"Το Ο. dictαmnus υπήρξε είδος με ιδιαίτερη οικονομική σημασία στο παρελθόν, όπως και σήμερα. Αρχικά συλλεγόταν (και ακόμα συλλέγεται) από άγριους πληθυσμούς. Η υπερβολική όμως εκμετάλλευση του άγριου Ο. dictαmnus προκάλεσε μείωση των πληθυσμών ακόμα και την εξαφάνιση τους από ορισμένες περιοχές. Το φυτό στις μέρες μας προστατεύεται από τη Συνθήκη της Βέρνης, αλλά οι νόμοι δεν εφαρμόζονται εύκολα στις απομακρυσμένες περιοχές της Κρήτης.
Το άγριο Δίκταμο σε παλαιότερα χρόνια συλλεγόταν σε ολόκληρη την Κρήτη από χωρικούς, για δική τους χρήση ή προκειμένου να το πουλήσουν.Οι συλλέκτες ήταν μεμονομένοι ή σε ομάδες των 2 έως 8 ατόμων, οι οποίες το συγκέντρωναν πιο συστηματικά και περιόδευαν σε διάφορες περιοχές του νησιού προκειμένου να εξασφαλίσουν άφθονο υλικό.
Οι ομάδες αυτές χωρίς να έχουν ιδιαίτερες γνώσεις αναρριχητικής τεχνικής και με πρωτόγονο εξοπλισμό, έφθαναν στα πλέον απόκρυμνα σημεία των φαραγγιών και γκρεμών, προκειμένου να εξασφαλίσουν το Δίκταμο.
Τα απροσπέλαστα μέρη και τα ατυχήματα που έγιναν κατά τη διάρκεια της συλλογής, ανάγκασαν τους Κρητικούς, ιδιαίτερα κοντά σε τοποθεσίες που βρίσκονταν οι φυσικοί πληθυσμοί, να ξεκινήσουν την συστηματική καλλιέργεια το 1920-23."http://www.iama.gr/ethno/iraklio/Liolios.pdfΕνδιαφέρον!
« Last Edit: 30 Nov, 2009, 01:33:03 by iogo »
Io non odio persona al mondo, ma vi sono cert'uomini ch'io ho bisogno di vedere soltanto da lontano.
— Ugo Foscolo, Ultime lettere di Jacopo Ortis