Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Της ζωής και της νιότης
Ξεκινούσαμε
νιώθοντας ότι μ’ ένα
νεύμα
θα κατακτούσαμε τον κόσμο
με μια ματιά θα σταματούσαμε
τη γη·
φτερουγίζαμε εδώ κι εκεί
σαν να ’μασταν
πουλιά
φτάναμε στην άλλη άκρη
με μία δρασκελιά
Ξεκινούσαμε και μια αντάρα
δονούσε το κορμί·
μέσα στη χούφτα αδράχναμε
τη ζωή
Λες να ’ταν η νιότη
που έδινε φτερά,
λες να ’ταν ο έρωτας
που έκανε τα πόδια μας
γοργά;
Από τη συλλογή Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη: Ποιήματα του ’88 (1989)