Amy Winehouse, Back to blackΕίναι κυκλοφορία του 2006, έστω και οριακά (19/12/2006).
Είναι κυκλοφορία του 2006, έστω και οριακά (19/12/2006).
Ο σπαστικός σπασίκλας
Μα, το γκούγκλαρα... Μήπως στην Ελλάδα κυκλοφόρησε αργότερα;Πιθανότατα. Anyway, απλώς έκανα επίδειξη άχρηστων γνώσεων. :)
Ε, για κάτι τέτοια έχω κολλήσει στο 1987.Μπαρδόν;
O δίσκος κυκλοφορίας 2007 που αγόρασα και έλιωσα σε σπίτι και αυτοκίνητο είναι το Victory Songs των Ensiferum...http://www.ensiferum.com/e_html/e_releases_victorysongstracklist.htm (http://www.ensiferum.com/e_html/e_releases_victorysongstracklist.htm)
Χμ... είχα κατεβάσει το Ghost Opera πριν από ένα μήνα και έχω να δηλώσω ότι πρώτη φορά απογοητεύτηκα από τους Kamelot. Το νέο τους στυλ δεν μου κάνει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Όσο για τους Symphony X, τους άφησα μετά το Twilight in Olympus και δεν τους ξανάπιασα. Με αυτό που άκουσα τώρα, δεν μετανιώνω. :)
Με την ευκαιρία, το In Requiem των Paradise Lost ήταν άριστο, ειδικά για τους οπαδούς εποχών Icon και Draconian Times. Ειδικά το The Enemy ήταν όλα τα λεφτά.
Ο όρος στην πόκα είναι «καμία επαφή». Μήπως κάθισα σε λάθος τραπέζι;
Mέχρι στιγμής: Paul van Dyk - "In Between" (https://www.youtube.com/watch?v=ErSX2iqzCBE)
Eξαιρετικός στο είδος του. (Αν και δε βλέπω πολλούς φαν του είδους εδώ γύρω.)
O δίσκος κυκλοφορίας 2007 που αγόρασα και έλιωσα σε σπίτι και αυτοκίνητο είναι το Victory Songs των Ensiferum...http://www.ensiferum.com/e_html/e_releases_victorysongstracklist.htm (http://www.ensiferum.com/e_html/e_releases_victorysongstracklist.htm)
Δυστυχώς, η εποχή που ήξερα τι κυκλοφορεί έχει περάσει.
Σκότος, ζόφος, έρεβος...
Για αλλαγή:
Gogol Bordello, Super Taranta!
Επιφυλάσσομαι να επανέλθω με ηχητικό ντοκουμέντο.
(Διευκρινίζω πάντως ότι έχω ακούσει ελάχιστους δίσκους του 2007 μέχρι στιγμής.)
Βεβαιότατα!
Ώστε δεν σε έχουν κατακτήσει ολοκληρωτικά οι Βίκινγκς; :)
α) Υπάρχει... Πολύς κόσμος το έπαιρνε αρκετό καιρό... πάντως λίγοι έμειναν σαν και μένα να το παίρνουν στα 45!! ;-)
β) Ο συντάκτης ζει!! Μόνο που δεν θυμάμαι τώρα ποιος απ' όλους τους συνήθεις ύποπτους που γράφουν κριτικές ήταν. Αν μπορέσω θα βρω το τεύχος (διατηρείται σοβαρό αρχείο...)
Δεν πιστεύω να γράφει ακόμη ο Λορντ! (αστειάκια)Μπρρρ...
Από σάουντρακ, το The Fountain του Clint Mansell.
Χμμ...από τα ελάχιστα που έχω ακούσει φέτος κι έχω κάποια γνώμη θα έλεγα πως αυτό είναι το Ghost Opera (https://www.youtube.com/watch?v=z8FeFjI3wHs) (ομώνυμο κομμάτι) των Kamelot (http://www.kamelot.com/). Αλλά με υπερβολικά περιορισμένα μέτρα σύγκρισης. (Ίσως όμως να είναι είτε υπερβολικά μελωδικός είτε υπερβολικά σκληρός για πολλούς. :-( ).
Επειδή παραγκόθεψε το νήμα...
Κι εγώ έχω συνδέσει τους Nightwish με τη φωνή της Τάρια, λογικό είναι άλλωστε. Όμως δεν μπορώ να πω πως η καινούρια μού ακούγεται άσχημα, κάθε άλλο (τα αυξημένα σε συχνότητα αντρικά φωνητικά όμως ναι, με χάλασαν): Μια χαρά φωνή (και παρουσία) έχει. Αν έχουν κι εξίσου καλά τραγούδια με πριν οι NW, μια χαρά θα τους ακούω, έχοντας τραβήξει όμως διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους "παλιούς" και τους "νέους".
...Κι εδώ που τα λέμε, ο χαμένος στην όλη υπόθεση είναι η Τάρια και όχι η υπόλοιπη μπάντα. Πολλοί τραγουδιστές πίστεψαν πως είναι βασιλικότεροι του βασιλέως και φάγαν τα μούτρα τους σόλο.
(Παρενθεσούλα: Η goth αμφίεση, για μένα, ούτε στην Τάρια πήγαινε. Έβλεπες εύκολα τη σκανδιναβική "milkmaid" φατσούλα κάτω από τα ρούχα, τα μαλλιά, το βάψιμο.)
Edit (για να ξαναμπώ on topic): Οι Diorama επίσης έβγαλαν καλό άλμπουμ (A different life) το οποίο, [ξαναματαέντιτ] όσο το ακούω, τόσο θα κάνω έντιτ προς το καλύτερο... μέχρι και κάτω από τους Interpol, σχεδόν.
Μια ειλικρινή απορία: εσείς οι μεταλάδες έχετε ψάξει καθόλου και άλλα είδη μουσικής, να δείτε μήπως σας αγγίζουν; Καθαρό ροκ, μπαλάντα, χιπ-χοπ, συμφωνική μουσική, έθνικ; Αν όχι σαν είδη, αλλά σαν επιλεγμένα έργα από κάθε είδος;
Εγώ πρέπει να ομολογήσω ότι παρακολουθώ όλα τα είδη της μουσικής πενήντα χρόνια τώρα (όχι τη χιπ-χοπ 50 χρόνια, έτσι;), από όλα τα είδη έχω αγαπημένα έργα, από το χέβι μέταλ ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρω ούτε ένα, φοβάμαι. (Με δόση υπερβολής αυτό, μαίας της κατανόησης, ως γνωστό κ.λπ.)
Beirut - Gulag Orkestar+1!
[notstrictlyontopic]Στο κινητό μου έχω βάλει τελευταία τις πρώτες νότες από το In-A-Gadda-Da-Vida (https://en.wikipedia.org/wiki/In-A-Gadda-Da-Vida) των Iron Butterfly. Όταν το άκουσαν προχτές κάποια νεότερα μέλη του φόρουμ, δεν το αναγνώρισαν. ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑΝ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ. Οπότε, έκκληση, όσοι δεν έχουν ακούσει το κομμάτι, το κατεβάζουν αμέσως αποδώ (http://www.4shared.com/file/24865727/1a40c740/_online.html?dirPwdVerified=9453e0e4). Και το ακούνε. Και το ξανακούνε. Προειδοποιώ: τραγούδι 17 λεπτών, οπότε και αρχείο 24 ΜΒ.[/notstrictlyontopic]
Ευχαριστώ πολύ για το «Mago de Oz con Patricia Tapia de Nexx - El Peso del Alma». Εξαιρετικά κοντά στο στίγμα μου (σε ένα στίγμα μου). Αλλά ευρωβιζιονικού επιπέδου, έτσι;
Επί τη ευκαιρία, αληθεύει ότι με το In-Α-Gadda-Da-Vida οι Iron Butterfly εννοούσαν 'In the garden of Eden';Στη Wikipedia που (κατά πάγια πλέον συνήθεια) έδωσα σε σύνδεσμο, είχα διαβάσει τα εξής:
Καβάκο πού μπορούμε να βρούμε;(Σσσ, τώρα ακούω All Of A Sudden κ.λπ.)
[οφφ τόπικ]Κουράστηκα-να-βλέπω-αυτόν-τον-τίτλο-στην-αρχική-σελίδα-του-φόρουμ!!! Μα ξέρετε όλοι τόσα πολλά για τις κυκλοφορίες του 2007;;;;;[/οφφ τόπικ] (υ.γ. νιώθω γριά...) :-}
Πες μας από πού βγαίνει και το Hassan I Sahba, σοφέ γέροντα.Από τον άλλο γέρο, «των βουνών», και τους ασασίνους του. (Hawkwind;)
(Hawkwind;)You still rock. :)
pm@kapa18: Αχ, θυμάσαι αξέχαστες εποχές με Αλέξια και "Τα κορίτσια ξενυχτάνε";
Άσπρο-μαύρο, όνειρα κάνω... 1987!!!
[...] από όλα τα είδη έχω αγαπημένα έργα, από το χέβι μέταλ ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρω ούτε ένα, φοβάμαι. (Με δόση υπερβολής αυτό, μαίας της κατανόησης, ως γνωστό κ.λπ.)
Εδώ θα διαφωνήσω! Υπάρχουν πολλά καλά κομμάτια χέβι μέταλ μουσικής. Ένα από τα αγαπημένα μου, ορχηστρικά, είναι το Crystal Ann των Annihilator (ναι, είναι λίγο παλιό, 1989). .../Annihilator_-_Crystal_Ann.html(Ακολουθούν αμείλικτα ερωτήματα:) Μα τι είναι τώρα αυτό; Πρέπει εγώ να συγκινηθώ επειδή αυτοί θυμήθηκαν τις κλασικές τους σπουδές; Ή μήπως πρέπει να ανασκαλεύω ανάμεσα στα τρακς με τις φωνές που κάνουν σαν χαλασμένες ηλεκτρικές κιθάρες και τις κιθάρες που ακούγονται σαν χαλασμένες φωνές μήπως τους πετύχω σε χαλαρές στιγμές; Θα ήταν αυτοί οι κύριοι «heavy metal band» αν έγραφαν αποκλειστικά τέτοια κομμάτια;
Κι αν μια φωτογραφία είναι σε μια γωνιά να θυμίζει στη μάνα τη μορφή του γιου που 'χασε στα είκοσί του, κοτζάμ εγκυκλοπαίδεια δεν τολμά να τη φτάσει σε φορτίο και περιεχόμενο.Καλός κι ευαίσθητος ο σεισμογράφος σου που χτυπάει κόκκινο [συγγνώμη για τις τεχνολογικές ανακρίβειες] άμα τον φέρνεις κοντά στη μάνα κοντά στη φωτογραφία του γιου, αλλά εκείνες τις πολλές, εκατοντάδες χιλιάδες, μικροδονήσεις που προκαλεί η εγκυκλοπαίδεια, σε τόσο κόσμο, σε τόσο πολλές στιγμές, ας μην τις θεωρούμε δευτερεύουσες αυτό είναι που μας προχωρά και μας διαφοροποιεί, έτσι; Και πίσω από μια εγκυκλοπαίδεια υπάρχουν άπειρα καρδιοχτύπια και μέσα ό,τι θες. Δεν θα υπήρχε η εγκυκλοπαίδεια αν δεν υπήρχε όλη η πορεία και η ιστορία του ανθρώπου.
...αλλά εκείνες τις πολλές, εκατοντάδες χιλιάδες, μικροδονήσεις που προκαλεί η εγκυκλοπαίδεια, σε τόσο κόσμο...Βιβλίο χωρίς αναγνώστη δεν γίνεται - αυτό μόνο είπα. Τίποτα δε θεωρώ (ή υπονόησα ότι είναι) δευτερεύον.
(Ακολουθούν αμείλικτα ερωτήματα:) Μα τι είναι τώρα αυτό; Πρέπει εγώ να συγκινηθώ επειδή αυτοί θυμήθηκαν τις κλασικές τους σπουδές; Ή μήπως πρέπει να ανασκαλεύω ανάμεσα στα τρακς με τις φωνές που κάνουν σαν χαλασμένες ηλεκτρικές κιθάρες και τις κιθάρες που ακούγονται σαν χαλασμένες φωνές μήπως τους πετύχω σε χαλαρές στιγμές; Θα ήταν αυτοί οι κύριοι «heavy metal band» αν έγραφαν αποκλειστικά τέτοια κομμάτια;
Ή μήπως πρέπει να ανασκαλεύω ανάμεσα στα τρακς με τις φωνές που κάνουν σαν χαλασμένες ηλεκτρικές κιθάρες και τις κιθάρες που ακούγονται σαν χαλασμένες φωνέςΗ διατύπωση ήταν σκληρή και ίσως άδικη δεν αποσκοπούσε να χαρακτηρίσει το είδος της μουσικής, ούτε να προσβάλει τους ακροατές της. Απλώς δεν μου αρέσει, όπως δεν μου αρέσει η ποίηση και η περισσότερη όπερα και το αρχαίο θέατρο. Αυτό δεν απαξιώνει τα έργα της τέχνης. Άλλωστε, και το χέβι μέταλ και η ποίηση και η όπερα και το αρχαίο θέατρο, δεκαράκι δεν δίνουν για τη γνώμη μου. Να εξηγηθώ εδώ για το χέβι μέταλ.
-Ωραίες οι κιθάρες, οι κιθαριές, οι δυνατές κιθαριές. Και λίγο -μια πρέζα- headbanging ποτέ δεν έβλαψε, καθαρίζει το μυαλό και διώχνει μακριά το θυμό και το άγχος.
https://www.youtube.com/watch?v=iyJEytBlp1I [1] | https://www.youtube.com/watch?v=6UztEfwHt14 [2] |
[notstrictlyontopic]Στο κινητό μου έχω βάλει τελευταία τις πρώτες νότες από το In-A-Gadda-Da-Vida (https://en.wikipedia.org/wiki/In-A-Gadda-Da-Vida) των Iron Butterfly. Όταν το άκουσαν προχτές κάποια νεότερα μέλη του φόρουμ, δεν το αναγνώρισαν. ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑΝ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ. Οπότε, έκκληση, όσοι δεν έχουν ακούσει το κομμάτι, το κατεβάζουν αμέσως αποδώ. Και το ακούνε. Και το ξανακούνε. Προειδοποιώ: τραγούδι 17 λεπτών, οπότε και αρχείο 24 ΜΒ.[/notstrictlyontopic]
Ευχαριστώ πολύ για το «Mago de Oz con Patricia Tapia de Nexx - El Peso del Alma». Εξαιρετικά κοντά στο στίγμα μου (σε ένα στίγμα μου). Αλλά ευρωβιζιονικού επιπέδου, έτσι;
Πω πω, ευχαριστώ για τη σύσταση. (Έφτασε!)Δεν είναι off topic αυτό, το Hvarf-Heim έχει αναφερθεί πιο πάνω ως δίσκος του 2007 και ένα δείγμα από το δίσκο αυτό, νομίζω, είναι επιβεβλημένο.
Μήπως σας βρίσκεται το πρώτο τρακ του Hvarf γιατί κάποια μαρμάγκα μας το έφαγε;
(όταν τελειώσει το 2007, θα αρχίσετε νήμα και για το 2008;)2008, 2009, 2010, 2011, 2012 κ.ο.κ.
2008, 2009, 2010, 2011, 2012 κ.ο.κ.