Οι Έλληνες συνολικά για ποιο πράγμα μπορούν να καμαρώνουν μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό;

[Asdings]

Ένα παράδειγμα: Η Λετονία είναι μία μικρή χώρα, με έκταση 64.589 τ.χλμ. και πληθυσμό 2.231.503 κατοίκους με βάση εκτιμήσεις του 2009. Κάθε πέντε χρόνια διεξάγεται στην Ρίγα το Song and Dance Festival.

Βασίλη, γενικά είσαι άπαιχτος, αλλά ώρες-ώρες με εκπλήσσεις ακόμη περισσότερο: καθώς διάβαζα το μήνυμά σου μέρος του οποίου παραθέτω σε τούτο το μήνυμά μου, σκεφτόμουν να γράψω ότι η Λετονία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα των όσων υποστηρίζεις (και με τα οποία δεν διαφωνώ). Και, πριν προλάβω να το σκεφτώ, πάει παρακάτω το μάτι μου και βλέπω ότι είχες αναφέρει ακριβώς αυτό το παράδειγμα και με είχες προλάβει! Δεν άντεξα να μη σου το πω :)

[Asdings]

Παντελή έλλειψη ταμπού και απουσία δέους και σεβασμού προς τα αξιώματα. Είμαστε ικανότατοι να ασκούμε κριτική, να γελοιοποιούμε και να ξεφτιλίζουμε οποιονδήποτε θεσμό και μορφή, από υπουργό μέχρι πατριάρχη, στολίζοντας τους ταυτόχρονα με ανείπωτα επίθετα. Θετικότατο!

Εδώ συμβαίνει κάτι αξιοπερίεργο: πολλοί Έλληνες φαίνεται την ίδια στιγμή να προσκυνάνε τα αξιώματα και να κάνουν τεμενάδες αβέρτα στον γυφτοπρόεδρα του εκάστοτε Δημοτικού Συμβουλίου κ.λπ., και την ίδια ακριβώς στιγμή να είναι έτοιμοι να κάνουν αυτά που γράφει ο φίλος iogo παραπάνω! Τέτοιου είδους σχιζοφρένεια διακρίνει πολλούς Έλληνες και σε άλλες εκδηλώσεις τους...

Γράφω "πολλοί Έλληνες" διότι αναμφίβολα υπάρχουν και οι αλλιώτικοι... Εδώ μέσα είμαστε άφθονοι τέτοιοι! Γι' αυτούς τους αλλιώτικους αξίζει να ελπίζουμε και να μην το βάζουμε κάτω.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο Έλληνας έτσι. Όλοι οι λαοί που διαθέτουν ένα μεγάλο μέρος ατόμων με χαμηλότατη παιδεία φέρονται ανάλογα. Παρόμοιες καταστάσεις ισχύουν π.χ. στους λαούς του Καυκάσου, σε αραβόφωνους λαούς, ώρες-ώρες και στους ίδιους τους Ιταλούς, σε όχι ευκαταφρόνητο μέρος των Αμερικανών, αλλά και αλλού.

Ασφαλώς, αυτή η στάση πολλών Ελλήνων οφείλεται στο γεγονός ότι ξέρουν καλά ότι ο εκάστοτε αξιωματούχος είναι απλώς "ένας απ' αυτούς", "σπλάχνο τους", θα λέγαμε. Άρα, αφού δεν εκτιμάνε τον εαυτό τους, πώς να εκτιμήσουν αυτόν; Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, και συχνότατα πέφτουν μέσα! Από την άλλη, γνωρίζουν καλά ότι τους έχουν ανάγκη, και όταν συμβαίνει αυτό σπεύδουν να τους υποβάλουν τα σέβη τους με τον γλοιοδέστερο των τρόπων.

Θα πει κάποιος: μα μας έχουν κομπλεξάρει οι ξένοι (με το ξένοι εννούμε, ασφαλώς, τους "κουτόφραγκους", έτσι;). Αμ δε! Αν είσαι ευχαριστημένος με αυτό που είσαι, κανένας δεν μπορεί να σε κομπλεξάρει. Άντε πες π.χ. στη Σαρλίζ Θερόν ότι είναι μπάζο! Θα βάλει τα γέλια. Αν, όμως, πεις π.χ. στη Βανδή ότι είναι άφωνη (και μπάζο, γιατί όχι;)... μάλλον θα πάρει ηρεμιστικό το βράδι.

Ο νοών νοείτω!

[mavrodon]

Πολύ ωραίες οι παρεμβάσεις σου Asdings. Έχω την απορία αν οι μουσουλμάνοι βρίζουν τα θεία όπως εμείς. Όσο για τα κοσμητικά επίθετα που στολίζουν τους αξιωματούχους, θυμάμαι ότι πριν αρκετές δεκαετίες όταν κυβερνούσε ο Καραμανλής ο Πρεσβύτερος, τράβηξαν κάποιον φουκαρά στα δικαστήρια γιατί αποκαλούσε τον γάιδαρό του Καραμανλή! Μάλλον ο γάιδαρος θα έπρεπε να του κάνει μήνυση!

[Asdings]

Πολύ ωραίες οι παρεμβάσεις σου Asdings. Έχω την απορία αν οι μουσουλμάνοι βρίζουν τα θεία όπως εμείς.

Σ' ευχαριστώ πολύ, Θωμά :) Πάντα είσαι με τον καλό το λόγο, και αυτό είναι κάτι όμορφο! Όσο για την απορία σου, σε πληροφορώ ότι οι μουσουλμάνοι ουδέποτε βρίζουν τα θεία. Θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως! Τα θεία βρίζουν κυρίως οι Έλληνες και οι άλλοι βαλκάνιοι, καθώς και οι Ιταλοί. Πλούσιες βρισιές για τα θεία υπάρχουν και στ' Αγγλικά -ιδίως των ΗΠΑ-, αλλά χρησιμοποιούνται μόνο από άθεους. Όσοι πιστεύουν δεν διανοούνται κάτι τέτοιο. Ενώ εμείς... και με το Θεό και με τον Οξαποδώ!

Κάποτε μπήκα σε ένα ταξί. Ο ταρίφας έριξε κάμποσες χριστοπαναγίες και, καθώς περνάγαμε έξω από τον Αη-Παντελεήμονα στην Αχαρνών, σταυροκοπήθηκε!

Μου ήρθε να τον πλακώσω στο ξύλο...

Κάποιοι θα πουν: "Μα, αυτό είναι η μαγκιά του Έλληνα. Να νιώθει οικειότητα ακόμη και με τα θεία".

Έγραψα σ' ένα ποίημά μου:

"Και τι θα γίνει,
αδελφέ,
μ' εκείνους εκεί κάτω
που νομίζουν πως
ο Ιησούς Χριστός είναι Ι.Χ.;
Τι θα γίνει;
Πώς θα τους δώσουμε
των αξιών τα λάβαρα
για τα οποία
χύσαμε αίμα;"

Κάτι τέτοιο εννοώ...

[mavrodon]

Ο Βασίλης άνοιξε ένα πολύ ωραίο θέμα. Αφορά το επίπεδο παιδείας στη χώρα μας που είναι εξαιρετικά χαμηλό. Το να βρίζουμε τα θεία με τόση ευκολία δείχνει χαμηλό δείκτη ευγένειας. Βεβαίως, ο φανατισμός είναι και εκείνος απορριπτέος. Η καταδίκη του Salman Rushdie από τους αγιατολάδες, ο ξεσηκωμός εναντίον του γελοιογράφου από την ανεκτική Σκανδιναβία και άλλα  ισοδυναμεί με τη συμπεριφορά των  φανατικών σταυροφόρων, των κονκισταδόρες και των  κυνηγών μαγισσών στη δήθεν πολιτισμένη Ευρώπη του Μεσαίωνα και του λεγόμενου διαφωτισμού και στην Αμερική την εποχή της αποικιοκρατίας. Την ανεκτικότητα έχει πετύχει η Δύση και γι αυτό αποτελεί παράδεισο για όλους τους κατατρεγμένους επί της γης. Δυστυχώς, το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο με τους φονταμενταλιστές να επικρατούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου.
Άνθρωπος, το μόνο έλλογο ον επί της γης. Τι ειρωνεία! Τι οξύμωρον!

[Dimi]

Το βρίσιμο αυτού του τύπου υπήρχε ανέκαθεν. Πολλές από τις γαλλικές και καναδικές βρισιές είναι μεταμφιεσμένες βλασφημίες. Ας πάρουμε το Sacrebleu. Ας με διορθώσει κάποιος σχετικότερος, αλλά και ο Μολιέρος χρησιμοποιεί αρκετές μεταμφιεσμένες βλασφημίες στα έργα του.

[mavrodon]

Ο Αριστοφάνης δεν χρειάζεται και τις μεταμφιέσεις. Η ύβρις είναι συνυφασμένη με τον άνθρωπο. Παρόλο που αυτός επινόησε ότι είναι το επιστέγασμα της δημιουργίας, μάλλον αποτελεί ο ίδιος ύβρι για τον κακόπαθο πλανήτη.

[Vasilis]

Βασίλη, γενικά είσαι άπαιχτος, αλλά ώρες-ώρες με εκπλήσσεις ακόμη περισσότερο: καθώς διάβαζα το μήνυμά σου μέρος του οποίου παραθέτω σε τούτο το μήνυμά μου, σκεφτόμουν να γράψω ότι η Λετονία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα των όσων υποστηρίζεις (και με τα οποία δεν διαφωνώ). Και, πριν προλάβω να το σκεφτώ, πάει παρακάτω το μάτι μου και βλέπω ότι είχες αναφέρει ακριβώς αυτό το παράδειγμα και με είχες προλάβει! Δεν άντεξα να μη σου το πω :)

Παναγιώτη, όταν το έγραφα, σκεφτόμουν και γω ότι είσαι από τους λίγους Έλληνες (μεταξύ των οποίων και ο Σπύρος) που ξέρουν για την Λετονία και καταλαβαίνουν τι συμβαίνει εκεί, τουλάχιστον όσον αφορά την μουσική.

[Asdings]

Το βρίσιμο αυτού του τύπου υπήρχε ανέκαθεν. Πολλές από τις γαλλικές και καναδικές βρισιές είναι μεταμφιεσμένες βλασφημίες. Ας πάρουμε το Sacrebleu. Ας με διορθώσει κάποιος σχετικότερος, αλλά και ο Μολιέρος χρησιμοποιεί αρκετές μεταμφιεσμένες βλασφημίες στα έργα του.

Αυτό είναι αλήθεια! Ξέχασα ν' αναφέρω τη γαλλική γλώσσα, παραπάνω... Ωστόσο, η διαφορά παραμένει: τούτοι 'δώ κάτω βρίζουν τα θεία συνεχώς, και για πλάκα. Νομίζουν, μάλιστα, ότι όσο πιο σοκαριστική είναι η βρισιά που θα απευθύνουν, προς την Παναγία κυρίως (μισογύνεις γαρ, οι άθλιοι...), τόσο πιο "μάγκες" είναι και τόσο περισσότερο θα τους επευφημίσει η χαζοπαρέα τους ή θα φοβηθεί αυτός προς τον οποίον επιτίθενται.

[xerola]

Αντιγράφω από το Αthens Daily Secret...
Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς μας αντιλαμβάνονται όσοι μας επισκέπτονται; Φιλόσοφοι, λογοτέχνες, περιηγητές κι επιστήμονες κράτησαν ημερολόγια, σημείωσαν σκέψεις και έγραψαν βιβλία, άλλοι καταδικάζοντας (με ευκολία) και άλλοι εξυμνώντας (με ενθουσιασμό) τον τόπο μας. Αυτό γέννησε ιδέες στο μέλος μας και καθηγήτρια λογοτεχνίας Εμμανουέλα Κάντζια που θα εξετάσει αποσπάσματα αυτών των κειμένων στη σειρά "Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια των Ξένων", που διοργανώνονται στον απίθανο Ελληνικό Κόσμο από αυτήv την Παρασκευή και για 8 εβδομάδες. Είναι μια καλή ευκαιρία για ενδοσκόπηση και μια απαραίτητη ματιά στον καθρέφτη.

[Princessa]

Ο Βασίλης άνοιξε ένα πολύ ωραίο θέμα. Αφορά το επίπεδο παιδείας στη χώρα μας που είναι εξαιρετικά χαμηλό.

Συμφωνώ απόλυτα. Και πάνω σε αυτό θέλω να βασιστώ και να πω ότι κατά τη γνώμη μου, Βασίλη, το μεγαλύτερο επίτευγμα του σύγχρονου Έλληνα είναι η ικανότητά του να ξεπερνάει αυτό το χαμηλό επίπεδο παιδείας. Μετά από μία πρόχειρη έρευνα έχω εντοπίσει ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας Έλληνας καθηγητής σε κάθε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Επίσης, πόσες φορές δεν έχουμε αισθανθεί εθνική υπερηφάνεια όταν μία σημαντική ιατρική ανακάλυψη συνοδεύεται από ελληνικό όνομα; Το κακό είναι ότι σαν λαός δεν δρούμε ομαδικά και ότι έχουμε μία τάση αναβλητικότητας: "Άσε, ρε φίλε. Κάποια στιγμή θα το κάνω, μία μέρα τα πράγματα θα αλλάξουν." Δυστυχώς περιμένουμε από κάποιον άλλο να φέρει την αλλαγή, αντί να το προσπαθούμε εμείς. Διαπρέπουμε στο εξωτερικό, αλλά στο εσωτερικό κοιμόμαστε.

Όσο για το δεύτερο θέμα, όταν ήμουν μικρή με φώναζαν κινεζάκι γιατί έχω σχιστά μάτια, αλλά τώρα που μεγάλωσα μου λένε ότι θυμίζω την καταγωγή μου, ειδικά όταν χορεύω (γονείς - παππούδες Αιγυπτιώτες και πολύ στενοχωριέμαι με αυτά που συμβαίνουν στη δεύτερη πατρίδα μου αυτές τις μέρες).

[Asdings]

Διαπρέπουμε στο εξωτερικό, αλλά στο εσωτερικό κοιμόμαστε.

Αγαπητή Αιγυπτιώτισσα, είναι τύχη που είσαι Αιγυπτιώτισσα, διότι -τονίζω- εσάς δεν σας πιάνουν όσα λέμε εδώ, μιας και είχατε όλοι σας κουλτούρα. Πολύγλωσσοι, με εγκυκλοπαιδική μόρφωση κ.λπ. Άνθρωποι με στιλ. Να πω για Κώστα Καβάφη, για Νόρα Βαλσάμη, για Άλκηστι Πρωτοψάλτη, για Δάκη... όλοι κάτι είχαν/έχουν να πουν.

Στο ψητό τώρα: νομίζω ότι η άποψη περί Ελλήνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό είναι, φοβάμαι, άλλος ένας μύθος για να χρυσώνουμε το χάπι. Παρηγοριά στον άρρωστο, που λέμε.

Όλοι όσοι ζουν στο "εξωτερικό" (θα εννοείς, προφανώς, τον δυτικό κόσμο) διαπρέπουν αν αξίζουν, ανεξαρτήτως καταγωγής, διότι αυτό το "εξωτερικό" τούς δίνει όλα τα μέσα για να δείξουν τι αξίζουν. Ξέρεις πόσα π.χ. λιθουανικά ονόματα διαπρέπουν στο "εξωτερικό", και τότε όλοι οι Λιθουανοί αναφωνούν: "Δικός μας! Είδατε; Μπορεί να πεινάμε σήμερα και να μας είχαν οι σοβιετικοί υπό το ζυγό τους τόσα χρόνια, αλλά στο εξωτερικό διαπρέπουμε". Ξέρεις πόσα π.χ. τσέχικα, καταλάνικα, ούγγρικα ονόματα διαπρέπουν στο εξωτερικό; Για να μη μιλήσω για Ινδούς, Κινέζους, Βιετναμέζους...

Δεν έχουμε κάποιες ξεχωριστές δυνατότητες σε σχέση με άλλους λαούς. Ούτε περισσότερες, ούτε λιγότερες. Στο "εξωτερικό" διαπρέπουμε όχι χάρη στην... ελληνικότητά μας, αλλά χάρη στις δομές του ίδιου του "εξωτερικού".

Αντί να αποτελούμε κομμάτι αυτού του τόσο κοντινού μας (γεωγραφικώς, πάντοτε, αλλά και ιστορικώς, άλλοτε) "εξωτερικού", το ατενίζουμε από μακριά πότε με μίσος, πότε με διάθεση υποτέλειας, ουδέποτε όμως με όρεξη να το φτάσουμε στα θετικά του επιτεύγματα. Αν κανείς πει "να φτάσουμε την Ευρώπη", θα του αντιτάξουν βαλλερσταϊνιανά επιχειρήματα περί εμμονής του σε μια δυτική (άρα υποκειμενική) αξία, την πρόοδο. Δεν θα πρέπει, δηλαδή, να θέλει κανείς να φτάσει την Ευρώπη, διότι έτσι "παίζει το παιχνίδι της".

Δουλευόμαστε, νομίζω, αριστεροδεξιοκεντρώοι Έλληνες και αριστερίζοντες δυτικοί...

[iogo]

Μπράβο Asdings, συμφωνώ απολύτως! 

[mavrodon]

Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου. Όμως, θα έλεγα ότι η δημιουργικότητα του Έλληνα ακυρώνεται από το περιβάλλον της χώρας μας. Είναι τυχαίο ότι ο ελληνικής ιδιοκτησίας στόλος είναι πρώτος στον κόσμο. Για ποια αναλογικότητα ομιλούμε; Όλοι οι μεγάλοι εφοπλιστές και μεγάλοι ευεργέτες της Ελλάδας ξεκίνησαν από το μηδέν και δημιούρησαν αυτοκρατορίες. Τυχαίο; Δε νομίζω!!!

[Asdings]

η δημιουργικότητα του Έλληνα ακυρώνεται από το περιβάλλον της χώρας μας.

Συμφωνώ. Αλλά και η δημιουργικότητα του Καμποτζιανού, του Βιρμανού, του Μογγόλου κ.λπ. ακυρώνονται από το περιβάλλον της χώρας τους. Κάθε δημιουργικό άτομο που ζει σε ακατάλληλο περιβάλλον τείνει να χαντακώνεται.

Είναι τυχαίο ότι ο ελληνικής ιδιοκτησίας στόλος είναι πρώτος στον κόσμο. Για ποια αναλογικότητα ομιλούμε; Όλοι οι μεγάλοι εφοπλιστές και μεγάλοι ευεργέτες της Ελλάδας ξεκίνησαν από το μηδέν και δημιούρησαν αυτοκρατορίες.

Δεν νομίζω με τόσο τίμιους τρόπους, οι περισσότεροι... Επί πτωμάτων πάτησαν κάποιοι, είναι γνωστά αυτά. Και εξάλλου όλοι οι λαοί έχουν να επιδείξουν άτομα που ξεκίνησαν από το μηδέν και έκαναν πολλά. Και δεν μιλάω για χρήματα. Αυτά δεν είναι επίτευγμα, προς Θεού!