Ξενηλασία ή ισοτέλεια: μελέτη περί των ξένων λέξεων της νέας ελληνικής (κείμενο του Μανόλη Τριανταφυλλίδη)

wings · 6 · 3643

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74329
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ξενηλασία ή ισοτέλεια: μελέτη περί των ξένων λέξεων της νέας ελληνικής (κείμενο του Μανόλη Τριανταφυλλίδη)

Τα μέλη του ερευνητικού προσωπικού του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών (Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη), θέλοντας να συμβάλουμε στη συζήτηση που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα, κάποτε και με όρους υπερβολής, για τη χρήση ξένων λέξεων στη γλώσσα μας, παραπέμπουμε σε ένα κλασικό – και δυστυχώς όχι ευρέως γνωστό – κείμενο του Μ. Τριανταφυλλίδη, με τίτλο

«Ξενηλασία ή ισοτέλεια: μελέτη περί των ξένων λέξεων της νέας ελληνικής»,

το οποίο είναι αναρτημένο στον ιστότοπο του Ινστιτούτου.

Δημοσιευμένη εδώ και 115 (!) χρόνια, η μελέτη αυτή του Μ. Τριανταφυλλίδη δίνει νηφάλιες απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που μας απασχολούν ακόμα ως κοινωνία και στα οποία η κοινότητα των φιλολόγων και των γλωσσολόγων καλείται να συνεισφέρει με την επιστημονική της γνώση και γνώμη. Δεν απευθύνεται μόνο στον ειδικό – αν και οι ειδικοί οφείλουν να την έχουν υπόψη τους, αλλά και σε όποιον γυρεύει την αλήθεια μέσα στην πραγματικότητα και δεν καταφεύγει στην εύκολη λύση της συνθηματολογίας.

Απολαύστε την εδώ (Προσοχή, 362 MB! Κάντε δεξί κλικ και λήψη).



Συνημμένο το:
Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Ξενηλασία ή ισοτέλεια: ένας αιώνας μετά
Γιώργος Παπαναστασίου
(Πανηγυρική ομιλία της Εναρκτήριας Συνεδρίας του 8ου Συνεδρίου της ΕΛΕΤΟ)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στόχος του κειμένου είναι να παρουσιάσει το περίφημο έργο του Μ. Τριανταφυλλίδη, Ξενηλασία ή ισοτέλεια; Μελέτη περί των δανείων της νέας ελληνικής, το οποίο δημοσιεύτηκε το 1905. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό διατηρούν την επικαιρότητά τους, καθώς και σήμερα ακούμε φωνές που υποστηρίζουν την αποβολή των ξένων λέξεων από την ελληνική γλώσσα. Παρουσιάζονται οι ιδεολογικές πλευρές αυτής της τάσης, με το αυτονόητο συμπέρασμα ότι αποβολή των ξένων λέξεων από την οποιαδήποτε γλώσσα σημαίνει άρνηση της ιστορίας του λαού που την ομιλεί.
« Last Edit: 20 Dec, 2020, 16:18:21 by spiros »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


spiros

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 855894
    • Gender:Male
  • point d’amour


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74329
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Ίσως. Είναι και κοντά 300 σελίδες το αρχείο. Λεπτομέρεια, όμως. :-)
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


spiros

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 855894
    • Gender:Male
  • point d’amour


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 74329
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Σωστό κι αυτό. Αλλά δεν ξέρω πώς μπορούμε να τους το πούμε.
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


spiros

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 855894
    • Gender:Male
  • point d’amour
Σχετικό με τη θεματολογία. Και αναφέρεται και στον Τριανταφυλλίδη, με εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη.

Το απίστευτο δε είναι ότι πλείστοι αρμόδιοι και αναρμόδιοι στη Χώρα-μας σου λένε ετούτο το ραγιάδικο (και γλωσσολογικώς αφελέστατο) επιχείρημα: «Και τί τους θέλεις τους Ελληνικούς όρους - πάρε αγγλικούς να κάνεις τη δουλειά σου». Και δεν ακούνε τον σεβάσμιο Τριανταφυλλίδη να φωνάζει «ο ξένος όρος υπονομεύει τη γλώσσα». Κι ούτε θυμούνται το ανέκδοτο της κατάληψης της Σοβιετικής Ένωσης απ' τα 20 εκατομμύρια Κινέζων αιχμαλώτων τους οποίους είχαν αφελώς συλλάβει τα σοβιετικά στρατεύματα κατά τον σινοσοβιετικό πόλεμο!

H τρέχουσα γλώσσα έχει γύρω στις 50.000 λέξεις, η δε καθημερινή λαλιά κάτι 2.000 λέξεις. Ένας διάβολος ξέρει τί θα γίνει όταν αυτές οι βαρκούλες θα πνιγούνε στον ωκεανό των αυριανών δύο εκατομμυρίων όρων (σημαντικό μέρος των οποίων οσμώνεται κάθε χρόνο και στην καθημερινή γλώσσα). Πώς τη φαντάζεσθε τη ζωή σας όταν θα λέτε στη γυναίκα σας «κάν' το ραν και σέιβ, και ζήτα του σέρβερ να κάνει μπακάπ»; Έλεος, προοδευτικοί μου φίλοι.

Θ. Π. Τάσιος, H πλημμύρα της ορολογίας και η αδιαφορία μας

Το «Έλεος, προοδευτικοί μου φίλοι» νομίζω ταιριάζει γάντι.


 

Search Tools