Φανή Αθανασιάδου

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Ένα όνειρο

Ήταν η μόνιμη διάθεση
ενός ονείρου
τοποθετημένου με την πλάτη
στον τοίχο
που χώριζε το χολ
απ’ το κυρίως δωμάτιο∙
έτσι τις ανέμελες μέρες
–που σπάνιζαν όλο και περισσότερο–
κρεμούσε κάδρα με πολύχρωμες ζωγραφιές
και τοπία σπάνιας ομορφιάς
για να μπορεί να σπάει λίγο
τη μονοτονία του γκρι.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Το γελοίον του πράγματος

Διεμήνυσε το αστείο μετά του σοβαρού∙
βλέπεις, τα όριά τους είναι τόσο σχετικά
τόσο συγκεχυμένα
ιδιαίτερα κάποιες ώρες
εκεί γύρω στο απομεσήμερο
ή λίγο μετά τα μεσάνυχτα
όταν αλλάζει η μέρα
και όλοι καταλαβαίνουμε
το γελοίον του πράγματος.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Έπεα πτερόεντα

«Έπεα πτερόεντα» οι φίλοι∙
μακρινά ταξίδια που κομπάζουν
πως έκαναν τον γύρο της γης
κι ας μην κινήθηκαν
ούτε μια σπιθαμή παραπέρα∙
υπόγειες στάσεις σε μετρό
άγνωστων πόλεων
γλιστεροί δρόμοι τη νύχτα
μετά την μπόρα
πώς μοιάζουν κάποιες φορές
με ξαφνικό ξύπνημα από όνειρο
μια υπενθύμιση
στην καθημερινή λίστα των υποχρεώσεων
προκειμένου να ανακοινώσουν
με άλλη φωνή
το πέρας της διαδρομής.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Αμηχανία

Η ίδια ιστορία πάλι
σταμάτησε να γράφει∙
έτσι άρχισε να χάνει
τα ίχνη των αποτυπωμάτων της∙
ίσως έφταιγε η θέα
από το βορινό δωμάτιο, που τη συνόδευε
στις μοναχικές της συνευρέσεις∙
ίσως πάλι η απουσία του ήχου
απ’ το παλιό εντοιχισμένο ρολόι∙
όμως όποια κι αν ήταν η αιτία
για κείνη το αποτέλεσμα
ήταν το ίδιο
όπως συνέδεε το άθροισμα των γραμμάτων
με τη ρίζα του μοιραίου της θυμικού.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Αστάθεια

Αστάθεια∙
είναι τα παραλειπόμενα
μιας μέρας ή μιας ώρας
διαταραχή
στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας
νέφη στον ορίζοντα
και κάπου εκεί στο βάθος
διακρίνεται η απειλή μιας καταιγίδας...
είναι τα μάτια σου που αποζητώ
τέτοιες στιγμές
το βλέμμα σου να συναντήσω
με την υπόσχεση της νηνεμίας.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Εις μνήμην

Απαριθμούσε τους μήνες
και στον καθένα έδινε το όνομα
των νευμάτων της∙
πώς την συνεπαίρναν
οι αδέξιες κινήσεις των δαχτύλων
όταν μπλέκαν αναπάντεχα με τα δικά του χέρια!
Τότε ήταν που ’χαναν τον λογαριασμό
και μετρούσαν τον χρόνο
σαν ένα αιώνιο έφηβο καλοκαίρι.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Αποσύνθεση

Αυτή η διαλυτική ουσία
πώς απομυζά
τους όρκους και τις υποσχέσεις∙
πώς αποσυνδέει τη μνήμη
και σέρνει παραμάσχαλα
χρόνο και λέξεις ώστε
να μην ανταμώσουν ποτέ∙
πώς παίρνει απ’ το χέρι
και οδηγεί σε άγνωστους τόπους
ανθρώπους και πρόσωπα
που κάποτε αγαπήθηκαν πολύ...

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου: Κάποιος έρχεται...

Κάποιος έρχεται∙
εν δυνάμει, εν κινήσει... δεν ξέρω...
Σημασία έχει πως κάτι κινείται
στο βάθος του ορίζοντα∙
ένας φάρος, μια φωτοβολίδα –προειδοποίηση πως
κάποιος κινδυνεύει– μια αστραπή∙
η φωνή χαμηλόφωνα διαβάζει στην ακτή
τον δέκατο στίχο από την Οδύσσεια του Ομήρου.
Αύριο αισίως φθάνουμε
στον πορθμό του Ευρίπου.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου: Μάρτης, ο μήνας των ερώτων

Η πρόσοψη του κτηρίου∙
ένα βλέμμα υπό σκιάν
μέσα στη σύγχυση της πόλης
να προσπαθεί να περάσει
ανάμεσα από κάδους σκουπιδιών
και παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα
την αντίσταση των λιγοστών δέντρων
σ’ ένα παράκαιρα πνέοντα λίβα
μέρα μεσημέρι, Μάρτιο μήνα,
τον μήνα των ερώτων.

Από τη συλλογή Δελτίο καιρού (2010)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Άστεγη αγάπη

Άστεγη αγάπη δηλώσανε
για τόπο διαμονής ούτε συζήτηση
κάπου στις παρυφές ίσως
έξω από τα σύνορα των άλλων
προτίμησαν την απόσταση
σαν έρωτα εν δυνάμει
να ασκεί τον λόγο επάνω τους τη νύχτα
όταν οι άλλοι θα κοιμούνται.

Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Αγέρι

Τίναξε τη σκόνη απ’ τα φτερά της
ήταν η πρώτη και μοναδική φορά
που έκανε αυτήν την κίνηση
απεταξάμην το παρελθόν
απεταξάμην...
επανέλαβε αμέτρητες φορές
ύστερα έσβησε το φως
και ξεστόλισε τα μαλλιά της
μηχανική χειρονομία
που συνήθιζε κάθε φορά
στο άκουσμα του ονόματός της...

Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Ταμπού

Τον ονόμασε ταμπού
και την περιοχή γύρω απ’ αυτόν
ζώνη υψηλής επικινδυνότητας
με ηλεκτροφόρα καλώδια υψηλής τάσης
να την περιβάλλουν
έτοιμα να εκκενώσουν το μαγνητικό τους φορτίο
και να πυροδοτήσουν
το εύφλεκτο υλικό της καρδιάς της.

Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Θερινό ηλιοστάσιο

Ήταν μια παλιά ιστορία
που κράτησε πάνω από είκοσι χρόνια περιπλάνησης
όταν ο Οδυσσέας έφθασε στο νησί Prince Edward¹
–στην αρχή του θερινού ηλιοστασίου–
η Έμιλι καθόταν στην ακροθαλασσιά
και διάβαζε την αγαπημένη της νουβέλα
εκείνος την πλησίασε και της έβαλε ένα στεφάνι
από βρεμένα ρείκια στα μαλλιά
μείναν πολλή ώρα έτσι αγκαλιασμένοι
ύστερα εκείνη τον πήρε απ’ το χέρι
και σαν να μην είχαν αποχωριστεί ποτέ
πήραν τον δρόμο για το Charlottetown² festival.

¹ Prince Edward: νησί που ανήκει στον Καναδά
² Charlottetown: πρωτεύουσα του Prince Edward

Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Εν μέσω θέρους

Η τριβή των σωμάτων
εν μέσω θέρους
και παρατεταμένης ανομβρίας
μια σπίθα αρκεί για την ανάφλεξη
και την άνευ όρων παράδοση
στο βραδυφλεγές πεδίο του έρωτα.

Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016)

[wings]

Φανή Αθανασιάδου, Εκδοχές

Προσπαθούσε να νιώθει άνετα
ανάμεσα σε δύο εκδοχές και δύο ανθρώπους
ίσως και δύο εποχές, την άνοιξη και το φθινόπωρο
όπως του φέρναν στη μνήμη οι μυρωδιές και οι γεύσεις
το ακατάληπτο του πράγματος
βλέπεις, δεν ήταν γεννημένος για γενναίες αποφάσεις
και τη δειλία του την είχε μετονομάσει σε ισορροπία.

Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016)