Είδα πως η μετάφρασή μου είναι από τις λίγες υπάρχουσες στα νέα ελληνικά στο διαδίκτυο και αυτό λέγεται ένδεια.
Μετάφραση του πατρός μου, 1964, στο ίδιο ποίημα με απόπειρα ομοιοκαταληξίας και σημείωση «όχι προς διδασκαλία». Απίστευτη η ελευθεριότητα του Αναγνωστόπουλου, ίσως ήταν και η τελευταία της ζωής του. Πάντως θαυμάζω το θάρρος του να γράψει κάτι τέτοιο, άσχετα αν ποτέ δεν το δημοσίευσε.
Θεός ίδιος μου φαίνεται ο νεαρός αυτός,
που αντικριστά σου κάθεται και σε γλυκά ακούει,
κι όταν μαγευτικά εσύ μιλάς και πονηρά γελάσεις
μέσα στα στήθια μου η καρδιά σκίζεται [και σπαράζει].
Μετάφραση στο ίδιο θέμα του Ηλία Βουτιερίδη, από το 1928, ανέκδοτη σε δεκάφυλλο άδετο, με διορθώσεις προέκδοσης.
Φαίνεται ίσος με τους θεούς πως είναι
ο άντρας αυτός, που κάθεται αντίκρυ σου,
κι όταν μαγευτικά μιλείς σιμά του
σε γλυκοακούει,
κι όταν χαριτωμένα τού γελάσεις,
μέσα στα στήθη μου η καρδιά σπαράζει.
Πιστεύω πως μετά τον θάνατό του, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με το σύνολο των μεταφράσεών του στην αρχαία ελληνική ποίηση. Αυτό, ενθυμούμενος αμυδρώς, πως ο πατέρας μου είχε χρησιμοποιήσει, στην πρώτη μάλλον έκδοση του μεγάλου λεξικού (25 χρόνια πριν) των ρημάτων, το πεντάστιχο αυτό ως παράδειγμα. Στις επόμενες πρέπει να το αντικατέστησε με κάτι άλλο ή απλά να το παρέλειψε, δεν ξέρω. Ίσως να ήταν επιλογή του καθηγητή Ασωνίτη... Σημασία έχει πως είναι μια ξεχωριστή στιγμή για το συγκεκριμένο ποίημα, που αποκτά λίγο περισσότερη ελληνική φωνή στο διαδίκτυο. Τον Φλεβάρη, που θα είμαι Ελλάδα, θα κοιτάξω στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου για το κανονικό βιβλίο και αν το βρω θα βάλω την τελική, εκδομένη μετάφραση, κάνοντας το πλήθος τους τέσσερις. (τέσσερεις κατά Τρ/δη)
« Last Edit: 09 Jan, 2014, 09:05:57 by dimace »
South Africa (1961-1994) presidents: Charles Swat, Jozua Naude, Jacobus Fouche, Johannes de Klerk, Nicolaas Diederichs, Marais Viljoen, Balthazar Vorster, Pieter Botha, Chris Heunis, Frederik de Klerk.