Από την προσωπική μου εμπειρία, έχω να μοιραστώ τα εξής:
Συνάντησα πρώτη φορά το φαινόμενο αυτό πριν από μερικά χρόνια κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο του Birmingham και στη συνέχεια διαβάζοντας συγγράμματα στο πρωτότυπο που μας παρέχονταν στο μεταφραστικό και στην αγγλική φιλολογία αντίστοιχα. Όταν αργότερα μπήκα σε τάξη να διδάξω ως καθηγήτρια Αγγλικής και, θέλοντας να μεταδώσω όχι μόνο γραμματικές και λεξιλογικές γνώσεις αλλά γνώσεις από ένα ευρύτερο πολιτισμικό φάσμα, επιχείρησα να θίξω το θέμα αυτό στους ενήλικες Έλληνες μαθητές μου, οι αντιδράσεις ήταν μάλλον οι αναμενόμενες: «τι χαζά είναι αυτά», «αυτοί οι Άγγλοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται». Εις μάτην προσπαθούσα να εξηγήσω την έννοια της «πολιτικής ορθότητας». Με κοιτούσαν λες και ήμουν από τον 'Αρη (και πιστέψτε με, δεν αφήνω και πολλά περιθώρια για ανούσιες και προσβλητικές συζητήσεις).
Αυτά ως προς την αντίδραση μέρους, τουλάχιστον, του ελληνικού κοινού.