Η άγνοια και ο φόβος αποτέλεσαν τις δύο βασικές αιτίες πάνω στις οποίες δημιουργήθηκε, στερεώθηκε και καλλιεργήθηκε η Θρησκεία.
Δεν είναι σκοπός της μελέτης μας αυτής να εξιστορήσουμε και να αναλύσουμε τις θρησκείες των Λαών από τις πρωτεϊκές ρίζες του ανθρώπινου Γένους μέχρι σήμερα.
Δεν θα μας απασχολήσει, ακόμη, το φιλοσοφικό πρόβλημα γύρω στο επίμαχο ερώτημα της ύπαρξης ή όχι του Θεού.
Ούτε και το ποια θρησκεία είναι η καλύτερη ή σωστότερη έχει σχέση με την μελέτη μας αυτή.
Αυτό είναι έργον ειδικών επιστημόνων και, οπωσδήποτε, ξεφεύγει από τις δυνατότητες και τις προθέσεις μας.
Ιστορικά είναι παραδεκτό ότι ο φόβος, η δεισιδαιμονία και οι προλήψεις είχαν αφάνταστη επίδραση στους πρωτόγονους Λαούς κι αυτό καλλιέργησε και εκμεταλλεύτηκε, πολύ έντεχνα και αποδοτικά για τα συμφέροντά της, η κυρίαρχη τάξη κάθε Λαού και κάθε εποχής.
Αυτό θα το συναντήσουμε και στους αρχαίους Έλληνες και στους Ρωμαίους και στους άλλους Λαούς Ευρωπαϊκούς, Αφρικανικούς και Ασιατικούς.
....
Σκοταδιστές ρασοφόροι αφορίζουν τους «άθεους»
«Οι μεγαλύτεροι εχθροί της ελευθερίας των Ελλήνων δεν είναι οι Τούρκοι. Είναι οι Έλληνες λαϊκοί και κληρικοί του Φαναριού.»
— Γερασίμου Ε. Μαυρογιάννη, Ιστορία Ιονίων Νήσων.
«Άθεος»!
Αυτή ήταν η κατηγορία που το Πατριαρχείο και οι Δεσποτάδες χρησιμοποιούσαν για κάθε πραγματικό η υποτιθέμενο αντίπαλό τους.
Έτσι άρχιζαν έναν εξοντωτικό πόλεμο ανελέητο ενάντια σε κάθε «άθεο» και οι κατηγορίες, τις περισσότερες φορές, ήταν αφάνταστα αστείες και παράδοξες.
Όλα τα φωτισμένα μυαλά, στην μακρόχρονη δουλεία του Γένους, κυνηγήθηκαν, αφορίστηκαν και εξοντώθηκαν.
Κάθε αγνός πατριώτης, που προσπαθούσε να ρίξει μιαν αχτίδα φως στο πηχτό σκοτάδι, ήταν εχθρός των Πατριαρχών και των Δεσποτάδων, της θρησκείας των «Νερών Κανόνων!» Ήταν «άθεος»!
Ατέλειωτο το μαρτυρολόγιο. Απίθανες οι περιπτώσεις.
Οι θετικές επιστήμες, τα μαθηματικά, η φυσική και η χημεία ήταν απαγορευμένα από τους ρασοφόρους, γιατί αποτελούσαν «πηγήν αθεΐας».
Λίγη γραμματική και πολλά τροπάρια και εκκλησιαστικοί ύμνοι ήταν η ιδανική μόρφωση που επιδίωκαν για τους σκλάβους οι ρασοφόροι.
Και στο γλωσσικό ζήτημα, από τον 15ον ακόμη αιώνα, το Ιερατείο είχε την πιο σκοταδιστική αντίληψη.
Κι όπως θα δούμε από τότε μέχρι και σήμερα ακόμη το ίδιο το Πατριαρχείο στάθηκε αρχηγός σε κάθε εκδήλωση ενάντια στη καθιέρωση της γλώσσας του Λαού.
Ο μύθος ότι η Εκκλησία στάθηκε ο πνευματικός οδηγός των σκλάβων είναι φτιαχτός για να καλύψει την πραγματικότητα.
Αλλά και στις ελάχιστες περιπτώσεις που ορισμένοι κληρικοί στάθηκαν φωτισμένοι και πρωτοπόροι κυνηγήθηκαν λυσσασμένα από το σύνολο και την επίσημη εκκλησιαστική ηγεσία. Με τον προεπαναστατικό διαφωτισμό η επίσημη εκκλησία δεν έχει καμμιά σχέση. Αυτήν δεν την ενδιέφερε το ξεσκλάβωμα του Γένους. Πώς Θα ενδιαφερόταν να ξυπνήσουν οι σκλάβοι;
Θα ήταν εύκολο αυτό που γράφουμε να θεωρηθεί υπερβολή. Δυστυχώς δεν είναι, γιατί οι δεσποτάδες απαγόρευαν και αυτή τη λέξη ελευθερία και κατατρομοκρατούσαν το «ποίμνιο» για να μη μπορεί να λέει την ιερή αυτή λέξη.
Στην Ελληνική Νομαρχία» διαβάζουμε :
«... Οι διδάσκαλοι δεν επρόφεραν το όνομα της ελευθερίας, από τον φόβον μήπως τους ακούσωσι οι προεστοί ή οι αρχιερείς και τους κηρύξουν ως άθεους...»!!
Καταντάει απίστευτο γιατί είναι τόσο αληθινό.
Ο πόθος της Ελευθερίας να θεωρείται πράξη «αθεΐας»! Και μόνο αυτό αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη ότι «οι εκατό χιλιάδες ρασοφόροι» της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας ήταν ο καλύτερος σουλτανικός στρατός που ασκούσε τη φοβερότερη τρομοκρατία στους ραγιάδες, διατηρώντας και μακραίνοντας τη σκλαβιά, εκμεταλλευόμενοι τη θρησκοληψία, την αμάθεια και την θεοσέβεια ενός τόσο τυραγνισμένου Λαού.—
Γιώργος Καρανικόλας, Ρασοφόροι συμφορά του Έθνους
https://roides.wordpress.com/2018/11/02/2nov18/https://www.scribd.com/document/114932176/%CE%A1%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%88%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82https://kupdf.net/download/rho-alpha-sigma-omicron-phi-972-rho-omicron-iota-sigma-upsilon-mu-phi-omicron-rho-940-tau-omicron-upsilon-904-theta-nu-omicron-upsilon-sigmaf_5afca2a4e2b6f58a789c74fd_pdfhttps://catalogue.nlg.gr/Record/b.248966