Not to sleep
Robert Graves
Not to sleep all night long, for pure joy,
Counting no sheep and careless of chimes,
Welcoming the dawn confabulation
Of birds, her children, who discuss idly
Fanciful details of the promised coming—
Will she be wearing red, or russet, or blue,
Or pure white?—whatever she wears, glorious;
Not to sleep all the night long, for pure joy,
This is given to few but at last to me,
So that when I laugh and stretch and leap from bed
I shall glide downstairs, my feet brushing the carpet
In courtesy to civilized progression,
Though, did I wish, I could soar through the open window
And perch on a branch above, acceptable ally
Of the birds still alert, grumbling gently together.
| Ξάγρυπνος να μείνεις
Ρόμπερτ Γκρέιβς (απόδοση: Σπύρος Δόικας)
Όλη τη νύχτα ξάγρυπνος να μείνεις από ευτυχία
Χωρίς να μετράς προβατάκια ή να ενοχλείσαι από τους χτύπους του ρολογιού
Καλωσορίζοντας την πρωινή συνομιλία των πουλιών,
Ακούγοντας τα παιδιά της, που χαζολογούνε συζητώντας
Ευφάνταστες λεπτομέρειες της επικείμενης άφιξής της –
Θα φοράει άραγε κόκκινα, μπλε ή μαρόν;
Ή μήπως αγνό λευκό; – ό,τι κι αν φοράει υπέροχη θα είναι·
Το να μείνεις όλη τη νύχτα ξάγρυπνος από ευτυχία,
Είναι δώρο που δίνεται σε λίγους, επιτέλους και σε μένα
Έτσι, αφού γελάσω, τεντωθώ και σηκωθώ από το κρεβάτι μου
Θα γλιστρήσω στις σκάλες, με τα πέλματα να χαϊδεύουν το χαλί
–Όπως κάνουν οι πολιτισμένοι άνθρωποι–
Αν και θα προτιμούσα να πετάξω από το ανοιχτό παράθυρο
Να κουρνιάσω σ’ ένα ψηλό κλαδί, άξιος συμπροσκυνητής
Των πουλιών που ακόμη ξαγρυπνούν,
Και να τα συνοδεύσω στο νοσταλγικό τους τραγούδι.
|