγγειλέ τους.

41
Σούρουπο
Ουρλιάζει ως φεύγει
η αποτρόπαια μέρα,
μοχθηρός λύκος

42
Νύχτα
Παραμονεύουν
να σε σπαράξουν άλλα
τώρα θηρία.

43

Ήλιε μου γιάνε
τα βαθιά μας σημάδια.
Αθώωσέ μας.

44

Αδικημένος,
πλάι στους αδικημένους
η θέση σου είναι.

45

Με τη φωνή μου,
ανάπηρη έστω, εδώ είμαι
πάντα αδερφοί μου.

Από τη συλλογή Τα Χάι-Κάι (1978)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ανέστης Ευαγγέλου: Της αγάπης (15-28)

[Ενότητα Της αγάπης]

15

Οι στερημένοι
αντέχουν μια στάλα
χαράς για χρόνια.

16

Θεέ μου σπλαχνίσου
και λίγη αγάπη στείλε
στους στερημένους

17

Α, πώς φυτρώσαν
—θυμάσαι;— κείνα τα ωραία
φτερά στους ώμους.

18

Ω, μη μιλάς πια
για φτερά — είναι καιρός
να τα ξεχάσεις.

19

Τα γυμνά δέντρα
ν’ αποφεύγεις: θυμίζουν
την ερημιά σου.

20

Ω, μη σκαλίζεις
παλιές φωτογραφίες —
θα μετανιώσεις.

21

Δε θα γλιτώσω:
τα μάτια σου δε σβήνουν
ούτε στον ύπνο.

22

Λάμπουν στον ύπνο
αμείλικτα φεγγάρια
τα δυο σου μάτια.

23

Στο λαιμό γύρω
θηλιά έγιναν που σφίγγει
τα ωραία μαλλιά σου.

24

Τις νύχτες βγαίνει
το χέρι σου και δείχνει
τη γύμνια μου όλη.

25

Νύχτα δεν είναι
που να μη με δικάζει
χλωρή η φωνή σου.

26

Φεγγαράκι τής
κόλασης ανατέλλει
το πρόσωπό σου.

27

Πότε, επιτέλους,
θα πεθάνει η μορφή σου,
θα μ’ αθωώσεις;

28

Λάμπεις αγάπη
πολύ για των ανθρώπων
τ’ άπραγα μάτια.

Από τη συλλογή Τα Χάι-Κάι (1978)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ανέστης Ευαγγέλου: Άστεγα (10-20)

[Ενότητα Άστεγα]

10
Υπόγειο παλαιοβιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι.
Των ξεχασμένων
ποιητών ο θρήνος —ακούς;—
βγαίνει απ’ τα ράφια.

11

Αχ, απ’ όσα έχω,
κι ελάχιστα να εκφράσω
η ζωή δε φτάνει.

12
Οδηγίες για να διαβάζουμε την ποίηση
Ποτέ μη σπάνει
το κέλυφος των λέξεων —
θα μετανιώσεις.

13
και τρόπος για να την αποφεύγουμε
Διάβαζε πρόζα —
στις φυλλωσιές των λέξεων
θηρία δεν κρύβει.

14

Α, τι καθρέφτης
τρομαχτικός η ποίηση.
Έλεος δεν έχει.

15

Η ποίηση πόσο
αίμα και δάκρυ θέλει
το εσυλλογίστης;

16

Να καείς πρέπει,
να γίνεις στάχτη πρώτα,
για να ’ρθει η ποίηση.

17

Τα πράγματα είναι
αλύπητα μαχαίρια:
σ’ έχουν χαράξει.

18

Βαριά λιθάρια,
σωρός, έχουν συνθλίψει
τη μικρή ζωή σου.

19

Οι ματωμένες
γούβες θα μαρτυράνε
το πέρασμά μας.

20

Ιεροί δείκτες
ματωμένης πορείας
τα ποιήματα είναι.

Από τη συλλογή Τα Χάι-Κάι (1978)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


 

Search Tools