Παναγιώτη, είναι αντίστοιχο λάθος με το τόσοι πολλοί, τόσες πολλές, τόσα πολλά. :-)
Τυπικά (δηλαδή χωρίς καμία αναφορά στο σημασιολογικό υπόβαθρο των χρήσεων) φαίνεται να είναι το ίδιο λάθος (όπως θα πρόσεξες, παραπάνω αναφέρω ότι αυτή η χρήση θα μπορούσε να είναι μία από τις πιθανές αφετηρίες του "πολλά περισσότερα"). Ωστόσο, προσεκτική σημασιολογική και συντακτική ανάλυση μας δίνει τα ακόλουθα:
α) Λέμε "-Αυτό με πείραξε πολύ". "-Πόσο πολύ;" "-Τόσο πολύ" (επιρρήματα και τα δύο).
β) Λέμε "Είχε τόσο πολλά αυτοκίνητα, που δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε", αλλά και (ακόμα συνηθέστερα) "Είχε τόσα πολλά αυτοκίνητα, που δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε" (εδώ είναι, κατά τη γνώμη μου, σωστά και τα δύο διότι, αν αναλύσουμε σημασιολογικά το "τόσα πολλά αυτοκίνητα" θα δούμε ότι δεν είναι εντελώς παράλογο: "-Πόσα αυτοκίνητα;" "-Τόσα αυτοκίνητα" ή "-Πολλά αυτοκίνητα" => "Τόσα πολλά αυτοκίνητα", τ.έ. "Τόσα αυτοκίνητα, ώστε ήταν όντως πολλά!").
γ) Λέμε ΜΟΝΟ "Σου χρωστάω τόσα πολλά" και ΠΟΤΕ "Σου χρωστάω τόσο πολλά" (εδώ το "πολλά" είναι ουσιαστικοποιημένο), είναι δηλαδή όπως θα λέγαμε "τόσα αυτοκίνητα".
Πάμε τώρα σε ανάλογο σετάκι με το "πολύ/-ς" και το "περισσότερο/-ς":
α) Λέμε "-Με πείραξε πολύ". "-Περισσότερο από το προηγούμενο;" "-Ναι, πολύ περισσότερο" (επιρρήματα και τα δύο).
β) Λέμε (κανονικά) ΜΟΝΟ "Είχε πολύ περισσότερα αυτοκίνητα απ' ό,τι χτες". Εδώ το "πολλά περισσότερα", παρότι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ το λένε πολλοί (ιδίως όσοι μιλάνε αυτά που εγώ αποκαλώ (στις παρέες μου) "νεοαθηναίικα/φλωράδικα" (βλέπεις δεν είναι... πολιτικά ορθός ο όρος), δεν είναι σωστό, διότι πέραν της τυπικής συντακτικής του ασυνέπειας (παραβίαση της γενικής -αλλά όχι απαράβατης- αρχής "επίθετο προσδιορίζεται από επίρρημα"), υπάρχει σημασιολογικό πρόβλημα, καθώς οι δύο έννοιες είναι αντιφατικές: το "περισσότερα" είναι συγκριτικός βαθμός του "πολλά", άρα κάτι ή πολύ θα είναι, ή περισσότερο θα είναι, δεν μπορεί να είναι ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ! Αντίθετα, το "πολλά άλλα" ή το "άλλα πολλά" είναι ορθότατες εκφράσεις, και ας έχουμε δύο επίθετα στη σειρά.
γ) Λέμε "Σου χρωστάω πολύ περισσότερα" (εδώ το περισσότερα είναι ουσιαστικοποιημένο). Όσοι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ λένε "Σου χρωστάω (ψέματα, αυτοί θα πούνε "σου χρωστώ", σιγά μην καταδεχτούν το ασυναίρετο "-άω" που το θεωρούν... "βλαχιά"!) πολλά περισσότερα" δεν καταλαβαίνουν ότι "περισσότερος = πιο πολύς", άρα "πολλά περισσότερα = πολλά πιο πολλά!!! (που δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα)".
Κάπως έτσι προσεγγίζω το ζήτημα...
