Χμ....
λοιπόν, αυτά που κρατιούνται στο χέρι λέγονται 'κεσότς'. Καμιά φορά τα κεσότς ταυτίζονται με το αρχαίο ελληνικό σείστρο, όρισμένες φορές με τη ζίλια. Ακριβής διαχωρισμός της χρήσης του όρου μεταξύ τους δε μπορώ να πω ότι είναι τεκμηριωμένος. Οι Αρμένιοι συχνά ανφέρουν 'κεσότς' είτε στη μία, είτε στην άλλη περίπτωση,
Πάντως επιμένω σε ό,τι αφορά τουλάχιστον, την παραδοσιακή ελληνική μουσική: είναι η ζίλια κι' όχι τα ζίλια, επειδή τους δύο δίσκους τους ενώνει το κορδόνι και θεωρούνται ενιαίο μουσικό όργανο.
ΝΤ
Υ.Γ. Μάλλον ήταν φλουριά σε ό,τι αφορά στο πόδι και παρόλο που έχω κατεβάσει όλα μου τα βιβλία μάλλον έχεις δίκιο nickel δεν υπάρχει αντίστοιχη ονομασία στα ελληνικά.