Το τελευταίο δείπνο στο (ήσυχο) ΠαρίσιΜε όσα έγραψα αυτές τις τρεις τελευταίες εβδομάδες έχω την αίσθηση ότι βάρυνε λίγο το κλίμα της στήλης. Κάποια πρόσφατα ευρήματα από μεταφράσεις είναι, λοιπόν, καλή ευκαιρία για να «ελαφρύνει» η ατμόσφαιρα, μετά την ενασχόληση με τους ιερείς και αρχιερείς του σταλινισμού, αλλά και του ασύστολου λαϊκισμού. Αναγκαία διευκρίνιση, ώστε να μην παρεξηγούνται ούτε οι προθέσεις μου ούτε τα συμπεράσματα: το επίπεδο των μεταφράσεων είναι (κατά κανόνα και κατά μέσον όρο) πολύ καλύτερο απ' ό,τι ήταν πριν από μερικά χρόνια. Απλώς, να, μεταφράζονται τόσο πολλά από τόσο πολλούς, ώστε επόμενο είναι να υπάρχουν και «μαργαριτάρια», χωρίς απαραιτήτως αυτό να αποδεικνύει ότι φταίει «η μεταρρύθμιση του Ράλλη», «το μονοτονικό», «η παγκοσμιοποίηση», «ο αφελληνισμός», ή κι εγώ δεν ξέρω ποια άλλα δαιμόνια απ' όσα κατά καιρούς επικαλούνται οι κάθε λογής «ανησυχούντες» νεομιστριώτηδες.
Μια πρώτη κατηγορία «μαργαριταριών» αφορά θρησκευτικά θέματα, μεταφρασμένα από τα αγγλικά. Έχουμε, λοιπόν, και λέμε:
...
- Άλλα επεισόδια από τη Βίβλο που πέφτουν συχνά θύματα «μεταφραστικής κακοποίησης» είναι ο Μυστικός Δείπνος («Last Supper»), ο οποίος μετατρέπεται σε «τελευταίο δείπνο» (έτσι, ουδετέρου γένους, κάπως σαν το τελευταίο τανγκό), όπως επίσης και η γνωστή μας
Προσκύνηση των Μάγων, η οποία μέσω του αγγλικού («
The Adoration of the Kings») μετατρέπεται σε
Λατρεία των Βασιλέων!
...
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΠΑΣ achpappas@hotmail.com
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 03/10/2008Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην
εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
