Stop all the clocks, cut off the telephone, Prevent the dog from barking with a juicy bone, Silence the pianos and with muffled drum Bring out the coffin, let the mourners come. Let aeroplanes circle moaning overhead Scribbling on the sky the message ‘He is Dead’. Put crepe bows round the white necks of the public doves, Let the traffic policemen wear black cotton gloves. He was my North, my South, my East and West, My working week and my Sunday rest, My noon, my midnight, my talk, my song; I thought that love would last forever: I was wrong. The stars are not wanted now; put out every one, Pack up the moon and dismantle the sun, Pour away the ocean and sweep up the wood; For nothing now can ever come to any good. | Κόψτε τα τηλέφωνα, πάψτε τα ρολόγια, Το πιάνο κλείστε, πνίξτε τύμπανα και λόγια. Δώστε ένα κόκαλο στο σκύλο να ησυχάσει. Ο θρήνος άρχισε, το φέρετρο ας περάσει. Τ’ αεροπλάνα από πάνω μας στενάζουν «Πέθανε τώρα αυτός» στον ουρανό να γράψουν Μαβιέ κορδέλες βάλτε στ’ άσπρα περιστέρια, Οι τροχονόμοι μαύρα γάντια έχουν στα χέρια. Ανατολή και δύση μου, βορρά και νότε, Χαρά της Κυριακής, της εβδομάδας μόχθε. Ήσουν φωνή, τραγούδι μου, μέρα, σκοτάδι, Πίστευα αιώνια τη δική μας την αγάπη… Τ’ αστέρια δεν τα λαχταρώ, πάρτε τα, σβήστε Τον ήλιο ρίξτε τον και το φεγγάρι κρύψτε. Αδειάστε τον ωκεανό, κάψτε τα δάση, Τίποτα πια καλό, ποτέ, δε θα χαράξει. |