Γιώργος Λ. Οικονόμου

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Επιμονή

Έγραφε από μικρός
στην άμμο, στο χώμα
στο χαρτί, στον μαυροπίνακα
κι αργότερα στους τοίχους.

Μεγάλος πια
συνεχίζει να γράφει
κι ας μην απάντησε κανείς τους.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τραύμα παλιό

Άραγε είδε κανείς
την άδολη ψυχή σου
όταν σε λοιδορούσαν
για τη γύμνια του κορμιού;

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο χαμένος

Τον συμπαθούσα πολύ
μέχρι που κέρδισε.

Ανέκαθεν βλέπεις
η καρδιά μου ήταν
με τον χαμένο της υπόθεσης.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παράπονο

Έβαλα τέσσερις πέτρες για εστίες
χάρισα και την μπάλα μου

μόνο να παίξω ήθελα
αυτοί μ’ άφησαν έξω

μόνο να παίξω ήθελα
χάσω κερδίσω ένα και το αυτό

μόνο να παίξω ήθελα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η αρρώστια

Μήνες κυκλοφορούσε
η αρρώστια μέσα του.

Τρελαινόταν.
Γιατρό να εμπιστευτεί δεν έβρισκε.
Κιτρινισμένης εφημερίδας το απόκομμα θυμήθηκε
«Πρακτικός οδηγός για την αντιμετώπιση δήγματος οχιάς».

Έσκισε τα ρούχα, έκαψε την ταυτότητα
βγήκε γυμνός στον δρόμο.

Στις λοιδορίες δοκιμάστηκε
το γέλιο τους πονούσε.

Καιρό μετά τον σταματούν με σεβασμό
για την περίπτωσή τους συμβουλή ζητώντας.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια σκέψη

Κάθε που έφευγες
δυο τρεις γλάστρες
που είχαμε στο μπαλκόνι
μαραίνονταν

μαζί μ’ αυτές κι εγώ.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο διάδρομος

Μας χωρίζει ο διάδρομος
διάδρομος μακρύς
κι οι καθαρίστριες
κάθε πρωί ρίχνουν νερά
να περάσω δε μ’ αφήνουν
όσο δε λέει να στεγνώσει.

Αυστηρές μαζί μου
ούτε περνάει απ’ το μυαλό
να τις παρακούσω.

Άλλωστε ποιος είμ’ εγώ;
Ένας ακόμα τρόφιμος.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα ποιήματά μου

Τα ποιήματά μου μοναχικά
και λυπημένα
μα η ψυχή μου ήσυχη

αφού κατάφερα
και τα ’βγαλα στο φως.

Με τον καιρό
θα βρουν κι αυτά
τον άνθρωπό τους.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Για ένα χάδι

Ένα αόρατο χέρι
βουτάει μέσα μου
κι ανασύρει

απ’ τα μύχια της ψυχής.

Ένα αόρατο χέρι
βάλθηκε σώνει και καλά
να με γυμνώσει μπροστά σας
προσμένοντας απόκριση.

Γιατί
για ένα χάδι
γράφονται τα ποιήματα
για μια αγκαλιά οι ζωγραφιές.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Για μια φανέλα

Παίζω
με τα χώματα
παίζω με το νερό
παίζω με τον αέρα
με τις μπάλες, τα μολύβια, τα χαρτιά.

Μεγαλώνοντας με τον καιρό
παίζω με τις λέξεις.

Δεν κυνηγάω τίποτα σπουδαίο
παίζω μ’ ότι μπροστά
μου φέρνει η ζωή
παίζω

όπως ο Βασίλης Μποτίνος
όπως ο Μανώλης Ρασούλης
για μια φανέλα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην παραλία

για τον Τόλη

Περπατώ στην παραλία
κι έχω τον μου
μήπως σε συναντήσω.

Πολλοί σου μοιάζουν
κανείς τους εσύ.

Είπαν πως βούτηξες από τον πέμπτο
μα εγώ που σ’ ήξερα καλά
λέω πως ακολούθησες
κάποια μικρή και νόστιμη
στον ουρανό.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Δεν είναι ποιήματα αυτά

Δεν είναι ποιήματα αυτά
θα τα πετάξω όλα.

Δεν δείχνουν την αλήθεια μου.

Όσο κι αν προσπαθώ
πεισματικά αρνείται αυτή
σε λέξεις να εγκλωβιστεί.

Προτιμάει ένα χάδι
ένα φιλί, μια αγκαλιά.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γράμμα στον πατέρα

Έβαλα τη φωτογραφία σου
στο γραφείο μου
για να δουλεύουμε μαζί

μπας και συμπληρώσεις
εκείνα τα ένσημα που σου έλειπαν
κι ας πάνε τριάντα χρόνια τώρα
που είσαι εκεί πάνω.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γράμμα στον κύριο Λεωνίδα

Διάδοχο δεν έβγαλα
δεύτερη φορά
το όνομά σου δεν ακούστηκε
ούτε πρόλαβες να δεις τον μονάκριβό σου
αποκατεστημένο
με γυναίκα και δουλειά
«Τι θα κάνει ο Γιώργος, Βασιλεία;»
ρωτούσες.

Τριάντα χρόνια τώρα ο Γιώργος σου κάνει
πέφτει σηκώνεται, πέφτει σηκώνεται

κι έχω στην καρδιά μου
μια τρύπα τόση δα
από την απουσία σου.

Θα σου στείλω τα ποιήματά μου
κι ένα κεράκι να τα βάλεις φωτιά

τα βραδινά σου να ζεσταίνεις.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πανοπλία από άμμο

Σε είδα στον ύπνο μου χτες βράδυ.

Γυμνός και για να προφυλαχτείς
είχες κάνει πανοπλία από άμμο.

Δεν μου μίλησες, δε σε ρώτησα.

Σε είδα στον ύπνο μου χτες βράδυ
μόνο τα μάτια σου βαθιά
τρυπούσαν τα δικά μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)