Love is not a sentiment which can be easily indulged in by anyone, regardless of the level of maturity reached by him. It wants to convince the reader that all his attempts for love are bound to fail, unless he tries most actively to develop his total personality, so as to achieve a productive orientation; that satisfaction in individual love cannot be attained without the capacity to love one's neighbour, without true humility, courage, faith and discipline. In a culture in which these qualities are rare, the attainment of the capacity to love must remain a rare achievement. Or — anyone can ask himself how many truly loving persons he has known.
— Erich Fromm, The Art of Loving, Harper & Row, New York, 1956
| Η αγάπη δεν είναι ένα συναίσθημα το οποίο εύκολα μπορεί να χαίρεται ο καθένας, ανεξάρτητα από το επίπεδο ωριμότητας στο οποίο έχει φτάσει, θέλει να πείσει τον αναγνώστη ότι όλες του οι προσπάθειες για την αγάπη είναι προορισμένες ν' αποτύχουν, εκτός κι αν προσπαθήσει πολύ δραστήρια ν' αναπτύξει ολόκληρη την προσωπικότητα του, έτσι ώστε να φτάσει σ' ένα δημιουργικό προσανατολισμό και ότι η ικανοποίηση της ατομικής αγάπης δε μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ικανότητα για την αγάπη στο διπλανό μας, χωρίς αληθινή ταπεινοφροσύνη, θάρρος, πίστη και πειθαρχία. Σ' ένα πολιτισμό όπου αυτές οι ιδιότητες είναι σπάνιες, η επίτευξη της ικανότητας για αγάπη κατ' ανάγκη παραμένει ένα σπάνιο κατόρθωμα. Ο καθένας ας αναρωτηθεί πόσα άτομα με αληθινή αγάπη για τους άλλους έχει γνωρίσει.
— Έριχ Φρομ, Η τέχνη της αγάπης, Μπουκουμάνης, 1978, μετάφραση Ευάγγελος Γραμμένος
|