Κατερίνα Καριζώνη, Γράμμα σ’ έναν πρίγκιπα
Πρίγκιπα, με ξέχασες
γυρίζοντας σε αβέβαιες εκστρατείες
για να κερδίσεις το χρυσάφι του απογεύματος
τους εύθραυστους καθρέφτες της βροχής
άσκοπα χύνεις χρόνια το αίμα
των χιλιάδων μισθοφόρων σου
σ’ εφήμερους έρωτες
τίποτα δεν σου μένει, το στέμμα σου
το οικόσημο, τα χρήματα
τα σκόρπισες πρώτα στον πόλεμο της διαδοχής
μετά στους αυλοκόλακες, στην ακριβή πορσελάνη
των εφηβικών κορμιών που στοίβαζες
στα υπόγεια του ανακτόρου σου,
έξω απ’ την ήσυχη πόρτα σου
τώρα μια λεμονιά δακρύζει.
Πρίγκιπα, με ξέχασες
μάταια γυρεύοντας να καταπιείς
το είδωλο του φεγγαριού και να πεθάνεις
στα σκιερά νερά της στέρνας σου
με τα χρυσόψαρα και τα ρουμπίνια του βυθού
και τις πνιγμένες αρραβωνιαστικές σου
κάτω από τη χλόη.
Ήσουν κορίτσι, πρίγκιπα, και το ’κρυβες.
Από τη συλλογή Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470 (2001)
Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)