Ιωάννης Τσιουράκης

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Οδηγούμαι εκτός (ii)

Πίνω τα βράδια και γδύνω τη σιωπή.
Μιλώ
για μάχες που κερδίζω να σε φτάσω
για της άρνησής σου το μεγαλείο
για το χαμόγελό σου.
Κι όταν μεθάω
κλαίω
γιατί ποτέ δεν θα ’ρθεις
κι ούτε αχνοφαίνεσαι από πίσω
καθώς φεύγεις.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Οδηγούμαι εκτός (iii)

Σε λίγο θα έχεις φύγει
το ρούχο σου ριγμένο στην καρέκλα θα μείνει
το άρωμά σου στον χώρο
θα προδίδει την εδώ σου παρουσία
η μοναξιά θα ντυθεί την ύπαρξή σου
δίπλα μου θα πλαγιάσει
κι έτσι επιρρεπής που είμαι
θα τη δεχθώ
κι όταν το ρούχο της δίπλα στο δικό σου θ’ αφήνω
θα ψελλίσω τ’ όνομά σου.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Οδηγούμαι εκτός (iv)

Περαστικός απ’ τη δική μου πόλη
δίχως αποσκευές, δίχως φωνές.
Μένω εκτός
κι αλητεύουν οι μνήμες
μένουν γυμνές οι νύχτες.
Πονώ
κι όσο φοβούμαι να το πω
περισσότερο πονώ.
Κι ύστερα σε κοιτώ
μοιάζεις με τούτη την πόλη
με γδύνεις τις νύχτες
κι εγώ τρέμοντας
δακρύζω
δακρύζω...

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Οδηγούμαι εκτός (v)

Διαρκώς τ’ όνομα μου φωνάζεις
δίχως ίχνος τρυφερότητας η φωνή σου να έχει
μήτε ανάγκη να βγάζει
εντολοδόχος πηγή
και κριτής αυστηρός
δικός μου
που λάτρεψα το περπάτημά σου
κι έμεινα με την ανάμνηση των ιχνών σου
επάνω στην άμμο.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Οδηγούμαι εκτός (vi)

Της άρνησής σου το χαμόγελο απέναντί μου.
Με κοιτάζει
νομίζω πως θα χιμήξει να με κατασπαράξει
δεν εφορμά
στέκει πάντα εκεί
μόνο καθώς κάνω να φύγω
κι όταν για να κοιμηθώ κλείνω τα μάτια
νιώθω ν’ ανιχνεύει τα αισθήματα
βγάζοντας απ’ τα χείλη ανάμεσα
μια γλώσσα φιδίσια
αγγίζοντάς μου πάνω κάτω τα χέρια.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης, Χρωμάτισα τα σημάδια για να περάσεις

Χρωμάτισα τα σημάδια για να περάσεις.
Πήρες την ανηφόρα έχοντας φασκιωμένες τις μέρες τις επόμενες πάνω στο στήθος σου.
Χαμογελούσες.
Μα ήταν μακρινό ακόμα το χαμόγελο.
Μετρούσες ένα ένα τα βήματα, θαρρείς, τ’ άφηνες δανεικά πάνω στον δρόμο κι έπρεπε κάποια στιγμή να σου τα επιστρέψει.
Είναι αλήθεια λοιπόν που λένε πως δε μάθαμε να πιστεύουμε στα όμορφα.
Κλείσε τα μάτια είπα κάποτε κι εσύ τ’ άφησες ανοιχτά και φυσούσε, κι όσο φυσούσε έκλειναν εκείνα και τ’ άνοιγες πάλι.
Για τούτο δε χάρηκες ποτέ το ταξίδι.
Καβάλα σε μια μηχανή ήμασταν κι ήθελες να μιλάς εσύ.

Ψυχή μου, οι μηχανές είναι ν’ ανεβαίνεις και να φεύγεις, μακριά να σε παίρνουν.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Ο καιρός της επιστροφής (i)

Ίσως ήρθε η ώρα να ζητήσω συγγνώμη
γιατί κάποτε έκλεψα
το ρούχο της χαραυγής
να σκεπάσω το βρόμικο κορμί μου.
Τιμωρήθηκα γι’ αυτό.
Έζησα χρόνια βουτηγμένος
στη λάσπη
παγωμένος απ’ τις βροχές
της ψυχής μου.
Έζησα κυνηγημένος και σιωπηλός
γιατί είχα φωνάξει
ή τουλάχιστον πίστεψα έτσι
αλλά ήχος κανένας δεν βγήκε
κι αντίλαλος πάλι κανείς.

Έτσι τώρα ξυπνώ
με δάκρυα τα πρωινά
αναζητώντας ένα σώμα
ξένο για ζεστασιά.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Ο καιρός της επιστροφής (iv)

Σ’ έναν σταθμό ό,τι ζήσαμε
σκέψεις ιδρωμένες
κούρασαν την ψυχή
κι έφυγα μαζί σου
με εισιτήριο δανεικό
γιατί ξέχασες, είπες,
πως θα ερχόμουν κι εγώ μαζί...

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Ο καιρός της επιστροφής (v)

Χρόνια που πέρασα στη νεκρική ησυχία
και χάθηκαν
χρόνια που στάθηκα στην άκρη του γκρεμού
κι έμαθα τον ήχο του κύματος επάνω στον βράχο
μετρώντας την απόσταση για τον βυθό.
Χρόνια που άφησα στη λύπη να χαθούν
και τώρα επιστρέφουν
πιο λυπημένα
κι άηχα
να συλλέξουν ό,τι σκόρπισε ο άνεμος
κι όσα η ζωή δεν κράτησε.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Ο καιρός της επιστροφής (viii)

Ο καιρός της επιστροφής δε θά ’ρθει ποτέ.
Σφράγισε τις πόρτες η ερημιά.
Μπαγιάτεψε ο αέρας.
Μούχλιασε.
Φίλησε ο καιρός μάτια που κλείσαν
κι άφησε ένα τριαντάφυλλο
μαραμένο σχεδόν
πάνω στο σκουριασμένο μάρμαρο.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Ο καιρός της επιστροφής (ix)

Για ν’ ανταμώσεις την ερημιά
ντύνεσαι πόρνη και βγαίνεις στον δρόμο
ξεπουλιέσαι
κι επιστρέφεις λυπημένη στο πατρικό σου σπίτι
έτοιμη
ν’ αποδεχθείς τον πρωινό σου θάνατο.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Στην άλλη άκρη της σιωπής (i)

Καταλήγω πάντα
σε μια νύχτα πανσέληνη
σιωπηλός
να κυοφορώ τους δικούς σου πόνους
τις δικές σου αγωνίες
μετά κι εσύ τις δικές μου.
Τόση η ανάγκη μας.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Στην άλλη άκρη της σιωπής (iii)

Δε βρίσκω κουράγιο να ψάξω στις λέξεις
θαρρείς και ποτέ δεν υπήρξες στις ρίμες τους
θαρρείς
δε θα σε βρω ν’ αλαφροπατάς στις εικόνες τους.
Είναι όμως για εκείνο
που τώρα θέλω από άλλοτε πιο πολύ ν’ ακούσω
και δε μου λες.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Στην άλλη άκρη της σιωπής (v)

Δροσερό στο πρόσωπο νερό του πηγαδιού.
Σιωπώ, ν’ ακούω τα τριζόνια
στην οσμή του καλοκαιριού να τραγουδούν
να μην ακούω τα λόγια σου
που λες και με πονούν.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)

wings

Ιωάννης Τσιουράκης: Στην άλλη άκρη της σιωπής (vii)

Στην άλλη άκρη της σιωπής. Εσύ.
Με τη μετάξινη κάποτε φωνή
φυλαγμένη σε λίγα μου μακρινά όνειρα.
Σ’ έπλεξα στα νήματα υφαντού παλιού
μα τα διέλυσες για να φύγεις.

Κι ύστερα
υπέθεσα πως ένιωσες κελί την αγάπη μου
για τούτο πήρες να μονάζεις
στις λέξεις μου για σένα.

Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)