Αλεξάνδρα Μπακονίκα

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Η μπανιέρα

«Επί δύο ώρες κάναμε έρωτα,
μετά μπήκα στην μπανιέρα
κι εκείνος πήγε σ’ ένα πάρτι
που μας είχαν καλέσει.
Όταν γύρισε ήμουν βουτηγμένη
στο νερό,
παραδομένη ακόμη στις αισθήσεις.»

Ήταν όμορφη και τη θέλανε πολλοί.
Επί δύο ώρες μαζί της
—σκέφτηκα τι γερή μέση
θα είχε ο νεαρός.

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Γκόμενα

«Στη δεκαετία του εβδομήντα
όταν σπούδαζα,
ταξίδευα στην Ευρώπη
με οτοστόπ.
Η ένταση κάθε είδους
κίνδυνο που διέτρεχα
ήταν ό,τι με τραβούσε.»

Ήταν γκόμενα
και ποιος οδηγός
δεν θα σταματούσε
για χάρη της.
Αυτή η αίσθηση της κυριαρχίας της
την έθελγε,
πιο πάνω κι απ’ τον κίνδυνο.

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Άρνηση

Μόλις είχαμε συναντηθεί
όταν άρχιζε να βραδιάζει.
«Δεν μπορώ τώρα
να κάνουμε έρωτα»,
μου είπε,
«πρέπει να είμαι ξεκούραστος,
να έχω ύπνο κι ένα γερό πρόγευμα».
Έμενε σ’ άλλη πόλη
και την άλλη μέρα
θα έφευγε.
Το ραντεβού είχε γίνει
με δική μου πρωτοβουλία.
Δεν είχα χρόνο, ούτε κρεβάτι,
ούτε πρόγευμα,
κι επειδή ήταν τόσο λαχταριστός
στην πρώτη γωνία τον άφησα.

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το κλείσιμό του

«Βάρυνε πολύ,
σχεδόν σπάνια βγαίνουμε έξω,
μετά τη δουλειά στρώνεται στην τηλεόραση
κι αν τύχει κι έρθει κάποιος φίλος του,
αντί ν’ ανταλλάξουμε μερικές κουβέντες
κάθονται στο τάβλι,
το ίδιο και στη θάλασσα
—συνέχεια τάβλι,
θα ήταν καλύτερα να κυνηγούσε κοπέλες.»

Πώς δεν φοβήθηκε
κι ανέφερε για κοπέλες,
αφού ο φίλος της πριν μερικά χρόνια
όχι μόνο κυνηγούσε
αλλά τα ωραιότερα πλάσματα
τον κυνηγούσαν.
Ό,τι κι αν έλεγε για το κλείσιμο,
τη βουβαμάρα του,
ο μύθος του παρέμενε.

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Στο ξενοδοχείο

Μετά από πολύωρο ταξίδι
ανέβηκε τις σκάλες του ξενοδοχείου
χλωμή και κουρασμένη.
Τη συνάντησα στην αυλή
και της είπα για τη ζεστασιά
των φίλων μας που την περίμεναν,
για τις μαγευτικές βραδιές
και τα γλέντια μας.
«Και οι άνδρες», ρώτησε,
«ήρθαν άνδρες που αξίζουν
τον κόπο εφέτος;»

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Σκάφη αναψυχής

«Ο αδελφός μου νοικιάζει σκάφη αναψυχής
για όσους διαπλέουν τον Ατλαντικό
από Γαλλία-Αμερική.
Πήγα μαζί του μερικές φορές
και σκέπτομαι να ξαναπάω.
Ήμασταν άντρες και κοπέλες μαζί,
όλοι ελεύθεροι,
οι κοπέλες ήταν βολικές και υπάκουες,
απόλυτα υπάκουες στο ταξίδι.»

Είχε σαγηνευτική παρουσία,
θα έλιωνε καρδιές
στο κατάστρωμα,
γιατί λοιπόν τόσος φόβος για τις κοπέλες,
ηχούσε παράταιρα η επιμονή του
«ήταν υπάκουες».

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Εκμετάλλευση

Σε φανερές
κι ανύποπτες λεπτομέρειες
απ’ όσα πρόσφατα έζησα
υπήρχε αισθησιασμός.
Για ένα ή δύο ποιήματα
πήγα και τον βρήκα,
τον ξεζούμισα
του έκανα εκμετάλλευση.

Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Πρόχειρο στρώμα

Αφού έφυγαν οι υπάλληλοι,
αργά το απόγευμα, την περίμενε
στο γραφείο του.
Ξεντύθηκαν, και η λαίμαργη γλώσσα του
έφτασε μέχρι τα πόδια της,
κι όπως ήταν παγωμένα
με το στόμα του τα ζέστανε.
Έσμιξαν στο πάτωμα,
σ’ ένα πρόχειρο στρώμα
από μαξιλάρια του καναπέ
και μερικές καρέκλες.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Λεωφορείο μακρινών διαδρομών

Καθόμουν, κι όπως περνούσε
απ’ τον στενό διάδρομο για να βρει θέση,
με το πόδι του με ζούληξε στο χέρι.
Όσα ερωτικά μηνύματα
περνούν με χίλιες λέξεις τώρα περνούσαν
με το ζούληγμα, που ήταν επίμονο
παρακλητικό∙ κι όλο το σφρίγος
του νεανικού κορμιού του μεταδόθηκε.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Οι επικρίσεις του

«Θα ήθελα να είχες
περισσότερη προκλητικότητα,
όχι μόνο στους τρόπους
αλλά και στην εμφάνιση∙
να διαγράφεται το σώμα σου
με τα ρούχα που φοράς.»

Δεν την παραδεχόταν ο φίλος της
και την πείραζε∙
φυσικά η ίδια δεν είχε
καμιά διάθεση ν’ αλλάξει.
Κι επιπλέον διέκρινε
πως δυο-τρία παλικάρια
στην αίθουσα που κάθονταν,
ήδη την γλυκοκοίταζαν.
Ο φίλος της βέβαια δεν πήρε ιδέα.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Στο μπαρ

Με την κοπέλα του πήγαιναν
ν’ ακούσουν έναν περίφημο νέγρο τραγουδιστή
σ’ ένα από τα πολυσύχναστα μπαρ της νεολαίας.
Πριν από την είσοδο την προειδοποίησε:

«Μου αρέσει μια γυναίκα
που ίσως έρθει στην παρέα απόψε.
Με το δέος και την κατάνυξη
που μπαίνει κανείς σε μια εκκλησία
έτσι θα έμπαινα στο σώμα της∙
και θα με έτρωγε η αγωνία
να την ευχαριστήσω,
και να φανώ αντάξιος –
ενώ με σένα δεν με νοιάζει∙
με σένα κάνω έρωτα αδιάφορα,
όπως μιλάω.»

Ήταν μαγευτική η ατμόσφαιρα στο μπαρ,
ο κόσμος είχε ενωθεί με τους ρυθμούς
και τη φωνή του τραγουδιστή.
Η κοπέλα μουδιασμένη καταλάγιαζε
την ταραχή της.
Η ωμότητα του φίλου της
την εμπόδιζε να ενωθεί με οτιδήποτε.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το φυλάκιο

Ο εραστής της ήταν σημαίνον πρόσωπο
κι υπήρχε φυλάκιο με αστυνομικούς
στο σπίτι του για ασφάλεια.
Όποτε τον επισκεπτόταν, διέκρινε πίσω απ’ το τζάμι
να λάμπουν οι στολές και τα νεανικά τους πρόσωπα.
Σύμφωνα με τους τύπους
δήλωνε το όνομά της στον επικεφαλής,
και μετά άνοιγε η πόρτα για τα ενδότερα.

Ακολουθούσε άνετα ένα δίωρο,
ύστερα κατέβαιναν στην παραλία.
Ήταν μια μικρή δοκιμασία
μετά τον έρωτα, να περάσουν
μπροστά απ’ τους φρουρούς με άψογο τρόπο.

Με τον καιρό το φυλάκιο έγινε σημείο αναφοράς.
Από εκεί άνοιγε η πόρτα, κι όπως πάντα ο φρουρός
–συνήθως κουρασμένος απ’ την βάρδια–
έλεγε καληνύχτα στους εραστές που έφευγαν στην παραλία.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Προάστια

Μου πρότεινε μια ορισμένη ώρα
να περάσω τον δρόμο του σπιτιού του.
Αυτός ολόγυμνος θα με περίμενε
πίσω απ’ τις μισάνοιχτες κουρτίνες.
Έτσι για λίγα λεπτά θ’ αντικριζόμασταν.
Για να γίνει πιο έντονη η επιθυμία μας
δεν θ’ ανέβαινα, ούτε θα συναντιόμασταν
— απλώς θα περνούσα κάτω απ’ το παράθυρο,
λίγα μέτρα μακριά του.

Ερεθιστική πρόταση,
μόνο που απέφυγα τον δρόμο του,
από καιρό δεν με ενδιέφερε η σχέση.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Επιδόσεις

Ασύστολα μου ανέφερε:

«Τα ποιήματά σου πλημμυρίζουν
από αισθησιασμό και φλόγα
και κάτι ανάλογο, κάτι εξαιρετικό
περίμενα από σένα,
τις λίγες φορές που κάναμε έρωτα.
Δεν σ’ το κρύβω ότι με απογοήτευσες.»

Για τις δικές του επιδόσεις στο κρεβάτι,
και πώς τις έκρινα,
δεν ρώτησε, ούτε νοιάστηκε να μάθει.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)

wings

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Απελπισία

Δεν κόρωσε απ’ τα χάδια του
–χλιαρά και ασυντόνιστα– δεν πήρε ευχαρίστηση,
άδικα το ξεγύμνωμα.
Την έζωσε μαύρη απελπισία.

Κατέληξαν σε κάποιο μπαρ.
Μιλούσαν και δεν μιλούσαν
για διάφορα ετερόκλητα πράγματα,
κι η προσοχή του ήταν καρφωμένη
στις ωραίες γάμπες της σερβιτόρας που περνούσε.
Ακόμη και στον χορό την άφησε∙
σηκώθηκε μόνος του,
και λικνιζόταν στην πίστα και ναρκισσευόταν.
Ναρκισσισμός σπάνια δικαιολογείται,
σε εξαίσιες μορφές
– η δική του ήταν κοινότατη.

Από τη συλλογή Θείο κορμί (1994)