Μαρία Καρδάτου

wings

Μαρία Καρδάτου, Σκιά μες στη βροχή

Βροχή με στιλπνές χάντρες
χαϊδεύει τη γυμνή μου πλάτη
πέφτει πάνω στης φτέρης τις φυλλωσιές
Όταν με άγγιζες
το βλοσυρό μάτι μιας κεντημένης εικόνας
μ’ ακολουθούσε
Ποτέ δεν έμαθες πόσο σε ήθελα
Μακριά από τ’ αγριεμένα πλήθη
κάτω από το δάσος
δίπλα στο αθάνατο νερό
σε σπίτια που έπλεαν στα λασπόνερα
Ήσυχες μέρες δεν υπήρξανε ποτέ
και οι μελλοντικές σκιάχτρα
παλιόρουχα πάνω σε ξύλο
Κάποια μυστικά γράμματα
κινέζικα σύμβολα
έγιναν με τα χρόνια
Ολόκληρη ζωή συνθλίφτηκε
στην παλάμη μου την παιδική
Μια σκιά κεραυνός εν αιθρία
Ύστερα χάθηκε μες στη βροχή

Από τη συλλογή Ούτε δροσιά (2002)

wings

Μαρία Καρδάτου, Άγνοια

Πίσω από τις κλειστές πόρτες
μαντεύω το αεράκι
που έρχεται από τον νοτιά
και η νοσταλγία
πίκρα και καπνός
κατακάθεται αθόρυβα
και διαβρώνει τα πνευμόνια
Τυλίγομαι στο κορμί σου
κισσός και αγιόκλημα
σε φράχτη
Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει
τη νύχτα που χάνεται
τη μυρωδιά της θάλασσας
τα όνειρα των ναυαγών
Λαθρεπιβάτες
προσποιούμαστε άγνοια
ενώ το πλοίο βουλιάζει
και οι ακτές αφιλόξενες

Από τη συλλογή Ούτε δροσιά (2002)

wings

Μαρία Καρδάτου, Περσεφόνη

Δακτυλίδι οι εικόνες από τα παλιά
πρόσωπα φωνές ψίθυροι
τα μάτια σου οι στίχοι
τα δυνατά σου πόδια
Διασχίζαμε το μονοπάτι
όταν κύλησε η χιονοστιβάδα
και χαθήκαμε
Βρέθηκα να κοιτάζω
από ψηλά κι ήταν τα σύννεφα
λευκά και παγωμένα
σα σκληρός χωρισμός
Μούδιαζα ολόκληρη
κι αυτό το μούδιασμα
δεν ήτανε του κόσμου αυτού
Αντέδρασα με τη σκέψη σου
Μπήκαμε στο δωμάτιό σου
που θύμιζε κελί
κρατούσα το ζεστό σου χέρι
Μου χάρισες τα βιβλία σου
και τον εαυτό σου
δεν έχω τίποτα άλλο μου φώναξες
Μετά κενό. Απόλυτο λευκό
σαν τη χιονόγλαυκα
στους πάγους της Αρκτικής
χαμογελαστό πτώμα για λίγο
Κατέχω κάτι από τον απαγορευμένο
κόσμο τους
Γι’ αυτό αγάπησα το ταπεινό χορτάρι
και το πρώτο φως της αυγής
Γι’ αυτό αγαπώ και σένα
γιατί ξέρεις να μελετάς
των λέξεων τα μυστικά
και του σώματος την άνθιση
γιατί ξέρεις να σφάζεις
και να δίνεσαι
θύτης και θύμα
όπως κι εγώ
κι ο κόσμος μας

Από τη συλλογή Ούτε δροσιά (2002)

wings

Μαρία Καρδάτου, Τρόπαιο

Ανοίγοντας το συρτάρι
μυρμήγκια οι αναμνήσεις
ανεβαίνουν ανάλαφρα
στα χέρια στο στήθος στο κεφάλι
Με διαλύουν και
κομμάτι κομμάτι
με κουβαλάνε στη φωλιά
φτερό πεταλούδας
τρόπαιο χαμένου χρόνου

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

100-year-old brick-lined water well located in the province of Buenos Aires, Argentina.
Πηγή: wikipedia

Μαρία Καρδάτου, Το πηγάδι

Μη μου παίζεις τον τρελό
Ήμουν στο βάθος του πηγαδιού
όταν σε γνώρισα
Ήσουν η αντανάκλασή μου
στην επιφάνεια
Ένας ήλιος μας τύφλωσε
Κι ήταν η όψη του
που έφερε σκοτάδι
Μείνε μόνος
Να έρχομαι τα βράδια
σκαρφαλώνοντας στις λέξεις
τους τοίχους να γκρεμίζω
και κείνα τα σχέδια να βλέπω
που μόνο εμείς γνωρίζαμε
πως έδειχναν το δρόμο
Για ζωή να μιλάς
και όχι για θάνατο
δοξαστικό

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Αναστενάρης

Ο έρωτας αναστενάρης
μας ωθεί να χορεύουμε
σε πύρινα όνειρα
με γυμνά πόδια
Να μην καιγόμαστε
όσο διαρκεί
Κρατώντας την εικόνα του
αγκαλιά
υπνωτισμένοι
σε αναμμένα κάρβουνα
με μειλίχια πρόσωπα

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Αναστροφή

Εκεί στην πινακίδα
που απαγορεύεται
η αναστροφή
μέσα στο άγχος
και την αμφιβολία
εκεί θα γυρίσεις
Εκεί όπου οι λακκούβες
του χιονόνερου
διώχνουν το αμάξι
απότομα από τον δρόμο
και τα εκτυφλωτικά
μηνύματα
σε μπλοκάρουν
Εκεί όπου οι μπάρες
το αποτρέπουν
εσύ θα στρίψεις
Μέσα στους κραδασμούς
της μηχανής
την έκπληξη της συντριβής
θα γυρίσεις
Στο τέλος του δρόμου
υπάρχει κάποιο φως για μένα
Απόψε θα χιονίσει
Το χιόνι αυτή τη νύχτα
ίσως βαφεί κόκκινο

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Ναρκοπέδιο

Αρχίζω να ξεχνάω
το χρώμα των ματιών σου
Τη θλίψη τους θυμάμαι
και την απέραντη καρδιά σου
αλέγκρα για τους άλλους
για μένα ναρκοπέδιο
πεδίο βολής για σένα

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Βαρδάρης

Τα δέντρα αγωνίζονταν
να φτάσουν στο πιο ψηλό μπαλκόνι
Μία γυναίκα γυμνώθηκε αντίκρυ
ρίχνοντας τα ρούχα με αργές κινήσεις
Ολόγυμνη έμεινε ακίνητη
για λίγο κοιτάζοντας μακριά
Με υψωμένα χέρια
νύμφη του δάσους που χάθηκε
Κάποιον σα να προκαλούσε
Άγριος αέρας χυμούσε
όλη νύχτα σε κείνο το μπαλκόνι
έσπαγε κλαριά ξερίζωνε δέντρα
Ούρλιαζε εκλιπαρούσε
κατέστρεφε
Ηλεκτρικά πριόνια το πρωί
έκοψαν κλαριά και δέντρα
και εκείνη την ψηλή λεύκα
που έφτανε μέχρι το μικρό μπαλκόνι
της γυναίκας
που δεν ξαναείδαμε ποτέ

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Σελήνη στο τελευταίο τέταρτο

Έπεφτε μια βροχή αθόρυβη
σα κομφετί γκρίζο
πάνω στους λόφους των σκουπιδιών
στις γειτονιές και στα δρομάκια
Απομακρυνόμασταν
χάρτινα ανθρωπάκια
και το νερό μάς έπαιρνε μακριά
Καμιά φωτιά δε ζέσταινε
εκεί γύρω
κι οι άστεγοι στα πάρκα
κοίταζαν βλοσυρά
Έγινες σημάδι στο τέλος του δρόμου
Ένας βιαστικός χαιρετισμός
Ένας άγνωστος στην άκρη του κόσμου
μίας χάρτινης υδρογείου
Μία σελήνη στο τελευταίο τέταρτο

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Μάθημα ανατομίας

Στους δρόμους που οδηγούν
στο νεκροτομείο
υπάρχουν χόρτα και άνθη
και μικρά πολύχρωμα πουλιά
Μη σε παρασύρουν οι ψίθυροι
ο άνεμος και η μελαγχολία
του απογεύματος
Ο έρωτας θα βρίσκεται
στο αμφιθέατρο
μέσα στις ιαχές των φοιτητών
και όχι ξαπλωμένος
με μία σφαίρα στην καρδιά
μάθημα ανατομίας
για πρωτοετείς αγγέλους

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Ασημένια κλωστή

Η θάλασσα μας αγκαλιάζει
η θάλασσα μας πνίγει
Το φεγγάρι κλεφτοφάναρο
στη νύχτα
που ψάχνουν οι προβολείς
για δραπέτες στα νερά
Το νήμα μίας αράχνης
ασήμιζε
πάνω μας
Το ασημένιο δίχτυ της
μας έμπλεξε
Δύσκολο τη λύση να βρούμε
Τα σκυλιά αλυχτούν
οσφραίνονται
Πιο ύπουλη κι από τα σκυλιά
η προδοσία

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Ο δρόμος

Two roads diverged in a wood and I–
I took the one less travelled by
And that has made all the difference
(The road not taken, Robert Frost)

Τα μαξιλάρια ήταν αφράτα
και λευκά
Έστεκαν σαν δυο
καλοθρεμμένες χήνες
Προπάντων εκείνο
που δεν πιεζόταν καθόλου
από νυχτερινό ύπνο
Από το παράθυρο
φαινόταν ο δρόμος
που τον έκρυβαν
τα ψηλά πεύκα
Στο βάθος πέρα μακριά
η χιονισμένη κορυφή
του Ολύμπου των αθανάτων
με τα ανθρώπινα πάθη

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Το γνωστό όνειρο

Το παλιό όνειρο
που επανέρχεται
λαγός φοβισμένος
τρέμοντας
κάτω από τη λευκή γούνα του
ποτέ δε θα πραγματοποιηθεί
Προς τι οι άγρυπνες νύχτες
προς τι η απεργία πείνας των λέξεων
Τίποτα δεν αλλάζει
Σαν την άμπωτη και την παλίρροια
θα το υποδέχεσαι με χαρές
και το κομμάτι εκείνο
του ουρανού
θα μετατρέπεται
σε αγροτεμάχια

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)

wings

Μαρία Καρδάτου, Διάβρωση

Πρώτα στο πρόσωπο
σβήστηκαν οι γραμμές
Θάμπωσαν τα μάτια
Ύστερα το σώμα τα άκρα
έγιναν μία μουτζούρα
που έσταζε κόκκινη μπογιά
Πέρασε οδοστρωτήρας
η επιλεκτική μνήμη
Αποφάσισε εκατό φορές
πως δεν θα περάσει ξανά
από τη γειτονιά
Όταν ερχόταν το βράδυ
θαύμαζε τις αταξίες
της ημέρας
αλλά δάκρυζε
Η διάβρωση προχωρούσε

Από τη συλλογή Αβλαβής διέλευση (2009)