Ντίνος Χριστιανόπουλος, Το κοριτσάκι με την ανθοδέσμη
[Ενότητα Νεκρή πιάτσα]
Βράδυ. Από το σπίτι που κατέλαβαν οι Γύφτοι, βγαίνει ένας άντρας μελαψός, κρατώντας απ’ το χέρι ένα κοριτσάκι, Η μικρή, γύρω στα τέσσερα, καλοντυμένη, βαστάει μια ανθοδέσμη τυλιγμένη με χρυσόχαρτο. Πηγαίνουν στο μπαράκι της γωνίας, το κοριτσάκι μπαίνει μέσα μόνο του, ο πατέρας περιμένει απέξω καπνίζοντας· σε λίγο βγαίνει η μικρή χωρίς την ανθοδέσμη, εκείνος της παίρνει τα λεφτά, ξαναγυρίζουν στο σπίτι, ξαναβγαίνουν με άλλα λουλούδια, πηγαίνουν στο παραδιπλανό μπαρ – κι αυτή η δουλειά συνεχίζεται όλη τη νύχτα.
Στέκω σε μια γωνιά και τους παρατηρώ. Μετά βρίσκω μια γνωστή μου αδερφή και της τα λέω. «Πάλι καλά», μου λέει εκείνη, «υπάρχουν και χειρότερα: θα μπορούσαν να το ’χαν ακρωτηριάσει ή να ’χαν τσουρουφλίσει το μουράκι του, για να το κάνουνε ανάπηρο, και να τους φέρνει λεφτά. Σάμπως και μας, τα ίδια δεν μας κάνουνε τα τσόλια; Άλλοι μας τα ξαφρίζουν σαν κι αυτόν τον Γύφτο, γλυκά και με το μαλακό, κι άλλοι μας σπάνουνε στο ξύλο για να μας τα πάρουν. Και να σου πω, μια και δε γίνεται να αποφύγουμε την εκμετάλλευση, πολύ θα το ’θελα να ήμουν σαν κι αυτό το κοριτσάκι.»
Από τη συλλογή Πεζά ποιήματα (εκδ. Ιανός, 2004)
Τα Πεζά ποιήματα αποτελούνται από τις ποιητικές συλλογές Νεκρή Πιάτσα και Η πιο βαθιά πληγή.