Βασίλης Ιωαννίδης

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Κρυμμένα πρόσωπα...)

Κρυμμένα πρόσωπα
πιθάρια ραγισμένα
ρινίσματα χαράς
αστραφτερά
σαν τα χρυσά φλουριά
μες στην καρδιά
 
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Ανθίζει κάποτε ο κήπος...)

Ανθίζει κάποτε ο κήπος
μαραμένα λουλούδια

Οι ρίζες γυρεύουν λίγο φως
να ξεδιψάσουν
και τα κομμένα μέλη από πηλό
τρίβονται ολοένα

απλώνουν σα λεκές στον ουρανό
και κρύβουν τα φεγγάρια

Σαν τα κουρέλια
κρέμονται οι μέρες
και η θάλασσα γεμίζει μπάζα
απ’ τα συντρίμμια
που ξεβράζουν τ’ άστρα
 
Από τη συλλογή Φεγγάρια στο βυθό (1995)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Μια μια τις λέξεις...)

Μια μια
τις λέξεις
της σιωπής σου
πίνω
 
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Ανοίγουνε τα φύλλα...)

Ανοίγουνε
τα φύλλα της καρδιάς σου
και με πνίγουν
 
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Πώς να μιλήσει η σιωπή...)

Πώς να μιλήσει
η σιωπή
Λόγο δεν έχει∙
μόνο τα μάτια σου
μιλούν
και ας σωπαίνουν∙
μόνο τα χείλη σου
επιμένουν
τραγουδούν
 
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Μικροί οι ώμοι...)

Μικροί οι ώμοι
ασήκωτο
του έρωτα το βάρος
 
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Σα ρόδια σκάζουν τα μάτια...)

Σα ρόδια
σκάζουν τα μάτια
κι από μέσα αναδύονται
πουλιά,
φτερά και ερείπια∙
ένα φεγγάρι κόκκινο,
χωρίς σημαία,
πέρασμα σκοτεινό
στο ασάλευτο κύμα
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 13 (Μάιος-Νοέμβριος 2003)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Ήρθαν μέρες περίεργες...)

Ήρθαν μέρες περίεργες,
λουσμένες απ' έξω
κι από μέσα τεφρές∙
σώματα ακέφαλα
πεταμένα στους δρόμους,
αγωνία κι ατσάλι,
και στα χέρια
ένα βιολί λυπημένο,
εξόριστο,
κρεμασμένο ανάποδα,
μακριά απ’ τη θήκη,
να κρατάει το ίσο.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 13 (Μάιος-Νοέμβριος 2003)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Κάποτε, τα κομμένα χέρια...)

Κάποτε,
τα κομμένα χέρια
θα φυτρώσουν στη μάντρα,
και οι φλέβες
θα ανθίσουν αγιόκλημα
στο μακρύ τους ταξίδι.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 13 (Μάιος-Νοέμβριος 2003)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Μες στις σιδηροτροχιές...)

Μες στις σιδηροτροχιές
πέφτουν τα άστρα
μαλακά
σαν χιόνι∙
κομμάτια εξόριστου
ουρανού,
καρποί ολόφωτοι,
ευδόκιμοι,
στην στίλβουσα γαλήνη
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 16 (Νοέμβριος 2004-Μάιος 2005)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Μ’ ένα σύννεφο...)

Μ’ ένα σύννεφο
ντυμένο στα μοβ
ξυπνά ο ουρανός∙
άσκεποι ήχοι,
οκτάβες της βροχής
στα μουσκεμένα δέντρα∙
στα μονοπάτια
του κορμιού
φτερά και φύλλα
βλεφαρίζουν
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 16 (Νοέμβριος 2004-Μάιος 2005)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Άνυδρα τα λόγια σου...)

Άνυδρα
τα λόγια σου∙
χωρίς τον ήλιο
μέσα τους∙
προορισμένα
στον χαμό

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Μαύρη οθόνη...)

Μαύρη οθόνη
η μνήμη∙
κραυγές πνιγμένων
που καλούν
σε βοήθεια∙
κι έπειτα
μια νεκρική σιγή
σαν χιονισμένη πεδιάδα

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Είναι το πρόσωπό σου...)

Είναι
το πρόσωπό σου
φεγγάρια
τρύπια,
φαγωμένα,
που με κοιτάζουν
τρυφερά

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

[wings]

Βασίλης Ιωαννίδης, Άτιτλο (Από τη μέσα πόρτα του καιρού...)

Από τη μέσα πόρτα
του καιρού
ξανοίγει ένα παράθυρο∙
μια χαραμάδα
βρόχινη σιωπή
δέντρο πολύκλωνο
σε λυπημένο κήπο
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 16 (Νοέμβριος 2004-Μάιος 2005)