Πρώτη εκτέλεση
Αραπίνες (Νύχτες μαγικές)
Ανατολίτικο ή οριεντάλ ή τσιφτετέλι του 1942 (Πετρόπουλος, σ. 172).
Μουσική & στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη φωνογράφηση:
α) 1946 [ODEON G.A. 7351]
Εκτέλεση: Φώτης Πολυμέρης & Βασίλης Τσιτσάνης
β) Δεκέμβριος 1946 [H.M.V. A.0.2722]
Εκτέλεση: Ιωάννα Γεωργακοπούλου & Στελλάκης Περπινιάδης, μπουζούκι: Κ. Καπλάνης
Νύχτες μαγικές, ονειρεμένες,
αγάπες λάγνες, ξεχασμένες,
στην ξενιτιά!
Τρέχει ο νους μου προς τα περασμένα,
τα βράδια μου τ' αγαπημένα,
στην Αραπιά!
Σας μιλάω με καημό, με σπαραγμό,
για τόσες τρέλες που νοσταλγώ!
Αραπίνες λάγνες ερωτιάρες,
με ουίσκι, με γλυκές κιθάρες,
γλέντι και πιοτό!
Αραπίνες, μάτια φλογισμένα
και κορμιά φιδίσια καμωμένα
σαν εξωτικά!
Σύνθεση της κατοχής.
Ολόκληρη η δεύτερη στροφή τραγουδιέται δύο φορές.
[Πηγή για τους στίχους: Θεόφιλος Αναστασίου, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, Άπαντα, σ. 107]
Σημειώσεις του Ντίνου Χριστιανόπουλου στο βιβλίο του Τα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη που γράφτηκαν στη Θεσσαλονίκη επί Γερμανικής Κατοχής (Εκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία), σελ. 22-24:
Στιχουργός (αλλά και συνθέτης): Κίτσος Τσιτσάνης σε πρώτη μορφή (κατά τον Γ. Μητσάκη, στου Μανιάτη, σ. 56). (Εννοείται ότι, όποτε ο Τσιτσάνης έπαιρνε στίχους από άλλον στιχουργό, τους άλλαζε τόσο εξαντλητικά, ώστε τις πιο πολλές φορές είναι ζήτημα αν έμεναν ένας ή δύο στίχοι από τους παλιούς). Για την πληροφορία έχω επιφυλάξεις.
Ο Τσιτσάνης (Χατζηδουλής, σ. 20) το αναφέρει μεταξύ των κατοχικών τραγουδιών του, και σημειώνει τα εξής (Χατζηδουλής, σ. 96): «Στην κατοχή, μέσα στα άλλα, έγραψα και τις "Αραπίνες". Και τις "Αραπίνες"μ βα ξέρετε τις συνέθεσα καθ' ύπνο. Κοιμόμουνα, όταν συνέλαβα τη μουσική μια βραδιά που έβλεπα κάποιο όνειρο».
Σχετικά με τις δύο γραμμοφωνήσεις, ο Πετρόπουλος σημειώνει (σ. 172) ότι και από τις δύο απουσιάζουν οι δύο τελευταίες στροφές:
Τραγουδάω με καημό, με σπαραγμό,
τις τόσες τρέλες, που νοσταλγώ∙
αραπίνες, όνειρα σβησμένα,
σαν εκείνα τα ονειρεμένα,
γλέντι και ποτό.
Κάθε βράδυ, δυο μεγάλα μάτια,
αράπικα σαν τα διαμάντια,
με κυνηγούν, χαμογελούν.
Κατά τον Χατζηδουλή (σ. 94), η στροφή που δε γραμμοφωνήθηκε έχει ως εξής:
Κάθε βράδυ, δυο μεγάλα μάτια,
αράπικα, σωστά διαμάντια,
αναζητώ,
μα δεν βρίσκω τέτοια μαγεμένα,
σαν τ' άλλα τα ονειρεμένα,
γι' αυτό θρηνώ.
Και στις δύο περιπτώσεις, καλώς δε γραμμοφωνήθηκαν αυτοί οι μέτριοι στίχοι. Πάει πολύ, τα όνειρα να είναι ονειρεμένα.
Τραγούδι με εμπορική επιτυχία. Δείχνει την ικανότητα του Τσιτσάνη να αναπλάθει τους ανατολίτικους ρυθμούς και να αξιοποιεί θέματα εξωτικά. Πάντως, πολύ απέχει από τα εξωτικά τραγούδια του συνθέτη της δεκαετίας του 1930.
Πασίγνωστο το τραγούδι και χαρακτηριστική η ερμηνεία της Ιωάννας Γεωργακοπούλου και του Στελλάκη Περπινιάδη: