Παναγιώτης Γούτας

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Ο γόης ποιητής

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

«μ’ αυτόν εκεί τον ποιητή, που βλέπεις,
πλάγιασαν αρκετές του χώρου,
ζωγράφοι, λογοτέχνιδες, ηθοποιοί κι άλλες αρτίστες∙
πολλές τους νοσταλγούν ακόμη τη ζωντάνια του
την ανδροπρέπειά του και την αλλοτινή του γοητεία∙
ακόμη και τώρα, παρά τα χρόνια του μετράει»
του αποκάλυψε φίλος, χωμένος στα πράγματα,
που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις

γύρισε και κοίταξε προς το μέρος του∙
καθισμένος σταυροπόδι
ξεφύλλιζε στην αίθουσα κάποιο περιοδικό∙
το μέρος της κνήμης του,
ανάμεσα σε κάλτσα και παντελόνι
πάλλευκο, άτριχο, γερασμένο
σαν πόδι ηλικιωμένης γυναίκας
που με τα χρόνια έχασε το σφρίγος του
έλαμπε αρρωστημένα στο ημίφως

«δεν ξέρω τι του βρίσκουν», σκέφτηκε,
«αφού ακόμη και οι στίχοι του νερούλιασαν,
γέρασαν σαν το ποδάρι του»

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Συναλλαγή

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

όσο διατηρούνταν ακόμη ζωηρός
ο απόηχος της παρουσίασης του έργου της από εκείνον,
του τηλεφωνούσε ταχτικά,
του έστελνε λουλούδια στη γιορτή του,
ευγενικά μηνύματα στον υπολογιστή
για χρόνια πολλά και αναστάσιμες ευχές

κάποια στιγμή εκείνη έγραψε μια θετική κριτική
για ένα πεζογραφικό του βιβλίο
και τη δημοσίευσε σε περιοδικό της πόλης

έκτοτε κόπηκαν μαχαίρι τα λουλούδια,
τα τηλεφωνήματα και οι ευχές της
συναντιόντουσαν μόνο αραιά και πού
σε εκδηλώσεις για βιβλία ή σε καμία γκαλερί,
ανταλλάσσοντας τα τυπικά

η συναλλαγή τους είχε ήδη ολοκληρωθεί

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Σα γυρολόγοι πραματευτάδες

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

στον Περικλή Σφυρίδη

κι όταν πλακώσουν αιφνιδίως στα μέρη μας
τίποτα μεγαλόσχημοι κριτικοί του λεκανοπεδίου,
σα γυρολόγοι πραματευτάδες
που ήρθαν να πουλήσουνε στις χωριανές
μασούρια, δαχτυλήθρες και βελόνες,
τρέχουν αλαφιασμένοι οι λογοτέχνες της πόλης
να δώσουν το «παρών», τα διαπιστευτήριά του,
να καταθέσουν τις νέες τους εκδόσεις,
ελπίζοντας σε μια σημειωσούλα, σ’ ένα τίποτα,
σε κάποια στήλη κυριακάτικης φυλλάδας

υπογράφουν πάντα με ιδιαίτερη εκτίμηση και εγκαρδίως,
κοψομεσιάζονται, τους κάνουν τεμενάδες,
οι άλλοι παίρνουνε τ’ αντίτυπα τάχαμου αδιάφορα,
τα ρίχνουνε μισή ματιά,
επιφυλάσσονται
και φεύγουν

έτσι, με κάτι τέτοια,
στομώνεται ο μινώταυρος της ματαιοδοξίας μας,
έτσι ελπίζουμε στο θαύμα και στην πλατιά αναγνώριση
κι ύστερα ξανά-μανά παράπονα και γκρίνιες
και αποσιώπησης σενάρια φανταστικά
– εμετικές μικρότητες, ολότελα ασύμβατες
με πνεύμα και δημιουργία

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Αντίφαση

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

Από τους υπερήλικες λογοτέχνες που συγχρωτιζόταν
Ρουφούσε αχόρταγα τη συγγραφική γύρη
Κι από τους νεότερους το σπέρμα τους
Κάθε της σκέψη, πράξη, κίνηση, έκρυβε σκοπιμότητα
Χωμένη ως τα μπούνια σ’ όλες τις συγγραφικές εταιρείες
Μ’ ένα της τηλεφώνημα καπάρωνε εκδότη

Κατά τ’ άλλα, αρεσκόταν στο να γράφει ποιήματα
Για τα αλησμόνητα νεανικά της χρόνια στο νησί
Και την αθωότητα που, τελικώς, θα μας σώσει

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Οι επιφυλάξεις του

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

του παρουσίασε ως τώρα τρία βιβλία∙
μέχρι και στην επαρχιακή κωμόπολη όπου ζει
πήγε, υπό καταρρακτώδη βροχή,
να μιλήσει για το έργο του

κι όταν στο τέταρτο μυθιστόρημά του
του εξέφρασε, γραπτώς, κάποιες επιφυλάξεις του
εκείνος έπαψε να του τηλεφωνεί
και να του στέλνει τα βιβλία του

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Αριστερός που νοσταλγεί

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

δεν υπάρχει πληκτικότερο πράγμα στον κόσμο
από έναν αριστερό πεζογράφο που νοσταλγεί,
του εκμυστηρεύτηκε μια ποιήτρια σε εκδήλωση λόγου
λίγο πριν γείρει στον ώμο του και κοιμηθεί

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Για να τον ξεφορτωθούν

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

με τις απόψεις του για τα βραβεία
και τις βραβεύσεις συγγραφέων
τους χώθηκε για τα καλά στο ρουθούνι

για να τον ξεφορτωθούν
αποφάσισαν να τον βραβεύσουν

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Μικρά

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

άλλοι χτίζουν υστεροφημίες
κι άλλοι καταρρέουν

*

Όλο το παρελθόν του μεταποιημένο σε βιβλίο
Που ο εκδότης του πολτοποίησε

*

Γράφει ποιήματα για την αθωότητα
Του τα τυπώνει ένας εκδότης
Που μεγαλοπιάστηκε με μαύρο χρήμα

*

δεκάδες νέες ποιήτριες
του ταχυδρομούν τα βιβλία τους για να τις προσέξει∙
μα η γλώσσα έπαθε κράμπα

*

η «Σχολή της Θεσσαλονίκης»,
με τους τοπικούς της ήρωες,
τους γραφικούς και τα φαντάσματα...

*

είπε νισάφι! σκόρπισε το σινάφι!

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)

[wings]

Παναγιώτης Γούτας, Αφομοιώθηκε

[Ενότητα Σινάφι (2010-2012)]

κάποτε τον τρόμαζαν όλα αυτά
τα βλέμματα στιλέτα
τα φριχτά υπονοούμενα
οι κλίκες οι φατρίες οι αυλές
οι οχληρές αποσιωπήσεις
η απολυτότητα των απόψεων
η ματαιότητα των πραγμάτων
η πόζα το τουπέ
το περισπούδαστο κενό

κάποτε, με όλα αυτά
ένιωθε σαν ψάρι έξω απ’ τα νερά του

τώρα μπασταρδεύτηκε κι εκείνος, χάλασε
χωμένος μες στον βούρκο
πούλησε την ψυχή του στον έξω από δω
αυτά που, κάποτε, κατέκρινε και περιγελούσε
πρώτος ο ίδιος τα εφαρμόζει

μπερδεύτηκε με τη λάσπη, αφομοιώθηκε
ίσως γι’ αυτό τον παίρνει πια
με τόλμη και με γνώση να μιλήσει

δυο δράμια αξιοπρέπειας
μήπως και περισώσει

Από τη συλλογή ντόρτια (2012)