Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 17 Aug, 2007, 18:25:05

Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος
Post by: wings on 17 Aug, 2007, 18:25:05
Παναγιώτης Αργυρόπουλος

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2023/07/argyropoulos.jpg)

Ο Παναγιώτης Αργυρόπουλος το 1967 γεννήθηκε στον Πύργο Τριφυλίας στη Μεσσηνία. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και σήμερα εργάζεται ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση στο νομό Θεσσαλονίκης. Έχει εκπονήσει μελέτες λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου και έχει κάνει εισηγήσεις για θέματα σχετικά με την ποίηση. Στίχοι του έχουν μελοποιηθεί και κυκλοφορούν στην ελληνική δισκογραφία.

Ποιητικές συλλογές:
«ΑΡ.ΠΑ. σε περισυλλογή», εκδ. Χριστοδουλίδη, 2001
«Εκκωφαντική σιωπή», εκδ. University Studio Press, 2004
«Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν» (χαϊκού), εκδ. Μανδραγόρας, 2007
«Στα χνάρια των μύθων», εκδ. Γαβριηλίδης, 2011
«Εμπύρετη αναμονή», εκδ. Ρώμη, 2017

Πεζογραφία:
«Πέντε λεπτά πριν το ηλιοβασίλεμα» (μυθιστόρημα), εκδ. Λιβάνη, Αθήνα, 2009

Ανθολογημένα ποιήματα:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χωρίς άρωμα...]
Post by: wings on 01 Sep, 2007, 16:56:02
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χωρίς άρωμα...]

Χωρίς άρωμα
έλα! Μοσχοβολούν τα
λόγια που μου λες.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Τι κι αν έφεξε;]
Post by: wings on 03 Oct, 2007, 01:18:49
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Τι κι αν έφεξε;]

Τι κι αν έφεξε;
Σου κράτησα αστέρια
μες στις τσέπες μου.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ονομάζομαι...]
Post by: wings on 01 May, 2008, 21:31:51
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ονομάζομαι...]

Ονομάζομαι
ψέμα κι ορκίζομαι πως
λέω αλήθεια.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)

Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ξημέρωμα στην Πύλο
Post by: wings on 12 May, 2008, 03:28:06
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ξημέρωμα στην Πύλο
 
Η ψυχή
να κοιτά την ανατολή
και το σώμα
να γέρνει στη δύση.
Της μοίρας μας
ο μεγάλος διασκελισμός.

Από τη συλλογή Εκεί που χτυπάει η φλέβα (2005)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ενός λεπτού σιγή
Post by: wings on 05 Jul, 2008, 18:44:24
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ενός λεπτού σιγή

Όταν κοιτάζω τα βράχια
που βιάζονται από έκφυλα κύματα
και γερνούν υπομονετικά καρτερώντας
εκείνον τον πρώτο γόη κυματισμό
που τους ψιθύρισε όρκους στα χείλη
κι ύστερα γλίστρησε
σ’ άλλες ακρογιαλιές αφελείς
για να τάξει παρόμοιες αγάπες
τηρώ ενός λεπτού σιγή
για έναν ακόμη έρωτα
που δεν ευδοκίμησε.

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Στης Κορώνης το κάστρο
Post by: wings on 30 Jul, 2008, 06:43:51
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Στης Κορώνης το κάστρο
 
Αν πάψει το ανελέητο
τίποτα του παρόντος
ίσως ν’ ακούσετε τη μεγάλη καρδιά
που γυαλίζει τα φτερά της
κάτω απ’ τις πέτρες.

Από τη συλλογή Εκεί που χτυπάει η φλέβα (2005)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Φωλιά η ψυχή...]
Post by: wings on 30 Jul, 2008, 06:47:32
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Φωλιά η ψυχή...]

Φωλιά η ψυχή
Μέσα της ζούνε φίδια
και περιστέρια.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Νήσος Πρώτη
Post by: wings on 30 Jul, 2008, 07:29:57
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Νήσος Πρώτη
 
Προϊστορική σαύρα
ήσουνα κάποτε
και προτίμησες
να γίνεις νησί
νικώντας χρόνο
και θάνατο.

Από τη συλλογή Εκεί που χτυπάει η φλέβα (2005)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Στο αμήχανο...]
Post by: wings on 08 Aug, 2008, 18:01:02
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Στο αμήχανο...]

Στο αμήχανο
γέλιο σου αιωρείται
η προδοσία.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μάρμαρο είμαι...]
Post by: wings on 08 Aug, 2008, 18:30:53
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μάρμαρο είμαι...]

Μάρμαρο είμαι
Ποια χέρια θα με κάνουν
φίνο άγαλμα;

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χίλια ψέματα...]
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 19:23:59
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χίλια ψέματα...]

Χίλια ψέματα
προσπαθούν να με πείσουν
πως δεν έφυγες.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Πάθη και αλλοιώσεις
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 20:09:51
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Πάθη και αλλοιώσεις

«Τι ξέρεις από πάθη και αλλοιώσεις συναισθημάτων;»
ρωτάει η πολυμαθής θεωρία.
«Γνωρίζω πολλά», απαντά η μαθητευόμενη εμπειρία.
«Είδα συντροφικότητες
που αγνάντευαν το όνειρο από ψηλά
να παθαίνουνε έκθλιψη
και να βλέπει η μία την άλλη αφ’ υψηλού.
Είδα εκτενή σ’ αγαπάω
που βιάστηκαν να συναιρεθούν
και να γίνουν φειδωλά σ’ αγαπώ.
Τσιγκουνιές που κάνουν τα αισθήματα
όταν τα παίρνει ο κατήφορος.
Είδα αλλοιώσεις συνήθειας
να διαβρώνουν το ερωτικό βλέμμα
κάνοντάς το ανέραστο βόλεμα.
Είδα τρανές υποσχέσεις
υποσχέσεις να μένουν
χωρίς να μπορούν να πετάξουν την πρόθεση
και να γίνουνε σχέσεις ουσίας.
Κι έμαθα απ' όλα αυτά, θεωρία,
πως τον τίτλο που σήμερα έχεις
τον χρωστάς σε πολλών εμπειριών τις πτωχεύσεις».

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Και μια άσχημη...]
Post by: wings on 11 Aug, 2008, 12:08:57
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Και μια άσχημη...]

Και μια άσχημη
Ελένη πάντα είναι
καλή αφορμή.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Χωρίς προοπτική
Post by: wings on 15 Aug, 2008, 17:04:54
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Χωρίς προοπτική

Σα μοντέρνα ζωγραφική
εμφανίστηκες στη ζωή μου.
Με σουρεαλιστικές κινήσεις σχεδίασες
ακατάληπτης μαγείας τοπία.
Κουκλόσπιτα ονείρου
κρεμασμένα στ' ουρανού την ασάφεια.
Μπαλκόνια φιλιών
χωρίς κιγκλιδώματα δισταγμού.
Τροπικά δάση υποσχέσεων
με απλωμένες τις ρίζες τους
σε θάλασσες ευπιστίας.
Υδροροές θαυμασμού
να εκβάλλουν
σε λίμνες συγκίνησης.
Βάρκες φορτωμένες με χάδια
σαν καλή ψαριά της ψυχής.
Πύργους μιας κοιμωμένης απόφασης
που προσμένει του δυναμισμού το φιλί.
Όσο για τις πόρτες της διαίσθησης
αυτές τις ζωγράφισες
ερμητικά αμπαρωμένες.
Γι’ αυτό δεν πρόσεξα ίσως
πως το σχέδιο τούτου του έρωτα
δεν είχε διόλου προοπτική.

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Στους πρόποδες της Εδέμ
Post by: wings on 04 Sep, 2008, 01:11:15
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Στους πρόποδες της Εδέμ
 
Νερά λιγώνονται απ’ τα γέλια
σταφύλια κοκκινίζουνε από έρωτα
ψυχές το σκάνε απ’ το κλουβί τους
και κελαηδούν.

Από τη συλλογή Εκεί που χτυπάει η φλέβα (2005)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Λαθρεπιβάτης στο όνειρο
Post by: wings on 06 Sep, 2008, 12:56:57
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Λαθρεπιβάτης στο όνειρο

Η ελπίδα με βρήκε αχθοφόρο
σε λιμάνι υποσχέσεων.
Πρότεινε αποκέντρωση
στις πολυπληθείς ταραχές μου.
Κι αφού δε μου συγχώρεσε
ούτε το τραγικό της άγνοιας
ούτε τη γνώση του τραγικού
με βάζει λαθρεπιβάτη στο όνειρο
και μου επιτρέπει να φύγω.
Μ’ ανακάλυψε στην πορεία
λοστρόμος καημός
που έπλενε σκάλες
ξεπληρώνοντας χρέη
στον εφοπλιστή μισεμό σου
και με πετάει στη θάλασσα.
Με πιάνει στα δίχτυα του
συγκρατημός ψαράς και με σώζει.
«Έτσι είναι το όνειρο», μου ’πε.
«Οργώνεις μια θάλασσα
και πνίγεσαι σε μια κουταλιά δάκρυα».

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Επίδεκτος μαθήσεως
Post by: wings on 14 Sep, 2008, 21:16:29
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Επίδεκτος μαθήσεως

Εντάξει, μη βαράτε, αντιξοότητες
θα μάθω, μαθαίνω, έμαθα
να συντονίζομαι με τους ήχους σας.
Θα μάθω, μαθαίνω, έμαθα.
Όντως, δεν ήταν δύσκολο
ν’ αποστηθίσω της ψυχραιμίας το εμβατήριο.
Ακούγεται άλλωστε τόσο συχνά το σουξέ της αποτυχίας.
Όσο για κείνη την όμορφη πιθανότητα
που καθόταν στα πόδια μου τις προάλλες
κι ήμουν έτοιμος να βγάλω μαχαίρι
όταν τη φλέρταρε με αναίδεια ένας αυθάδης ρεαλισμός
έβαλα την ουρά μου στα σκέλια καθώς την είδα να φεύγει
αγκαλιά με μια λάγνα παράταση
που την έλεγαν στο επώνυμο χρόνου αορίστου.
Ύστερα από τόση εξόντωση
έχω δικαίωμα να ξαπλώσω στης ενδοσκόπησης την αιώρα
να σιγοψήσω καμιά προσευχή
σε φλόγα τρεμοπαίζοντος καντηλιού
να πάρει κι ο θεός ό,τι δικαίως του ανήκει
κι ύστερα πάλι δουλειά
την τσάπα ακονισμένη στο χέρι
και σκάψιμο ως της απόπειρας το υπέδαφος
μέχρι ν’ ανακαλύψω
τις ερωτογόνες ζώνες της ευτυχίας
και γίνω επάξια εραστής της.

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ατενίζοντας το απρόσιτο
Post by: wings on 31 Oct, 2008, 13:39:40
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ατενίζοντας το απρόσιτο

Τόσα χρόνια
καθόμαστε απέναντι, ουρανέ
και δε συστηθήκαμε.
Ονομάζομαι άπειρος.
«Δες σύμπτωση», μου απάντησε
«κι εγώ άπειρος είμαι.
Προγιαγιά μου η αιωνιότητα
και παππούς μου το χάος».
Μάλλον πρόκειται για συνωνυμία, του είπα.
Εγώ κατάγομαι απ’ την έλλειψη πείρας.
Μητέρα μου ήταν η άγνοια.
Ορφανός.
Με μεγάλωσε η αναζήτηση.
Μιας και φαίνεσαι όμως άκληρος, ουρανέ
και τυχαίνει να ’χουμε ομόηχο όνομα
δε με υιοθετείς στο απέραντο
για ν’ αλλάξω και σημασία;

Μη λικνίζεσαι επιδεικτικά, ουρανέ.
Σκανδαλίζεται η θνητότητά μου.
Κι όταν καλπάζεις
στους δρόμους του ανέφικτου
να φοράς τις οπλές σου συμπόνια
για ν’ απορροφώνται
οι κραδασμοί της υπεροψίας σου.
Με τρομάζουν οι ήχοι του απρόσιτου.

Βρέχει.
Παραπονιέται πάλι ο ουρανός.
Σκληρή η μοναξιά του αχανούς.
Είσαι τουλάχιστον αιώνιος, ουρανέ.
Σκέψου λιγάκι και εμάς.
Και μόνοι και εφήμεροι.

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Όνειρο χωρίς επίθετο
Post by: wings on 26 Nov, 2008, 20:16:15
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Όνειρο χωρίς επίθετο

Μου συστήθηκες όνειρο
κι εγώ είχα απορήσει.
Τι σκέτο; Χωρίς κάποιο επίθετο;
Ξέρεις πόσα όνειρα
φλερτάραν ξυπνήματά μου
αφήνοντας πάνω στα χείλη μου
ανώνυμες καληνύχτες;
Πώς να σε βρω στη χάση σου;
Να ήσουν φεγγάρι
θα καρτερούσα τη φέξη σου.
Δε γίνεται, θα σου δώσω επίθετο.
Μήπως να σε πω δικό μου;
Όμως δικό μου είναι και το δάκρυ.
Φοβάμαι μη σας μπερδέψω
με τέτοια συνωνυμία.
Άσε που από αυτή τη συγγένεια
μπορεί να προκύψει
τέκνο εφιάλτης.
Να σε πω αιώνιο;
Θα θυμώσει το χάος
που του κλέβεις τον τίτλο.
Καλύτερα να σε πω αληθινό
γιατί ακόμα κι αν δεν είσαι
τ’ οξύμωρο
στα όνειρα ταιριάζει.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Τα κεράσματα της νύχτας
Post by: wings on 19 Dec, 2008, 23:09:59
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Τα κεράσματα της νύχτας

Η μέρα κατέβασε τα παντζούρια της.
Αρκετοί ηδονοβλεψίες θόρυβοι την ενόχλησαν και σήμερα.
Η νύχτα αγουροξυπνημένη και κακόκεφη
σκόνταψε πάνω στην υπομονή των άψυχων, στην αδιαφορία των έμψυχων
και στην αναμονή τη δική μου.
Με κέρασε μιαν αστροφεγγιά να με χαλαρώσει.
Την ήπια μονορούφι, παρήγγειλα κι άλλη.
–Δεν έχω να σε πληρώσω, της είπα
τα ’δωσα όλα στην εγκαρτέρηση.
–Κερασμένη απ’ τον απέναντι ουρανό, μου αποκρίθηκε.
Μου ’φερε σ’ ένα μπολάκι λίγη αρμυρή αύρα από θαλασσινούς περιπάτους.
–Να βάλεις κάτι στο στόμα σου για να μη σε πειράξει.
–Να με πειράξει; Εδώ κατέβασα τόσες αναπάντητες ελπίδες και δε ζαλίστηκα.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Αναμνήσεις παλαίωσης
Post by: wings on 20 Jan, 2009, 18:26:46
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Αναμνήσεις παλαίωσης

Το τασάκι ήταν γεμάτο σβησμένες σκέψεις
καπνισμένες μέχρι γόπας.
Ο καπνός καύσης τους πηγαινοερχόταν
νευρικός στο δωμάτιο.
Κάθε τόσο με κοιτούσε κατάματα.
Καιροφυλακτούσε για κανένα απολωλός δάκρυ μου
να το μετατρέψει σε όξινο.
Δε θα κλάψω απόψε, συλλογίστηκα.
Αρκετή ρύπανση υπάρχει γύρω μου.
Άνοιξα το παράθυρο να μπει λίγος φρέσκος συλλογισμός.
Η νύχτα έξω κεφάτη λικνιζόταν στις μελωδίες των τζιτζικιών.
Ο ουρανός, γενναιόδωρος καβαλιέρος
την έραινε με ευώδη άστρα.
Την είδα να μου κάνει νόημα μ’ έναν μπράβο τριζόνι
να τη συνοδεύσω στον επόμενό της χορό
αλλά της απάντησα ότι ήμουν βιαστικός
κι ας έβλεπα κάθε βράδυ το πρόγραμμά της μέχρι τέλους.
Θα της έκανα μήνυση για ψυχική παρενόχληση
αλλά δε βρέθηκε ούτε ένας μάρτυς κατηγορίας.
Της έκλεισα απότομα το παράθυρο.
Έριξα μια ματιά στο ζευγάρι των καλεσμένων μου.
Η μοναξιά έριχνε λίγο κρασί στα μάτια της
αποφασισμένη κι απόψε να το ξενυχτήσουμε.
Ο πόνος χάζευε στις ειδήσεις των δώδεκα.
Ξεχνιόταν λίγο με τις δυστυχίες των άλλων.
Άνοιξα καινούριο μπουκάλι, κρασί παλαίωσης.
Θύμωσα όμως μαζί του γιατί μου υπενθύμισε
ότι αυτό που παλιώνει γίνεται δυνατότερο.
Κι εγώ είχα τόσα παλιά στο μυαλό μου.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: Ένας τέλειος κόσμος...
Post by: wings on 10 Feb, 2009, 23:35:02
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: Ένας τέλειος κόσμος...

Κανείς δε μας κάνει έξωση
από τούτη την κόλαση.
Ο δημιουργός παραιτήθηκε.
Τα ένοχα μήλα τέλειωσαν.
Εξάγονται οι πειρασμοί τελευταία.
Αφήνουν έτσι περισσότερο κέρδος.
Ο πονηρός όφις άλλαξε επάγγελμα.
Έγινε ασφαλιστής συνειδήσεων.
Αποζημιώνει αφείδωλα
προκατασκευασμένα ατυχήματα
ετοιμόρροπων σχέσεων.
Η γύμνια θεωρείται προνόμιο.
Γυμνό κυκλοφοράει το ψέμα
χωρίς διόλου να ντρέπεται.
Μόνο η αλήθεια φοράει
φύλλο συστολής
για να μην περιγελούν το ανεπίκαιρό της.
Η αδελφοκτόνος ιδιοτέλεια
μοιράζει πλήθος αυτόγραφα
στους επίδοξους θαυμαστές της.
Τριγύρω τα πουλιά τραγουδάνε το θάνατο
πιασμένα σε σχήμα πετρελαιοκηλίδας.
Κι ο άψογος άνθρωπος
πλάθεται πια από μεταλλαγμένο πηλό
γαρνιρισμένο με καθαρή διοξίνη
κι εντός του εμφυσάται πνοή
διοξειδίου του άνθρακα.
Ένας τέλειος κόσμος
στην απόλυτή του ευτέλεια.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: Όταν οι σελίδες θυμώνουν...
Post by: wings on 14 Apr, 2009, 21:54:23
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: Όταν οι σελίδες θυμώνουν...

Οι σελίδες του τετραδίου ήταν πανικόβλητες
και θυμωμένες συνάμα.
Αιμορραγούσαν ακατάσχετα
από μελάνι νωπής προσδοκίας
κυλιόντουσαν μες στο βούρκο
μουτζουρωμένων εντάσεων
σκίζονταν απ’ τους θυελλώδεις ανέμους της ψυχής
τσαλακώνονταν από ανταριασμένους σπασμούς αισθημάτων
πληγώνονταν απ’ τις επιθέσεις της αιχμηρής πένας
που κάρφωνε κάθε τόσο στο λευκό τους κορμάκι τελείες
προσπαθώντας μάταια να τελειώσει
όνειρα που ’χαν μείνει μισά.
Οργισμένες οι σελίδες απαιτούσανε σεβασμό.
Πρόβαλαν επιχείρημα την υψηλή τους καταγωγή.
Μιλούσαν για τους σπουδαίους προγόνους τους
τα υπερήφανα δέντρα.
Όταν όμως τους έδειξα εικόνες
της εν τη αγκάλη σου ευδαιμονίας μου
σκηνές της πτώσης μου απ’ την καρδιά σου
με δήμιο την αναίτια φυγή σου
τότε μόνο σώπασαν λέγοντας:
– Υπάρχουν και χειρότερα.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Re: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: Όταν οι σελίδες θυμώνουν...
Post by: spiros on 14 Apr, 2009, 22:14:45

τότε μόνο σώπασαν λέγοντας:
- Υπάρχουν και χειρότερα.

And worse I may be yet: the worst is not
So long as we can say "This is the worst".


Shakespeare, King Lear, Act 4. Scene I

Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Πες μου τα λόγια...]
Post by: wings on 07 Nov, 2009, 21:23:02
https://www.youtube.com/watch?v=am9rOJIGa7o

Μάνος Χατζιδάκις & Αλέκος Σακελλάριος, Πες μου μια λέξη
(τραγούδι: Μάρω Κοντού & Δημήτρης Χορν / ταινία: Αλίμονο στους νέους (1961) του Αλέκου Σακελλάριου)


Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Πες μου τα λόγια...]

Πες μου τα λόγια
που δίχως αυτά, όλα
μοιάζουν γελοία.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ο πολυτονισμός του πόνου
Post by: wings on 13 Feb, 2010, 22:38:38
ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ - ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ- ΜΑΡΙΑ ΘΩΙΔΟΥ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=5EmN4ceRbcY)

Μαρία Θωίδου, Του πόνου
(τραγούδι: Σωκράτης Μάλαμας & Μαρία Θωίδου / δίσκος: Της νύχτας τα μακριά μαλλιά (2004))


Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ο πολυτονισμός του πόνου

Τι σημασία έχει
αν παίρνω λύπες
ή περνώ λύπες.
Ο πόνος δε ρωτάει
πού τονίζεσαι.
Σα βροχόπτωση πέφτει
και χτυπάει όποια συλλαβή σου
τύχει να βρει ακάλυπτη.
Κάποτε μάλιστα
σε τονίζει παντού
κι ας φωνάζεις
πως είσαι καρδιά
μονοτονικής αντοχής.

Από τη συλλογή Εκκωφαντική σιωπή (2004)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Στο χέρι μέσα...]
Post by: wings on 22 Apr, 2010, 16:04:56
https://www.youtube.com/watch?v=uaEoEll0cPI

Μιχάλης Χατζηγιάννης & Λήδα Ρουμάνη, Πάρε με αγκαλιά και πάμε
(τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Όλα στο φως (2004))


Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Στο χέρι μέσα...]

Στο χέρι μέσα
επωάζω το χάδι
να σε ζεστάνω.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δύο μοναχικοί ποιητές
Post by: wings on 17 Aug, 2010, 13:21:05
https://www.youtube.com/watch?v=hf08yh-c9T8

Λένα Πλάτωνος & Μαριανίνα Κριεζή, Στον αστερισμό του πιγκουίνου
(τραγούδι: Σαβίνα Γιαννάτου / δίσκος: Σαμποτάζ (1981))


Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δύο μοναχικοί ποιητές

Ένας νεαρός μοναχικός πιγκουίνος
Έγραφε με το ράμφος του πάνω στον πάγο
Ποιήματα για του ψύχους τη μοναξιά.
Τα αντέγραφε ο ήλιος με τις αχτίδες του
Και τα ’στελνε σ' όλη τη γη.
Ελάχιστοι τα διαβάζανε.
Ανάμεσά τους ένας γέρικος κάκτος
Που ζούσε μόνος στην έρημο.
Έγραφε κι αυτός ποιήματα με τ’ αγκάθια του
Πάνω στης άμμου το δέρμα.
Οι δύο ομότεχνοι
Αντάλλασσαν μεταξύ τους τα ποιήματά τους
Με τη βοήθεια του ήλιου.
Ο πιγκουίνος σ' ένα ποίημά του ευχόταν
Να γέμιζε γύρω του ο τόπος με άνθη
Κι ο ίδιος να γινόταν μια μέλισσα
Και να ’φτιαχνε πασίγλυκο μέλι.
«Τι λόγια είναι αυτά;»
Του έστειλε απάντηση ο κάκτος.
«Η κάψα και το χιόνι μας κάνανε ποιητές
Κι εσύ θα τ’ άλλαζες όλα αυτά
Για να γίνεις ζαχαροπλάστης;»

Αδημοσίευτο (2008)
Title: Re: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δύο μοναχικοί ποιητές
Post by: lefty on 17 Aug, 2010, 13:26:56
Αχ, καταπληκτικό!
Title: Re: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δύο μοναχικοί ποιητές
Post by: wings on 17 Aug, 2010, 13:32:34
Βρε καλώς το! Από πού ξεφύτρωσες εσύ έτσι ξαφνικά, Μαράκι; :-)

Αυτό το ποίημα είναι όντως ωραίο και το είχε διαβάσει ο Παναγιώτης σε μια εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για την παγκόσμια ημέρα ποίησης του 2008. Το ζήτησα μόλις τέλειωσε και, καταπώς βλέπεις, το πήρα και το έφερα εδώ.
Title: Re: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δυο μοναχικοί ποιητές
Post by: lefty on 17 Aug, 2010, 13:37:39
το έφερα εδώ.
Πολύ καλά έκανες!
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Καλαμάτα
Post by: wings on 31 Dec, 2010, 13:36:12
https://www.youtube.com/watch?v=c9sCuj1OmKg

Μιλτιάδης Πασχαλίδης, Ηράκλειο-Καλαμάτα (δίσκος: Κακές συνήθειες (1998))

Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Καλαμάτα
 
Απ’ τα μαλλιά σου
τα πλεγμένα στο κάστρο
ως τις πατούσες σου
που τις βρέχει το κύμα
ένα ταξίδι της ομορφιάς το αλφάβητο
και στο κορμί σου
μαθαίνω ορθογραφία.

Από τη συλλογή Εκεί που χτυπάει η φλέβα (2005)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Επί πτωμάτων ή επί κοινωνίας
Post by: wings on 01 Oct, 2013, 14:58:04
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Επί πτωμάτων ή επί κοινωνίας

Αμέτρητα επεισόδια έχουν γραφτεί στο σίριαλ αυτού του πλανήτη.
Μυριάδες κομπάρσοι σ’ ένα παραμύθι χωρίς τέλος.
Μια αέναη σαπουνόπερα με κοινό πάντα στόρι, την επικοινωνία.
Ποιος ανάδοχος τη βάφτισε άραγε έτσι;
Τι γυρεύει μια επιθετική πρόθεση σε μια τέτοια ιερή μυσταγωγία;
Μήπως δηλώνει άραγε τις μύχιες αιμοβόρες προθέσεις μας;
Επί πτωμάτων, επί τάπητος, επί κοινωνίας.
Και πώς να κοινωνήσει κανείς των αχράντων μυστηρίων της
χωρίς μια ταυτόχρονη μετάγγιση ψυχών
σε φιάλη εξομολόγησης;
Για να γεμίσει το κάτι πρέπει να αδειάσει το άλλο.
Το κενό έχει ανάγκη φορτίου για να δείχνει λιγότερο άδειο.
Και το φορτίο θέλει κενό για να αποφορτίζεται.
Και ο άνθρωπος τελικά θέλει επίθεση
για να επικοινωνήσει.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ερωτική καταιγίδα
Post by: wings on 11 Dec, 2014, 16:41:45
Σαν καταιγίδα - Λιζέτα Καλημέρη - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=tGxtVI8cn2w)

Γιώργος Καζαντζής, Σαν καταιγίδα
(τραγούδι: Λιζέττα Καλημέρη / δίσκος: Πνοή του ανέμου (1994))


Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ερωτική καταιγίδα

Καταμεσής του απρόσμενου
ήρθε η ερωτική καταιγίδα
και βρέθηκα να αδειάζω
ταραχές και αγωνίες
απ’ της ψυχής τα υπόγεια.
–Με πλημμύρισες έγνοιες
παραπονέθηκα
κι ας ήξερα πως η φλέβα του ονείρου μου
είχε βρει απλώς διέξοδο
στο δικό σου χαμόγελο.
Τραβούσα απ’ το φιλιατρό των ματιών σου
δροσερές προσδοκίες και τις έπινα αχόρταγα.
Κι όσες κυλούσαν έξω
απ’ τις παρυφές των χειλιών μου
τις άφηνα χοές σε νεκρά καλοκαίρια.
Πάνω στο κηροπήγιο βλέμμα σου
άναβα όλες τις ανατάσεις μου
και με το λιωμένο κερί τους
σφράγιζα τη σαρκοφάγο
στεναγμών πεθαμένων.
Πιανόμουν απ’ τις σωσίβιες λέξεις σου
και τολμούσα αναρρίχηση
σε χιονοντυμένα πετάγματα.
Απ’ τις μύχιές σου ευγονίες
ανέσυρα Περσεφόνες βλαστήσεις
ερχομούς απροσδόκητης άνοιξης.
Ευλαβικά αποκαθήλωνα
τα σταυρωμένα μου οράματα
και με προσοχή τα ενταφίαζα
στων χεριών σου τη ζέστη.
Τι έγινε και δεν ήρθε
ποτέ η ανάσταση;

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Τα χαμόγελα
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 18:25:56
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Τα χαμόγελα

Είσαι πολύ μακριά για να σου ταχυδρομώ χαμόγελα.
Θα μπαγιατέψουν τόσες μέρες εκτός στόματος.
Ακροβατείς πάντως υπέροχα
στο τεντωμένο σκοινί της αδιαφορίας σου.
Άραγε με προσπέρασες;
Με ξεπέρασες;
Εγώ πάντως εδώ και καιρό προσπαθώ να σε διαπεράσω.
Κάνω επέμβαση με ολική αφύπνιση.
Ριζική ψυχεκτομή για αφαίρεση ερωτικών καρκινωμάτων.
Κι όταν αναρρώσω, θα βελτιώσω τις επιδόσεις μου
στο άλμα εις φυγήν.
Θα βαλθώ να σε νικήσω
αν και υπήρξες ολυμπιονίκης του είδους.
Έφευγες πάντα πρώτη.
Πώς μπορείς και καταβροχθίζεις τις μέρες
δίχως να μου κρατάς μια μπουκιά;
Σε ποιες απάνεμες νότες απαγκιάζεις τη σκέψη σου;
Θυμάμαι ότι ο λόγος εκκρεμούσε πάντα στα χείλη σου.
Γι’ αυτό διόριζες συνηγόρους σου άλλους
πλαστογραφημένες μελωδίες, ύποπτα καρδιοχτυπήματα τηλεφώνου
κι ένα βλέμμα πάντα σιβυλλικό, σαν καταφατικό όχι.
Ποτέ δεν κατάφερα να σε διαβάσω μέχρι τέλους.
Και κάθε που έλεγα να σ’ αφήσω απ' τα χέρια μου
κολλούσε η προσδοκία μου
στον πολλά υποσχόμενο τίτλο σου, έρως θαυματοποιός.
Και γύριζα πάλι στο βαθυστόχαστο πρόλογό σου
με τις λίγες προοικονομίες ρηχού.
Τουλάχιστον κοντά σου έμαθα να διαβάζω προσεκτικότερα.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ελεύθερες πτώσεις
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 18:31:59
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ελεύθερες πτώσεις

Πάει καιρός που κάνω ελεύθερες πτώσεις
στο κενό της παρόρμησης
χωρίς αλεξίπτωτα όνειρα.
Εξασκούμαι στο μάταιο.
Παρασημοφορώ το εφήμερο
για την προσφορά στο ανέλπιστο.
Τόσα χρόνια
υπηρετώντας μεγάλες προσδοκίες
κολλώντας ένσημα βαρέων αντιστάσεων
χρεοκόπησα.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δύσπεπτη απουσία
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 18:44:38
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δύσπεπτη απουσία

Έχει καιρό να ανατείλει η καλημέρα σου
στον τηλεφωνικό μου ορίζοντα.
Ποιος γαλαξίας σου έταξε να σε κάνει ήλιο του
και μ’ έντυσες με ανεξίτηλη νύχτα;
Και πώς να φωτοσυνθέσω χαμόγελα
χωρίς τις αχτίδες της φωνής σου;
Και αν αντιστέκομαι στις σειρήνες επιθυμίες
δεμένος στο κατάρτι της προσμονής σου
μάταιος κόπος.
Μ’ έχει εξορίσει για πάντα η απρόσιτη Ιθάκη σου.
Μέχρι πότε θα καταπίνω τη δύσπεπτη απουσία σου
και θ’ αλείφομαι με φίλτρα ελπίδας
για ν’ αποφύγω τα εγκαύματα της σιωπής σου;
Χρειάζομαι επειγόντως έναν ασφαλέστερο ουρανό
και ας μην έχει τη δική σου λαμπρότητα.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Παράλογα ιδεώδη
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 19:07:19
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Παράλογα ιδεώδη

Δεν έχει πια το θεό της η ιδιοτέλεια.
Αφού σαρακόφαγε ευτελείς μας συνήθειες
διαβρώνει εδώ και καιρό τις μεγάλες ιδέες.
Το αθλητικό ιδεώδες, θύμα κι αυτό
κάνει βουτιά στα σαγόνια της.
Το ντοπάρει με ματαιότητες
που στροβιλίζονται γύρω από μπάλες χρυσού.
Μεταγράφει ταλαντούχες φιλοδοξίες
που εκτελούν τρίποντες φιγούρες
σε προσυμφωνημένες φιέστες.
Πιο κάτω οι μικρότητες τρέχουν στο μαραθώνιο.
Η κερδοσκοπία τερματίζει πρώτη και φέτος.
Ακολουθεί η κενότητα με διαφορά στήθους.
Ο ανταγωνισμός ανεβάζει κάθε τόσο τον πήχη
για να μην εφησυχάζεται η απληστία.
Το πλήθος στις αρένες εκτόνωσης
φωνάζει σταύρωσον αυτούς
και τρεις μέρες αργότερα
τους ανακηρύσσει θεούς του
ενώ η διαιτησία νίπτει τα χείρας της.
Η θεαματικότητα πρωτεύει στο ακόντιο.
Το καρφώνει στο στήθος της άμιλλας.
Η φανέλα καθορίζει
εθνικότητες και θρησκείες
συνειδήσεις και ασυνειδησίες.
Στο μεγάλο τελικό φτάνει η φιλαργυρία
με αντιμέτωπη την πλεονεξία.
Τελικά έρχονται ισοπαλία.
Το κύπελλο ανήκει στην ηγεσία.
Διοργανώνει ωραίες αποχαυνώσεις.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ματαιότητα
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 19:21:32
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ματαιότητα

Καθόμασταν γύρω από το τραπέζι
σε σχήμα κενότητας.
Υπήρξε τουλάχιστον επικοινωνία ανάμεσα στα πιρούνια μας.
Άλλο ανηφόριζε φορτωμένο λησμονιές
άλλο όδευε προς το πιάτο χαμογελαστό σαν πίκρα
και το δικό μου ενορχήστρωνε την όλη ματαιότητα.
Τσούγκριζα στα ποτήρια των καλεσμένων τη βαριεστημάρα μου.
Άντε γεια μας τους έλεγα κάθε τόσο
σαν να τους έδιωχνα και μένα μαζί.
Ως και τα τραγούδια έπλητταν τόσο που βιάζονταν να τελειώσουν.
Τόσες απουσίες γύρω μου πολλαπλασιασμένες με τη δική μου
έδιναν ανυπόφορο γινόμενο.
Τοποθέτησα το χρόνο κοντά στο ηχείο
να αντηχεί σαν καμπάνα
να τους θυμίζει το χρέος τους
να τους δείχνει ότι είχε αργήσει μέσα μου.
Καθώς τους ξεπροβόδιζα ως και η καληνύχτα μου
σκάλωσε στις λακκούβες της γλώσσας.
Είπα ότι θα ’νιωθα ανακούφιση
μόλις θ’ αντηχούσε το κλείδωμα της πόρτας μου.
Μάταιος κόπος.
Ήσουν εκεί, στο κατάρτι του μυαλού μου
σαν εύθυμο αντίο, σαν υπεροπτικό φάντασμα.
Όχι, δεν τρόμαζες στην ανανδρία μου.
Απλώς η ομίχλη σου ενοχλούσε τη διάθεσή μου
να πλεύσω μακριά απ’ τους υφάλους σου.
Τότε θυμήθηκα τι γύρευαν τη νύχτα εκείνη στο σπίτι μου
όλες αυτές οι ανθρώπινες φιάλες συμπαράστασης
όλα τα ψυχοτονωτικά χαπάκια σε σχήμα χαμόγελου.
Κατάφερες ν’ αντισταθείς και σ’ αυτή την αντιβίωση
δε με τρόμαζες όμως.
Είχα ξαναπεράσει παρόμοια ίωση.
Έπρεπε απλώς να κάνει τον κύκλο της.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Υποτροπιάζουσα μνήμη
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 20:02:39
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Υποτροπιάζουσα μνήμη

Η διάγνωση της ιατρού αυτοσυντήρησης
ήταν καταπέλτης.
Κάκωση μνήμης, εξάρθρωση πονεμένων αληθειών
που διεκδικούν το γύψο τους.
Πιθανή θεραπευτική αγωγή, λουτρά εργασίας.
Διάρκεια θεραπείας, μέχρι να θρέψουν οι σπασμένες θύμησες
κι οι ραγισμένες αντάρες.
Μέχρι ν’ αποχτήσει ευκινησία η μνήμη
να γλιστρά απ’ το οδυνηρό στο χαμόγελο
ή τέλος πάντων στο υποφερτό.
Έτσι, συνεπής ασθενής παίρνεις τις δόσεις σου
σε οχτάωρα εργασίας.
και στον ύπνο σου δίνεις παράσταση εργατικότητας
τόσο που ξυπνάς κουρασμένος.
Και τους μήνες τους μετράς μεσημέρια.
Τα χρόνια τα σφυρίζεις πρωινά.
Και φοβάσαι την ξεκούραση
μη σου πετάξει κατάμουτρα τη βεβαίωση της ασθένειάς σου.
Μην υποτροπιάσει η ένταση
και σπάσει το φράγμα της αντοχής σου.
Και φτιάχνεις απ’ τις εργατοώρες δεκανίκια
στηρίγματα της ανάπηρης σκέψης σου.
Και κολλάς ένσημα λησμονιάς στο βιβλιάριο της ζωής σου
περιμένοντας τη σύνταξη να δικαιώσει τους κόπους σου.
Και τότε που σαν ώριμο μήλο
θα περιμένεις να κοπείς από χέρια πρωτόπλαστα
που διψούν να γευτούν δοκιμασμένη νοστιμιά
τότε θα νιώθεις απόρριψη
καθώς στην πρώτη δαγκωματιά θα σε φτύνουν
γιατί σάπισες μέσα σου
απ’ τα νεκρά βογκητά που έμειναν άταφα
απ’ την υγρασία του κλάματος που δε βγήκε ποτέ προς τα έξω.
Τότε θα νιώσεις το ακατάλληλο της θεραπείας σου.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Το μονοπώλιο των θλίψεων
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 20:09:50
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Το μονοπώλιο των θλίψεων

Με ρώτησες γιατί στιχουργώ μόνο θλίψεις
και αφήνω τα χαμόγελα εκτός λίστας εμπνεύσεων.
Μα έχουν ανάγκη οι ευδαιμονίες από διαύλους εκτόνωσης;
Αυτές στην πρώτη ευκαιρία λικνίζονται
πάνω σε ανθισμένα χρυσάνθεμα χειλιών
πάνω σε μάτια που καθρεφτίζουν ήλιους
πάνω σε λεκτικούς καταρράκτες ευωδιαστών ήχων.
Προκλητικά επιδεικνύονται πάνω σε χειρονομίες και παλαμάκια
σχεδόν εκπορνεύονται επιθυμώντας να τις θωπεύσει
κάθε αίσθηση και κάθε εμπειρία.
Τις θλίψεις να λυπάσαι
που μονάζουν ασκητικά μέσα στους βράχους του νου
αθέατες, δυσδιάκριτες και ανυπεράσπιστες
με ταπεινό τους ένδυμα
είτε την ποίηση που τις ντύνει με αξιοπρέπεια
για να μπορείς να τις βγάλεις μια βόλτα
είτε κανένα ψιχαλισμένο μάγουλο
πριν προλάβει η περηφάνια
να το βάψει με ρουζ ευδαιμονίας.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Άδεια ρούχα
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 21:12:31
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Άδεια ρούχα

Είχα βγει βόλτα με τη λύπη μου για ν’ ατενίσουμε τοπία σε βιτρίνες
αμμώδη κοστούμια σ’ όλες τις αποχρώσεις ερήμου
θαλασσινή αύρα σε μπλουζάκια βαμμένα ωκεανό.
Κι όλα τους άδεια ζωής, όπως εγώ.
Εκλιπαρούσαν να φορεθούν από σώματα, να παλιώσουν πάνω τους.
Αγανακτούσαν μες στην κενή τους νεότητα.
Διψούσαν για λίγο ανθρώπινο ιδρώτα.
Κι εγώ για τον δικό σου.
Στο γυρισμό πέρασα από ένα ανταλλακτήριο συναλλάγματος
να εξαργυρώσω τη θλίψη μου
αλλά μου είπαν πως αυτό το νόμισμα δε το ζητάει κανένας.
Έφτασα σπίτι κι άρχισα να ξεκλειδώνω την πόρτα.
Κλαπ, κλαπ.
Ήχος συρτός και πένθιμος σαν να ’λεγε εκλάπη, εκλάπη.
Μπήκα μέσα αλλά δεν έλειπε τίποτα.
Οι μονοτονίες και οι ακινησίες με κοιτούσαν κατάματα.
Σαν να με θεωρούσαν υπεύθυνο για την κατάστασή τους.
Εκλιπαρούσαν για την ακαταστασία σου.
Ξανάφυγα αλλά αυτή τη φορά δεν κλείδωσα.
Μια υπενθύμιση λιγότερη της φυγής σου
ήταν μια κάποια νίκη.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Αυγουστιάτικη ανατολή
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 21:21:53
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Αυγουστιάτικη ανατολή

Στην κόρη μου

Ήρθες στο φως του ήλιου
με τις πρώτες ντροπές σταφυλιών.
Μόλις πρωτοκοκκίνιζαν τα χείλια τους.
Σα δάγκωσες τη ρόγα της μάνας σου
γεύτηκες μαζί και το νέκταρ του Διόνυσου
καθώς το τρυγούσες μεθυστικό
με τα αυγουστιάτικό σου χαμόγελο.
Με όπλο σου συγκεχυμένες αισθήσεις κέρδιζες τη στιγμή.
Για το αύριο δε σ’ ένοιαζε.
Γι’ αυτό γελούσες αθόρυβα
σε αντίθεση με μας που φωνάζαμε
για να νιώσουμε τη χαρά μας.
Με τα εβένινα μάτια σου
ζωγράφιζες τον κόσμο στο χάρτη σου
τρυφερό και ολόλευκο σαν το δέρμα σου
δηλαδή όπως ακριβώς δεν ήταν.
Αναδύθηκαν πολλά λουλούδια στο δωμάτιο
αφιερώματα στην ανατολή σου
έτσι για να χορτάσουν με χρώμα οι αισθήσεις σου.
Εκείνη τη μέρα έκανες την πρώτη σου συλλογή από χαμόγελα
τυπικά, εικονικά, αυθόρμητα, αδιάφορα.
Αν και τότε δεν ένιωθες τη διαφορά τους
σίγουρα αργότερα θα σου χρειάζονταν
για ανάλογες περιστάσεις.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Αναγκαστική δίαιτα
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 21:29:53
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Αναγκαστική δίαιτα

Η ώρα ήταν τρεις παρά μελαγχολία.
Οι σφυγμοί της απόγνωσης χτυπούσαν δυνατά
στις αυλακιές της ετοιμόρροπης καρδιάς.
Μιας καρδιάς που μετρούσε το χρόνο βιαστικά
σε αντίθεση με τους έρωτες που τους έπινε αργά
για να μην της τελειώσουν.
Ασχέτως αν αυτοί ξίνιζαν πολύ γρηγορότερα
όπως συνήθως γίνεται με κάθε τι μικρής ανθεκτικότητας
και σύντομης ημερομηνίας λήξης.
Και πώς να ζήσει τώρα μια εξαντλημένη καρδιά
τρώγοντας μόνο ελπίδες
καταδικασμένη σε αναγκαστική δίαιτα
από τόσα άοσμα και άγευστα αντίο;

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Εύθραυστο δώρο
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 21:35:56
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Εύθραυστο δώρο

Μου έταξες δώρο ανεκτίμητο και θεϊκό.
Το άρπαξα σαν άκουσα ευτυχία πως το λένε.
Το έσφιξα στην αγκαλιά μου κι αυτό έσπασε.
Δεν είχα δει την ετικέτα «προσοχή εύθραυστον».

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Καθρέφτες
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 21:41:50
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Καθρέφτες

Δε μπαίνω συχνά στο δωμάτιο με τους καθρέφτες.
Ούτε κι εσύ.
Δεν αντέχεις τόσες διαθλάσεις του είναι σου.
Ανφάς, προφίλ, τρία τέταρτα και όλα
σε μονότονες κατακερματισμένες επαναλήψεις.
Σε κουράζει η απαιτητική λάμψη τους
που διεκδικεί την αλήθεια σου.
Θέλει αρκετή ώρα φτιασίδωμα
για να δεις αυτό που σ' αρέσει.
Θέλει καλοραμμένα κοστούμια
μην αρχίσει η μικρότητα
και κατρακυλά απ' τις τσέπες σου.
Θέλει καλό μακιγιάρισμα
για να μην οξειδώσουν τα κάτοπτρα
την εύθραυστη κοκεταρία σου.
Τρέμεις μήπως σε ξεγυμνώσουν
με την αυθάδη ματιά τους
και ξεχειλίσει η παχύσαρκη κακία σου;
Κι εγώ.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Εκποίηση αισθημάτων
Post by: wings on 06 Jan, 2016, 21:53:18
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Εκποίηση αισθημάτων

Πέρασε καμιά βόλτα απ’ τη βιτρίνα μου.
Έχω βγάλει τα παλιά συναισθήματα
σε τιμές ευκαιρίας.
Ό,τι δικό μου φορούσες μέχρι χτες
και καμάρωνες
ξεπουλιέται σε αξία περιεχομένου λαδόκολλας.
Μη λυπάσαι για την εκποίησή μου.
Όχι, δεν κηρύσσω πτώχευση.
Απλώς ανακαινίζομαι.
Ό,τι χάλασες χάλασες.
Ό,τι έφαγε έφαγε
η υπερκαταναλωτική υστερία σου.
Αυτή τη φορά να μην πάρεις τίποτα.
Να βλέπεις χωρίς να αγγίζεις.
Θα τα αγοράσει όλα η αυτοσυντήρηση
που είχε χρεοκοπήσει τόσον καιρό εξ αιτίας σου.
Και μην έρθεις φορώντας
τις τελευταίες ευχές μου.
Δε θέλω να ξέρω
πόσο πολύ σου ταιριάξανε.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Το μη χείρον βέλτιστον
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 19:49:06
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Το μη χείρον βέλτιστον

Έστρωνε το κρεβάτι βιαστικά η απογοήτευση.
Ήταν ώρα πια να κοιμίσει την άκαρπη αναμονή μου.
Κάνανε βέβαια φασαρία κάτι ξενύχτισσες προσδοκίες
αλλά υπήρχαν στο συρτάρι μερικές υπνωτικές αντιστάσεις.
Ο καημός σύρθηκε έρποντας στα παπλώματα.
Έσκαψε μια μικρή γούβα στο στρώμα
και αποκοίμισε την αμφίβια ανησυχία μου.
Ξύπνησα βίαια απ’ το απότομο φρενάρισμα
ενός καμικάζι εφιάλτη.
Είχε πέσει πάνω σε μποτιλιάρισμα.
Μια αφηρημένη ελπίδα είχε παραβιάσει το στοπ
και τράκαρε με το ανέλπιστο.
Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα.
Φορούσαν ζώνη ασφαλείας οι εντάσεις.
Ήρθε και η τροχονόμος λογική και μοίραζε κλήσεις
μάλλον για εκφοβισμό.
Αλλά ποιος της έδινε σημασία;
Και να που τότε κάνει εμφάνιση η αργοπορημένη σου υπόσχεση
με τηλεφωνική αμαξοστοιχία, την ταχεία του απρόσμενου.
Η φωνή σου κατέβηκε διστακτική απ’ το σύρμα.
– Πώς είσαι;
– Ζαλισμένος απ’ τον ίλιγγο αναμονής σου, απάντησα.
– Δε βρήκα ούτε μια πτήση για τ’ όνειρο.
Περίμενα καμιά ματαίωση κράτησης
αλλά ποιος αφήνει τέτοια εποχή το παράλογο; απολογήθηκες.
– Και πού θα κάνει διακοπές η ελπίδα μας;
– Ας μείνουμε εδώ.
Τώρα που ’φυγαν όλες οι προσδοκίες
πιο καλά θα περάσουμε.
– Καλά... Πέρασε τότε απ’ το σπίτι.
Θυμάσαι πού μένω;
Οδός σφαγιασθείσης ελπίδος, αριθμός επ’ άπειρον.
Ρετιρέ. Μόλις τώρα τη σκότωσες.
Δεν πρόλαβα να τη σύρω στο υπόγειο.
Φέρε και κανένα μπουκάλι ψευδαίσθησης
δικής σου εμφιάλωσης.
Έτσι, για να κατεβαίνει ευκολότερα το μάταιο.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Βιογραφικό
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:08:19
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Βιογραφικό

Ήπια πολλά ποτήρια εμπειρίας στο καπηλειό της ζωής
επέστρεψα και στον χρόνο τα μπουκάλια να τα ξαναγεμίσει.
Δούλεψα πολύ και τις ελπίδες μου και τις ελπίδες των άλλων.
Χρεώθηκα γι’ αυτό ακόμα χρεώνομαι.
Άσκησα με επιμέλεια τα καθήκοντά μου
και μετά από καθήκον τα έσκισα.
Έμαθα να μετρώ ως το χίλια πάνω σε χείλια υποσχόμενα
κι άφησα άπειρες μνήμες υπόλοιπο στις πεπερασμένες δυνάμεις μου.
Αστυνόμευσα τις επιθυμίες μου και μετά τις αθώωσα.
Είχαν ισχυρό άλλοθι.
Γνώρισα τις κλίσεις μου μέσα από κλίσεις ονομάτων
κι όσα δε με βόλεψαν τ’ άφησα άκλιτα.
Εντάθηκα πάνω σε τροπικά επιρρήματα και στα παραθετικά τους
καλά, καλύτερα, μη χειρότερα. Έντιμα, εντιμότερα, ανθρωπινότατα.
Έχτισα μυς και πάνω τους όνειρα, όχι μεγάλα.
Τι όνειρα να σηκώσει ένας δικέφαλος;
Έγειρα σε αστροφεγγιές και αποκοιμήθηκα. Χρειαζόμουν ένα ρεπό.
Εξασκήθηκα πολύ στις ξένες φιλοδοξίες για να καταλάβω καλύτερα τις δικές μου
αλλά με δυσκόλευε πάντα η προφορά τους.
Γκρίνιαξα πολύ στη ζωή για να μου δώσει λίγη σημασία
αλλά τι να σου κάνει μια μάνα πολύτεκνη;
Γυμνάστηκα σ’ όλες τις ασκήσεις, θεμιτές και ακατονόμαστες
από ανατάσεις ενστίκτων ως επεκτάσεις αντιστάσεων.
Έκανα πολλές γνωριμίες, διαπιστευτήρια του εφήμερου
και πολλές προσευχές, ψευδαισθήσεις του ακατόρθωτου.
Περπάτησα πολύ μόνος ούτε καν με τη σκιά μου.
Εδώ έδιωξα ανθρώπους θα κρατούσα φαντάσματα;
Ήπια πολλά κερασμένα σώματα ώσπου άρχισε να με πειράζει το κατακάθι τους.
Χώρεσα στην περίμετρο ενός κλάματος
κι αγανάκτησα απ’ τη στενότητα μεγαλεπήβολων υποσχέσεων.
Γέννησα σφάλματα και ξαναγέννησα
και από ασυλλογισιά και από βαθύπνοους συλλογισμούς.
Και ύστερα βάλθηκα να τα θάβω.
Μυρίζουν τα πτώματα όταν μείνουν καιρό εκτός λήθης.
Και μετά απ’ όλα αυτά νιώθω πως είμαι ακόμα στην αρχή της καριέρας μου.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Της αμαρτίας...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:17:25
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Της αμαρτίας...]

Της αμαρτίας
το άρωμα φτιάχτηκε
στον Παράδεισο.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σάπιο το μήλο...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:19:39
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σάπιο το μήλο...]

Σάπιο το μήλο.
Μακάρι να το ’ξερες
πριν το δαγκώσεις.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Φίδι στα χόρτα...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:50:26
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Φίδι στα χόρτα...]

Φίδι στα χόρτα
συγκρίνει τη γλώσσα του
με των ανθρώπων.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ο Παράδεισος...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:52:29
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ο Παράδεισος...]

Ο Παράδεισος
είπε να κατασχεθούν
τα φύλλα συκής.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:53:58
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σου πάει η γη...]

Σου πάει η γη
απελπισμένη κάμπια.
Τι ψάχνεις φτερά;

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Κλέβοντας λίγο...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:55:48
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Κλέβοντας λίγο...]

Κλέβοντας λίγο
ουρανό ξεγελώ τη
δίψα για ζωή.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Πάνω στη ρώγα...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 20:58:47
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Πάνω στη ρώγα...]

Πάνω στη ρώγα
του στήθους σου προβάλλει
άγριος πόθος.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Κραγιόν στα χείλη...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:00:19
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Κραγιόν στα χείλη...]

Κραγιόν στα χείλη
παίζει το οξύμωρο
με τ’ άδειο βλέμμα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μπορεί να κρύβει...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:21:28
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μπορεί να κρύβει...]

Μπορεί να κρύβει
ένα φιλί οκάδες
δηλητήριο.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Κάλλιο μαχαίρι...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:24:52
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Κάλλιο μαχαίρι...]

Κάλλιο μαχαίρι
παρά λόγια που σφάζουν
με το βαμβάκι.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Η καλημέρα...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:27:44
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Η καλημέρα...]

Η καλημέρα
στα χείλη κρεμάστηκε
και αυτοκτόνησε.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Γυμνός ο πόθος...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:29:02
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Γυμνός ο πόθος...]

Γυμνός ο πόθος
και το σώμα μυρίζει
άγιο κρίνο.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μεγάλος πνιγμός...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:31:53
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μεγάλος πνιγμός...]

Μεγάλος πνιγμός.
Σε μια κούπα δάκρυα
νεκρό το γέλιο.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ένα πιστόλι...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:35:14
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ένα πιστόλι...]

Ένα πιστόλι
βουτηγμένο στο μέλι
για γλυκό τέλος.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σα χειροπέδες...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:38:25
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σα χειροπέδες...]

Σα χειροπέδες
συνεχώς κλειδωμένες
είν’ ο θάνατος.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Στους δείκτες πάνω...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:39:49
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Στους δείκτες πάνω...]

Στους δείκτες πάνω
καραδοκεί ο χρόνος
να μας γεράσει.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σώσε με, λέει...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:51:39
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σώσε με, λέει...]

Σώσε με, λέει
ελέφαντας έντρομος
σ’ ένα μυρμήγκι.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Άναψ' τον φάρο...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:54:51
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Άναψ’ τον φάρο...]

Άναψ’ τον φάρο
μη βουλιάξουν στη νύχτα
τα όνειρά μας.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χαρά και λύπη...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:58:14
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χαρά και λύπη...]

Χαρά και λύπη
δε θέλαν να βλέπονται
κι έγιναν κέρμα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Πονούν οι λέξεις...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 21:59:56
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Πονούν οι λέξεις...]

Πονούν οι λέξεις
σα βγαίνουν απ’ τα χείλη
χωρίς νόημα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σε χρυσό δίσκο...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:01:21
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σε χρυσό δίσκο...]

Σε χρυσό δίσκο
η αγάπη σερβίρει
το κεφάλι της.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σε σκληρά χέρια...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:03:12
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σε σκληρά χέρια...]

Σε σκληρά χέρια
οι ικεσίες πέφτουν
και σπάνε όλες.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σταμάτα, χρόνε...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:05:05
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σταμάτα, χρόνε...]

Σταμάτα, χρόνε!
Ξέχασα να φορέσω
την ψυχραιμία.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Όμορφο βράδυ...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:06:29
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Όμορφο βράδυ...]

Όμορφο βράδυ!
Δεν άκουσα ούτε μια
κραυγή ανθρώπου.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μέλισσα ζωή...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:48:00
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μέλισσα ζωή...]

Μέλισσα ζωή,
αλλού δίνεις το μέλι
κι αλλού το κεντρί.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Τα φτερά μύγας...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:50:15
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Τα φτερά μύγας...]

Τα φτερά μύγας
δανείζονται οι έννοιες
και μας ζαλίζουν.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σα βατραχάκι...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:52:05
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Σα βατραχάκι...]

Σα βατραχάκι
πηδάω μες στον χρόνο
να τον προλάβω.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Συγχώρησέ με...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:53:36
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Συγχώρησέ με...]

Συγχώρησέ με
μήπως αποκοιμηθούν
οι Ερινύες.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Όταν κοιμάστε...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:55:37
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Όταν κοιμάστε...]

Όταν κοιμάστε
οι ποιητές στο χαρτί
φυλάνε σκοπιά.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Το νερό φταίει...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:57:06
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Το νερό φταίει...]

Το νερό φταίει.
Τέλειωσε πριν προλάβω
να εξαγνιστώ.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Φανατίζεται...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 22:58:42
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Φανατίζεται...]

Φανατίζεται
το κουνούπι που θέλει
πιο πολύ αίμα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Καληνύχτα σου...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:00:31
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Καληνύχτα σου...]

Καληνύχτα σου
και αν δεις εφιάλτη
εγώ θα είμαι.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Η νύχτα κλαίει...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:03:01
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Η νύχτα κλαίει...]

Η νύχτα κλαίει.
Ο Ιούνης την κάνει
να λιγοστεύει.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ύπουλος καιρός...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:04:30
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ύπουλος καιρός...]

Ύπουλος καιρός.
Μετά τα ζεστά φιλιά
βρέχει αγκάθια.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Το κάθε τέλος...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:06:03
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Το κάθε τέλος...]

Το κάθε τέλος
κουβαλάει μαζί του
κι ένα μαχαίρι.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μεστό φεγγάρι...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:07:35
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μεστό φεγγάρι...]

Μεστό φεγγάρι.
Φούσκωσε απ’ τα λόγια
ερωτευμένων.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ένα κρεμμύδι...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:09:02
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ένα κρεμμύδι...]

Ένα κρεμμύδι
η πιο καλή αφορμή
για τα δάκρυα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Βάλε το σπίρτο...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:10:35
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Βάλε το σπίρτο...]

Βάλε το σπίρτο.
Η καρδιά μου προσφέρει
το οινόπνευμα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μου 'πες κοιμήσου...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:13:22
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Μου ’πες κοιμήσου...]

Μου ’πες κοιμήσου
κι έβαλες φρουρό μου τον
Δούρειο Ίππο.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ποια πεταλούδα...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:18:50
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ποια πεταλούδα...]

Ποια πεταλούδα
χάρισε τα φτερά της
σ’ ένα σκουλήκι;

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Παίξε το θύμα...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:29:28
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Παίξε το θύμα...]

Παίξε το θύμα
κι αν ζήσεις, αλλάζουμε.
Παίζεις τον θύτη.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χόρεψε τώρα...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:30:59
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Χόρεψε τώρα...]

Χόρεψε τώρα.
Αύριο τα σκουλήκια
θα έχουν γιορτή.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ένα μυρμήγκι...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:32:34
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Ένα μυρμήγκι...]

Ένα μυρμήγκι
έφυγε για διακοπές
με τον τζίτζικα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Καλοντυμένη...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:34:00
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Καλοντυμένη...]

Καλοντυμένη
κυκλοφορεί κάποτε
η μοναξιά μας.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Καλησπερίζω...]
Post by: wings on 23 Dec, 2019, 23:36:18
Παναγιώτης Αργυρόπουλος: [Καλησπερίζω...]

Καλησπερίζω
τα βράδια που μου ’μαθαν
τι θα πει μέρα.

Από τη συλλογή Ασυγκράτητα που είναι τα όνειρα όταν μεθύσουν (2007)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δώρα φυγής
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:04:11
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δώρα φυγής

Παράλογο μύριζαν πάντα τα δώρα φυγής σου.
Στην τελευταία σου άμπωτη στάθηκες πολύ γενναιόδωρη.
Μου άφησες για κατοικίδιο τη μοναξιά.
Αρχικά σκέφτηκα να τη διώξω
να τη βγάλω στον δρόμο με τ’ άλλα αδέσποτα
αλλά μετά τη λυπήθηκα.
Μονάχη της ήταν κι αυτή.
Άφησες και με τη φυγή σου τόσα άδεια δωμάτια μέσα μου...
Κάποιος έπρεπε να με κατοικήσει.
Έτσι γίναμε αχώριστοι.
Την τάιζα καθημερινά αναμνήσεις
γλυκόξινες γεύσεις κονσέρβας χωρίς ημερομηνία λήξης.
Την εξασκούσα με απροσδοκίες.
Την προπονούσα στον δρόμο μετ’ εμποδίων.
Της έβαζα μπροστά τη φωτογραφία σου.
Μοιράσαμε και τις δουλειές.
Αυτή σιδέρωνε φανελάκια αυτάρκειας
αυτά που φοριούνται χειμώνα καλοκαίρι
πλύνε βάλε.
Τα κολλάριζε με ενδυνάμωση.
Εγώ σκούπιζα τους υδρατμούς απουσίας σου
που απειλούσαν να σκεβρώσουν την αντοχή μου.
Τα πράγματα δυσκόλεψαν όταν ζήτησε άσυλο η θλίψη.
Είπε θα μείνει μια μέρα και στρώθηκε.
Κουβάλησε τα παιδιά, τα εγγόνια της
την κατάκοιτη γιαγιά της, απελπισία.
Συστήθηκε ως εργολάβος οικοδομών, σήκωνε πολυώροφες καταθλίψεις.
Πρότεινε να επεκτείνουμε την έρημο.
– Μα είναι παράνομο, απολογήθηκα.
Η θεμέλια υπομονή μου δε βαστάει άλλη επιβάρυνση.
– Έχω μέσον στην πολεοδομία, απάντησε.
Τόσες χρεοκοπημένες ανθρώπινες σχέσεις
ποιος θαρρείς τις ανέλαβε;

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Μάντρα ψυχών
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:08:43
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Μάντρα ψυχών

Ξύπνησα κι είδα τον κόσμο
μια μάντρα από ψυχές κατεστραμμένες
μα κι οι καινούριες έξω στον δρόμο
στα χέρια αδέξιων οδηγών
γινήκαν μεταχειρισμένες.
Τελικά οι προδιαγραφές
δεν μπορούν να σώσουν την ψυχή.
Ίσως η λύση να βρίσκεται στη συντήρηση.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δέσμιος της όσφρησης
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:13:43
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Δέσμιος της όσφρησης

Δε φταίνε τ’ αντικείμενα που με δένουν στην ανάμνησή σου.
Αυτά τ’ άφησα ενέχυρο σε κάτι ανέραστες νύχτες
να τις δωροδοκήσω με λίγη ένταση έστω ταριχευμένη.
Η όσφρηση φταίει που συλλαμβάνει τις μοσχοβολιές σου
ακόμη κι όταν λαμπυρίζει η πανσέληνη απουσία σου.
Ξηλώθηκε όμως εντελώς η υπομονή απ’ τα όνειρά μου
και κρέμεται οδυνηρά η αυταπάτη μου.
Πρέπει να γδυθώ τις παλιές, βαριές μυρωδιές σου
–τόσα χρόνια τις φορώ χωρίς αποτέλεσμα
κανείς δε μου είπε ότι μου πάνε–
και να προβάρω καμιά καινούρια υπόσχεση.

Από τη συλλογή ΑΡ.ΠΑ σε περισυλλογή (2001)
Title: Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Το κουκούτσι
Post by: wings on 03 Aug, 2023, 17:26:28
Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Το κουκούτσι

Η μάνα μου ήταν πορτοκάλι
και ο πατέρας μου αποχυμωτής.

Εγώ υπήρξα ανέκαθεν το κουκούτσι
που σφήνωσε μες στα δόντια τους.

Τους άρεσε.
Κάλυπτα τα κενά τους.
Με ανέχονταν
μολονότι τους ενοχλούσα κάποιες φορές.

Μ’ έγλειφαν τρυφερά με τη γλώσσα τους.
Με βούρτσιζαν καθημερινά
με απαλές κινήσεις
και λέξεις.

Ώσπου μια μέρα
τα δόντια τους χάλασαν.
Όχι, δεν τα κατέστρεψα εγώ.
Τουλάχιστον έτσι πιστεύω.

Πάντως, κάποια στιγμή
έπεσα κάτω στο χώμα.
Δύσκολη πτώση.
Τότε, για πρώτη φορά μου κατάλαβα
πως πρέπει να γίνω δέντρο
και να καρπίσω.

Από τη συλλογή Εμπύρετη αναμονή (2017)