Émile Verhaeren, Vous m'avez dit, tel soir... (Κάποια βραδιά μου μίλησες, Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπάρας)

[spiros]

Vous m'avez dit, tel soir... Émile Verhaeren Vous m'avez dit, tel soir, des paroles si belles Que sans doute les fleurs, qui se penchaient vers nous, Soudain nous ont aimés et que l'une d'entre elles, Pour nous toucher tous deux, tomba sur nos genoux. Vous me parliez des temps prochains où nos années, Comme des fruits trop mûrs, se laisseraient cueillir ; Comment éclaterait le glas des destinées, Comment on s'aimerait, en se sentant vieillir. Votre voix m'enlaçait comme une chère étreinte, Et votre coeur brûlait si tranquillement beau Qu'en ce moment, j'aurais pu voir s'ouvrir sans crainte Les tortueux chemins qui vont vers le tombeau.

Κάποια βραδιά μου μίλησες... Émile Verhaeren (Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπάρας) Κάποια βραδιά μου μίλησες με τόσο ωραία λόγια που τα λουλούδια σίγουρα που εγέρναν προς εμάς μας αγαπήσαν ξαφνικά και για να μας αγγίξει ένα απ' αυτά στα γόνατά μας έπεσε απαλά. Μου 'λεγες για τα ερχόμενα χρόνια που σαν οπώρες ώριμες θα προσφέρονταν σ' εμάς να τρυγηθούν, πως θα χτυπούσε ο κώδωνας βαρύς των πεπρωμένων και πόσο θʼ αγαπιόμασταν σιμά στα γηρατειά. Αγαπημένο αγκάλιασμα με τύλιγε η φωνή σου και φλόγα ωραία κι ήσυχη λαμπάδιαζε η καρδιά που χωρίς φόβο θα μπορούσα να 'βλεπα ν' ανοίγουν οι δρόμοι οι κακοτράχαλοι στο μνήμα που οδηγάν.

Από το βιβλίο: Αλέξανδρος Μπάρας, «Προσεγγίσεις στη γαλλική ποίηση», Πρόσπερος, Αθήνα 1986, σελ. 62.

Émile Adolphe Gustave Verhaeren, né à Saint-Amand dans la province d'Anvers, Belgique, le 21 mai 1855 et mort à Rouen le 27 novembre 1916, est un poète belge flamand, d'expression française. Dans ses poèmes influencés par le symbolisme, où il pratique le vers libre, sa conscience sociale lui fait évoquer les grandes villes dont il parle avec lyrisme sur un ton d'une grande musicalité. Il a su traduire dans son œuvre la beauté de l'effort humain.