Το 1845, ο Sándor Petőfi [Σάντορ Πέτοφι] δημοσίευσε αυτό το απλό και τρυφερό ποίημα:
Fa leszek, ha...
Fa leszek, ha fának vagy virága.
Ha harmat vagy: én virág leszek.
Harmat leszek, ha te napsugár vagy...
Csak, hogy lényink egyesüljenek.
Ha, leányka, te vagy a mennyország:
Akkor én csillagá változom.
Ha, leányka, te vagy a pokol: (hogy
Egyesüljünk) én elkárhozom.
| Δέντρο να γίνω...
Δέντρο να γίνω, αν του δέντρου είσαι ο ανθός,
ή λουλούδι, αν είσαι η δροσιά του.
Δροσιά να γίνω, του ήλιου αν εισ' εσύ το φως,
μονάχα να για να ζω εγώ μαζί σου.
Αν -κοριτσάκι μου- εσύ μου γίνεις Ουρανός,
τότε αστέρι εγώ θέλω να γίνω.
Κι αν -κοριτσάκι μου- γίνεις της Κόλασης φωτιά,
(ένα για να είμαστε) σαν κολασμένος σβήνω.
|
Δική μου μεταφραστική απόπειρα.
Συζήτηση:
Μπορώ να δικαιολογήσω κάποιες μεταφραστικές επιλογές. Πρώτα πρώτα αγνοώ αν υπάρχει δημοσιευμένη ελληνική μετάφραση. Από τις αγγλικές μεταφράσεις, έχω υπόψη μου μία, του E. Kunz. Η δική του μετάφραση είναι πιο ποιητική, η δική μου μένει πιο κοντά στο πρωτότυπο. Όχι παντού: έχω αλλάξει την ομοιοκαταληξία στην Α στροφή, μετέτρεψα την οριστική του πρωτοτύπου σε υποτακτική (π.χ. leszek σημαίνει βασικά "θα γίνω", όμως εγώ επέλεξα να τονίσω την αποφασιστικότητα του ομιλητή-ποιητή), και άλλαξα ελαφρώς το νόημα σε λίγες λέξεις. Παράδειγμα, csillagá változom σημαίνει επί λέξει "μετατρέπομαι/θα μετατραπώ σε αστέρι". Τέλος, ο ποιητής χρησιμοποιεί το κλασικό Κεντρο/δυτικο-ευρωπαϊκό στιλ όπου κάθε στίχος αρχίζει με κεφαλαίο. Χωρίς να έχω ισχυρότερα επιχειρήματα, διατήρησα την κανονική στίξη των ελληνικών, γιατί απλώς μου φαινόταν αντιαισθητικό να χρησιμοποιώ κεφαλαία εκεί που η γλώσσα μας δεν τα απαιτεί. Όπως και να 'χει, ελπίζω το ποίημα να σας άρεσε!