Γιώργος Λ. Οικονόμου

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια συνηθισμένη μέρα

Δεν έκανα κάτι σπουδαίο.

Πήγα με τη μαμά στη λαϊκή
με τον μπαμπά επίσκεψη στη γιαγιά
κι ύστερα συνάντησα τους φίλους μου
να παίξουμε μπάλα.

Δεν έκανα κάτι σπουδαίο
κοιμήθηκα παιδί δέκα χρονών
και ξύπνησα μεσήλικας πενήντα πέντε.

Στο μεταξύ πρόλαβα και σου ’δωσα ένα φιλί.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο κουρέας

Στην κατοχή
παραλίγο να τον εκτελέσουν
ένας γείτονας κουρέας τον γλίτωσε.

Χρόνια μετά, όταν πέθανε
στα πράγματά του βρήκαμε
πολλά καινούρια ξυραφάκια.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως η Πηνελόπη

Χρόνια με περίμενες
όπως η Πηνελόπη τον Οδυσσέα

και τώρα που μ’ έχεις
στο διπλανό δωμάτιο
λύνεις σταυρόλεξα

κι ένα γέλιο μυστικό
χαράζει στο πρόσωπό σου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα ονόματα

Στο πρώτο σπίτι σ’ έλεγαν Μυρτώ
στο σχολείο κύριο Σταμάτη
τις μέρες του στρατού Ηλία, Κώστα, Ισαάκ.

Κι ύστερα στους δύσκολους καιρούς
Θεοδώρα-Αναστασία.

Στα νοσοκομεία ήσουν ο Γκίμας, ο Στράτος,
η Σοφία, η Μαίρη, ο Γιώργος.

Καθημερινά στον δρόμο, στη δουλειά
παίρνεις καινούριο όνομα.

Α! Πόσα πρόσωπα αλλάζεις
κοντά μου Κύριε!

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ίδιος ο πατέρας μου

Σε μάλωνα που έπεφτες νωρίς να κοιμηθείς
που είχες κλειστεί μ’ ένα βιβλίο στο σπίτι
και μόνο για τα απαραίτητα
έβγαινες έξω.

Μα τώρα που έρχομαι στα χρόνια σου
τον ίδιο δρόμο ακολουθώ.

Κι έτσι –αβίαστα– ομολογώ.

Αχ, αγαπημένε μου πατέρα!

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο κύριος Χριστιανόπουλος

Δεν έχει μπλε ποδιές τώρα πια
ούτε φαντάρους με δίκοχα
και μπερέδες.

Τίποτα δεν έμεινε
απ’ τα χρόνια τα δικά μας.

Μόνο τις αρβύλες συναντώ
στα ποιήματα του κυρίου
Χριστιανόπουλου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η κρυψώνα

Το καταφέραμε κι αυτό
αγαπημένη

όταν φύγει
ο ένας απ’ τους δυο μας
ο άλλος θα γελάει

γιατί θα ξέρει
την κρυψώνα του!

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Μπάτης, Γυφτοπούλα στο χαμάμ (1934)

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γυφτοπούλα στο χαμάμ

Τα μεγάφωνα σκορπούν το τραγούδι
σ’ όλους τους εγκλείστους.

Είναι Κυριακή
έξω από το εκκλησάκι
του Αγίου Αντωνίου
ένα σκουρόχρωμο κορίτσι χορεύει.

Αν προσέξετε καλά την εικόνα
κάπου θα πάρει
το μάτι σας
και μένα

να σβήνω τις μέρες μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Να προσέχεις

Να προσέχεις την καρδιά σου
μου είπε ο γιατρός
γιατί μ’ αυτήν
γράφεις

μακριά από συγκινήσεις
και λόγια περιττά.

Απλό πρέπει να ’ναι το ποίημα
όπως κι ο χτύπος της.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μόνος

Είχε σουρουπώσει
μόνος περπατούσε στον δρόμο
κλοτσούσε πέτρες, απέφευγε σκυλιά

κι είχε τα μάτια χαμηλά ώσπου
από ένα τρανζιστοράκι ακούστηκε
ο Ακάθιστος Ύμνος.

Έτσι θυμήθηκε στο σπίτι να γυρίσει.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Υπομονή

Κάνε υπομονή χαρά μου
θα σηκωθούμε

μας περιμένει
η Τοσκάνη, η Βαρκελώνη,
η Αίγινα

κι ένα κελί
μπροστά στη θάλασσα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλο το βράδυ έσκαβα

Αν καμιά φορά
με πιάνεις με ρούχα βρόμικα
και μαυρισμένα νύχια

μη βιαστείς να με κακολογήσεις.

Είναι που όλο το βράδυ έσκαβα
με τους αγαπημένους μου
ν’ αγκαλιαστώ.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το τρανζιστοράκι

Κι ήρθαν
τόσο δύσκολες μέρες
που το τρανζιστοράκι πρώτη φορά
με λυπήθηκε.

Βουβό παρέμενε στην άκρη του
και μοναχά κάτι αργόσυρτα παράσιτα
έβγαζε απ’ τα σπλάχνα του.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο όνειρο

Στο όνειρο ζωγράφιζα σε βράχια
μορφές, μάτια, μαλλιά.

Κάποιοι κινήθηκαν απειλητικά εναντίον μου
ο φίλος μου με υπερασπίστηκε

τυφλός είναι
τυφλός που ζωγραφίζει.

Έτσι κέρδισα τη ζωή μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)

[wings]

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το καρφί

Κι εκείνο το καρφί στον τοίχο
τώρα που ξεκρεμάσαμε την εικόνα

έμεινε απαρηγόρητο.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)