Τάκης Μωράκης & Κώστας Κοφινιώτης, Ήρθες σαν την άνοιξη (τραγούδι: Στέλλα Γκρέκα (1946))
Φαίδων ο Πολίτης, Κι όμως
Κι όμως, δεν θα σ’ ονόμαζα ποτέ ντροπή,
δεν θα σ’ ονόμαζα ποτέ καταισχύνη,
γλυκέ μου έρωτα, που απρόσκλητος ήρθες
και στην καρδιά μου έφερες θαλασσοταραχή.
Δεν θα σ’ ονόμαζα ποτέ ντροπή.
Η άνοιξή σου είναι τόσο αγνή,
τόσο γεμάτη φρεσκάδα και ήλιο
τόσο γεμάτη γοητεία και χάρη,
τόσο ανυποψίαστη για τη θνητή της μοίρα,
που ώρες ώρες με κάνει κι απορώ...
Από τη συλλογή Σαχάρα – In memoriam (1951)