Πρόκειται για την ταινία του Δανού σκηνοθέτη Cristoffer Boe. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι για μένα ήταν στις 2-3 καλύτερες ταινίες της χρονιάς της, στην Ελλάδα προβλήθηκε την περίοδο 2003-2004, και σίγουρα στις 10 πιο αγαπημένες μου. Δεν προσφέρεται για αυτούς που προτιμούν τακτοποιημένες ταινίες, ούτε για αυτούς που θέλουν να τα καταλαβαίνουν όλα. Πρόκειται για μια κατεξοχήν ερωτική ιστορία, ενός ερωτικού τριγώνου -ενίοτε και τριγώνου πανοράματος- χωρίς να είναι βέβαιο, αν η ερωτική ιστορία υπήρξε, πόσο μάλλον δε, το τρίγωνο. Όσοι θέλετε να επσκεφτείτε την Κοπεγχάγη, να τη δείτε...
Εγώ την έχω δει την ταινία δις σε κινηματογράφο και δεν ξέρω τί αίσθηση μπορεί να αφήσει σε κάποιον που τη βλέπει από την τηλεόραση. Εναλλακτικός τίτλος Deconstruction (=Αποδόμηση)...
Για λεπτομέρειες σχετικά με την υπόθεση -→>
http://www.athinorama.gr/tv/movies/default.asp?id=7Και μία κριτική από το φίλο μου Κωνσταντινό Σαμαρά
ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο Ρενέ του «Μαρίενμπαντ» και ο Μπέργκμαν των ψυχοδραμάτων, οι απόηχοι του Δόγματος 95 και
ο David Lynch, αυτά και άλλα τόσα είναι εγκλωβισμένα στην αξιοθαύμαστα σινεφίλ και φιλόδοξη κιβωτό που κατασκευάζει ο Δανός Christoffer Boe. Ένα θρυμματισμένο σε χίλια κομμάτια ρομάντζο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, που όλο βρίσκονται και όλο χάνουν ο ένας τα ίχνη του άλλου, υπό τη συνοδεία τζαζ, κλασικών και ηλεκτρονικών κομματιών. Όπως έλεγε και η γιαγιά μου, βεβαίως, άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας: οπότε ο Boe, σε αντίθεση με έναν Καρ-Γουάι ας πούμε, μοιάζει περισσότερο γοητευμένος από την φορμαλιστική υφή του παιχνιδιού, παρά από τον ερωτικό νταλκά των ηρώων που ζητά να αγκαλιαστεί από την φόρμα. Μια αξιομνημόνευτη προσπάθεια αναδόμησης (και όχι τόσο «αναπαράστασης»), όπως και να χει.