Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 29 Jul, 2017, 23:42:43

Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης
Post by: wings on 29 Jul, 2017, 23:42:43
Ντέμης Κωνσταντινίδης

(https://i2.wp.com/ekdoseis.vakxikon.gr/wp-content/uploads/2015/08/10291241_688396914531238_8113233630476637033_n.jpg?resize=300%2C200&ssl=1)

[Πηγή για τη φωτογραφία: vakhikon.gr (https://ekdoseis.vakxikon.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%86%CF%85/)]

Γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο ΑΠΘ κι ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Μουσειολογίας. Έχει ασχοληθεί με την επιμέλεια εκθέσεων, τη διδασκαλία, τη συγγραφή κειμένων και την ανασκαφική διαδικασία. Είναι συνεργάτης των λογοτεχνικών περιοδικών Himaira.com και Vakxikon.gr.

Ιστολόγιο του ποιητή: σκόρπιες λέξεις (http://skorpieslekseis.blogspot.gr/)

Ποιητικές συλλογές:
«Διαθέσεις», εκδ. University Studio Press, 2008
«Ιχθύων Λόγος», εκδ. University Studio Press, 2011
«Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες», εκδ. University Studio Press, 2013
«Ευλύγιστες μελαγχολίες», εκδ. vakhikon.gr,  2014
«Εφημερόπτερα», εκδ. 24grammata.com, 2015
«Η ασφαλής ομήγυρη», ηλεκτρονική αυτοέκδοση, 2015
«Περίπολος για τους εναπομείναντες, εκδ. 24grammata.com, 2016
«Της μοναξιάς καλή συνέχεια», εκδ. Φαρφουλάς, 2019
«Σκάρτη πραμάτεια» (επιλογή ποιημάτων), εκδ. οσελότος, 2023

Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum:


Συνεντεύξεις του Ντέμη Κωνσταντινίδη:

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Στην τσόχα...
Post by: wings on 29 Jul, 2017, 23:48:23
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Στην τσόχα...

Έκαψα γρήγορα τα καύσιμά μου
ξόδεψα εύκολα την ομορφιά μου
κι είναι σβηστές οι μηχανές.
Ό,τι μου απόμεινε είν’ η φόρα
μα απ’ την παρτίδα, πάνω στην ώρα
λείπει η ντάμα κι ο βαλές.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ντίσκο
Post by: wings on 29 Jul, 2017, 23:58:28
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ντίσκο

Χορός ελλειπτικός
–ρυθμολαγνεία–
κ' ιδρός αλκαλικός.
Χρώμα, οργασμός
–φωτοχυσία–
και τζιν χυμός.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Στην όχθη
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 00:03:07
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Στην όχθη

Στην όχθη, που ’χει για σπίτι το σκοτάδι
ξαπόστασα με μαξιλάρι το χορτάρι
μ’ ένα νανούρισμα από πέρασμα αέρα
και δυο πυγολαμπίδες
να κάνουνε τους φόβους πέρα.

Στην όχθη, που ’χει για σπίτι το σκοτάδι
ξαποσταίνω
κι έχω για μάτια δυο πυγολαμπίδες.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νεκρός
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 00:06:05
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νεκρός

Πίσω από τα βλέφαρα των ματιών
έχει περάσει κιόλας το φιλμάκι της ζωής.
Τέλος και καλό δε γίνεται.
Αν τώρα θες να βαυκαλίζεσαι, έχει καλώς.
Ποιο παραμύθι όμως θα πιστέψεις;
Παχύς παπάς, χοντρός γιατρός!
Η πλάση, ο κόσμος, ο πολιτισμός
όλα ίσον ένα:
συντρίμμια, ενέργεια και σκόνη
πεταμένα.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκτόξευση
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 00:08:07
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκτόξευση

Νιώθω φωτοβολίδα που το διάστημα ακουμπάει
κάνοντας κύκλους, καταγράφοντας εικόνες
δίνει νέες διαστάσεις στους αιώνες
καθώς φτάνει ως την κορυφή και σκάει.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Χαμόγελο
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 00:10:33
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Χαμόγελο

Υπάρχω κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό.
Η λάμψη των αστεριών – αντανάκλαση
της ξαφνικής μου ευδιαθεσίας.
Ίσως αυτά τα αστέρια να είναι χαμόγελα
κάποιων παιδιών.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Η κρίση των 30
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 00:39:13
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Η κρίση των 30

Ως τα τριάντα μού περισσέψαν οι βεβαιότητες
τώρα κοιτάζω πώς να τις ξεφορτωθώ
κι όσο προσέχω, ανακαλύπτω τυχαιότητες
σκόρπια ενδεχόμενα, σαν σκουπιδάκια στο σωρό.

Δεν είν’ δικιά μου η ευθύνη για ό,τι διάλεξα
έπρεπε κάτι να διαλέξω, έτσι κι αλλιώς.
Έπρεπε κάπως να επιπλεύσω
μέσα στη δίνη των περιστάσεων
και να χορέψω όπως προστάζει ο χορός.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σαρκοφάγοι
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 20:51:46
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σαρκοφάγοι

Η ανείπωτη αλαζονεία σας σάς κάνει
να μην μπορείτε να δείτε πέρα απ’ τη μύτη σας.
Και πόσο άβολα θα νιώθετε μέσα στα ρούχα σας
ούτε ψύλλος στον κόρφο σας!
Ανόητοι! Τι νομίζετε ότι πετυχαίνετε;
Άδικα χάνετε τον καιρό σας μες στο αφόρητο εγώ σας.
Σάρκες και χώμα! Αυτό θα γίνετε και τίποτ’ άλλο.
Όλοι σας οι τίτλοι, όλα σας τα λεφτά, όλη σας η δόξα
και κάτι ηλίθιες αναμνήσεις από παλιούς γλειμμένους γκόμενους,
όλα θα χαθούν αναπόφευκτα.
Γι’ αυτό φάτε ανθρώπους όσο ακόμα σας παίρνει.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκδρομή
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 20:56:07
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκδρομή

Στον σταθμό ανθίζουν τα τριαντάφυλλα.
Δε θα σε τσιμπήσουν ποτέ οι μέλισσες
που τα περιεργάζονται με τόση επιμονή.
Θα μολυνθούν αν το τολμήσουν.
Τα τρένα φεύγουν και έρχονται∙
κανείς δε βρίσκεται εκεί
να τα υποδεχτεί, να τα αποχαιρετήσει.
Το όλο τοπίο δένει με τη φύση τόσο ωραία.
Κάτι θυμίζει ο ουρανός, σα να ’ναι αλήθεια∙
κάτι από χώρες που ήμασταν προχθές.
Ξεκίνησαν πριν μήνες όμως τα βαγόνια
και έρχονται φορτωμένα με κραυγές.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σκυλίσια πάθη
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 20:58:55
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σκυλίσια πάθη

Τα πάθη μου με χαμοσέρνουν σα το σκυλί στα λασπόνερα
που ψάχνει μέρη απόμερα, να θάψει το κόκαλό του
να κρύψει τον σκυλίσιο θησαυρό του
ακόμη κι απ’ τον εαυτό του.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μαζική έξοδος
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:02:09
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μαζική έξοδος

Ένα κοπάδι
Ένα κοπάδι αμέριμνο τρέχει
δίχως πυξίδα, τέλεια παγίδα
το περιμένει
βαθύ πηγάδι∙
εγκλωβισμένη κραυγή απ’ τον Άδη
στα έγκατά του
και μιαν ανάσα στα σωθικά του
να βρει παλεύει μια χαραμάδα
μες στο σκοτάδι.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νησί
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:06:28
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νησί

Σε είδα, σε παραλίες έρημες,
να περπατάς με τα χέρια στραμμένα στο πρόσωπο
κι ένας ήλιος αντικρύ αδυσώπητος
έσκαβε την καθαρή σου επιδερμίδα.
Με γνώρισες από τον τρόπο που σε κοιτούσα
ώρες ατέλειωτες
εξεταστικά
χωρίς υποσχέσεις.
Όχι δε θα έκανα ποτέ την πρώτη κίνηση∙
δε θα έκανα ποτέ κανενός είδους κίνηση.
Μερικά πράγματα ειπώνονται σιωπηλά, βουβά,
σχεδόν μεταφυσικά!

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ομολογία
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:08:50
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ομολογία

Ο τρελός του χωριού είμαι εγώ!
Τόσον καιρό...
είμαι αυτός
που του φορτώσαν τα κρίματά τους
και στα όνειρά τους
σαν εφιάλτης στέκομαι κακός.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Στο τέλος
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:11:51
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Στο τέλος

Έτσι έζησα, ό,τι έζησα∙
όχι ό,τι ήθελα
ό,τι επιθύμησα
στο πίσω μέρος του μυαλού.

Έτσι έζησα
σα γέρος
σαν να ’τανε η ζωή αλλουνού.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μίσος
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:14:17
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μίσος

Κι ύστερα φτάσαμε ως εκεί
που οδηγεί μια φωνή
μονότονα απελπισμένη
κι αλλόκοτη τρομαχτικά.

Στην πυρά
κάψαμε όλα τα όνειρά μας
και μέσα στη μικρή καρδιά μας
φωλιάζει μια οχιά.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Big bang
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:17:08
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Big bang

Μέσα μου κινείται ένα σύμπαν.
Μέσα μου γεννιέται ένας κόσμος
βαθιά απλός και δουλεμένος
σαν τους εργάτες του μεροκάματου.
Μέσα μου καίει ένα καμίνι
που τρέφεται απ’ τ’ άδικο
μ’ αφυδατώνει όσο πάω
κι όσο φυσάω
τόσο η φωτιά του δυναμώνει.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ελάφι
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:19:53
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ελάφι

Δε μου αρέσει η ζέστη και το καλοκαίρι.
Δε μου αρέσει η φωτιά
και τα γυμνά κλαδιά
που χάσκουν πεθαμένα.
Ο τόπος έγινε άτοπος
και ο τρόμος έγινε άτρωτος
κι εγώ σιχάθηκα αυτή τη χώρα.
Ώρα να φεύγουμε... θα ’ρθεις;

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νεκρολογία
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:24:02
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νεκρολογία

Οι φίλοι μου ταξίδεψαν για τους κόσμους της ανυπαρξίας∙
τους πολύ μακρινούς∙
τους ανεπίστρεπτους∙
αφού ξόδεψαν τα χρόνια τους και το νεανικό τους σφρίγος
για τα «πρέπει» και τα «βλέπουμε»,
χωρίς στο τέλος να τους μείνει
ίχνος κουράγιου για τα «θέλω».
Τότε που πάλλονταν το στήθος από πόθο
κι έλιωνε η ματιά πάνω σε σώματα
που πρόσμεναν
που ζήταγαν –να ξεδιψάσουν–
μία γουλιά αθανασίας.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πεμπτουσία
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:26:25
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πεμπτουσία

Φτερούγα απλωμένη
στο χέρι ένα πουλί
ραμφίζει ένα παιδί
που λέει τραγούδια
για πουλιά σε κλουβιά.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Απόδραση
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:29:48
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Απόδραση

Ο καπνός δραπετεύει απ’ το παράθυρο.
Μονολογείς, να περισώσεις ό,τι δε σώνεται.
Λουσμένος σε πυκνή ομίχλη, αναπολείς.
Έχεις ριζώσει εδώ, γι’ αυτό
μια δραστική αλλαγή χρειάζεται
και γρήγορα!
Σε ρυθμό αναπνοής, ο καπνός δραπετεύει.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Αστυ-γνωσία
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:40:31
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Αστυ-γνωσία

Δρασκελώντας περνώ από ανισόπεδους κόμβους.
Ο δρόμος χαλί από χιλιάδες κόμπους.
Πολύχρωμοι δρόμοι,
πολύβουη πόλη,
δεν την έζησα ακόμη
και δε τη χόρτασα όλη.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Οδομαχώντας
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:43:17
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Οδομαχώντας

Στο χέρι οπλισμένη η μολότοφ
έτοιμη να εκραγεί η νιότη σου
σ’ ένα κρεσέντο συνθημάτων
κι ανάμεικτων συναισθημάτων.

Σε δρόμους νεκρωμένους
σε άδειες λεωφόρους
κόντρα σε ναρκωμένους
αστούς – κουκουλοφόρους.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφρόψαρο
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:45:31
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφρόψαρο

Κολυμπώ σε μια λίμνη ανοησίας
χωρίς σωσίβιο, χωρίς σανίδα σωτηρίας
κι έχω βραχεί ως το κόκαλο
κι έχω αρχίσει να τρομάζω
γιατί συμβαίνει τ’ ανεξήγητο
όσο παλεύω, τόσο να βουλιάζω.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Διαθήκη
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:48:52
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Διαθήκη

Ο ήρωας δεν λέει διατάξτε, μόνο η ψυχή του τον διατάζει.
Δεν ψάχνει για σαθρά στηρίγματα.
Είναι απλός και ταπεινός, κι όμως στέκει αγέρωχος,
κόντρα στον παραλογισμό της βίας.

Ο ήρωας δεν είναι πιόνι στα χέρια των αχρείων.
Τους πολεμά και καταλύει το καθεστώς τους.
Το γέλιο τους δεν τον τρομάζει.
Όσο η ήττα τούς πλησιάζει, μοιάζει απόκοσμο βουητό.
Η νύχτα δεν μπορεί να τον σκεπάσει.

Ο ήρωας περπατά στο φως της μέρας.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: '49
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:54:39
Ντέμης Κωνσταντινίδης: ’49

Πολεμούσατε αντρειωμένοι.
Κι ούτε που ξέρατε αν αύριο θα ’στε ζωντανοί ή πεθαμένοι
από ένα χέρι αδελφικό ανόσια προδομένοι.

Κι ήσασταν νέοι, παλικάρια
μα και κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά,
που αντί για έρωτες και ολόγιομα φεγγάρια
της μάχης σάς μεθούσε η φωτιά.

Ήρθε το σούρουπο και η καταχνιά σκεπάζει,
κάθε κορμί, κάθε χαμόγελο πικρό,
στα χείλη που ’μεινε τον κόσμο να σαρκάζει,
γι’ αυτόν της νιότης σας τον άδικο χαμό.

Μα τώρα δείτε εσείς τα εγγόνια σας, τους γιους σας,
ποιος σας τιμά και ποιος αλήθεια σας θυμάται;
Ακόμα εκεί, ως και στο θάνατό σας, δε βρήκατε δικαίωση
και γαλήνη∙ μόνος με τους περήφανους προγόνους μας μιλάτε.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εργάτες
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 21:58:28
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εργάτες

Εργάτες τιμημένοι
της λευτεριάς εργάτες
με βάρη φορτωμένοι
στους ώμους και τις πλάτες.
Ακούραστα δοσμένοι
στου μόχθου τον αγώνα
του ιδρώτα αγιασμένη
η κάθε σας σταγόνα.
Ένας πίσω απ’ τον άλλο
στράτα τη στράτα πάτε
ξένοι το δίχως άλλο
σε όποια γη πατάτε.
Κι όμως με μιαν ελπίδα
το βάδισμά σας είναι
στ’ αύριο τ’ ανάστημά σας
θα φέρει καταιγίδα.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μπολίβια
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 22:01:27
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μπολίβια

Μη γελαστείς και φοβηθείς
και γέλασε κατάμουτρα στο φόβο.
Σ’ εσένα, Τσε ηρωικέ
να μοιάσουν τα παιδιά μας.
Σκλάβοι γονείς τα γέννησαν
σκλάβα γενιά τ’ ανάθρεψε.
Τουλάχιστον, να ζήσουνε
λεύτερα αυτά.
Σ’ εσένα...

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Ευ-πειθώς
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 22:04:06
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Ευ-πειθώς

Πρωινή αναφορά, στις εφτά
και φωνές, κι ουρλιαχτά,
κι αγγαρείες, και ολονύχτιες πορείες,
και πού και πού ένα τσιγάρο, στα κλεφτά.
Κι ένα σωρό βρισιές, κάθε λογής
από χυδαία στόματα
κάτι παλικαράδων της φακής.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Διαστημικό
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 22:06:21
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Διαστημικό

Το χάος με τρομάζει.
Το χάος με κυριαρχεί.
Παλεύει, ξεδιπλώνεται, επαναστατεί.
Εντός ο πανικός
καταλαμβάνει τα υψώματα,
αφήνει ερείπια και πτώματα – σαρωτικός
όπως η ήττα που πλησιάζει.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Τυχοδιώκτης
Post by: wings on 30 Jul, 2017, 22:09:34
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Τυχοδιώκτης

Μετρημένα κι αμέτρητα, όνειρα ατελεύτητα
χωρίς πλοκή και πρωταγωνιστή
«καταπίνοντας» χιλιόμετρα στην εθνική.
Πιο μακριά δε γίνεται να πας,
χωριά κι ανθρώπους προσπερνάς, ανύποπτους
γι’ αυτό που σου «καρφώθηκε» μες στο κεφάλι
και θες να φύγεις, λες, απ’ όλους και απ’ όλα
μήπως και νιώσεις πώς αισθάνονται οι ατίθασοι
που ζουν το τώρα.

Από τη συλλογή Διαθέσεις (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σπόρος
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 12:25:16
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σπόρος

Λογάκια λησμονημένα σ’ ένα τετράδιο
Λογάκια εγκλωβισμένα σ’ ένα πατάρι
Τα ξέθαψα από τη σκόνη της εγκατάλειψης
Κι άρχισε να φυτρώνει πάλι γύρω τους
Χλωρό χορτάρι.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Η δύναμη του νερού
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 12:28:45
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Η δύναμη του νερού

Τα πιο ωραία ποιήματα είναι αυτά
Που μείνανε σκέψεις.
Οι πιο μεγάλοι έρωτες είναι αυτοί
Που δεν εκπληρώθηκαν.
Οι πιο γλυκές αναμνήσεις δεν υπήρξαν ποτέ.
Η θάλασσα γλείφει τις πέτρες
Μέχρι που γίνονται βότσαλα στο τέλος.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σωρός
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 12:33:43
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σωρός

Σκόρπια βιβλία και βινύλια
Χαρτιά τσαλακωμένα, πεταμένα
Παλιές, εξοφλημένες αποδείξεις
Στοίβες δελτίων, εισιτηρίων και περιοδικών
Κιτρινισμένες αγγελίες
Πτυχία σκονισμένα θυσία – στις μούσες και τις χάριτες
Πριν να γεράσουν στο πεζοδρόμιο ξεχασμένες
Και ξύλα, πολλά ξύλα
Κι άχυρα και πευκοβελόνες
Ξεραμένα κουκουνάρια, πλαστικά μπουκάλια και καπότες
Και στην κορυφή: η αφεντιά μου – το επιστέγασμα
Μ’ ένα στουπί στα χέρια αναμμένο.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κρυφτό
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 12:36:23
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κρυφτό

Παίζουμε με τις λέξεις
Οι λέξεις, όμως, δεν υπάρχουν
Έξω απ’ τα χείλη μας.
Τις παίρνει ο άνεμος
Τις διαλύει
Σε άπειρα μικρά κομμάτια
Τις αλέθει
Σε ένα κοσμικό καζάνι.
Άπειροι στο άπειρο κι εμείς
Ακολουθάμε.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ανοσοποίηση
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 12:45:54
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ανοσοποίηση

Συλλέκτρια ερειπίων, η ζεστή μήτρα της φύσης
Πληγωμένη από τους κυνόδοντες των εργολάβων
Που σαπίζουν σε μεταλλικά κουτιά, κάτω από γούνες
Ξερνά ακατάσχετα το βρόμικο αίμα της γενιάς τους.
Κάποτε, αποσύρεται στα ενδότερα, αβυσσαλέα βάθη
Απροσπέλαστη, λουσμένη με σαρωτικές κραυγές
Κόκκινες, πυρωμένες θύελλες
Και τρόπαια αφρισμένου αφανισμού.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αγελαίου κυνός
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 12:49:11
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αγελαίου κυνός

Διασχίζω βρομισμένους δρόμους
Τα πόδια μου γλιστρούν σε ακαθαρσίες
Πάνω μου κρέμονται ανύπαρκτα αστέρια.
Εκπέμπω ένα μονότονο γαλάζιο
Αντανακλάται σε παρμπρίζ αυτοκινήτων
Φωτίζει τις γωνιές των αδεσπότων
Γυρνούν και με κοιτούν θλιμμένα.
Φοβούνται ακόμη τους ανθρώπους
Κι όμως, η μυρωδιά μου δεν τους είναι ξένη
– Είμαι απ’ αυτά ένας κι εγώ, δικός τους.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Re: Ντέμης Κωνσταντινίδης
Post by: spiros on 02 Aug, 2017, 20:48:14
Εξαιρετικό, και μια συνήχηση: https://greekpoet.wordpress.com/2015/01/30/%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1/
Title: Re: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αγελαίου κυνός
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 20:55:32
Πράγματι. Το είχα ξεχάσει το δικό σου το γραπτό. :-)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ανεξάρτητη αρχή
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:16:01
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ανεξάρτητη αρχή

Πυρετός διαβουλεύσεων
Αποθέωση μετριοτήτων
Νόμοι συντεχνιών
Όλα προσυνεννοημένα
«Δι’ ευχών των –ημετέρων– Αγίων Πατέρων».
Η σκούφια τους κρατάει από μακριά:
Ευσεβείς νοικοκυραίοι
Κάστες φιλόδοξων μικροϊδιοκτητών
Φερέλπιδων μεγαλοαφεντικών
Φυτεμένων πανομοιότυπα νεκρών
–Πατρικές νουθεσίες, ταξικές διδαχές–
Από γενιά σε γενιά παραδίδονται σκήπτρα.
Όλα κληροδοτημένα
Νόμοι συντεχνιών
Αποθέωση μετριοτήτων
Πυρετός διαβουλεύσεων.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πλήρωμα
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:19:03
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πλήρωμα

Τα υποκριτικά παρακάλια
Στο Θεούλη δε σε γλιτώνουν
Απ’ τον εαυτό σου.
Αυτόν τον κουβαλάς
Όπου κι αν πας.

Αυτός είναι ο πιο αυστηρός κριτής
Και ξεχωρίζει την αλήθεια
Ακόμη και μασκαρεμένη.
Μέχρι την τελευταία σου ώρα
Κουλουριασμένη, φωλιάζει μέσα σου
Και σε δαγκώνει
Και δεν υπάρχει σωτηρία.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ρομαντικοί αυτόχειρες
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:23:30
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ρομαντικοί αυτόχειρες

Ας πεθάνουμε τώρα!
Μεγαλύτερο προνόμιο δε θα ’χουμε ποτέ
Απ’ το να ορίζουμε τη μοίρα μας εμείς.
Το δίχως άλλο, κανείς δε θα μπορεί
Να μας αλλάξει γνώμη
Και δε θα ξέρουν τι εννοούσαμε όταν λέγαμε:
Να φεύγω∙ χάρηκα για τη γνωριμία.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιχθύων λόγος II
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:26:40
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιχθύων λόγος II

Ακόρεστες υπάρξεις...
Συμπορεύεστε γαντζωμένοι
Στο μεγάλο ψάρι
Στα φαρδιά του λέπια
Στα υπολείμματα τροφής.
Κι αλίμονό σας έτσι και ψοφήσει.
Τα μεγάλα ψάρια σπανίζουν
Στις ρηχές θάλασσες.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκπαίδευση
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:30:19
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκπαίδευση

Τι όλο γυρεύετε απ’ τα παιδάκια;
Τι ψάχνετε διαρκώς να συλλαβίσουν;
Αφήστε τα στην ησυχία τους
Και στο αγαθό τους πνεύμα-παραστάτη.
Είναι καλύτερα χωρίς τα ασυνάρτητά σας λόγια
Ν’ απλώνουν ράθυμα τα χέρια και ν’ αγγίζουνε
Με τις χουφτίτσες τους την ευτυχία.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ασυνέχεια
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:34:10
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ασυνέχεια

Την πρώτη φορά ήρθες σ’ ένα όνειρο
Τώρα ο χρόνος έπαψε να υπάρχει.
Πεζές περιπολίες, ντυμένες ομοιόμορφα
Φωτιές, φωνές, ολονυχτίες
Μια απειροελάχιστη ρωγμή
Κι ένα ακίνδυνο σημείο στο χάρτη.
Τώρα, όμως, δεν υπάρχει χρόνος
Τώρα, όμως, τ’ όνειρο ντράπηκε
Και ντύθηκε για να μην ξεχωρίζει.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μανιφέστο
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:37:00
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μανιφέστο

Χωρίς ερωτήσεις και κομπιάσματα
Σαν σπάνια, ευλογημένα πλάσματα
Με κιθάρες και τύμπανα
Ήχους ντύνουμε και σχήματα.
Ανέμελοι κι αφηρημένοι
Αχταρμάδες εντυπωσιασμένοι
Παθιαζόμαστε...
Μα ύστερα κουραζόμαστε
Και λέμε να το ρίξουμε έξω
Χωρίς φράγκα και κεράσματα
Σαν σπάνια, ιδανικά αποβράσματα.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Οίκος ενοχής
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:45:45
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Οίκος ενοχής

Να ’ρθει μια πρωινή βροχή και να ξεπλύνει
Τα υπολείμματα που ’χουν ξεμείνει
Από νυχτερινά φιλά και περιπτύξεις
Σ’ επιδερμίδες πρόσφορες – μόνο με αντάλλαγμα
Χωρίς εκπλήξεις.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εν τέλει
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:49:51
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εν τέλει

Φύτρωνα σαν τον άγριο σπόρο
Που τον ποτίζει η καταιγίδα
Και τον ταΐζουν τ’ άγρια χώματα.
Ταξίδευα με κάθε φύσημα του αέρα.
Σκόρπιζα, στις πιο απόμερες γωνιές του ορίζοντα.
Περιπλανιόμουν αενάως
Αναζητώντας μέρη ευφορότερα
Ίσως ακόμη συμφορότερα.
Άναρχα, χωρίς μοτίβα και τακτοποιήσεις
Όπως συμβαίνουν όλα.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Παράκτιο
Post by: wings on 02 Aug, 2017, 21:52:22
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Παράκτιο

Πού κρύφτηκε το καλοκαίρι;
Ποιος μας κουβάλησε τόσο μακριά του;
Και η μυρωδιά του
Γιατί ξεθώριασε;
Τώρα που δε θυμόμαστε
Τι ονειρευόμαστε παιδιά.
Μόνο τα πεύκα, πάνω απ’ τη θάλασσα
Νιώθουν ακόμη και δροσίζονται
Το πρώτο μακροβούτι.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πίστη
Post by: wings on 03 Aug, 2017, 21:50:55
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πίστη

Κατάλαβες τώρα!
Δεν είσ’ αιώνιος σκλάβος
Του πεπρωμένου σου...
Αυτός γυρίζεις κι αναβλέπεις
Σε νέα ενέργεια λουσμένος.
Αναβλέπεις και προχωράς.
Κι άμποτε να βρεις
Της σκλαβιάς τις αλυσίδες
Σα φίδια που δαμάζονται
Βαθιά, κάτω από την υπέρβαρη
Μακαριότητά σου.
Ανεξημέρωτα θερμόαιμα!
Η αχαριστία είν’ το γάλα
Που σας τρέφει.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Υπεριώδης
Post by: wings on 03 Aug, 2017, 21:53:38
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Υπεριώδης

Εκεί που τώρα εσύ σκαλίζεις
Αύριο θα σκάψει κάποιος άλλος
Θα έχει ξεθάψει το εισιτήριο
Θα έχεις απ’ το όχημα κατέβει
Στατιστικό στοιχείο επιβίβασης
Με χρησιμότητα λησμονημένη
Θα μαρτυράει ότι ταξίδεψες
Κι ο ήλιος έκαιγε στη διαδρομή.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πολυέθνικ
Post by: wings on 03 Aug, 2017, 21:57:26
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πολυέθνικ

Για το δικό σας κέρδος
Φτάνουν οι λαοί
Μέχρι το τελευταίο σκαλί
Της ύπαρξής τους.
Θύματα αθώα, δήθεν εκ παραδρομής
Σ’ ένα παιχνίδι πρόστυχο, για ένα ρόλο
Στις πλάτες βρεφών
Π’ αύριο θα μεγαλώσουν
Υπηρετώντας όλο κι όλο
Μια ζωή-θητεία.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εθνική οδός
Post by: wings on 03 Aug, 2017, 22:00:01
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εθνική οδός

Δίπλα από το άψυχο σώμα ενός σκύλου
Περνούν οι ρόδες των φορτηγών.
Γκρίζα μάζα, άμορφη
Σαν την άσφαλτο.
Το προσπερνούν, βιάζονται
Σε λίγο θα φτάσουν στην πόλη
Και στην εξώπορτα, ανύποπτο
Θα τους υποδεχτεί
Το κακομαθημένο τους σκυλί.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αναδρομή
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 20:50:28
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αναδρομή

Εδώ που τώρα μυρηκάζεις
Κάποτε παίζανε παιδιά.
Κάποτε οι δρόμοι, τα στενά – πλατύτερα
Όλα μυρίζαν ξεγνοιασιά.
Περιοδικά θυμάσαι, ανατριχιάζεις
Να κάνεις μπρος, να κάνεις πίσω;
Οι μνήμες τρέχουν
Οι δρόμοι στένεψαν
Όλα τα χρόνια
Έγιναν χιόνια λασπερά.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προσευχή
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 20:53:38
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προσευχή

Κάθε μέρα είπα πως θα γράφω ένα ποίημα
Σ’ ένα βρέφος πως θα λέω παραμύθι
Είπα πως θα ταΐζω ένα αδέσποτο
Σκύλο ή γάτα ή φτωχό σπουργίτι
Και σαν έρθει η νύχτα έναν άστεγο
Θα κοιμίζω, είπα, που δεν έχει σπίτι.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νέα παρτίδα
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 20:55:49
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νέα παρτίδα

Έξω στο άγνωστο
Παντοτινά
Δεν βασιλεύει η αναμονή
Δεν έχουν σκήπτρο οι εξαρτήσεις
Ούτε η διανόηση μαστόρους
Μόνο η φύση
Φτιάχνει τους όρους
Ανακατεύει
Καλά καλά
Και σπάει τα φύλλα
Να ξαναρχίσει.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προσκυνητής
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 20:59:00
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προσκυνητής

Επιστροφή απ’ το πανηγύρι
Στο πατητήρι των «ευκαιριών»
Στο εκθετήριο των ερπετών
Με «προσφορές» ακροβασίας
Και ηθικές εκπτώσεις διαρκείας
Στις βιτρίνες.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ουδέν μονιμότερον
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 21:01:44
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ουδέν μονιμότερον

Το σχολείο μου ήταν χτισμένο από αμιαντολαμαρίνα
Χτίστηκε μετά το σεισμό με ετοιμόρροπους τοίχους
Ήμουν, δηλαδή, ένας σεισμόπληκτος μαθητής.
Το μέλλον μου ήταν χτισμένο από αμιαντολαμαρίνα
Χτίστηκε μετά την αποφοίτησή μου με ετοιμόρροπους τοίχους
Είμαι, δηλαδή, ένας σεισμόπληκτος ποιητής.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κίνητρο
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 21:05:03
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κίνητρο

Ο ποιητής μπορεί να κλέβει
Αλλά ο κλέφτης δεν μπορεί να ’ναι ποιητής.
Ο πειρατής μπορεί να κυριεύει
Αλλά ο κύρης δεν μπορεί να ’ναι πειρατής.
Ο εθελοντής μπορεί να μεσιτεύει
Αλλά ο μεσίτης δεν μπορεί να ’ναι εθελοντής.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επανάληψη
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 21:08:47
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επανάληψη

«Κάθε πρωί καταργούμε τα όνειρα»
Έλεγες, Μανόλη*
Μα τώρα
Δεν έχουν μείνει πια όνειρα:
Πώς καταργείς αυτό που δεν υπάρχει;

* Μ. Αναγνωστάκης, Κάθε πρωί (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=6781.msg109158#msg109158)

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιντερλούδιο
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 21:11:49
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιντερλούδιο

Τον είδα και τον φίλο που ξεμάκρυνε
Κι αλλιώτικος μου φάνηκε από πρώτα
Πολλές σκοτούρες τώρα τον βασάνιζαν
Κι άλλη εντελώς ακολουθούσε ρότα.

Με είδα κι εμένα και απόρησα
Γιατί ίσως έτσι με έβλεπε κι εκείνος
Πώς όλους η ζωή μάς άλλαξε
Και πολεμάμε μόνοι με το κτήνος.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρόσχωση
Post by: wings on 04 Aug, 2017, 21:14:02
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρόσχωση

Η θάλασσα θα ξαναπάρει ό,τι της ανήκει
Ό,τι ήτανε δικό της από πάντα
Και στη στεριά θα μείνει μόνο η ψευδαίσθηση
Πως τα μυρμήγκια της θα αφήσουν πίσω τους
Φωλιές ακλόνητες στο πέρασμα του χρόνου.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Re: Ντέμης Κωνσταντινίδης
Post by: spiros on 07 Dec, 2017, 22:55:57
όλα θα χαθούν αναπόφευκτα.
Γι’ αυτό φάτε ανθρώπους όσο ακόμα σας παίρνει.

Λέει κανείς ότι έχει αρρωστήσει από τους ανθρώπους μόνο όταν δεν μπορεί πια να τους χωνέψει κι όμως έχει ακόμα το στομάχι του γεμάτο απ' αυτούς. Η μισανθρωπία προέρχεται από μια πολύ άπληστη αγάπη για τους ανθρώπους και «ανθρωποφαγία»· μα ποιος σε πρόσταξε πρίγκιπα Άμλετ μου να ρουφάς τους ανθρώπους σαν στρείδια;
Νίτσε, Η Χαρούμενη Επιστήμη, μετάφραση Ζήσης Σαρίκας
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επί ματαίω
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 16:28:47
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επί ματαίω

Πόσο μεγάλη διαφορά να κάνει;
Μία ακόμη έντονη λέξη
Πλάγια, έστω υπογραμμισμένη
Να ξεχωρίζει το σημαίνον
Και να ’χει κάτι αφηρημένον
Όχι απόλυτα, αλλά περίπου
Κάτι απ’ την αμφισημία ενός στίχου
Προτού σκορπίσει στο μελάνι
Να αφήσει στίγμα, να βρει λιμάνι
Αλλά, και πάλι, μία λέξη
Πόσο μεγάλη διαφορά να κάνει;

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ακροτελεύτιο
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 16:32:04
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ακροτελεύτιο

Για ποιον γράφω;
Χρεοκοπημένα φαντάσματα
Ξεπεσμένων αστών
Οι σκέψεις μου...
Άτακτες, επαναστατημένες
Έπαψαν να συγκατατίθενται
Και μου την έχουν φυλαγμένη
Να ακυρώσουν
Την έκπτωτη φαιά ουσία
Να ξεμπερδεύουν
Να τελειώσουν.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκτός σχεδίου
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 16:34:32
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εκτός σχεδίου

Τα όνειρά μας, χτισμένα αυθαίρετα
Με λάσπη και μυστρί τη νύχτα
Πάνω σ’ ερείπια άγνωστα, αλλ’ επίγεια
Υπό το φως εξαντλημένων προβολέων
Κακοφτιαγμένα, πρόχειρα, ημιτελή
Μπορεί και ξέφραγα
Ωστόσο, έστω κι έτσι, καταφύγια.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σπηλιά
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:13:31
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σπηλιά

Γιορτινές ημέρες
Μουσκεμένη πόλη
Κάτω από τη μούχλα
Χειμερία νάρκη
Μόνο που ο χειμώνας
Έρχεται πια αργά
Κι ώσπου να ξυπνήσουμε
Κοιμόμαστε πάλι.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφθονία
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:17:36
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφθονία

Σκοτωμένη ώρα
Παιδικών ονείρων
Ξύλα και σφεντόνες
Σπουργιτιών και σκύλων.

Ανοιγμένα δώρα
Με χρυσές κορδέλες
Μοιάζουνε κοπέλες
– Άραχνοι χειμώνες.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αθέατοι πόλοι
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:21:26
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αθέατοι πόλοι

Χτύπος/Ρύπος
Όλοι/Πόλη
Κάποιος/Σάπιος
Εμείς/Κανείς

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νέα πατρίδα
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:25:43
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νέα πατρίδα

Μπερδεύεται ο χωροχρόνος
Μαγκώνει το παρόν στο μέλλον
Μέσα από τρύπες ταξιδεύει
Ενός χλωμού, πεσμένου μήλου
Και επιστρέφει
Πάλι για να εκτοξευθεί
Σαν μία λάμψη φευγαλέα
Από την άκρη των ματιών
Ενός προγόνου.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Απολογισμός
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:28:38
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Απολογισμός

Σημασία δεν έχει πως θα πεθάνεις
Σημασία έχει το πώς έζησες
Αν έζησες...
Αν δημιούργησες...
Κι αν όλη η ζωή σου
Δεν ήταν ένα διαρκές κυνήγι
Του ανεκπλήρωτου
Με κάποιες –λίγες– παύσεις αυταπάτης.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αναγόμωσις
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:32:23
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αναγόμωσις

Ω δυσθεώρητοί μου βλάκες!
Οι περιοχές σας μαρκαρισμένες με περιττώματα
Ζώνες αυξάνουσας επιρροής
Λίμνες υπόγειας υπομονής
Εγωπαθείς και αμετανόητοι
Μάθατε τις κοινωνικές συμβάσεις της υποκρισίας
Και τις τηρείτε –όλες– κατά γράμμα!

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Υποσημείωση
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:35:28
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Υποσημείωση

Κουρνιάζεις μες στη στάχτη
Ενός απέραντου πεδίου δοκιμών.
Υπόλειμμα υπάρξεως
Ακτίνα σκέψης
Που μεταφέρεται στο σύμπαν
Προς ένα υπέρτερο σενάριο επανάληψης
Απαλλαγμένο απ’ τις δεξαμενές της μνήμης
Σε τετραδιάστατες συντεταγμένες αορίστου
(Μια δοκιμή ακόμη στα όρια του σφάλματος).

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιδιορρυθμός
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:39:47
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιδιορρυθμός

Ένα πρωί ξυπνάς
Και δεν υπάρχουν εξισώσεις
Απλά γερνάς
Και δεν φοβάσαι τις εξώσεις
Και να σε διώξουν
Θα σε λυτρώσουν
Γιατί δε θα ’χουν ταξιδέψει
Εκεί που τόλμησες να πας
Και ας έχουν –στο φινάλε– επιπλεύσει.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σύνθημα
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:43:04
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σύνθημα

Θεέ μου, φύλαγε αυτό το μικρό παιδάκι
Με το μουτζουρωμένο μούτρο
Στην κερκίδα.
Θεέ μου, φύλαγε αυτό το μικρό πιτσιρικάκι
Με την ανήλια μοίρα
Στην πατρίδα.
Και μην το έχεις απόπαιδο
Γιατί είναι μαστορόπαιδο
Κι απ’ τα δικά του χέρια θα χτιστεί
Το μέλλον.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αριστοτέλους
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:47:16
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αριστοτέλους

Γεμίσαμε μαύρες σημαίες!
Στριμώχνονται οι άνεργοι
Στα πάρκα και στις καφετέριες
Σκόρπιες παρέες.
Λοξοκοιτούν υπάρξεις αιθέριες
Και αραδιάζουν τα προσόντα τους
Ο ένας στον άλλον.
Υπολογίζουν τις προϋπηρεσίες τους
Οι μεγαλύτεροι μετρούν τα ένσημά τους
Μα δεν τους βγαίνουν.
Ξαναβουτούν στις αγγελίες τους
Κουβεντιάζουν
Έρχονται κι άλλοι με την ώρα.
Αφηρημένη κάποια γυρνά και τους κοιτά
Τότε, ασυναίσθητα εντελώς, αναστενάζουν!

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, 2012
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:50:31
Ντέμης Κωνσταντινίδης, 2012

Αυτή η πόλη όλο σαπίζει
Αργά αργά, αλλά σταθερά
Συθέμελα ως τα βάθη τρίζει
Παλιά φαντάσματα ξυπνά.

Ως κι ο ουρανός εδώ μας φτύνει
Τους ζωντανούς δε συμπαθεί
Με ένα τεράστιο μαύρο πέπλο
Έχει τυλίξει τη βροχή.

Καταραμένη υγρασία
Καταβροχθίζεις τους πεζούς
Καταβροχθίζεις τους διαβάτες
Καταβροχθίζεις τους νεκρούς.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιεραπόστολος
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:53:22
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ιεραπόστολος

Γιατί να περνάς τον καιρό σου προσπαθώντας
Να συμπαθήσεις τους ανθρώπους
Και να τους κάνεις να σε συμπαθήσουν;
Τι σε παρακινεί στ’ αλήθεια
Και θες να γίνεσαι αρεστός;
Ούτως ή άλλως είναι ανέφικτο
Πάντοτε το επιδιωκόμενο να συμβαίνει
Με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόπους
Να σε υποδέχονται και να σε ανέχονται
Σαν μόνη αλήθεια!

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Άγημα
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 17:57:48
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Άγημα

Αυτές τις λέξεις...
Μπορείς και να τις τραγουδήσεις
Κι έτσι θα μοιάζουν μ’ εμβατήριο αλλοτινό
Δε θα ’χουν όμως τίποτ’ απ’ την αίγλη
Κι απ’ τον καιρό
Που αγέρωχα στις λεωφόρους περπατούσες
Κι έδινες σύνθημα: «Παρουσιάστε!»
– Τιμές στον άναρχο τον καπιταλισμό.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μαύρος
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:04:42
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μαύρος

Ένας μαύρος σκύλος έφερνε βόλτες τα βράδια στον κεντρικό δρόμο της γειτονιάς. Το αφεντικό του είχε πεθάνει χρόνια τώρα, αυτός όμως επιβίωνε. Αν και γερασμένος, είχε βρει τον τρόπο του.
Κάθε φορά που τον συντύχαινα, με έπαιρνε στο κατόπι, κι όταν σταμάταγα, με κοιτούσε με εκείνα τα παραπονεμένα, σκυλίσια μάτια του, σα να μου έλεγε: «Τα πόδια μου δε με βαστούν από την πείνα, δεν έχω μέρος για να γείρω και, τώρα πια, κανείς δε με χαϊδεύει. Τι να τον κάνουν έναν γέρο σκύλο σαν κι εμένα; Ως και το τρίχωμά μου, τόπους τόπους, έγινε δέρμα πληγιασμένο. Και να γαβγίσω ακόμη μου είναι αγώνας.
»Κρυώνω. Κρυώνω! Και το ξέρω πως κάποια από αυτές τις μέρες θα πεθάνω. Μη νομίζεις πως μόνο εσείς οι άνθρωποι έχετε τούτο το "προνόμιο". Πώς άλλαξε έτσι αυτή η γειτονιά. Σαν ήμουν κουτάβι, πόσο ωραία μου φαινόταν.»
Φυσούσε εκείνο το βράδυ. Μια ζεστή ανάσα με ακούμπησε στο γόνατο. Στάθηκα, τον χάιδεψα, τον φίλησα και ξάπλωσα στο πλάι του, τυλίγοντάς τον στο παλτό μου.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρόγνωση
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:11:08
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρόγνωση

Το απόγευμα άρχιζε να βρέχει. Η υγρασία έφτανε μέχρι το κόκαλο και κάθονταν πάνω απ’ τα φώτα της λεωφόρου. Έστριβα ένα τσιγάρο και κατηφόριζα προς τη θάλασσα. Το περπάτημα πάντα βοήθαγε τη σκέψη. Κάθε βήμα στο ποτισμένο πλακόστρωτο της παραλίας ξέθαβε μια σειρά εικόνες, σκάλιζε ένα σωρό αναμνήσεις, μούσκευε κάλτσες και παπούτσια.

Κυριακές απογεύματα, σχολικές παρελάσεις, εφηβικοί περίπατοι, γκρίζο, γκρίζο, γκρίζο. Και πού και πού κανένα ηλιοβασίλεμα έβαφε μ’ ένα πορφυρό σύννεφο την πόλη. Τότε ξύπναγαν κάτι «ανώριμα» ένστικτα και λαχταρούσα έναν καφέ δίπλα στο κύμα.

Αυτό ήταν βέβαια το πρόσχημα. Το μόνο που ψάχναμε κατάβαθα ήταν μια ξέγνοιαστη μικροστιγμή, δυο-τρεις πολύτιμες χαζοκουβέντες μ’ έναν φίλο, μιαν ελπίδα να πιστέψουμε πως η ζωή κάποτε θα μας έδινε ό,τι νομίζαμε πως μας χρωστάει.

Κι ύστερα πάλι επιστρέφαμε. Περπατούσαμε βιαστικά τον δρόμο του γυρισμού, υπολογίζοντας νοερά τα έξοδα του μήνα.

Από τη συλλογή Ιχθύων Λόγος (2008)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εξομολόγηση
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:27:54
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εξομολόγηση

Πόλη με άστρα
Πάνω από κάστρα
Μελίσσι ανέργων
Έργων παρέργων.

Ριγμένα πλοία
Σε συγχορδία
Στην προκυμαία
Σαν χτες, πιο νέα.

Μα, αιώνια για μένα πόλη!
Και πόλη αιώνια αδικημένη
Μένεις θλιμμένη∙
Και πόσο όμορφη...
Μισή γδυτή, μισή ντυμένη

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Χωρίς μπουκάλα
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:31:23
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Χωρίς μπουκάλα

Κάψου λίγο ακόμα...
Στην κάψα του καλοκαιριού
Ύστερα, βούτηξε το σώμα
Κι ας τέλειωσαν τα μπάνια του λαού.

Οι άνθρωποι περνάνε
Ανούσια τις ζωές
Και πάντοτε ξεχνάνε
Τις άνισες πλευρές.

Πέσε βαθιά και μείνε
Στο θάμπος του βυθού
Οι αχτίνες του ήλιου είναι
Δείκτες μεσημεριού...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σιγή
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:35:05
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σιγή

Μες στα ράφια, μες στη σκόνη
Μια άδολη ζωή
Η σιωπή τη φαρμακώνει
Και σκοτώνει την ψυχή.

Στο γραφείο μία ώρα
Μια ολόκληρη ζωή
Να σκουριάζεις κάθε μέρα
Κάθε μάταιη στιγμή.

Στα χαρτιά μέσα βουλιάζεις
Μες στον γκρίζο συρφετό
Την αγάπη να προλάβεις
Δε σου είναι μπορετό.

Γύρω όλα ησυχάζουν
Βυθισμένα στη σιγή
Σαν ανθόκηποι που μοιάζουν
Να ’χουν τώρα μαραθεί.

Μόνο ο πόνος, το σκοτάδι
Που ’χουν πνίξει τη φωνή
Αγναντεύουνε στον Άδη
Τη χαμένη αρετή.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Γράμμα στο μέλλον
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:38:48
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Γράμμα στο μέλλον

Στο τέλος θα μείνουμε
Εγώ κι οι στίχοι μου.
Το ξέρω αυτό καλά
Και το φοβάμαι.

Θα ’ναι το καταφύγιο
Και το σπίτι μου
Χωρίς ποτέ εντός του
Να κοιμάμαι.

Θα ξημερώνει η κάθε μέρα απότομα
Η κάθε νύχτα θα ’ρχεται σαν ξένη
Κάθε απλή ενέργεια θα ’ναι σκότωμα
Κάθε έκβαση αποτυχημένη.

Κι όταν στεγνώσει το μελάνι μου
Στο γράμμα τώρα που σου γράφω
Θα ’χω ανταμώσει στο σεργιάνι μου
Τον λαξευτό, αρχαίο μου τάφο.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κίρκη
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:42:14
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κίρκη

Στους μηρούς σου επάνω
Ξημεροβραδιάζομαι
Αυτοδικάζομαι
Πάντοτε εδώ ν’ ακινητώ!

Κι αν σε ποθώ...
Παραμυθιάζομαι
Απ’ τους χυμούς σου
Πως θα σωθώ.

Εσύ δεν σώνεις!
Ούτε και σώνεσαι...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αδράνεια
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:44:50
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αδράνεια

Ο μόνος διάδρομος προσγείωσης
Για τα πουλιά, τον χιονισμένο χειμώνα
Είναι η μαύρη άσφαλτος!

Αυτή η στενή λωρίδα, που κόβει το τοπίο
Αυτή η στερνή ελπίδα...
Το καμουφλαρισμένο αυτό νεκροταφείο.

[Αδέσποτος κι απαλλαγμένος...
Η χλεύη μου σας συντροφεύει!]

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επίκαιρο
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:47:54
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επίκαιρο

Άνθρωποι πνευματικοί...
Κυνηγοί...
Των «υψηλών» νοημάτων.

Μάρτυρες ή και
Αρωγοί εγκλημάτων!
Κι ωστόσο ανήξεροι...
Περί θυμάτων.

Θωμάδες άπιστοι!
Λογάδες άπληστοι
Περί θαυμάτων...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Νίκη!
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:51:06
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Νίκη!

Πολύχρωμη πατρίδα
Των ανέργων
Πόλη προσφύγων
Ου μην αλλά και...
Τελειωμένων έργων!

Βάλε τον πολιούχο σου
Βαλέ-προστάτη!
Βγάλ’ τον στην ύπαιθρο
Επαναστάτη!

Μπας και αστράψει
Και βροντήξει
Και τους πάρει
Και τους σηκώσει
Από τα πόστα
Με βαρδάρη!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αντί
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:54:11
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αντί

Λένε το δάσος δένδρο
Και δένδρο δάσος...

Τα τώρα αφήνουν για μετά
Και τα μετά για τώρα...

[Και σου καταλογίζουν θράσος!]

Μπροστά στην μπόρα
Κόβουνε φόρα...

Κι αντί για τον ανήφορο
Ορμούν στην κατηφόρα!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προγραμματικό
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:56:47
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προγραμματικό

Ωραία ν’ ακούγονται όλα.
Ωραία και, προπαντός, ανώδυνα.
Να κρατούν μια εντύπωση
Τρυφερής και υποσχόμενες νεότητας!
Μια φιλάρεσκη αίσθηση
Ότι το μέλλον μάς ανήκει.
Κι ας είναι άτοπο
Κι ας είναι ψέμα
Έστω... ζωτικόν!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κλίσεις
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 18:59:40
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κλίσεις

Άλλοι σπέρνουν αχτίδες
Άλλοι σελώνουν ακρίδες
Άλλοι θυμώνουν ελπίδες...
Εγώ μουτζουρώνω σελίδες.

Άλλοι θερίζουν λιακάδες
Άλλοι σέρνουν χαλκάδες
Άλλοι φέρνουν παράδες...
Κι εγώ γεμίζω αράδες.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Βιομηχανία
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 19:01:53
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Βιομηχανία

Μόνοι ξημερωθήκαμε
Μακριά απ’ την αλήθεια.

Τις σάρκες μας τρων ύαινες
Και φαλακρά πουλιά...

Στην ξενιτιά, από παιδιά
Ζούμε, χωρίς βοήθεια!

Ψοφίμια μάς κατάντησαν
Η κάπνα και η σκουριά.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κριτική
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 19:33:17
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κριτική

Μόνοι και μονόχνοτοι
Πάντοτε αδιόρθωτοι
Σχολική παράσταση
Με άλλοθι επανάσταση!
Λεν, μα δεν το κάνουν
Κι όλο αναβάλλουν
Γι’ αύριο απροσδιόριστο
Άνεργο, αδιόριστο!
Κι έξω απ’ το ποτάμι
Ψάχνουν για τσουνάμι
(Χρόνια μου, που χάλασα
Μακριά απ’ τη θάλασσα...)

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αντιστρόφως
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:28:18
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αντιστρόφως

Ένα ατελείωτο οδοιπορικό
Το ταξίδι στη μοναξιά
Με χειραποσκευή
Τον ανεπίστρεπτο χρόνο
(Όλα όσα δεν κάνεις
Κάθε σήμερα, που λες
Πως αρχίζει η πρώτη μέρα
Της μπροστά ζωής).

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αίθριο
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:30:29
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αίθριο

Σαν σε εσωτερική αυλή
Περίκλειστη
Οι παιδικές μνήμες
Προφυλαγμένες
Απ’ τη βροχή
Το ξέπλυμα του χρόνου...
Περιμένουν τον ήλιο!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Παρέλαση
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:32:40
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Παρέλαση

Κυματίζουν οι φωνές μας μεσίστιες
Έχουν διανύσει την απόσταση του δρόμου
Ντοπαρισμένες είναι αθλήτριες
Κι έχουν παράστημα λαμπαδηδρόμου.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αργία
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:34:26
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αργία

Μπες στη γραμμή
Για ένα ψωμί...
Και λίγη φασολάδα.
Με τη λιακάδα
Τράβα κουπί...
Έχει ωραίο αιώνα
Για βαρκάδα!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μυρωδιά
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:37:40
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μυρωδιά

Σε ένα σπίτι άδειο και κρύο
Ολοένα επιστρέφω...
Ζεστό φαΐ δεν με περιμένει
Είναι απολυμένη η χαρά.

Κλείνω τα μάτια κι ανατρέχω
Σε άλλους χρόνους, όταν παιδιά
Με κέφι, μπρίο – άβρεχο πλοίο
Είχαμε ζήσει τη συντροφιά.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σταυροδρόμι
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:40:05
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σταυροδρόμι

Η πολιτεία των ταπεινών
Η κοινωνία των πουλιών
Οι λέξεις των νηπίων.

Η πολιτεία των εκλεκτών
Η κοινωνία των ερπετών
Οι φράσεις των αχρείων.

Αναρωτήσου ποιες θα συλλαβίσεις...
Πριν, όμως, συλλογίσου τι θ’ αφήσεις...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Σ' αυτόν που κρύβεις μέσα...
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:44:07
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Σ’ αυτόν που κρύβεις μέσα...

Για να μη σε φτάνουν του κράτους
Οι απάνθρωποι νόμοι
Ζούσες στα ψηλά με παρανόμι...
Κι όταν σε ζώναν τάγματα
Εθνοφυλακές και αστυνόμοι
Το τουφέκι σου έβγαζε φωτιές!
Άγνωστε, ηρωικέ, μεγάλε αντάρτη
Άνεργε, βιοπαλαιστή, αγρότη, εργάτη
Σύντροφε, πατέρα, γιε, αδελφέ
(Μάθε, αν θες, από το χθες...)
Πέρασε ξανά τ’ όπλο στην πλάτη!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Γόνοι
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:47:17
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Γόνοι

Κάτι μικρά ευφυολογήματα!
Αυτά μας μείνανε.
Τ’ άλλα, τα πήρανε...
Το αίμα των παππούδων μας
Στις ξενιτιές και στους αγώνες
Στις εξορίες και στους στρατώνες
Δεν το τιμήσαμε.
Ζήσαμε, κατώτεροι
Απ’ ό,τι λαχταρήσαμε.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρωτοπορίες
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:49:53
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Πρωτοπορίες

Οι υμνητές του ακατάληπτου
Φονιάδες του ομοιοκατάληκτου
Εφηύραν το ανεπανάληπτο
Πρόσχημα για τον στίχο τους τον άλυτο.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εποχή
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 20:59:47
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εποχή

Η απλότητα των συνειρμών
Η ομορφιά της
Που απ’ τα χείλη των γκρεμών
Πετάει μακριά της
Είναι το επιστέγασμα των χρόνων
Του ανθρώπου, των πραμάτων
Και των πόνων
Των εραστών που σφράγισε
Και πάει...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Όριο φτώχειας
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:02:11
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Όριο φτώχειας

Κατά συνέπεια
Το πιο ακριβό
Το πιο πολύτιμο χαρτί
Που εξασφαλίζει
Το ρευστό
Είναι αυτή
Η αξιοπρέπεια.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ερμηνεία
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:04:38
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ερμηνεία

Δεν πιστεύω στους βαρύγδουπους ποιητές
Στους κριτές...
Με τα «υψηλά» νοήματα και τη γερμένη πόζα.
Τη γύμνια τους θέλουν να κρύψουν!
Τις ζωές των άλλων ανθρώπων φθονούν
Τους έρωτές τους και τα ξεστρατίσματα.
Δεν τα έζησαν ποτέ τους!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εις υγείαν
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:15:01
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εις υγείαν

Χορεύουν στο κεφάλι μου
Τα χρόνια
Αιώνες...
Ξεθυμασμένα
Σαν φτηνή κολόνια
Μπερδεύουν εικόνες:
Την αδικαίωτη
Πάλη των τάξεων
Τη γενιά του πάκμαν
Και των ανακατατάξεων
Τους πικραμένους ιδεαλιστές
Και τους αδιάντροπους ληστές
Όσους προσπέρασαν
Και όσους περνάνε
– Γιορτές, επέτειοι
Απόψε γυρνάνε.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εμφύλιος
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:17:59
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Εμφύλιος

Ξέρω, ακούγεται σκληρό.
Κάποτε πρέπει να ματώσεις
Τον ίδιο σου τον αδελφό!
Πρέπει, ακόμη, να σκοτώσεις
Τον μέσα σου γυμνό θεό.

Μα, κι αν πατώσεις...
Μια απόφαση είναι να ξορκίσεις
Τον ηττημένο σου εαυτό.
Αύριο έχεις να διασχίσεις
Το βάραθρο και τον γκρεμό!
Έχεις να ελπίσεις...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Παράδοση
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:21:48
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Παράδοση

Την ξέρω την επιστημοσύνη σας...
Εσείς δεν «ανεβάζετε» τις κυβερνήσεις;
Άρχοντες στις δολοπλοκίες και στο μαγείρεμα
Αμέσως πίσω απ’ τις επιδοτήσεις!

Σας πέτυχα πολλές φορές στο διάβα μου
Σας έχω μάθει πια και σας αναγνωρίζω
Με αποστροφή ίσως τώρα μεγαλύτερη
Ξέρω, από σας δεν έχω τίποτα να ελπίζω.

Είστε μια κάστα ερμαφρόδιτη
Μια αλλοτριωμένη γερουσία
Έχουν ουσία οι λόγοι και τα έργα σας
Πρωτίστως για την εξουσία...

Ένας τυφώνας να σας σήκωνε
Και να σας πέταγε με όλη τη φόρα
Να ανέπνεαν κάποτε οι αίθουσες
Και η σπουδάζουσα, σ’ όλη τη χώρα!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Τυχαιότητες;
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:25:08
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Τυχαιότητες;

Όλο και πιο συχνά
Τα τελευταία χρόνια
Διερωτώμαι...
Για την προέλευση του φόβου
Και τη μετάφρασή του σ’ όνειρο.
Συμβαίνει πάντα το ίδιο!
Κάπου κοντά στο ξημέρωμα
Σε μια αναδίπλωση
Μ’ αρχή ακαθόριστη.
Τοπίο δεν υπάρχει.
Ένα μαύρο κουτί...
Και εκεί μέσα...
(Σε χρόνο ανύποπτο)
Εκρήγνυται το όλον.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Γράμμα
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:28:31
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Γράμμα

Θ’ ανταμώσουμε αυθωρεί...
Στ’ οργασμικό διάστιχο του στιγμιαίου και του διαρκούς
Βουτώντας μες στο συνεχές, με κρατημένη αναπνοή
Ελεύθεροι κολυμβητές...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σχολική στέγη
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:31:15
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Σχολική στέγη

Πώς να πείσεις, όμως, τα μυρμήγκια να βγάλουν φτερά;
Και πώς να τους μάθεις άλλα τραγούδια, από εμβατήρια;
Το υπουργείο απαγορεύει την κοινωνία σε άχραντα μυστήρια
Χτίζει καινούρια καπιταλιστικά εκκολαπτήρια...
Με χειρουργεία αφαίρεσης της σκέψης!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επιστροφή
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:33:34
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επιστροφή

Με το ρεζερβουάρ στα τελειώματα
Περνώ ξανά σε πάτρια χώματα
και βρίσκω μια άλλη πόλη
Ταμπουρωμένη στα χαρακώματα!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το σώμα του παρελθόντος
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:35:51
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το σώμα του παρελθόντος

Οι μέρες, σαν σφαίρες
Πάνω απ’ τα κεφάλια μας πετούν!
Καρφώνονται στο χθες
Μολύνουν τις πληγές
Κι αιμορραγούν...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κατά μόνας
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:38:28
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κατά μόνας

Αθέατος απ’ τη φθορά του κόσμου
Επιχειρώ την επανάσταση εντός μου
(Χωρίς οδοφράγματα
Γκρεμίζω ανταλλάγματα)
Κι ο πρώτος εχθρός μου
Εγώ, μοναχός μου.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αντήχηση
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:41:06
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αντήχηση

Μπάσο νταούλι, γύφτικο
Σκοπό βαράει τσίφτικο
Αλλοτινό και γιορτινό
Σαν από αιώνες βουητό.
Και ο ζουρνάς κεντάει
Τα πέρατα, τις ρεματιές
Ψηλά, τα έλατα
Σε κάλεσμα τρανό της φύσης
Της ερημιάς, της κρύας δύσης
Εσπερινό.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προοπτική
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:43:01
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Προοπτική

Στο βάθος απλώνοντας ο ορίζοντας
Σμίγει θαμπώνοντας και βρίζοντας
Για τη θνητότητα της ύπαρξής μας.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νεκρολογία
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:46:37
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Νεκρολογία

Στις αποθήκες...
Πανό κι αγάλματα παρατημένα
Από εκθέσεις κλέουσες
Που δε μοιράστηκαν καμιάν αλήθεια
Παρά τη λάμψη και τη σύνοψη
Σταθμών καριέρας
Μακριών διαδρόμων
Και αμοιβαίων-ηχηρών φιλοφρονήσεων.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Περί διδασκαλίας
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:51:42
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Περί διδασκαλίας

Τα πρώτα «πράγματα» που μαθαίνουμε στα μικρά παιδιά είναι... ποιήματα!
Να τα απαγγέλλουνε πομπώδικα και θαρρετά σε σχολικές γιορτές.
Να τα παπαγαλίζουν! Ύστερα τα πράγματα σοβαρεύουν...
Τα ποιήματα εγκαταλείπονται.
Παραχωρούν τη θέση τους στον (πολύ) πεζό λόγο...
Ελάχιστοι τα ξαναθυμούνται!
(Αυτοί αποκλείεται να έχουν πετύχει κάτι «υψηλό»!!)

«Μπορεί να περάσει ολόκληρη η ζωή σου και να μην έχεις μάθει ακόμη να διαβάζεις...»
Μας το είπε κάποτε, στο Δημοτικό, ένας σοφός μας δάσκαλος!
Βάλε τώρα με τον νου σου ό,τι έχει να κάνει με την απαγγελία...
Κι εμείς, οι ηλίθιοι, αξιώνουμε απ’ τα πεντάχρονα να έχουνε και ύφος Εμπειρίκου!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Διακεκομμένη
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:55:08
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Διακεκομμένη

Στα πολλά χιλιόμετρα της Εθνικής
Τις «μικρές» ώρες που ταξίδευα
Μόνος συνοδηγός
Η φωνή του Παύλου...

Όλη η φοιτητική ζωή
Κατάφατσα μπροστά μου
Σαν φιλμάκι απ’ το παρμπρίζ
Πριν την οριστική ενηλικίωση...

Κι η κασέτα γύριζε απ’ την άλλη μεριά
Κι ο Παύλος μίλαγε απ’ την άλλη στεριά...

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Κάπου...
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 21:58:24
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Κάπου...

Αυτό το μικρό περιστέρι
Που κρατήσαμε ανάμεσα
Στα γυμνά μας χέρια

Αυτό το μικρό περιστέρι
Που αναστήσαμε
Στα ματωμένα μας χέρια

Μένει μόνο
Και χωρίς ταίρι
Στα σκοτεινά περβάζια
Των κλειστών εργοστασίων.

Μένει στις κούτες των αστέγων
Στα κυπαρίσσια των νεκροταφείων
Μένει στις σάπιες τράτες
Στις κλιματιστικές μονάδες των γραφείων.

Αυτό το μικρό περιστέρι
Που περιδιαβαίνει μες στις στράτες
Ακούει μόνο στο όνομα: Ειρήνη!

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Κόποι-paste
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 22:01:07
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Κόποι-paste

Οι αυτονομημένες προσωρινότητες
Έξω από λογικούς ειρμούς κι ενότητες
Καταβροχθίζουν τις ζωές μας
Όλες, μεμιάς και δίχως τύψεις!
Σε ατελείωτες, πανομοιότυπες επαναλήψεις.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης: Παράτες...
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 22:03:25
Ντέμης Κωνσταντινίδης: Παράτες...

Σήμερα κλείνουμε τα 100
Κι είναι γι’ αυτό
Που λέμε πως απελευθερωθήκαμε
Μα κι αν ξεφορτωθήκαμε τον μωαμεθανό
Από τον εαυτό μας δεν σωθήκαμε.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αγγελάκη
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 22:06:39
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αγγελάκη

Μ’ ένα σουλάτσο σ’ αυτήν την πόλη
Πέφτεις πάνω σε γνώριμες φάτσες
Κάθε φορά πιο σκυθρωπές
Και πιο θλιμμένες...
Τούτα τα συναπαντήματα μετρούν τον χρόνο.
Αναδεικνύουν τη φθορά, κάθε φορά
Πιο εμφατικά!
(Είναι οι φορές που μένουν μετρημένες...)

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επί της ουσίας
Post by: wings on 25 Dec, 2019, 22:10:43
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Επί της ουσίας

Μην περιφρονείτε την υγρασία του πρωινού πάνω στις παρυφές της χλόης.
Μην περιφρονείτε τη σημασία των παλιών τρακτέρ, των αποσυρθέντων στη σκουριά τους...
Δεν βρίσκονται τ’ αφεντικά τους, μα τους αξίζουν όλες οι τιμές!

Ανεβείτε την καταπράσινη πλαγιά κι αγναντέψτε το πέλαγος.
Ύστερα, απλά, στρώστε ένα μεγάλο τραπεζομάντιλο και πιείτε στην υγειά της Φύσης!


Είναι πρωί.
Τα χορτάρια χορεύουν στον κάμπο.
Τα κύματα παλεύουν στη ράχη της θάλασσας.
Ο ήλιος τρυπάει με τα μακριά του δόντια...
Κι εμείς χαιρόμαστε
Γιατί στεκόμαστε εδώ ζωντανοί.

Από τη συλλογή Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (2013)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μετά ξυπνάς
Post by: wings on 03 Aug, 2023, 18:28:25
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Μετά ξυπνάς

Τον πρώτο στίχο σου χαρίζουν οι θεοί,
μετά ξυπνάς πεσμένος σε πηγάδι.
Κανείς διαβάτης δεν περνάει αποκεί.
Εσύ, η μούχλα και δυο ψόφιοι ποντικοί,
μ’ ένα κομμάτι ουρανό ως το βράδυ.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Άδοξο
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 23:42:36
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Άδοξο

Τον παίρνει ο κόσμος για τρελό
αυτόν που του μιλάει η μούσα.
Τις ιστορίες παιδί αγαπούσα
που είχαν τέλος θλιβερό.

Των μαραμένων λουλουδιών
που τα φυτεύουν σ’ άλλα μέρη.
Των ποιητών τ’ άψυχο χέρι
και τις διαψεύσεις των ζωών.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το νερό
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 23:47:01
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το νερό

Το νερό θυμάται.
Κατηφορίζει το αρχείο του μονοπάτι
μουγκρίζοντας.
Το νερό βιάζεται.
Το ’στρωσε για τη θάλασσα.
Τα δέντρα το ξεπροβοδάνε.
Λάσπες κλαδιά βότσαλα,
δικά του όσα βρει στο διάβα.
Να φτάσει θολό ανακατεμένο,
να ξεχάσει.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ανεξάρτητη αρχή
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:01:10
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ανεξάρτητη αρχή

Πυρετός διαβουλεύσεων
Αποθέωση μετριοτήτων
Νόμοι συντεχνιών
Όλα προσυνεννοημένα
«Δι’ ευχών των –ημετέρων– Αγίων Πατέρων».
Η σκούφια τους κρατάει από μακριά:
Ευσεβείς νοικοκυραίοι
Κάστες φιλόδοξων μικροϊδιοκτητών
Φερέλπιδων μεγαλοαφεντικών
Φυτεμένων πανομοιότυπα νεκρών
–Πατρικές νουθεσίες, ταξικές διδαχές–
Από γενιά σε γενιά παραδίδονται σκήπτρα.
Όλα κληροδοτημένα
Νόμοι συντεχνιών
Αποθέωση μετριοτήτων
Πυρετός διαβουλεύσεων.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Οι λέξεις μου
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:07:35
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Οι λέξεις μου

Στην Αλεξάνδρα Θυμ.

Οι λέξεις μου δεν είναι εκπαιδευμένα σκυλάκια ράτσας,
δεν κάθονται τριγύρω μου με τάξη κι αρμονία,
δεν τρων από ακριβές κονσέρβες ούτε κατεβαίνουν σε διαγωνισμούς,
το τρίχωμά τους δεν γυαλίζει ούτε ποτέ έχουν μάθει κόλπα.
Οι λέξεις μου είναι κοινοί κοινότατοι κοπρίτες,
κόλπα δεν καταδέχονται
και διαλεγμένο μ’ έχουν από αγάπη,
γιατί ό,τ’ είχα το μοιράστηκα μαζί τους,
γιατί νωρίς το χώνεψα πως πλούτος δεν υπάρχει πιο ακριβός,
απ’ τις σιωπές μες στα υγρά τους μάτια.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Η κούρσα της ευκαιρίας
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:12:07
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Η κούρσα της ευκαιρίας

Η κούρσα της ευκαιρίας είναι παλιά αμερικάνικη
με μαλακή ανάρτηση τέσσερις χιλιάδες κυβικά
και ταχύτητες στο τιμόνι.
Η κούρσα της ευκαιρίας έχει φαρδιά δερμάτινα καθίσματα
λευκό προφίλ στα λάστιχα
και τάσια που αστράφτουν στον ήλιο
σαν πανοπλία του Αχιλλέα.
Η κούρσα της ευκαιρίας έχει κόρνα που ανασταίνει νεκρούς
πορτ μπαγκάζ που χωράει πτώματα
και κάθε απομεσήμερο περνάει καμαρωτά
μπροστά απ’ τη στάση που περιμένεις το λεωφορείο.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το χάπι
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:16:34
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το χάπι

Ποιοι τυχεροί ταξιδεύουν με εκείνο το κρουαζιερόπλοιο,
κι εμείς καρφωθήκαμε σ’ έναν ερημότοπο;
Φριχτή! Φριχτή επαρχία.
Σαν φάρσα καρυωτακική κυλά ο χρόνος.
Σαν μέρα της μαρμότας.
Όσο και να το χρυσώνεις, αυτό το χάπι δεν καταπίνεται.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφίξεις
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:20:29
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Αφίξεις

Έτσι άδικα που σπαταλιόμαστε
Έτσι άστοχα που κύλησε η ζωή μας
Στην τύχη ό,τι ψυχανεμιζόμαστε
Φάντασμα το κυνήγι κι η ανάπαψή μας.

Το ένστικτο πια δεν κάνει την προσπάθεια
Η ώρα πια δεν κουβαλά τον χρόνο
Μονότονα, σαν τρένα, φτάνουνε τα δάκρυα
Και στον σταθμό, ένας σταθμός τα περιμένει μόνο.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το θέμα
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:27:48
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Το θέμα

Το θέμα είναι να σ’ αγνοεί η στατιστική.
Να μην έχουν ιδέα για σένα,
να μην έχουν εξουσία σε ό,τι σ’ αφορά.
Να μην είσαι γι’ αυτούς νεκρός ή ζωντανός,
να μην είσαι αριθμός.
Ξένος για τα κιτάπια τους να ζεις
και να πεθαίνεις.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)
Title: Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ίχνος
Post by: wings on 06 Nov, 2023, 00:36:45
Ντέμης Κωνσταντινίδης, Ίχνος

Εφτά χιλιάδες χρόνια σ’ ένα χτύπημα.
Έφερε η θάλασσα στα πόδια μου μπροστά
Το ίχνος αυτό αρχαίου ανθρώπου
Τον πυριτόλιθο που ξέπλυνε το κύμα.
Την κίνησή του όμως δεν την ξέπλυνε.
Το δάχτυλό μου τώρα ανατρέχει
Εφτά χιλιάδες χρόνια σ’ ένα χτύπημα.

Από τη συλλογή Σκάρτη πραμάτεια (2023)