Cashing in on classic literature

[wings]

Cashing in on classic literature

Publishers who rescue forgotten classics are just being lazy


_{What's in a name? Recent editions of little-known works from well-known authors}

The challenge for the completist gets ever harder. Ticked off War and Peace? How about Tolstoy's Hadji Murat? Enjoyed The Portrait of a Lady? What about Henry James's more obscure In the Cage? It's only a matter of time before someone stops me when I mention Lady Chatterley's Lover to ask if I mean the recently reprinted Second Lady Chatterley's Lover (the 1927 version).

Even one-book wonders, in classic terms, such as Mary Wollstonecraft, have had their oeuvre raided. Yes, that's right - the great woman's Letters Written During a Short Residence in Sweden, Norway and Denmark was reissued about four years ago, by Centaur Press. ("The Swedes pique themselves on their politeness; but far from being the polish of a cultivated mind, it consists merely of tiresome forms and ceremonies," etc.)

Perhaps this is one tangible result of the work of literature departments around the world. Where once there was an exclusive canon, we now have a profusion of books from both contemporary writers and the classics. But I'm suspicious. This isn't a question of tireless editors seeking out forgotten gems among the dross of history – it's all about Names.

Take a closer look at this recent publishing wheeze, and it soon reduces to digging out the obscurer works of not-so-obscure writers. If you listen carefully you'll notice something that sounds distinctly like the bottom of a barrel being scraped, but the key to it all is that a Name can be marketed. Take a look at some recent covers from Hesperus. Each one makes it tastefully but absolutely clear that their authors are familiar to you - Bronte, Dickens, Shelley - even though the titles are not. It's only a short step in cover design to a volume with JONATHAN SWIFT emblazoned in gold across the front. TOM CLANCY, eat your heart out.

Little commercial courage is required to publish everything Jack Kerouac ever wrote as a "modern classic", but it's harder to give Jane Collier's An Essay on the Art of Ingeniously Tormenting another chance. (For this point to stand up, you need to say "Jane who?" some time around now.) Without succumbing to obscurity for obscurity's sake, I think the novels of Robert Bage should be out there, in WH Smith, discovering new readers. And so should the plays of Hannah Cowley. And the curious works of Brigid Brophy. But how would those names look embossed in gold?

Source: https://www.guardian.co.uk/books/booksblog/2008/sep/26/classic.literature.obscure.forgotten

[banned]

Μια και δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί η μέρα των 48 ωρών, μια και έχω στις βιβλιοθήκες μου γύρω στα 200 επιλεγμένα βιβλία αδιάβαστα ενώ συνεχίζω να αγοράζω κι άλλα με αμείωτο ρυθμό, μια και η μαθητική μου φιλοδοξία να διαβάσω όλα τα βιβλία στη βιβλιοθήκη του Ανατόλια αποδείχτηκε ψευδαίσθηση, μια και δεν μπορώ να διαβάσω μεθοδικά και προγραμματισμένα αλλά μόνο αρπαχτά από δω και από κει, μια και ο ωκεανός των εκδόσεων με απειλεί με μία ακόμη συντριπτική αίσθηση ματαιότητας, μια και το βιβλίο έχει κι αυτό γίνει ένα ακόμη καταναλωτικό προϊόν, μια και η κλεψύδρα της ζωής μου αδειάζει με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα,

το θέμα δεν είναι η κλασική ή η σύγχρονη λογοτεχνία, το θέμα είναι πώς ισορροπεί κανείς μπροστά σε ένα τραπέζι βαρυφορτωμένο με ποικίλα εδέσματα όταν μπορεί μόνο να πάρει μια μικρή γεύση. Αχ, η φλόγα της καρδιάς που λαχταράει τα πάντα ! Αχ, το πάθος για ζωή που δεν λέει να σβήσει ! Aχ, εκείνος που γεννήθηκε ερωτευμένος και έτσι θα φύγει !

Τα λίγα και τα εκλεκτά, λοιπόν. Τα βιβλία της ψυχής. Όποτε κι αν γράφτηκαν, από όποιον και να γράφτηκαν, όποια ιστορία και να περιγράφουν. Πέρα από τη διαφήμιση και τη σκοπιμότητα των εμπόρων. Τα ψάχνεις, τα ανακαλύπτεις και τα γεύεσαι. Ώρα νυχτερινή, στη μοναξιά και τη σιγή. Την ώρα που οι νεκροί υφαίνουν έξω στο σκοτάδι και εισρέει από τις χαραμάδες σαν κόκκινο κρασί η ανάσα τους.

[wings]

Συμφωνώ με όλα όσα λες και με εκφράζει απόλυτα η πρώτη σου παράγραφος, Τόλη.

[banned]

Xαίρομαι.

[wings]

Κι εγώ. Γιατί υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμάς.

[nature]

Και να φανταστεί κανείς ότι το θέμα δεν είναι μόνο ο χρόνος για ανάγνωση αλλά και για πιό δημιουργική έκφραση ... τη συγγραφή ... Και το μόνο που θέλω να πω ότι θα μπορούσες κάλλιστα να γράψεις κάποτε κάτι γιατί έχεις ιδιαίτερο τρόπο γραφής και σε παροτρύνω να το κάνεις αγαπητέ Utopia ...
Συγνώμη από τους συντονιστές αν ξεφεύγω από το θέμα αλλά δεν ξέρω αν θάβρισκα άλλη ευκαιρία να το πω στον φίλο μας ...

[wings]

Nature, δεν έχεις προσέξει μάλλον ότι ο utopia είναι ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας Τόλης Νικηφόρου, όπως φαίνεται εδώ. :-)

[nature]

Nature, δεν έχεις προσέξει μάλλον ότι ο utopia είναι ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας Τόλης Νικηφόρου, όπως φαίνεται εδώ. :-)

Όχι δεν το πρόσεξα Βίκυ αλλά χαίρομαι γιατί έχω ιδιαίτερο touch and feeling for writers ... and it shows !

[wings]

Κι εγώ το χάρηκα και πιστεύω ότι θα το χαρεί και ο Τόλης.

[banned]

Πριν από λίγο το είδα και πραγματικά το χάρηκα, κορίτσια. Σε ευχαριστώ θερμά, Nature, όπως κι εσένα, Βίκυ.

Είναι μεγάλη υπόθεση, μετά από 42 χρόνια στη λογοτεχνία και 26 βιβλία, να σε παροτρύνει κάποια άγνωστη να γράψεις. Αγνά κι ανυστερόβουλα και από την παρόρμηση της στιγμής. Σε ευχαριστώ και πάλι. Και ... μείνε ήσυχη, θα γράφω ως το τέλος.

[wings]

Αχ, εμένα μη μ' ευχαριστείς. Δεν θα 'λεγα τόσο καλά λόγια.

Ωραίο πράγμα να είναι κανείς σε διακοπές διαρκείας όπως εγώ και η μόνη μου δουλειά να είναι πώς θα σας πειράζω όλους :-)

[nature]

Πριν από λίγο το είδα και πραγματικά το χάρηκα, κορίτσια. Σε ευχαριστώ θερμά, Nature, όπως κι εσένα, Βίκυ.

Είναι μεγάλη υπόθεση, μετά από 42 χρόνια στη λογοτεχνία και 26 βιβλία, να σε παροτρύνει κάποια άγνωστη να γράψεις. Αγνά κι ανυστερόβουλα και από την παρόρμηση της στιγμής. Σε ευχαριστώ και πάλι. Και ... μείνε ήσυχη, θα γράφω ως το τέλος.

Χαίρομαι που σε γνωρίζω και σου το εύχομαι πραγματικά να γράφεις πάντα γιατί ξέρω τι σημαίνει να γράφεις.
Κάποτε έγραφα πολύ... ασταμάτητα ... όπου κι αν βρισκόμουν. Κάτι έγινε στη ζωή μου και σταμάτησα. Αποφάσισα να μην ξαναγράψω όσο σκληρό κι αν μου ήταν. Ένας φίλος συγγραφέας λυπήθηκε πολύ αλλά είμαι ξεροκέφαλη, δεν άλλαξα γνώμη ...

Καλό βράδυ

[banned]

Κι εγώ χαίρομαι που σε γνωρίζω και σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.

Αν κάποτε έγραφες ασταμάτητα, αυτό σημαίνει ότι θεωρούσες το γράψιμο ως τον προορισμό σου. Αν, λοιπόν, αυτός είναι πράγματι ο προορισμός σου, τότε θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα ξαναγράψεις. Θα έρθει από μόνη της και χωρίς την πίεση κανενός.

Θα ήθελα να σου χαρίσω ένα βιβλίο μου. Αν δεν έχεις αντίρρηση, στείλε μου τη διεύθυνσή σου και πες μου τι προτιμάς, ποίηση, μυθιστόρημα ή συλλογή διηγημάτων.

[wings]

Εμένα, που σας σύστησα, δεν θα μου χαρίσει κανείς τίποτα; Αυτό λέγεται αδικία.

[vmelas]

Εμένα, που σας σύστησα, δεν θα μου χαρίσει κανείς τίποτα; Αυτό λέγεται αδικία.

Να σου στείλω το τελευταίο μου άρθρο για το βέλτιστο τρόπο αποθήκευσης και συντήρησης των ιν βίτρο να ηρεμήσεις; :)