Επίτηδες το άφησα, για να δω πρωτοβουλίες ;)
Έχω τύχει σε αρκετές σκηνές απείρου κάλλους με αυτή τη λέξη, π.χ. στους Παξούς, όπου αράζουν σωρηδόν τα κότερα στο λιμάνι (καθιστώντας το τον προσφιλέστερο τόπο αδειάσματος των αποχωρητηρίων τους), και να βλέπει κανείς μια ευειδεστάτη ιταλίδα, ντυμένη στην τρίχα, να γουρλώνει τα μάτια και να λέει, με την αντίστοιχη χειρονομία των Ιταλών όπου ενώνουν τα τέσσερα δάκτυλα και κουνάνε πάνω-κάτω το χέρι:
— Ma che puzza!Και να βλέπεις μερικούς Έλληνες (Αθηναίους πιθανότατα καθώς οι ντόπιοι είναι οι περισσότεροι στοιχειωδώς εξοικειωμένοι με την ιταλική λόγω μακράς παράδοσης και μονόπλευρης ιταλοπαθούς τουριστικής ανάπτυξης) να γυρνάνε και να την κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα.
Επίσης,
puzzone (πουτσόνε) → βρομερός, άτομο που βρομάει, και το σχετικό τυρί:
Puzzone di Moena - Wikipedia