Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ασυνέχεια
Την πρώτη φορά ήρθες σ’ ένα όνειρο
Τώρα ο χρόνος έπαψε να υπάρχει.
Πεζές περιπολίες, ντυμένες ομοιόμορφα
Φωτιές, φωνές, ολονυχτίες
Μια απειροελάχιστη ρωγμή
Κι ένα ακίνδυνο σημείο στο χάρτη.
Τώρα, όμως, δεν υπάρχει χρόνος
Τώρα, όμως, τ’ όνειρο ντράπηκε
Και ντύθηκε για να μην ξεχωρίζει.
Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)