Ιφιγένεια Διδασκάλου: Ύπνε, στα δυο παιδάκια μου
Ύπνε, στα δυο παιδάκια μου —της νιότης μου βλαστάρια—
έλα με ονείρατα γλυκά τα βλέφαρα να κλείσεις∙
έλα με πούπουλα κι ανθούς την κούνια να στολίσεις
και μες στη νύχτα κάνε τα μεγάλα παλικάρια.
Σεργιάνισε τα στους αγρούς, στις λαγκαδιές, στα δάση,
κει που το κρίνο της χαράς φυτρώνει μια φορά,
να τόβρουν, να το κόψουνε —θεέ μου, τι χαρά!—
μην τη ζωή του αδάμαστο κι αμύριστο τη χάσει.
Κι όταν εδώ γυρίσουνε απ’ τ’ όνειρου τη στράτα
θα ’χουν γλυκά, γελούμενα τα ρόδινά τους χείλη,
και με κρινάκια της χαράς, ροδόφυλλα τ’ Απρίλη,
θα στρώνουν, θα στολίζουνε τα τρυφερά τους νιάτα.
Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)