προσαιγιάλωση, προσγιάλωση ή προσγειάλωση; → προσαιγιάλωση

spiros · 1 · 692 ·

spiros

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 857280
    • Gender:Male
  • point d’amour
προσαιγιάλωση ή προσγειάλωση;
προσγιάλωση
Προσεγυάλωση

Ο προβληματισμός του κ. Αναστασίου Στέφου σχετικά με τη χρήση και την έννοια της λέξης «προσγιάλωση», όπως την έγραφε στην επιστολή του που δημοσιεύθηκε στην «Κ» της Τετάρτης 15 Αυγούστου 2018, με έκανε να ασχοληθώ επί 4 ημέρες με την ετυμολογία και την ορθογραφία της λέξης. Την έννοιά της την εγνώριζα όπως ενόμιζα ότι εγνώριζα και την ορθογραφία της. Η προσγειάλωση, με (ει) και όχι με (ι), είναι ναυτικός όρος και σημαίνει την ηθελημένη έξοδο και επικάθιση του πρωραίου τμήματος αποβατικού κυρίως πλοίου, σε αμμώδη κατά προτίμηση και ειδικών προδιαγραφών κλίσεως του βυθού ακτή, με σκοπό να αποβιβάσει στρατεύματα, οχήματα, άρματα μάχης κ.λπ. Την προσγειάλωση ακολουθεί πάντοτε η απογειάλωση, δηλ. η αποκόλληση του πλοίου από την ακτή και ο πλους του στην ανοικτή θάλασσα. Ως προς την ορθογραφία, όπως προανέφερα, η λέξη αναφέρεται ως προσγειάλωση με (ει):

α) Σε γραπτά κείμενα του Π.Ν. β) Στο εγχειρίδιο Ναυτική Αγγλική Ορολογία του υποπλοιάρχου Δ.Π. Ιωαννίδη Β.Ν., έκδοσις Β.Ν./Σ.Ν.Δ. 1958 (προσγειάλωσις = beaching). γ) Στο Λεξικό Επιστημονικών και Τεχνικών Ορων των κ. Γ. Γιαννακόπουλου – Ε. Σιαρένου Michigan Press (Προσγειάλωσις – Beaching). δ) Στο Βικιλεξικό στο Διαδίκτυο. ε) Στο ΦΕΚ Αρ. 1607 τεύχος Β΄ 10-5-2017 «Δραστηριοποίηση επαγγελματικών τουριστικών ημεροπλοίων στους όρμους της ευρύτερης περιοχής της Παλαιοκαστρίτσας Δ. Ενότητας Παλαιοκαστριτών Δ. Κερκύρας». Δεν τη βρήκα να αναφέρεται καθόλου στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του κ. Γ. Μπαμπινιώτη, έκδοση Κέντρου Λεξικολογίας ΕΠΕ 1998, και στο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, έκδοση Εθνικού Τυπογραφείου 2014. Και τίθεται το ερώτημα, έχουμε δίκιο να τη γράφουμε με (ει) και όχι με (ι), όπως ο κ. Στέφος; Μάλλον όχι. Η δημιουργία και γραφή της λέξης πρέπει να ξεκίνησε λάθος. Το «προσγειάλωση» δεν φαίνεται να προέρχεται από καμία σύνθεση λέξεων. Το σωστό, όπως υποστήριξε κάποτε ο αείμνηστος ναύαρχος Μάριος Σταυρίδης, θα έπρεπε να ήταν «προσαιγιάλωση» (προς+αιγιαλός) ή έστω «προσγιάλωση» με (ι) και όχι (ει). Ξεκίνησε λάθος και παρέμεινε έτσι. Δεν είναι βέβαια η μοναδική περίπτωση. Πιθανώς επειδή είναι περισσότερο ναυτικός όρος και όχι πολύ κοινή λέξη της καθομιλουμένης, δεν απασχόλησε φιλολόγους, λεξικογράφους και γλωσσολόγους. Νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον κάποιοι, αρμοδιότεροι εμού επί του θέματος επιστήμονες, να ασχοληθούν με τη λέξη και αν είναι λάθος, που μάλλον είναι, να φροντίσουν με την επιστημονική τους εγκυρότητα και με την επιρροή τους να καθιερωθεί η σωστή, στο Ναυτικό ή όπου αλλού χρησιμοποιείται. Ποτέ δεν είναι αργά.

Ματθαιος Μ. Δημητριου, Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α.
Το ναυτικό γλωσσάρι και η προσγει(ι)άλωση | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Look up Multiple Greek, Ancient Greek and Latin dictionaries — Οὕτω τι βαθὺ καὶ μυστηριῶδες ἡ σιγὴ καὶ νηφάλιον, ἡ δὲ μέθη λάλον· ἄνουν γὰρ καὶ ὀλιγόφρον, διὰ τοῦτο καὶ πολύφωνον (Plutarch)


 

Search Tools