Αυτά λοιπόν για την Κατάνη, τα εδάφη της οποίας ήταν και είναι πλούσια και εύφορα, επειδή, όπως πίστευαν οι αρχαίοι, τα λιπαίνει η τέφρα του ηφαιστείου Αίτνα. Η τέφρα εκείνη προέρχεται από τους λίθους, που καίγονται. Διότι, λόγω της μεγάλης θερμοκρασίας που αναπτύσσεται εντός των ηφαιστείων, οι πέτρες σ' αυτά καίγονται ακριβώς όπως τα ξύλα («η σποδός των καιομένων λίθων ως από ξύλων γίνεται», λέει ο Στράβων).
Μετά την Κατάνη, σειρά έχουν οι Συρακούσες, ιδρυτής των οποίων ήταν ο Αρχίας, Κορίνθιος από γενιά μεγάλη, συγγενής των Βακχιαδών ή Βακχιάδης. Λέγεται ότι ο Μύσκελλος, ιδρυτής του Κρότωνα, και ο Αρχίας, ήρθαν μαζί στους Δελφούς, να ζητήσουν χρησμό από την Πυθία, κι όταν η προφήτισσα του θεού Απόλλωνα τους ρώτησε τι επιθυμούσαν, ο Αρχίας επέλεξε τον πλούτο και ο Μύσκελλος την υγεία. Έτσι, η μάντισσα χρησμοδότησε στον Αρχία να πάει στη Σικελία κι εκεί να ιδρύσει την πόλη του, ενώ έστειλε τον Μύσκελλο στην Κάτω Ιταλία, στην περιοχή του κατοπινού Κρότωνα. Οι Συρακούσιοι (Συρακόσιοι για τους αρχαίους) λοιπόν απόκτησαν τόσο πλούτο, ώστε για κείνους έγινε μια παροιμία κοινή στους Έλληνες, που λεγόταν για όσους απ' αυτούς ζούσαν με πολυτέλεια υπερβολική πως δεν θα τους έφτανε να ζήσουν ούτε καν η δεκάτη που πλήρωναν ως φόρο οι κάτοικοι των Συρακουσών («ουκ αν εκγένοιτο αυτοίς [ή αυτώ] η Συρακοσίων δεκάτη»). Με την ίδρυση των Συρακουσών σχετίζεται και ο αποικισμός της Κέρκυρας/Κόρκυρας, διότι ο Αρχίας, πλέοντας προς τη Σικελία, άφησε στην Κέρκυρα τον Χερσικράτη, απόγονο του Ηρακλή, μαζί με ένα μέρος των αποίκων που τον συνόδευαν, να ιδρύσουν μια αποικία στη νήσο. Ο Χερσικράτης έδιωξε τότε τους Λιβουρνούς, που την κατοικούσαν, ενώ ο Αρχίας συνέχισε το ταξίδι του ως το ακρωτήριο Ζεφύριο. Εκεί βρήκε κάποιους Δωριείς (όμαιμους των Κορινθίων), που ζούσαν πρόχειρα εκεί, και τους πήρε μαζί του.
Μακεδονία της Κυριακής, 03/06/2007, από τη στήλη του Θανάση Γεωργιάδη ●Έλληνες του κόσμου
