Αργύρης Μαρνέρος

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Το κήτος της εξουσίας

Αχόρταγο κήτος του Ιωνά στους αιώνες
Πόσους έβγαλες σε όμορφες ακτές
Και πόσους σε ξέρες άνυδρες και μακρινές
Χωρίς ποτέ να τους ξανακοιτάξεις
Και όμως χιλιάδες φλερτάρουν εραστές
Με το αχόρταγο απύθμενο στομάχι σου
Και ακόμα δεν κατάλαβα πολύ καλά
Την ομορφιά της έλξης αυτής της ηδονής
Να ’ναι αλήθεια οι χρυσές κορόνες
Της αεικίνητης μασέλας σου ή η βελούδινη
Ταπετσαρία της παραφουσκωμένης σου κοιλιάς
Ή τα λαμπιόνια στα λιπαρά τα άντερά σου
Ή το πανάκριβο χαλί της γλώσσας σου
Εκεί επάνω στριμώχνονται οι μνηστήρες
Και είναι να τους βλέπεις ήδη ζαλισμένοι και τυφλοί
Μέσα στη φωταγωγημένη κατηφόρα του λαιμού σου.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Η απεργία

Εγώ θα απεργήσω πρώτος είπε ο αέρας
Σχεδόν με το άκουσμα των αιτημάτων
Αστραπιαία δόθηκαν οι λύσεις στα προβλήματα
Το νερό περίμενε τρεις μέρες περίπου
Με το ψωμί οι διαπραγματεύσεις κράτησαν
Γύρω στον μήνα μα τελικά πέρασε τη γραμμή του
Τέταρτο το βιβλίο με αιτήματα πολλά
Μόλις που κούνησε η Πολιτεία το κεφάλι της
Κι ολόκληρες δεκαετίες το θέμα συζητιέται
Μυστικοσύμβουλοι λέγεται ψιθύρισαν
Πως πουθενά στον κόσμο δεν υπογράφτηκε
Πιστοποιητικό θανάτου από έλλειψη βιβλίου.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Παχύδερμο πορτοφόλι

Είναι εκτός κινδύνου
Μας είπαν στο νοσοκομείο
Τον έσωσε το παραφουσκωμένο
Παχύδερμο πορτοφόλι του
Που το ’βαζε πάντα για λόγους
Που μόνο αυτός καλά γνωρίζει
Πάνω στο μέρος της καρδιάς.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Πείνα

Το μωρό βύζαινε
Μια το στήθος της μητέρας
Και μια την πιπίλα
Του ερυθρού σταυρού
Πέθανε με την απορία
Στα μάτια προσπαθώντας
Να καταλάβει τη διαφορά.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Σπασμένα αγάλματα

Τώρα το ξέρω
Πρέπει ν’ αγαπήσω τη ζωή
Ανάμεσα απ’ τα συντρίμμια
Που βρίσκονται μπροστά μου
Πρέπει να αγαπήσω ξανά
Κάθε μικρό κομμάτι
Κι ένα ένα να τα βάλω στη σειρά
Όμορφα δεν είναι μόνο
Τα απείραχτα πράγματα
Και τα σπασμένα αγάλματα
Έχουν τη δική τους χάρη
Και ίσως είναι αυτά
Που πιο πολύ μας μοιάζουν.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Όλα τα όνειρα

Όλα τα όνειρα
Σπάζουν κάποια μέρα
Ανάμεσα στα δάχτυλα
Σαν παιδικά παιχνίδια
Κι εμείς τα κολλάμε
Χαιρόμαστε σαν τα μικρά
Ανύποπτα παιδιά
Κι ας περισσεύουν κάθε μέρα
Τα ραγίσματα.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)

[wings]

Αργύρης Μαρνέρος, Ιθάκη

Αν απόφαση πάρεις να πας για την Ιθάκη
Μην πας σε εκδοτήρια εισιτηρίων
Μην ψάξεις για αριθμημένες θέσεις
Μη λαδώσεις υπάλληλο για να τις βρεις
Μη γίνεις κάτοικος της αίθουσας αναμονής
Γιατί τότε λάθος διάλεξες νησί και ρότα
Ιθάκη είναι άνεμος πανί κουπί αγρύπνια
Είναι φουρτούνα απελπισία υπομονή χωρίς
Πυξίδες χωρίς δελτία καιρού και ειδήσεις
Τους Κύκλωπες τους Λαιστρυγόνες και την Κίρκη
Μην περιμένεις να ανταμώσεις μες στο
Καράβι βλέποντας τηλεόραση στην πρώτη θέση
Στο μάτι του κυκλώνα ψάξε αυτό που
Συνεχώς μας προκαλεί χωρίς το εισιτήριο
Στην τσέπη χωρίς ασφάλεια ζωής χωρίς τους
Χάρτες μόνο με το ταξίδι μες στα χέρια
Άλλο μη με ρωτάς γιατί κι εγώ πάνω στου
Ποσειδώνα την οργή κρατάω το σκαρί μου
Μέρα και νύχτα η τρίαινα τρυπάει τα σωθικά μου
Τώρα ψάξε στο πέλαγος για να το βρεις
Πάντα με τη ματιά στο πρώτο φως
Τη φωτεινή γραμμή του ομφάλιου λώρου
Κι αν κάποια μέρα φτάσεις μην ξαφνιαστείς
Αν το νησί εσένα τον ίδιο ονομάσει Ιθάκη
Μες στο ταξίδι της ψυχής που ψάχνει την αρχή του.

Από τη συλλογή Αίθουσα αναμονής (2003)