Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Αντικατοπτρισμοί (lyrics & video)

[wings]

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ, ενός νεαρού πρίγκιπα της Ανατολής, απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμιζε πως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων...

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
Ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό.
Στη Μοσούλη στη Βασόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική    
Αγροικά το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
Τον κοιτούν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή  
Κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει πως θ' αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά.
Απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει τη θηλιά.
Μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
Πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί με φωτιά
και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί.

Καληνύχτα, Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα...


Από το σημερινό πρωινό πρόγραμμα του Β' Προγράμματος με συνέχεια ένα απόσπασμα από το Χαμόγελο της Τζοκόντας. Ήταν με την ερμηνεία της Αλίκης Καγιαλόγλου που μου αρέσει ιδιαίτερα. Το τραγούδι ανήκει στη συλλογή "Αντικατοπτρισμοί" [η ελληνική έκδοση της συλλογής "Reflections" (1969) σε στίχους του Νίκου Γκάτσου το 1993]. Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Φυσικά, αφιερωμένο στον Σπύρο.:-)

https://www.youtube.com/watch?v=T-f-vQX942I

[spiros]

Ευχαριστώ Βίκυ!

Από τα πολύ αγαπημένα μου. Το έχω ακούσει και πριν μερικούς μήνες να το τραγουδάει η Αλίκη στο "μπαρ του Βασίλη".

[wings]

Πέντε σκύλοι πεινασμένοι, μια ζωή βασανισμένοι
μέσα σε βρισιές και γιούχα, βάλανε καινούργια ρούχα
και με γιορτινή φορεσιά
βγήκανε να πάνε βόλτα, στου Παράδεισου την πόρτα
πίσω απ' την παλιά εκκλησιά

μέσα στη ζωή, ποτέ μη ζητάς να βρεις ποιος είναι ο δικαστής
να περπατάς, και πάντα να κοιτάς, πού θα πας να κρυφτείς...

μες την ερημιά του κόσμου, ένα χέρι γράφει εντός μου,
"κάπου υπάρχει θεός..."

Πέντε πεινασμένοι σκύλοι, στου Παράδεισου την πύλη,
περιμέναν απ' τους πρώτους για να στήσουν το χορό τους
μα προτού η αυγή χαράξει, στ' ουρανού την άγια τάξη
χωροφύλακες αγγέλοι, τους κρεμάσαν στο τσιγγέλι

μέσα στη ζωή, ποτέ μη ζητάς να βρεις ποιος είναι ο δικαστής
να περπατάς, και πάντα να κοιτάς, πού θα πας να κρυφτείς...

...φίλοι σκύλοι μου μην κλαίτε
μες τη συμφορά να λέτε
"κάπου υπάρχει θεός"...


Μόλις το άκουσα και σκέφτηκα ότι έχουμε και τον Σπύρο κάπου εδώ... με απαγγελία του ίδιου του συνθέτη και φωνητικά της Αλίκης Καγιαλόγλου. Από την υπέροχη συνάντηση των δύο αείμνηστων δημιουργών στη συλλογή Αντικατοπτρισμοί. Τούτα τα τραγούδια λες και φτιάχτηκαν για να κάνουν το είδωλο της ζωής μας καλύτερο κάθε που τ' ακούμε...

https://www.youtube.com/watch?v=_tHL1GPXlo4

[wings]

Ο κόσμος σου να είμαι εγώ


Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές
πάλι μεγάλα λόγια μου ξαναλές.

Όποιος χωρίς δαιμόνους δαιμονίζεται
πάει μια δεξιά, μια αριστερά,
ποτέ δεν πάει μπροστά.

Λόγια γνωστά και ίδια λόγια αδειανά
ατέλειωτα ταξίδια στο πουθενά.

Όποιος χωρίς ανέμους ανεμίζεται
πάει μια ψηλά, μια χαμηλά,
ποτέ δεν πάει σωστά.

Αν μ'αγαπάς κι αν θες να σ'αγαπώ
σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό.

Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς
αλλού να μην κοιτάς
ο κόσμος σου να είμαι εγώ.

Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές
πάλι μεγάλα λόγια μην ξαναλές.

Όποιος χωρίς φεγγάρια φεγγαριάζεται
πάει μια κρυφά, μια φανερά
ποτέ δεν πάει στρωτά.

Αν μ'αγαπάς κι αν θες να σ'αγαπώ
σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό.

Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς
αλλού να μην κοιτάς
ο κόσμος σου να είμαι εγώ.



Και το αμέσως επόμενο τραγούδι, πάντα από την ίδια συλλογή με την ερμηνεία της Αλίκης Καγιαλόγλου. Χωρίς σχόλια...

https://www.youtube.com/watch?v=PJNZIzbfvEs

[elena petelos]

Με φτιάχνεις, Βικάκι.
΄-)
Πάρε τον Κεμάλ από Raining Pleasure, en anglais και με λίγο Bach στο τέλος...
:-))