William Shakespeare, Sonnet 116 (Σαίξπηρ, Σονέτο 116) [Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές]

[spiros]

William Shakespeare, Sonnet 116 (Σαίξπηρ, Σονέτο 116)

Let me not to the marriage of true minds Admit impediments. Love is not love Which alters when it alteration finds, Or bends with the remover to remove: O no! it is an ever-fixed mark That looks on tempests and is never shaken; It is the star to every wandering bark, Whose worth's unknown, although his height be taken. Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks Within his bending sickle's compass come: Love alters not with his brief hours and weeks, But bears it out even to the edge of doom. If this be error and upon me proved, I never writ, nor no man ever loved.

Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές δεν παραδέχομαι· δεν είναι αγάπη αυτή που αλλάζει με της τύχης όλες τις στροφές και με το κάθε σκούντημα παραστρατεί Όχι· είναι ένα σημάδι αιώνια σταθερό που απαρασάλευτο τις μπόρες αντικρίζει· του ναύτη το άστρο, που κι αν έχει μετρημό πόσο μακριά ‘ναι, δε μετριέται πόσο αξίζει Δεν είν’ η αγάπη ροδομάγουλα και χείλια, μπαίγνιο για το κυρτό δρεπάνι του καιρού· η αγάπη δεν πηγαίνει με ώρες και με μίλια, γιατί θα βρει την άκρη, πάντα και παντού. Αν είναι πλάνη αυτό μ' απόδειξην εμέ, ούτ’ έγραψα, ούτε μ' αγάπησε άνθρωπος ποτέ.

Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας

Let me not to the marriage of true minds Admit impediments. Love is not love Which alters when it alteration finds, Or bends with the remover to remove: O no! it is an ever-fixed mark That looks on tempests and is never shaken; It is the star to every wandering bark, Whose worth's unknown, although his height be taken. Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks Within his bending sickle's compass come: Love alters not with his brief hours and weeks, But bears it out even to the edge of doom. If this be error and upon me proved, I never writ, nor no man ever loved.

Τον γάμο των πιστών ψυχών αιτία μη μου δώσεις Να εμποδίσω: Η αγάπη δεν ήταν αγάπη Αν έσπευσε νʼ αλλοιωθεί στις πρώτες αλλοιώσεις, Ή αν με την πρώτη εκτροπή αμέσως εξετράπη. Ω, όχι! σημάδι στη στεριά είναι που δεν κουνιέται Ακράδαντη κι ακλόνητη την τρικυμία ατενίζει Είνʼ άστρο για την κάθε βάρκα που περιπλανιέται Όλοι γνωρίζουν το ύψος της, αλλʼ όχι πόσο αξίζει. Ο έρως δεν είνʼ τρελός του Χρόνου: μες στην επήρεια ας λειώνουν Του στρογγυλού του δρεπανιού τα μάγουλα, τα χείλη. Τον έρωτα ώρες και βδομάδες δεν τον αλλοιώνουν Θʼ αντέξει μέχρι το στερνό του κόσμου μας το δείλι. Αν είναι πλάνη όλʼ αυτά και κάποιος τʼ αποδείξει, Ποτέ δεν έγραψα κι ουδείς έχει ποτέ αγαπήσει.

Μετάφραση: Λένια Ζαφειροπούλου

Ακόμη μία, διαφορετική μετάφραση του Ρώτα:

Στίχοι: Βασίλης Ρώτας
Μουσική: Αργύρης Μπακιρτζής
Πρώτη εκτέλεση: Αργύρης Μπακιρτζής

Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές
Εγώ δε δέχομαι· δεν είναι η αγάπη αγάπη,
Που αλλάζει μ’ όλες του καιρού τις αλλαγές
Και ξεστρατάει με κάθε σκούντημα, σαν τόπι

Όχι· είναι ένα σημάδι αιώνιο σταθερό
Που απαρασάλευτο τις μπόρες αντικρύζει:
Του ναύτη το άστρο που, κι αν έχει μετρημό
Πόσο μακριά ‘ναι, δε μετριέται πόσο αξίζει

Δεν είν’ η αγάπη μπαίγνιο του καιρού,
Που αυτός θερίζει ροδομάγουλα και χείλια·
Η αγάπη δεν πηγαίνει με ώρες και με μίλια
Γιατί θα βρει την άκρη, πάντα και παντού.

Αν τούτο είν’ πλάνη κι αποδειχνεται σ’ εμέ
Ούτ’ έγραψα, ούτε αγάπησε άνθρωπος ποτέ.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=28561

Για περισσότερα ποιήματα βλέπε: Ευρετήριο μεταφρασμένων σονέτων και ποιημάτων του Σαίξπηρ

[crystal]

https://www.youtube.com/watch?v=K4KYpisw560&feature=related

[crystal]

Ακόμη μία, διαφορετική μετάφραση του Ρώτα:

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=28561

https://www.youtube.com/watch?v=dccMPBABByA

[spiros]

Ρε γαμώτο, δεν μπορώ να κρατηθώ από τα γέλια κάθε φορά που ακούω τη φωνή αυτού του τύπου...

[crystal]

Ότι έχεις ένα δίκιο, το έχεις. Είναι λίγο "στραμπουλόγλωσσος" :p

[spiros]

Απλά έχει μεταφέρει το κέντρο ομιλίας από το στόμα στη μύτη.

[wings]

Έτσι τον βολεύει, λες; Πάντως, κι εγώ γελάω όταν τον ακούω.

[dimace]

Ο Βασίλης Ρώτας, είναι μια εμβληματική μορφή των ελληνικών γραμμάτων. Δεν ήταν μόνο συγγραφέας αλλά αυτό που γενικότερα λέμε άνθρωπος του πνεύματος. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω παρά μόνο μέσα από φωτογραφίες στο γραφείο του γιού του, του Ρένου, κάπου στην πλατεία Μαβίλη. Ο Ρένος ήταν ΜΕΓΑΣ ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής. Πραγματικός γνώστης του εσώτερου κόσμου του ατόμου. Με έμαθε πολλά και πραγματικά λυπήθηκα για το κακό του τέλος, πέρισυ το καλοκαίρι. Σκέφτομαι πόσο φτωχότερο έχει γίνει το έθνος μας τα τελευταία αυτά καταραμένα χρόνια (δεν αναφέρομαι στο πορτοφόλι) και βαθιά μελαγχολώ. Αλλά ποιος άνθρωπος με περιεχόμενο και επίπεδο μπορεί να αντέξει την τόση κατρακύλα γύρω του; Η αποδημία είναι τελικά μια λύση από την ανθρωποφάγο φθορά...

[spiros]

ΡΕΝΟΣ ΡΩΤΑΣ - ΕΦ' ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ part 1 - YouTube
Εφυγε» ο θεμελιωτής της Ψυχοσωματικής Ιατρικής, Ρ. Π. Ρώτας

[dimace]

Ευχαριστούμε, Σπύρο!

[dimace]

Είναι συγκλονιστικός ο Δάσκαλος! Πραγματικά μου λείπει. Το καλύτερο δώρο Χριστουγέννων, να δω και πάλι τη σεπτή του μορφή.

[dimace]

Μετρ των «ψυχοκοινωνικών συνθηκών» ο Δάσκαλος, για να μην πω εμπνευστής και θεμελιωτής τους και τελικά θύμα τους και ο ίδιος. Τι τραγική ειρωνία... (ο καρκίνος, που λέει, είναι ψυχολογικό, κυριότατα, νόσημα. Είναι ο πρώτος που το υποστήριξε και τεκμηρίωσε με μελέτες, ομιλίες και σχοινοτενή παραδείγματα για τους μη μυημένους στα της ασθένειας. Είναι αυτό, που πρώτοι εμείς οι Έλληνες, διδάξαμε στην ανθρωπότητα: πρώτα ασθενεί η ψυχή (πνεύμα) και μετά το σώμα! Και όμως... Οι Γερμανοί εμβάθυναν και επιστημονικά στήριξαν τη θέση...)