Μυρτώ Αναγνωστοπούλου

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου



Γεννήθηκε το 1944 στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει. Υπήρξε μαθήτρια του Γιώργου Θέμελη. Σπούδασε ξένες γλώσσες. Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό Νέα Εστία το 1973. Στις πρώτες της συλλογές υπογράφει ως Μυρτώ Αναγνωστοπούλου-Πισσαλίδου. Έχει μεταφράσει προς τα Ελληνικά αγγλόφωνα πεζογραφήματα και ποιήματα. 

Ποιητικές συλλογές:
«Βαθμίδες», Θεσσαλονίκη, 1973
«Τώρα που...», Θεσσαλονίκη, 1975
«Πειρατικός σταθμός», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1979
«Κυκλικά», εκδ. Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1982
«Το ζώο που κρύβω», Θεσσαλονίκη, 1988
«Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων», Εκδ. Νέας Πορείας, Θεσσαλονίκη, 1995
«Τόσα χρόνια στη θάλασσα», εκδ. Καπάνι, Θεσσαλονίκη, 2009

Μεταφράσεις:
«Τρεις γκινέες» της Βιρτζίνια Γουλφ
«Ποιητές του Λίβερπουλ» (ανθολογία)
«Σκάλες προς τη φωτιά» της Αναΐς Νιν
«Ο μεγάλος ποταμός με τις δυο καρδιές» του Έρνεστ Χεμινγουέι
«Σπίτι αιμομιξίας» της  Αναΐς Νιν
«Άντα» του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ
«Θέα στον ωκεανό» του Τζων Ίρβινγκ

Ανθολογημένα ποιήματα:

• Αν είσαι... / Βαθμίδες (1973)
• Αρχή και τέλος / Βαθμίδες (1973)
• Αφιέρωμα / Βαθμίδες (1973)
• Δεν ξέρω / Βαθμίδες (1973)
• Ένας ένας... / Βαθμίδες (1973)
• Κάλεσα τον ουρανό / Βαθμίδες (1973)
• Κι απόψε... / Βαθμίδες (1973)
• Κλειδί / Βαθμίδες (1973)
• Οι καθρέφτες μάς κούρασαν... / Βαθμίδες (1973)
• Όταν εξαφανίζομαι / Βαθμίδες (1973)
• Παγιδευόμαστε / Βαθμίδες (1973)
• Περάσαμε τα σύνορα... / Βαθμίδες (1973)
• Πίσω από την Ανάσταση / Βαθμίδες (1973)
• Προσευχή / Βαθμίδες (1973)
• Σεισμός... / Βαθμίδες (1973)
• Στο δρόμο με τα ξερά κλαδιά / Βαθμίδες (1973)
• Άκου / Τώρα που (1975)
• Απαιτώ / Τώρα που (1975)
• Βλέπω / Τώρα που (1975)
• Δίχως λόγια / Τώρα που (1975)
• Επιτέλους / Τώρα που (1975)
• Κανόνες / Τώρα που (1975)
• Λάθος / Τώρα που (1975)
• Μέσα στην πόλη / Τώρα που (1975)
• Να τραγουδήσεις τώρα / Τώρα που (1975)
• Ποιος το περίμενε / Τώρα που (1975)
• Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη / Τώρα που (1975)
• Συγκεκριμένη περίπτωση / Τώρα που (1975)
• Το πρόβλημα / Τώρα που (1975)
• Τώρα που / Τώρα που (1975)
• Ανθρώπινο / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Άνοιξη έρχεται / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Βασανιστικό / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Για μια πραγματικότητα / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Γράφει ο τελευταίος των ερωτευμένων πάνω σ’ ένα πράσινο φύλλο φυσικό / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Γυναίκα από βούτυρο / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Επεισόδιο με φίδια / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Η γάτα / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Η γυναίκα μου / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Η νοικοκυρά / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Η παράσταση και φυσικά εγώ / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Με δικά μου λόγια / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Μετά το παραμύθι / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Μια γιορτή / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Παιχνίδι / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Σήμερα / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Συνέχεια / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Τα τελευταία μου παράθυρα / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Την Παρασκευή / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Το αυτί και το ποίημα / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Το επίσημο τραπέζι / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Τροχονόμος / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Χόμπι / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Χρήματα / Πειρατικός σταθμός (1979)
• Ακτίνες Χ / Κυκλικά (1982)
• Για ό,τι δεν μετουσιώθηκε / Κυκλικά (1982)
• Εκτός σχεδίου / Κυκλικά (1982)
• Λατρευτικό / Κυκλικά (1982)
• Μαθαίνω να μιλώ / Κυκλικά (1982)
• Όνειρο / Κυκλικά (1982)
• Όταν μ’ αγγίζεις δεν είμαι ρόδο... / Κυκλικά (1982)
• Ποίημα / Κυκλικά (1982)
• Τα δώρα / Κυκλικά (1982)
• Υλικά για μια σύνθεση / Κυκλικά (1982)
• Ως την επόμενη πτήση / Κυκλικά (1982)
• Αποστολή / Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)
• Ηδονή / Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)
• Μνήμη ζώου / Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)
• Τα χρώματα της τρέλας / Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)
• Το ζώο που κρύβω / Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)
• Χειμέριο ποίημα / Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)
• Αλλάζει το φως / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Βρέχει στην Ανατολή / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Επιβίωση / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Νήστευε / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Ποίηση / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Πορεία / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Προσωπογραφία / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Τη νύχτα που πάγωσαν τα όνειρα / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων / Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)
• Ήρθε η ώρα / Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)
• Θέλω / Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)
• Όταν νυχτώνει / Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)
• Υπομονή / Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)
• Ως το τέλος των καμένων ημερών / Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)
• Ars poetica / Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Το επίσημο τραπέζι

Βρισκόμουν όπως πάντα στο δρόμο κάνοντας στα
πουλιά παρέα όταν μεσημεριάτικα μου δώσανε μια
σπρωξιά και βρέθηκα στο επίσημο τραπέζι.
Στην υγειά σου, μου λέει ο πολυέλαιος που,
να σκεφτείς,
πρωτύτερα είχε πέσει πάνω στους καλεσμένους του
και τους σκότωσε όλους.
Μου λέει λοιπόν ο πολυέλαιος:
ό,τι έχεις γράψει ως τώρα να το βάψεις μ’ ένα
από τα χρώματα που σου προτείνω.
Τότε τα κεφάλια των καλεσμένων αρχίσανε ν’ ανάβουν ολοένα.
Μ’ έναν πήδο βρέθηκα κάτω απ’ το τραπέζι
έσκαψα στα γρήγορα ένα ποίημα
Και από κει τώρα σας μιλώ.

Από τη συλλογή Πειρατικός Σταθμός (1979)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων

Δεν καταλάβαινε το σώμα του
τη σημασία των χεριών του
Ένας τριγωνικός λογισμός τον βασάνιζε
σαν τυχερό παιχνίδι, τον έπνιγε τη νύχτα
η εκπνοή των χαρτιών του.

Όσα είχε αγαπήσει μυρμηγκιάζανε
σε μια οξεία γωνία
Δεν τον χωρούσε το ποίημα, έφευγε
σε δάση δισταγμών

Όμως τα όνειρα πουθενά δεν είναι ανώδυνα και
δεν μπορείς να ιστορείς
με συριγμούς και με νοήματα
εκείνες τις ανταλλαγές πυρών στο πεδίο
της σάρκας σου
τις μυστικές απώλειες του εχθρού
που εχθρός δεν ήταν
και ν’ αναιρείς
το χρονικό των υποδόριων γεγονότων

Από τη συλλογή Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Προσωπογραφία

Την προσωπογραφία μου χαράζει
ο χρόνος
τα φρύδια διαζώματα
τα κλειστά μάτια σβούρες
αντίποδες
των τοπίων των δέντρων
θεατές των ιστών που σκιάζουν τα όνειρα

και το στόμα μεστό κεντρί
ν’ αντιπαρέρχεται το χάος

Από τη συλλογή Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων (1995)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, ακτίνες Χ

ζούσε
με το ίδιο φιλόξενο κορμί
κάτω απ’ τα κομψά του ρούχα
με το ίδιο παιδικό χαμόγελο
κάτω από την ώριμη έκφραση των συναλλαγών

κάθε πρωί
φώναζε τον ίδιο ουρανό να του φυλάξει
τ’ απομεινάρια των ονείρων

κάθε βράδυ
κρεμούσε τις ίδιες καθημερινές χειραψίες
μαζί με το σακάκι
είχε
τα ίδια σπάνια πουλιά μες στη φωνή του
όπως και τώρα
που ’γινε διάφανος
για μένα

Από τη συλλογή Κυκλικά (1982)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Προσευχή

[Ενότητα Terminal]

Οι νύχτες μας κρύβουν τη θάλασσα
Ο ήλιος πεθαίνει από δίψα

Άγνωστο τοπίο
Της απουσίας Σου

Κύριε

Μοχθώ πάνω στη γη σου
Μια κοιλότητα από αίμα
Μια πλημμύρα από αναμενόμενο φως

Ας κρατήσουμε το χέρι του μύθου
Ας υπερασπιστούμε το πλίνθινο σπίτι μας

Στεφάνι ν’ αποθέσουμε τη ζωή μας
Στη δική σου ανάσταση

Κύριε.

Από τη συλλογή Βαθμίδες (1973)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Όταν νυχτώνει

Όταν νυχτώνει
η ζωή αιμορραγεί
και μπαινοβγαίνει
από σώμα σε σώμα

Μεροληπτεί κάποτε ο θάνατος
και σου ανήκει

Από τη συλλογή Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=yCLrP-lOgWI

Σταύρος Ξαρχάκος & Ίων Νταϊφάς, Χόρεψαν τ’ άσπρα πουλιά (με τη Γιοβάννα / πρώτη εκτέλεση)

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, εκτός σχεδίου

δεν είμαστε από κείνους που φυλακίζουν τα πουλιά
για να τα μελετήσουν
ούτε από κείνους που ζωγραφίζουνε παράθυρα στους τοίχους
για να κοιτάζουν ουρανό
δεν μοιάζουμε με κείνους που με πλεγμένα χέρια
ονειρεύονται χώρια
ούτε με κείνους που τα κλειστά τους βλέφαρα είναι αυλαίες
της θλιβερής τους γύμνιας
σε μας τα χελιδόνια είναι ελεύθερα ν’ αναγγέλλουν την άνοιξη κάθε εποχή
πάνω στα κλειστά μας μάτια στάζει την προστασία του το φεγγάρι
καθώς μ’ ακατάβλητα χέρια ξετυλίγουμε ο ένας τον άλλο
ως τον απύθμενο εσωτερικό ουρανό

Από τη συλλογή Κυκλικά (1982)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Γυναίκα από βούτυρο

Ο σύντροφός της τη βρίσκει εύπλαστη
Ο οικογενειακός γιατρός τη βρίσκει νόστιμη
Τα παιδιά της τη βρίσκουν γλυκιά
Η γειτονιά τη βρίσκει ευχάριστη
και κείνη σα βούτυρο παγώνει και λιώνει

Από τη συλλογή Πειρατικός σταθμός (1979)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, αποστολή

[Ενότητα άλλα πλάσματα]

και τώρα καληνύχτα
έπλυνα τα πιατικά
τα ρούχα
τα καχεκτικά μου όνειρα
καιρός να κοιμηθώ
κι αν τα χέρια μου
ξεφύγουν
μες στη νύχτα και γίνουνε πουλιά
μη φοβηθείτε
αύριο πάλι θα προσγειωθούν
πάνω στην παστρική κρούστα
που τόσο σοφά διαφημίζετε               

Από τη συλλογή Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Υπομονή

Μπαινοβγαίνω σα μέλισσα
όλο κάτι κλέβοντας
από τον εαυτό μου

Υπομονή
Θα μεγαλώσουν τα παιδιά
Θα περάσουν τη θάλασσα
Θα με θυμούνται
μέσα στην κορνίζα μου
σαν νύφη

Από τη συλλογή Τόσα χρόνια στη θάλασσα (2009)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Ποίημα

πάνω στο σεντόνι
είμ’ ένα ώριμο ροδάκινο
θα περάσω μέσ’ απ' τα χείλη σου
ν’ αφανιστώ στον ουρανίσκο σου
μεθυσμένη

Από τη συλλογή Κυκλικά (1982)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Επιτέλους

Επιτέλους, δεν προσπαθώ
κάτι να σου πουλήσω.
Να σου μιλήσω, θέλω,
για κείνα τα υπάρχοντα
που απ’ το σεισμό
κατάφερα να σώσω.
Και βάσταξε ο σεισμός
πολύ καιρό. Με πέτρες
έμαθα να μετρώ και των πουλιών
και των φιλιών τ’ απολιθώματα.
Είχανε χρώματα τα μάτια
που κοίταξα. Άνοιξα
μια τεράστια καρδιά και
πάνω της έπεσα όπως σε λήθαργο.
Μάγισσα έγινα.
Ξέρω
τι κρύβει το χέρι σου
όταν απλώνεται μαζί μου να παίξει.

Και είναι αδιάφθορη
η καρδιά μου ο γίγαντας
μέσα στο πλήθος και είναι
κόκκινη η καρδιά μου ο μάρτυρας
μέσα στη νύχτα.

Από τη συλλογή Τώρα που (1975)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, ως την επόμενη πτήση

ως την επόμενη πτήση χτίζε τον πύργο σου μέτρα τις πολεμίστρες του
το πλάτος της τάφρου τις αποστάσεις των φρουρών και στα βαθιά του
υπόγεια κράτα καλά κρυμμένα τα φτερά

Από τη συλλογή Κυκλικά (1982)

[wings]

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, μνήμη ζώου

[Από την ενότητα το ζώο που κρύβω]

είχα στα χέρια μου φρούτα∙ τα έστυψα μέσα στο
στόμα μου και είπα: φως. και είπα: ζω∙ κι έγινα
το ζώο που είμαι∙ από τότε πεινώ∙ δε μου
φτάνουν τα μικρά τρυφερά απογεύματα∙
μουγκρίζω∙ κυλιέμαι πάνω στους στίχους μου∙
ψάχνω για την τροφή μου∙ κι έρχεται από
μακριά. από την εποχή των σπηλαίων∙ ροκ
ερπετά και τρίτωνες με καλούν με το όνομά
μου. πέφτω μέσα στον κρατήρα σου∙ ανοίγω το
στόμα και πίνω∙ κλείνω τα μάτια∙ χλιμιντρίζω∙
λόγχες κι ακόντια με τρυπούν μα δεν πονώ∙ με
σπέρνει ηφαίστειου γέννα. χίλια αυγά για χίλια
χρόνια σε μια μέρα σε μια ώρα∙ δροσίζει∙ βαθιά
μέσα στη μνήμη η λάβα κινείται προς τον
ουρανό.               

Από τη συλλογή Το ζώο που κρύβω και άλλα πλάσματα (1987)