Όπως δείχνουν οι πηγές σου, η ορθογράφηση με ο είναι αρκετά παλαιά και αυτή. Ωστόσο, για καθαρά γραμματικούς λόγους, αφού η λέξη προέρχεται από το Saxo-onis (λατ.), έστω και δια μέσου της Αγγλικής, επιμένω ότι θα έπρεπε να διατηρείται το ω (από το μακρό λατ. o) σε όλη την κλίση. Πβ. Varro-nis > Ουάρρων-ωνος, κατά το Πλάτων-ωνος. Η ομοιογένεια του κλιτικού παραδείγματος είναι σημαντική παράμετρος, τόσο πολύ ώστε οδήγησε τα θηλυκά τριτόκλιτα σε -ι(ς) να γράφονται σήμερα με -η (π.χ. βρύση, δύση, πόλη, ζάχαρη, αντί βρύσι, δύσι, πόλι, ζάχαρι).