Η πρώτη ερμηνεία που βρήκες είναι πάνσωστη -- δίνει έμφαση στον υπερβολικό αριθμό των αγοραπωλησιών. Η δεύτερη, με το σκέτο αδικαιολόγητες, αφήνει ένα νοηματικό κενό: αδικαιολόγητες ως προς τι;
Τώρα, πια είναι η διαφορά ανάμεσα στην κίνηση και τη διακίνηση λογαριασμού;
Λέμε η κίνηση του λογαριασμού και βλέπουμε τον λογαριασμό σαν μια αυτόνομη οντότητα που αυξομειώνεται.
Λέμε η διακίνηση του λογαριασμού και δίνουμε έμφαση στους ανθρώπους που τον διακινούν, που κάνουν τις συναλλαγές, τις αγοραπωλησίες.
Αντιστοίχως, η υπέρμετρη διακίνηση του λογαριασμού δίνει καλύτερα την εικόνα αυτής της υπερθέρμανσης, της τριβής, που προκαλείται από τη διενέργεια αγοραπωλησιών, συχνά χωρίς λόγο ("αδικαιολόγητες") άλλο από το μεσιτικό κέρδος (την προμήθεια).
